Belangrijk Bericht. Daar was eens 33e Jaar, Zondag, 2n December 1894. Zondagsblad der Stad en het Arrondissement YPEREN. BERICHT. £edeles: Zedeles voor de liberalen: "ijft in 7°.en op al key van dit blad T' tot den da^len n buiten West Vi,„ A9ence Ifava^lto- js<8- ren NUYTEN, Gaspakd, (oud-leerlingt gemeente collegie, door 7 menschliev ABONNEMENTSPRIJS VOOROP BETAALBAAR: 9-50 fr. '*jnar» voor de stad; 3 i'r.voor Belgle. Buitenlandsche verzendingen, 't port daarboven. 10 centiemen den regel. Aankondigingen: Reklatnen: 25 id. id. Rechterlijke eerherstellingen 1 frank id. Akkoord per maand of per jaar. id. id. -J)e personen die een abonnementzul- len nemen aan DE TOEKOMST voor 1895, zullen het nummer, van heden al'tot nieuwjaar, gratis ontvangen. HetComiteit der liberale Associatie verzoekt dringend de politieke vrien den die bericht zouden ontvangen van hunne uifschrabbing op de kie zerslijsten of wier aantal stemmen verminderd zouden zijn. zonder uit stel het afschrift dier kennisgeving neer te leggen in het lokaal der Associatie, herberg den Zalm, alhier. Aangezien er maar enkele dagen overblijven om de nieuwe reklamajuën desaangaande in te dienen, worden de belanghebbenden dringend uitge- noodigd geenen tijd te verliezen. Daar was eens een oude miljonnair. Geen parvenu weet ge, wiens grootvader een likeurist of een schoenmaker was, en die nu den e(z)delmanwii uithangen; neen, ik spreek van 'nen echten miljonnair naar den ouden trant. Het is nu ook geen mil- jonnairs gewoonte zelf hunne goederen le beotieren, en daar mijn miljonnair een echte miljonnair was deed hij betook niet. De man nam eenen zaakvoerder dien hij met alles gelastte en die mocht handelen naar goeddunken. Maar hij moest niette genstaande dit, werken voor den welstand van 's mans zaken en fortuin, eu nu ook moest hij dezes kinderen eene goede op voeding doen geven. De regisseur w^oade in een groot huis en had veel knechten om hem te dienen, die op alle zijne wenken moesten gehoor zamen, maar altijd voor het welzijn der familie. Maar de oude miljonnair had een ge brek. Hij was noch al devoot en luisterde graag naar hetgeen de pastoor van zijn dorp zegde. Hij kon ook niet verdragen dat er iemand eene blauwe jas droeg, en ging zelf altijd in het rood gekleed. De regis-eur nu dien hij genomen had, hield veel van blauwe jassen en droeg geen andere. Maar al was die regisseur met eene blauwe jas gekleed, hij werkte toch gewetensvol aan hel vermeerderen van 's meesters fortuin; hij spaarde eer.e ronde som gelds en hij deed den kinderen eene goede geleerdheid «even. Gij zoudt nu kunnen denken dat de zaakvoerder gaarne gezien werd van zijnen meester. Mis,kameraad! de oude griiligaard had zich laten wijs maken dat de regisseur een slecht man was, dal hij zijnen meester bestooi, dat hij de kinders mishandelde en dat alles gevaar liep van ten onder tegaan. De pastoor die eens naar den regisseur gegaan was om geld legaan schooien voor Sl-Pieterspenning, was door hem met le dige handen teruggezonden en had beslo ten zich le wreken. Wanneer men den oude goed had opge maakt legen zijnen regisseur kwam nog de pastoor en haalde de zaak van de blauwe jas voor de pin. Nu was liet te veel,meende de miljonnair en hij zette zijnen zaakvoer der aan de deur omdat hij niet wilde van jas veranderen. Nu werd de neef van den pastoor aangesteld die altijd roode jassen droeg en zeer goed vleien kon. Wanneer men nu de boeken van den eersten zaakvoerder nazag bevond men dat hij eenen goeden spaarpot luid overgehou den en dat al de zaken in orde waren. In plaats van nu alles te behouden zoo als het was en te trachten don spaarpot verder te vullen, begon de nieuwe regis seur te feesten en te brassen. Hij noodigde al de knechten des huizes en al zijne vrienden en kennissen uil op grooie maaltijden waar zij aten en dron ken lot zij niet meer konden hij gaf geld in overvloed aan zijnen oom den pas toor, die nooit te vreden was en nog altijd meer hebben wilde. Maar welhaast was de spaarpot ledig dien de andere regisseur had nagelaten. Een voor een werden de puike meu bels naar den lombaard gedaan en de vruchtbare akkers en schoone huizen ver kocht. Men had reeds liet speelgoed der kinderen verbrast en wilde r.u ook hun huis verkoopen. Maar de tijd brak aan waarop de re gisseur moest rekenschap geven over zijn dienstjaar. Nu bevond de teleurgestelde meester dat men niet alleen zijnen spaar pot had verteerd, maar ook zijne meubels, weiden en huizen verpand en zelfs zijne kinderen het noodige had onttrokken. Maar helaas het was te laai. De vogels waren gaan vliegen. De meester is het volk. Het is soms grillig en luistert maar al te gewillig naar leugenaars en valsche vrienden. Het ziet ook gaarne blin kende, schitterende enveelgèkleurde dingen en denkt niet altijd datal ivat blinkt geen goud is. De man met zijn blauwen jas is het liberaal bestuur dat de gemeente goederen onaangeraakt liet en zijn diensttijd sloot met een boni van verscheidene duizende franks. en dat door hej; volk werd afgedankt omdat het volk bedrogen werd, omdat men van zijne goedheid misbruik maakte; omdat het geluisterd heeft naar snoode en valsche aanduidingen en laster van priesters en priestersgezinden. De roode regisseur dat is liet kalo- tenbesluur dat den f>oni verkwistte aan allerlei nuttelooze zaken en dat nu in nesten zit en niet meer weet van welk hout pijlen maken omdat er geen zaad meer in 't baksken is. Dat zijn de kalolen die u na met nieuwjaar nieuwe belastingen gaan op den nek schuiven, of eene leening zullen aangaan die u levend zal op vreten door het opbrengen derintres- ten en he'. uitkeeren der aandee- len. De beteekenis dezer fabel is, liberalen, dat men bij hel kiezen van dc leden des ge- meenteraads niet moet zien naar de bijzon dere geneigdheid die men er op over heeft voor den eenen of den anderen. Wat geeft dat of M'XofZe-men blauwen jasdraagl, dit wil zengen, niet «eheel in uwe sratie staat, als hij maar werkt voor uw welzijn en voor den welstand der stad. Liberalen, ''zogenaamde artikel?' V"J en onderteekend n 5 CENTIEMEN HET NUMMER.

HISTORISCHE KRANTEN

De Toekomst (1862-1894) | 1894 | | pagina 1