Aan de Werklieden m
Den Journal d'Ypres
Het Journal d'Ypres
het Socialisme
verdeeiing der goederen,
*0*
S
S
VPEREN.
Verscheidene werklie
den, gehuwd en meer dan
\ijf-en-dertig jaren oud
zijnde, zijn ingeschreven
met eene enkele stem, al
hoewel de wet hun eene
tweede stem toestaat zoo
dra zij AANGESLAGEN
zijn voor eene persoon
lijke belasting van min
stens vijf franks op de
huurwaarde, deuren, ven
sters en meubelen van het
huis dat zij bewonen. Het
is niet noodig dat zij deze
belasting BETAAL8J heb
ben: de bewoners der
werkmansbuizen zijn van
deze betaling ontslagen.
Het is dus volstrekt noo
dig dat iedereen zich ver-
zekere of de kiezerslijsten
hem volledig de rechten
toekennen, hem door de
wet toegestaan.
en de viktorie van de har
monie der Oud-Pompiers
op den muzikalen wed
strijd van Avesnes (Frank-
lijk).
Lezers
Er was sedert eenigen tijd .geween en tan
dengeknars in het kamp 'der klerikale wie-
rooksnuivers.
In den katholieken insulteurs de cada-
vres 's kring staken de XXI godvruchtige
inktzuigers van den properen Journal d'Y
pres telkens de gebinnedijde kaltekoppen
hijeen om elkander het groote nieuws toe te
fluisteren dat de harmonie der Oud-Pom
piers van voornemens was deel te nemen aan
den muzikalen wedstrijd van Avesnes.
Ha dien gevloekten geuzentroep. die
schooijers, die canaille, quelle audace
Dien handvol nulliteiten op muziekaal ge
bied die nu nauwelijks drie jaren geleden
voor ons, brave kaloten, gewensckte zuive
ring was van de'overgebleven musique com
munaledurven het nu reeds te wagen in
het strijdperk te treden met muziekkorpsen
van oude reputatie, zich te onderwerpen aan
de strenge beoordeeling van binnen en bui-
tenlandsche specialiteiten c'estlrop fort
Waarachtig, die goedzakkige
konden hunne ooren met geloovt,-?s.
Henrietje, den stichter-geldschieter va
kat-oolijke fanfare, thans herdoopt
in de grrrrrrroote fanfaronade, kieeg
het op de zenuwen van verbazing
Ondertusschen maakten zich onze m0P,'80
Oud-Pompiers vol ijver gereed tot 1
die te Avesnes op het gebied^ der toon
zoude geleverd worden.
Het belang dat de Yperschb bevolking in
dien strijdop kunstgebied stelde,-
ter al naarmate den daartoe bepaa
naderde.
De razernij der pijpekoppen-redactie
y,,<H-vde en £\AV
De
:<v
mur
den Journal d'Ypres werd daareritegep^en' -phAhavw*
steeds heviger.
Yperen dat vele uitmuntende muzikale ta
lenten telt: Yperen dat er zich op beroemde
de toonkunst in eere te houden, zoude nu
eens ter doge aan den vreemdeling het be
wijs leveren, van zijne krachten.
Yperen datstedeken klein vaa uitgestrekt
heid maar groot van kunstzin, zoude eens te
meer zijn alloude faam buiten zijne veste
gaan verkondigen.
Alle Yperlingen,jong en oud, arm en rijk,
katholiek en liberaal allen bleven in
nieuwsgierige spanning naar den uitslag van
het concours. Allen zonder onderscheid
wenschten in alle oprechtheid dat de onver
zaagde Oud-Pompiers met lauweren overla
den uit den strijd mochten wederkeeren.
Eene kliek echter,een hoopje nijdigaards,
eenige der fanatiekste bisschopslaven, man
nen wien de partijgeest zoodanig in merg en
been gedrongen is dat zij het idiotisme nabij
komt; was die belargstelling ran bet publiek
een gruwel, 't was immers eene nieuwe mis
daad aan het gezag hunner alleenzaligma
kende kerk gepleegd.
Die apostels der duisternis, konden dat
licht der kunst dat de volkeren van alle ge
zindheden iu broederband samenbrengt, niet
verdragen.
