I EtB g Vebune, Ï8 November H874 N° 1570 30e iaar. 7 55 9 01 Inschrijvingsprijs 5 /r. 'sjliars; met da post 6 Men schrijft in Lij llOMlOMJIE-liYCKASEVS DRUtKKR'GITGKVBR. 1 aug. 1874. 6 30 9 08 1 33 7 40 10 la 2 39 eene. ernstiger waarborg te geven, deed liet memoran dum de volgende verklaring Deze artikels zullen worden aanschouwd als een openlijk wederzijdsch koutrakt en zullen hel voor- werp van eene overeenkomst vormen met de nio- gendheden, die katholieke onderdanen hebben. De italiaansehe regeering is nog verder gegaan en in eenige dagen voor den inval, 6 september, deedt gij u voorafgaan door een manifest, waarin werd gezegd, dat gij eindelijk besloot Rom» binnen te trekken; maar waarom? Om het lot der Kerk aan geen toéval over te latenZoodanig was uwe be- zorgdheid. Het;is in gelijke woorden en met dezelfde op rechtheid waarom niet die vergelijking gemaakt dat M. Cavour op den vooravond van Castelti- dardo. in een ander berucht Memorandum aan Europa verklaarde, dat hij slechts het pauselijke ge bied wilde doortrekken om het te verdedigen tegen de revolutie, aan welke hij slag ging leveren op het napelschc grondgebied. Het is aldus ook, dat gij bij het sluiten van de konvenlie van 15 september om uwe hoofdstad naar Florencie te verleggen, verklaardet, Rome niet te willen binnen gaan dan met behulp van zedelijke middelen.... dezelfde ongetwijfeld, waarvan uw ge neraal zich op den 20 septenil>er heeft bediend om de muren van Rome omver te werpen en de Forto. Fia te Overweldigen. Het is aldus eindelijk, dat hij het begin van dien italiaanschen oorlog, reeds van af den eersten dag, voor de katholieken het voorwerp van zoo veel recht matige vrees, de keizer zelfs plechtig verklaarde en door zijne minister aan de bisschoppen en de atge- veerdigden deed verklaren, dat deze oorlog niet ver klaard was- om ’s pausen troon te schokken, welke wij zelf weder hadden opgericht, en dat alle rechten van de lijdelijke souvereiniteit des Pausen zouden geëerl i i ed i gd worden Doch om niet te spreken van hetgeen de kon ventie van 15 september voorafging, wat deed men sedert dal tijdstip! Wat gij gedaan hebt ten uwent, in Piemont, hebt gij uw gehaast te doen in de geweldadig gean nexeerde provinciën en geheel dat werk van beroo- ving werd bekroond door de vier volgende wetten 7 juli 1866, wet op godsdienstige korporatics en en op de konvérsie der onroerende goederen, be- lioormide. aan de kerkelijke instellingen 15 augusti 1867, wet op de likwidatie van hel domein der kerk 27 juli 1868, wet op de pensioenen aan de leden der opgeheven godsdienstige korporatics. Eindelijk 11 augusti 1870, wet op de konvcrsic der goederen van de kerkfabrieken. Ik mag di' wel niet vergeten, die de geestelijk heid aan de militaire konscriptie onderwerpt en de opleiding lot het priesterschap ónmogelijk maakt. Men verzekert mij. Mijnheer, dat gij als afge- veerdigde voor ai de wetten gestemd hebt: maar éidolijk, als minister en president van den raad past gij ze loc; en dit doel mij in dit geschrift, het woord tot u richten en een beroep doen pp uwe goede trouw. Dal waren uwe wetten, uwe daden, uwe voor- gaamlen, uwe getrouwheid aan uwe beloften. Ziedaar waarom, alvorens Rome te overweldigen, om de ont- st'llenis waarin de katliolit'ke wereld door dien lialslen aanslag ging gebracht worden te voorkomen, gij ii haasllit, de plechtige verklaringen af te leggen welke ik in herinnering heb gebracht. En na de overweldiging hebt gij op nieuw tic beloften vermenigvuldigd. «Zoo heelt een plebiscil plaats, als altijd onder den druk uwer wapenen; de kolling aanvecrdt plech.