""STADSNIEUWS. !V> 290. 3öe Jaar. Zondag, 19o Juli 1891. Zondagsblad van Stad en Arrondissement YP-EREN. Be liberale partij. Ei o de lijk! Bernint uwe ouders. Kijkt, verdomt! Baron Bnzet te komt. Geluk Men schrijft in: Te Yperen, DIXMü DESTRA AT, 18, en op al do postbureelen van T land. Alle affichen bij den drukker van dit blad gedrukt, worden onvergeld in hetzelve geplaatst tot den dag der verkooping. Men wordt verzocht alle hoegenaamde artikelen uiterlijk tegen V dag middag, vrachtvrij en onderteekend, toe te zenden. ABONNEMENTSPRIJS VOOROP BETAALBAAR: -50 fï*. 's jaar» voos* cïe sêfttl; 3 fr. voos* geSaeeï Buitenlandsche verzendingen, 't port daarboven. 5 CENTIEMEN HET NUMMER. Aankondigingen: 10 centiemen den regel. Reklamen: 23 id. id. id. Rechterlijke eerherstellingen 1 frank id. id Akkoord per maand of per jaar. Eensgezindheid van gevoelen eischen bij de liberalen, is eene vol strekte onmogelijkheid. De vrijheid van denken is immers den kloeksten hefboom der partij. Doch dit neemt niet weg dat er eene zekere tucht of orde moet zijn, om met kans te zegepralen. Anders kan het niet gaan. Zie Holland:daar zijn de liberalen weder meerderheid in de Kamer ge worden, doch bezitten nog slechts zes stemmen meerderheid. Dit is ook meermalen in Belgie het geval geweest, en toch konden de li beralen regeeren wanneer ijver,wijs heid en eendracht aan den dag ge legd werden. Wij spreken thans eens van deNe- derlanden omdat wij hopen Belgie weldra het gegevene voorbeeld zijner- naburen te 'zien navolgen. Onze tegenstrevers hebben te lang mogen boffen dat de naburige landen in hunne macht geraakt waren. Nu komt er volop verbetering:Hol land heeft zich vrij gestreden in Frankrijk is het klerikalismus van geen tel meer; in Engeland winnen de liberalen gestadig terrein aan. Ge ziet wel, beste lezers, dat de wind goed zit en de zeilen der libe ralen weder fier opjagen. 't Werd ook tijden thans verwach ten wij met vertrouwen dat de libe rale parfij in Belgie betere dagen zal te gemoet gaan. leder van ons heeft zeker al van de de regilie wül bel zoo. Met de gebeden zusters-Glarissen of arme Claren hooren der luie dochter moeten de sukkelachtige spreken? Als die nonnen geprofest worden, 't is tc zeggen, als zij hunne beloften afleggen worden hunne wereldsche klooslerrokken vervangen, hun aangezicht met eenen sluier bedekt, en hun lichaam gedurende eenige minuten met een doodenlaken om hangen, om te toonen, dat ze voor altijd en voor iedereen als dood en verdwenen zullen aanschouwd worden. Te beginnen van dat oogenblik maken ze, om zoo te zeggen, geen deel meer van het rijk der levenden: vaderland, geboor tedorp, ouderlijk buis, vader en moeder, broers en zusters, vriendinnen en kennis sen allen is voor hen verzwonden, aan alles hebben zij vaarwel gezegd; niets van die aangename dingen, niemand van die geliefde wezens beslaat er nog voor bun, dit alles is dood en verdwenen. De familieleden kunnen de zuster Cla ris nog gaan bezoeken, maar zij mogen; haar volstrekt niet zien. Achter eene gor-! dijn zal zij tegen hun spreken en nog maar in tegenwoordigheid van eene tweede kloosterzuster oudjes maar tevreden wezen. Maar zijn de ouders rijk, en is er wat te erven O dan mag de dochter dade lijk naar huis komen. Dan mag ze wereld lijke rnenschen zien: dan mag ze bij den notaris haar handleeken zetten, en getui gen, neven en nichtjes mogen dan zuster Claris in levenden lijve aanschouwen.... omdat er dan voor 't klooster wat te rat ten, wat te schaveelen valt. Dan plooit de religie, dan zwichten de strengste kloosterwetten voor het alver mogende en domme gouden kalf Dan mogen de ouders bcsniud wor den in andere gevallen kunnen ze maar ongetroost en onbemind naar de eeuwige wereld verhuizen. Ziet, zóó leeren de klerikalcn hunne ouders-beminnen Yperen, 18" Juli 1891. 