Met den afgunst op het gelaat en den nijd
in 't hart zochten zij naar iedere gelegenheid
om onze zoo gunstige gekende Oud-Pompiers
afbreuk te doen.
Alle middels waren hun daarvoor goed,
de infaamste zoowel als de meest bespotte
lijke en kinderachtige.
De geuzen muziek naar het Concours van
Avesnes!..
'T is Schande
En demonische ketendragers van den k.k.
meesmuilden! en Henritje mompelde ver-
wenschingen tegen chef Wenes die het niet
helpen kon.
En aide dibben in de congregatie maakten
een kruis, en er was geween en tandgeknars
in het tot driemaal gezegende kamp der ge
lukzalige wierooksnuivers.
Die vervloekte Oud-Pompiers naar het
Concours van Avesnes, bah
't Is maar een klein steedje, huilden de
dompers.
Er wonen maar een heel klein beetje men
sdien, jammerden de flambeeu.wlekkers.
't Zijn maar boerenmuzieken die zullen
meekonkureeren, jankten de parochieslaveu.
De Jury is van te voren omgekocht,
snauwdende wantrouwende dibben.
Maar dat alles mocht niet baten.
't Stond in den hemel geschreven dat den
dag van 13 Mei 1894, een dag van glorie
zoude zijn voorde Harmonie der Oud-Pom
piers van Yperen.
Toen de blijde mare zich door de stad ver-
sprijde dat den uitslag voor de Oud-Pompiers
in den prijskamp niet alleen eervol maar
buiten verwachting schitterend geweest was,
was ergejubbel in ons klein stedeken.
Yper had het recht van trotsch te zijn.
atv
.deuntje*
en
padden
J
de*c
'^^voornp^
.s0Yiap-
k •looneit5chafl
Dë-^Yvoo^'rion'1
ters van stói
pij de Vlaam
pij de Werkerslièt^m^60^$^^ts,'ie'
Volksbondde Liberale Associatie, en
anderen hadden het zich ten plicht gerekepd
de overwinnaars hulde te brengen door het
aanbieden van prachtige kronen en welrie
kende bloemtuilen.
(Jit duizende monden steeg herhaaldelijk
den daverenden kreet van Heil en lang leve,
de harmonie der Oud-Pompiers, terwijl ons
het heerlijk tuindag-liedje voor den geest
kwam in dier voege voor de omstandigheid
gewijzigd
ïper, 0 Yper, hoe toon! gij u verheugd
Op lieden 13 meimaand ziel men u in volle vreugd,
Vraagt men waarom gij al dien opstel doel
Antwoord vrijmoedig, dal het geschieden moet.
Uit een dankbare plicht, voor deer u aangedaan,
Victorie te AVliSNES door d'oud-Pompicrs behaald»
Daar buiten in de domperswereld sluierde
zich intusschen den hemel en een onmeet
baar lijkkleed zonk neder over de afgunstige
zwarte nachtraven. Democraat.
en de
Sedert eenigen tijd heeft den properen
Journal d Ypres het insgelijks durven wa-
fen Partij der Socialisten met zijne schijn
heilige proza aan te vallen.
Vooral het gerucht makend artikel over
de erfeniszaak Godtschalck in den vorm van
een strooibrief alhier onder de werklieden
versprijd. was voor het godvruchtig laster-
orgaan eene gereedde aanleiding om aan de
dibben en de gebroekte kerkuilen de dood op
het lijf te jagen door hun in kilometerslange
ai tikels trachten aan het bekrompen verstand
te biengen, dat de Socialisten den eigendom
willen vernietigen,den Godsdienst afschaffen
en met geweld andermans goed ontnemen,
en patati en patata.
Wij hebben in een onzer vorige nummers,
die m gewijd water doorweekte lasteraars
met het voorbeeld van de Stad Roubaix,
waar het beheer sedert een paar jaren in
handen der werklieden partij kwam; zoo
danig op hunne plaats gezet, dat zij tot he
den niet eens geprobeerd hebben ons met een
enkel argument te wederleggen.
F L
W1
CA
o ij
