Woorden in den wind.
Van alles wat*
Nieuwe Spoorwegramp
komen zeggen dat de onderhandelingen
opgeschorst zijn geweest.
Al wat wij gezegd hebben in onze
voorgaande nummers is dus gegrond de
koophandelskring heeft al gedaan wal
mogelijk is om eene grootere en betere
statie te bekomen, de vertegenwoordigers
van liet ariondissement zijn aan hunnen
plicht te kort gebleven.Daar is de kwestie.
In de voorlaatste zitting van den Ge
meenteraad heeft de raadsheer Biebuyck
doen gelooven dat men in ons slachthuis
vleesch goedkeurde en stempelde, dat
door vreemde veeartsen als schadelijk
voor bet verbruik was verklaard geweest.
Deze beschuldiging was ernstig, ja,
veel ernstiger misschien dan de achtbare
raadsheer het gedacht had, want de Be
stuurder van hel slachthuis bewees op
eene onbetwistbare wijze, in eenen brief
dien hij naar het Stadsbestuur zond, dat
al wat in het slachthuis gebeurde, op eene
zeer regelmatige wijze geschiedde.
M. Biebuyck, die te laat overwoog wat
bij zoo lichtzinnig gezegd had, heeft in
de laatste zitting zich willen verschoonen
en doen gelooven dat de woorden die men
hem toeschreef niet juist waren en dat de
dagbladen, in bet verslag dat zij van de
zitting gegeven hadden, eene andere be-
teekenis aan zijne verklaring hadden
gegeven. Hij zegde dal hij slechts de aan
dacht van het schepencollegie had willen
roepen op liet verkoopen van alle vleesch
dat in Yperen moest verbruikt worden.
Nu, de man was in de klem, hij wilde
zich verschoonen en hij vond geen ander
middel dan de dagbladen, en vooral liet
Progrès, van leugentaal te beschuldigen.
Schepen Colaert, dienstdoende burge
meester, die de voorlaatste en de laatste
zittingen had voorgezeten, bestatigde dat
de verslagen van bet Progrès, van het
Journal d' Ypres, en den lext van het
proces-verbaal der zitting, opgesteld door
M. Berghman, volstrekt overeenkwamen
met hetgene M. Biebuyck in de voorlaat
ste zitting gezegd had, en dat hij zelf die
woorden op dezelfde wijze verstaan had.
Dit was genoeg te zeggen dal M. Bie
buyck zijn bladje wilde keeren en al het
hatelijke zijner beschuldiging op den hals
zijner tegenelrevers wilde leggen.
't Is gewoonlijk alzoo dat men handelt,
als men onbezonnen genoeg is geweest
om verdenkingen op eenen eerlijken be
ambte tc doen wegen.
IJet verwondert ons dat een mensch
gelijk M. Biebuyck, die schijnt niemand
te willen in den weg loopen, er behagen
in vinde over zaken le spreken die hij
niet bewijzen kan en de verantwoordelijk-
lieid zijner daden niet dragen durft. Hij
wele nochtans wel dat het niet genoeg is
iemand te beschuldigen, al ware het
slechts van onachtzaamheid, want die
beschuldiging kan erge gevolgen hebben,
die VI. Biebuyck, met al zijne welspre-
kenheid niet zou kunnen afkeeren.
Wat er van zij, niet wetende hoe zich
uit den slag le trekken waarin hij zich
gewaagd had, begon M. Biebuyck te
spreken over allerhande veeziekten, en
congressen van veeartsen en hij besloot
met te zeggen dat men premiën zou moe
ten toeslaan aan dezen die hel schoonste
vleesch slachtten.
Dit alles is goed en wel, maar zal M.
Biebuyck locli eindelijk beseffen dat hij
ons een keer te meer het recht geeft aan
de rechtzinnigheid der katholieke beschul
digers le twijfelen
Weihoe! in plaats van de veeartsen te
noemen die het vleesch hadden afgekeurd
dal in het slachthuis van Yperen goedge
keurd en gestempeld werd, in plaats van
de feilen te bepalen en de bewijzen zijner
beschuldiging te geven, neemt M. Bie
buyck zijnen toevlucht lol bel ellendigste
middel dat kan gebruikt worden, hij zegt
dal de gazetten gelogen hebben en hij
denkt niet dat er zwart op wit geschreven
staat die al zijne verschooningen in dui
gen doet vallen.