't Is eindelijk gelukt! De feestcommis- En als vader en moeder hun teerge-,s^e beeft haar moeilijk en lastig werk Henrietje beeft het middel gevonden eene nieuwigheid in te voeren. Eertijds en ten allen tijde begon de kermis met eene pro cessie. Maar deze was op het programma niet aangekondigd. Dit was°eene onver- eeflijke nalatigheid! Dit jaar zal men niet alleen de processie hebben, opgeluisterd door de tegenwoordigheid onzer burger vaders, maar wij zullen dejproccssic heb ben die het programma zal versieren, en dit kon niet missen eenen glans te werpen, dien alle groote steden ons zullen benij den. Eertijds, van de verstafgelegene tijden tol heden, had men maar ééne processie. Dit jaar zal men deze processie hebben plechliglijk op het programma aangekon digd en godvrucbtiglijk gevolgd door den Gemeenteraad. En dit is nog maar een be gin. Tc naaste jare zal bet programma der openbare feesten, behalve de processie, eene novene bevatten ter cere van een nieuwen heiligen, dien de raad wel zal trachten te ontdekken in eene zijner ge heime zittingen; en dan, bij twee jaar, Tiefd kind, hunne lieve dochter nog eens voltrokken en Zaterdag 11. werd hel pro- gn jejg meer) eencn ommegan(J willen opzoeken, zaf zulks mei dezellue gramma der kermisfeesten aan de goed- koude formaliteiten gebeuren.De dochter,1 [ieuj.jnr 'die ze verzorgd, gekoesterd en vertroete 1 dw0pe jhebben, die ze bemind hebben als helj u diezelfde doch ter. van den Gemeenteraad onder- ;mel allerhande oefeningen, beginnen gedaan te op kloefen met de bedevaart, .'waarin drooge erweten zitten,tot bet krui- 'zullen zij niet meer de hand mogen drut-,n'cf uitgeplukt, maar vwj zuilen nie.= CX 'afstend ken, niet meer kunnen omhelzen! met t ua. h,cn. A.lcjaien, zoolan0<^, en bekomt, naar beliefte, met Zij is dood voor hen, dood voor de de liberalen op i stadhuis zetelden, huil-! n°'3 pen op den buik, terwijl de rug, op den van tien lot tien meters, zvveop- Nog eene spreuk, waarmee de klerika- len bij iedere gelegenheid en op alle tonen weten te schermen, net alsof zij en zij al leen bet monopolium der ouderlijke liefde in pacht hebben. Moest men kwaadsprekende kwezels, nijdige paternoslerkrakers, valsche profe ten Chrisli, en klerikale opneemvodden geloovcn, dan zou liet volstrekt onmoge- gelijk zijn aan liberalen of in officiëele scholen dc liefde tot io ouders in te pren ten. Bij kristeen rnenschen en in katholie ke onderwijsgestichten, met behulp van catechismus, gewijde geschiedenis en an deren kerkelijken kost alleen kan men ertoe gerakende kinderen vriendelijk, gehoorzaam, gedienstig, beleefd, onder danig en liefhebbend voor hunne ouders te maken. Maar, maai', maar toch ganscbe wereldEn die barbaarsche ge- den en tierden 'l Meinosblad en 'iJour- eene groote medailje, voor dezen die, bij f I T- n het eindigen van den ommegang, zal vra- bruiken durft men met den naam van reh-'nai d ïpres, van eene maand en half t° J gie bestempelen. Worden vader en moeder oud. stram en versleten en kunnen ze hun broodje niet meer verdienen. denkt ge dal de nog scheiden ons van de jaarlijksche k'er- .gen om te herbesinnen. vóór Tuindag dat bet schandelijk was nogr ,s Yan nu tol dan zullen ai de program- de aankondiging der kermisfeesten met1 c ima s die men beproeven zal, niets bedui- uitgepakt tc zien. Slechts veertien dagenl. .-ij, v, 0 jden, en het is hooge tijd dat men dit dochter hen zal komen helpen en voor hen den kost winnen? Maar neen! de dochter slijt een lui en vadsig leven en ze bidt, bidt en bidt gedurig voor bare beste brave ouders. Worden ze ziek, dan zal hun kind wederom voor hun bidden, veel bidden maar vader en moeder bezoeken, ben hel pen, bijstaan, troosten, verzorgen, ja, hunnen laatsten snik opvangen en hun de oogen sluiten, dat niet, dat nooit! De re gels van 't klooster laten zulks niet toe En vallen de oukens tot last der open bare liefdadigheid, en moeten ze zwart en zuur brood etenpatiëntie in den Ileere! mis en nog is nergens niet de minste aan kondiging te ontwaren. Al wat wij welen hebben wij in dc openbare zitting van den Gemeenteraad vernomen. Nu, wij kunnen wachten, want wij hebben ge duld. 't Schijnt nochtans dal het programma, welk men den Gemeenteraad opgedischt heeft, niets nieuws bevat, en de eenige nieuwigheid die men ons beloofd had, den loopstrijd met velocipèden, blijft in 't dak. Als wij zeggen dat er niets nieuws is voor Tuindag, wij vergissen ons, want nieuw stelsel invoert. Waarachtig! De kaloten alleen zijn be kwaam ons te doen lachen, Onze rijkemakers die nu op het stad huis zetelen werken zich in schuim en zweet om aan de ontvangst van den heer Gouverneur en, bijzonderlijk aan 't ban ket, eene geestdrift te geven, voor welker beschrijving onze kalotebladjes reeds de DE TOEKOMST die ze jemima uï.^.jv.1 «...o ..v.,, v t Is waar, dit programma is licht hunner oogen, diezelfde dochter, 1 v lluliöGUG LI LiU inl Ulo UQUi couu we ULli OU lluUOtl l t l C tl CiSO'S ou in/i/»/ i i.i 1 3 crun nm tg hprhpoinnpn

HISTORISCHE KRANTEN

De Toekomst (1862-1894) | 1891 | | pagina 1