Belangrijk Bericht.
Daar was eens
33e Jaar,
Zondag, 2n December 1894.
Zondagsblad der Stad en het Arrondissement YPEREN.
BERICHT.
£edeles:
Zedeles voor de liberalen:
"ijft in
7°.en op al
key van dit blad T'
tot den da^len
n buiten West Vi,„
A9ence Ifava^lto-
js<8-
ren NUYTEN,
Gaspakd, (oud-leerlingt
gemeente collegie, door 7
menschliev
ABONNEMENTSPRIJS VOOROP BETAALBAAR:
9-50 fr. '*jnar» voor de stad; 3 i'r.voor Belgle.
Buitenlandsche verzendingen, 't port daarboven.
10 centiemen den regel.
Aankondigingen:
Reklatnen: 25 id. id.
Rechterlijke eerherstellingen 1 frank id.
Akkoord per maand of per jaar.
id.
id.
-J)e personen die een abonnementzul-
len nemen aan DE TOEKOMST voor
1895, zullen het nummer, van heden
al'tot nieuwjaar, gratis ontvangen.
HetComiteit der liberale Associatie
verzoekt dringend de politieke vrien
den die bericht zouden ontvangen
van hunne uifschrabbing op de kie
zerslijsten of wier aantal stemmen
verminderd zouden zijn. zonder uit
stel het afschrift dier kennisgeving
neer te leggen in het lokaal der
Associatie, herberg den Zalm, alhier.
Aangezien er maar enkele dagen
overblijven om de nieuwe reklamajuën
desaangaande in te dienen, worden
de belanghebbenden dringend uitge-
noodigd geenen tijd te verliezen.
Daar was eens een oude miljonnair.
Geen parvenu weet ge, wiens grootvader
een likeurist of een schoenmaker was, en
die nu den e(z)delmanwii uithangen; neen,
ik spreek van 'nen echten miljonnair naar
den ouden trant. Het is nu ook geen mil-
jonnairs gewoonte zelf hunne goederen le
beotieren, en daar mijn miljonnair een
echte miljonnair was deed hij betook niet.
De man nam eenen zaakvoerder dien hij
met alles gelastte en die mocht handelen
naar goeddunken. Maar hij moest niette
genstaande dit, werken voor den welstand
van 's mans zaken en fortuin, eu nu ook
moest hij dezes kinderen eene goede op
voeding doen geven.
De regisseur w^oade in een groot huis
en had veel knechten om hem te dienen,
die op alle zijne wenken moesten gehoor
zamen, maar altijd voor het welzijn der
familie.
Maar de oude miljonnair had een ge
brek. Hij was noch al devoot en luisterde
graag naar hetgeen de pastoor van zijn
dorp zegde.
Hij kon ook niet verdragen dat er iemand
eene blauwe jas droeg, en ging zelf altijd
in het rood gekleed.
De regis-eur nu dien hij genomen had,
hield veel van blauwe jassen en droeg
geen andere. Maar al was die regisseur
met eene blauwe jas gekleed, hij werkte
toch gewetensvol aan hel vermeerderen
van 's meesters fortuin; hij spaarde eer.e
ronde som gelds en hij deed den kinderen
eene goede geleerdheid «even. Gij zoudt
nu kunnen denken dat de zaakvoerder
gaarne gezien werd van zijnen meester.
Mis,kameraad! de oude griiligaard had
zich laten wijs maken dat de regisseur een
slecht man was, dal hij zijnen meester
bestooi, dat hij de kinders mishandelde en
dat alles gevaar liep van ten onder tegaan.
De pastoor die eens naar den regisseur
gegaan was om geld legaan schooien voor
Sl-Pieterspenning, was door hem met le
dige handen teruggezonden en had beslo
ten zich le wreken.
Wanneer men den oude goed had opge
maakt legen zijnen regisseur kwam nog de
pastoor en haalde de zaak van de blauwe
jas voor de pin. Nu was liet te veel,meende
de miljonnair en hij zette zijnen zaakvoer
der aan de deur omdat hij niet wilde van
jas veranderen. Nu werd de neef van den
pastoor aangesteld die altijd roode jassen
droeg en zeer goed vleien kon.
Wanneer men nu de boeken van den
eersten zaakvoerder nazag bevond men dat
hij eenen goeden spaarpot luid overgehou
den en dat al de zaken in orde waren.
In plaats van nu alles te behouden zoo
als het was en te trachten don spaarpot
verder te vullen, begon de nieuwe regis
seur te feesten en te brassen.
Hij noodigde al de knechten des huizes
en al zijne vrienden en kennissen uil op
grooie maaltijden waar zij aten en dron
ken lot zij niet meer konden hij gaf
geld in overvloed aan zijnen oom den pas
toor, die nooit te vreden was en nog altijd
meer hebben wilde.
Maar welhaast was de spaarpot ledig
dien de andere regisseur had nagelaten.
Een voor een werden de puike meu
bels naar den lombaard gedaan en de
vruchtbare akkers en schoone huizen ver
kocht. Men had reeds liet speelgoed der
kinderen verbrast en wilde r.u ook hun
huis verkoopen.
Maar de tijd brak aan waarop de re
gisseur moest rekenschap geven over zijn
dienstjaar. Nu bevond de teleurgestelde
meester dat men niet alleen zijnen spaar
pot had verteerd, maar ook zijne meubels,
weiden en huizen verpand en zelfs zijne
kinderen het noodige had onttrokken.
Maar helaas het was te laai. De vogels
waren gaan vliegen.
De meester is het volk. Het is
soms grillig en luistert maar al te
gewillig naar leugenaars en valsche
vrienden. Het ziet ook gaarne blin
kende, schitterende enveelgèkleurde
dingen en denkt niet altijd datal
ivat blinkt geen goud is. De man
met zijn blauwen jas is het liberaal
bestuur dat de gemeente goederen
onaangeraakt liet en zijn diensttijd
sloot met een boni van verscheidene
duizende franks. en dat door hej;
volk werd afgedankt omdat het volk
bedrogen werd, omdat men van zijne
goedheid misbruik maakte; omdat
het geluisterd heeft naar snoode en
valsche aanduidingen en laster van
priesters en priestersgezinden.
De roode regisseur dat is liet kalo-
tenbesluur dat den f>oni verkwistte
aan allerlei nuttelooze zaken en dat
nu in nesten zit en niet meer weet
van welk hout pijlen maken omdat
er geen zaad meer in 't baksken is.
Dat zijn de kalolen die u na met
nieuwjaar nieuwe belastingen gaan
op den nek schuiven, of eene leening
zullen aangaan die u levend zal op
vreten door het opbrengen derintres-
ten en he'. uitkeeren der aandee-
len.
De beteekenis dezer fabel is, liberalen,
dat men bij hel kiezen van dc leden des ge-
meenteraads niet moet zien naar de bijzon
dere geneigdheid die men er op over heeft
voor den eenen of den anderen. Wat geeft
dat of M'XofZe-men blauwen jasdraagl,
dit wil zengen, niet «eheel in uwe sratie
staat, als hij maar werkt voor uw welzijn
en voor den welstand der stad. Liberalen,
''zogenaamde artikel?'
V"J en onderteekend n
5 CENTIEMEN HET NUMMER.