De brief van den bestuurder van het
slachthuis, waarvan M. Colaert lezing
gaf in deze zitting, was verpletterend
voor M. Biebuyck en hij spartelde daar
gelijk een duivel in een wijwatervat.
't Is wel hel geval te zeggen dat al de
woordenkramerij van sommige raadshee-
ren maar een kinderspel is waarvan zij
de gewichtigheid niet vermoeden en dat
al hunne beschuldigingen slechts woorden
in den wind zijn.
BURGERSTAND
van den 7n tot den 1 ïn October 1892.
Geboorten:
Mannelijk geslacht, 5; Vrouwelijk id., 3.
Huwelijken:
Callewaert, Bruno, latiensplijter, en Lamoot,
Sofia, zonder beroep. Arlin, Edmondus,
daglooner, en Lermyte, Emerentia, kantwerk
ster. Desmedt, Isidorus, koopman, en Ver-
hoye. Prudentia, zonder beroep.
Sterfgevallen
Verfaillie, Karolus, 58 jaren, koopman, on
gehuwd, Elverdinghestraat: Allein, Irma,
25 jaren, dienstmeid,ongehuwd, Rijselstraat.
Simoens, Ludovicus, 57 jaren, dakwerker,
echtgenoot van Maria Hof, Meenenstraat.
Kinderen beneden de 7 jaren:
Mannelijk geslacht, 2; vrouwelijk id., 2.
Indien het weder het toe
laat, zai morgen Zondag,
16 October, tussohen 2
en 5 ure, open hof zijn in
de lusthoven van tl.lerd.
Mergheljnek.
TC SCHAARBEEK.
Koopvtarculrciu outriggcld.Zeven
wagons verbrijzeld. Groote vertra
ging in den dienst.
Woensdag morgen, rond 5 1/2 ure, is een
koopwarentrein, meestalbestaande uit ledige
wagons, met groot geweld ontriggeld tus-
schen Schaarbek en Brussel.
De nieuwe spoorwegramp had plaats aan
de kabien FBlock NTo 1op eenige meters
afstand van de gasfabriek.
De spoorbaan vertakt zich aldaar in vier
lijnen: eene naar de Zu:d- en de tweede naar
de Noordstatie, de derde naar de statie van
Luxemburg en de vierde naar de gasfabriek-
De ontriggeling had plaats op de linie naar
het Zuiden,
Men oordeele over de belemmering welke
er uit voortsproot voor de treinen op°de an
dere spoorbanen.
De oorzaak van de ontriggeling is de vol
gende: De veiligheidsketting van een der
laatste wagons is gebroken en een der stuk
ken heelt zich rond den excentriek gezwierd.
Hieraan vastgehecht zijnde, werd deze
wagon natuurlijk uit het spoor geslingerd
een zestal wagons meêrukkend.
Verbrijzeld.
De schok moet zeer hevig geweest zijn
want al deze wagons lagen in stukken en
brokken langs weerzijden van de spoorbaan
Zij vormden nog slechts twee hoopen
spaanders, verwrongen ijzer, gebroken wie
len en van elkander gerukte schakels van
kettingen.
De locomotief werd echter Diet beschadigd,
omdat, zooals wij reeds zegden, het de ach
terste en middeuste wagons waren.die meest
van den schok hadden te lijden.
ValMciic ges'iseSsCcn.
Personen uit ilvoordeh, die na de ontrig
geling uit Brussel waren terug gekeerd, ver
telden dat de machinist werd gekwetsten
de stoker gedood. Een beamte uit de statie
van Schaarbeek verzekerde echter, dat dit
nieuws totaal valsch is. dat do stoker en
machinist zelfs geen het minste letsel be
kwamen.
Hopen wij dat, deze beambte waarheid
sprak
Vci'trajinj in den diciiüt.
Men kan.zich geene gedachte vormen van
de vertraging welke er in den spoorweg
dienst door deze ontriggeling ontstond,
Al de treinen uit Brussel naar Antwerpen
kwamen 2 uren na den bepaalden tijd ter
bestemming.
Hetzelfde is waar voor de treinen van
Antwerpen naar Brussel.
Reizigers voor Vilvoorden, staplen onder
weg van den trein en gingen te voet naar
deze gemeente. Die, welke bleven zitten,
stonden elk oogenblik stil, en bereikten de
statie van Vilvoorden slechts nadat zij 2 u.
in den trein hadden gezeten.
Van Brussel naar Vilvoorden op 2 uren,
per trein, dat mag waarlijk fin-de-siècle
worden genoemd.