- lig dit plebiscil; maar bij hel aanveerdeu, wat deel hijHij yerlaarl dal,« het vaste bosluit der regeering’ i.y door wcrt.dadige en dtturziime middelen de vrij- heill en geestelijke' onafhankelijkheid van den H. Slop! te waarborgen. Ziedaar de beloften, laat ons nu de daden zien Welnumijnheer, uwe. goede trouw kan hel niet iloochenen, wal de Pieuiontczen. zonderlinge bevrijders na zulke plechtige beloften van Rome en den Paus brachten, was dc verdiukkiiig, de beroo- ving, dc verwoesting. Inderdaad., eenmaal deze voorzorgen g nomen voor: de lichtzinnigheid der openbare meaning, die zich zoo licht met woorden laat betalen,cn voor de zwakheid'der politieke gewetens, die' niets anders vragen dan om bedrogen te worden, heeft men de hand aan het werk geslagen, met handigheid, wet- lelijk en men heeft er zich eene taak van gemaakt. Wordt.voortgezet) Dc strijd tussclien het goed en het kwaad is in onze dagen heiliger geworden dan ooit. De twee legers staan tegenover elkander, het oógenblik aiwachteiidé oin den vijand afbreuk te doen, in zijne verschansingen terug te drijven. Met eiken dag vermeerdert het aantal strijders, ieder wil het zijne bijbrengen om dc zegcpiaal te bevorderen van de zaak, die hij overtuigd is de goede te zijn, en het heil des volks te zullen bevorderen. In het kamp der katholieken heeft men nooit zoo goed begrepen als thans, dat (joor eendracht alles te winnen, te handhaven is; en voorna melijkdat wie niet met ons is, tegen ons is. Er zijn talrijke voorbeelden, tastbaar, zicht baar voor iedereen, dat bij velen, gister nog lauw en terughoudend, de moed aangewakkerd, getemperd, het dwaas menschclijk opzicht af geschud wordt; dat het plichtbesef, tegelijk met het begrip der verantwoordelijkheid, die ieder, en als geloofsgenoot en als staatsburger heeft, dieper in de massa dringt. Men heelt begrepen Welke vruchtbare kracht er ligt besloten in dit woord katholiek, dat altijd nieuw blijft, terwijl, van oenen anderen, kant de ondervinding is opgedaan dat alles, wat van ’t Catholicism was afgeweken, met dorheid, machteloosheid en onvruchtbaarheid werd ge slagen. Men beschouwe dc zoogenaamde in stellingen van liberalism, in zake van gods dienst en staatkunde, en vergelijke die met de stichtingen van het Catholicism, die na eeuwen tijdsverloop nog altijd evenveel frischheid en levenskracht vertoonen! Hoe. zou het anders? De bodem,, waarop deze gevestigd zijn, is geen verstuivend zand, geen waggelende en zinkende moerasgrond gelijk waarop dc locheningen en vernielende begin selen van’t zoo genaamd liberalism op getim merd worden. Een verheven, eeuwig beginsel bezielt de katholieke werken, en stuwt ze vóóruit. De houding der katholieken is overeenstem- mig mot onzen landaard. De Relg is vrijmoedig, rondborstig, bemint de vrijheid en onafhan kelijk bestaan, ’t Was een spreekwoord bij de vroegere geslachten: een man,.óen woord. En ’l' woord lag op de tong, dal wil zeggen uien beleed openlijk zijne meening, men kende noch lafheid,' noch huichelarij! Eiefde voor den godsdiensten liefde voor het vaderland gingen ten onzent altijd hand aan hand, zij spraken beide oen woord, en beziel den al de ontwerpen, al de daden des voorgc- 'slachts. Men vindt de uiting van djt tweeledig doel op al de.scheppingen,..in al dc inrichlingem in dc bijzondere even goed als in de openbare schriften van vroegere» lijd. Het is door het cailiolicism,' dal België, klein van ontvang en bevolking,gewórden is, gelijk hel eeuwen lahg door af de hem omringende natiën werd benijd groot, machtig, voorspoe- dig en rijk. Het is door, het Catholicism, dal het zich in 1870 losscheurdc uit. het juk der'partij van de vrijheidshalers, die vele ja'ren schijnbaar sterk was door overmoed, geweid en vermetel heid, maar geerien echten wezenlijken steun bij liet volk vond. ■Merkwaardig verschijnsel, dat zeker wel van aard is om den moed der katholieken staande t>' houden in al de gelegenheden, dat de ka tholieken bun vaandel hoog hebben opgestoken ca breed ontrold, hebben zij gezegepraald telkens, dal zij meenden te zwak te zijn en zich Vertrekuren van den ijzeremieg vnn Duinkerke naar Veurne, 6 4a 11 15 3 45 5 0a Nieuport-Dixmude, 7 40 Veurne-Dixmude-Licliterv.7 43 12 11 4 40 6 02 Dixnïude-Niuuport, 9 43 JUuiaikerke, Veurne, Uikn^ude, Nlieuyort asaur luialïïeK'veSde. '12 >i» 4 24 a 56 7 Lichtervelde-Veurne, 10 35 2 20 5 10 8 40-1 Veurne-Duinkerke, IBrief van ttljsr. den Hisschop van Qdi'Ieans aan M* Minghetti. Mgr. Dupanloup heeft, zooals wij in een vorig nummer meedeelden, eene merkweerdige brochure geschreven in den vorm van eenen brief aan den eersten italiaanschen minister Minghetti, over de be- rooving der Kerk te Rome en in Italic. Wij geven hier dit gewichtig dokument. De brief begint aldus «Gij waart in 1848 minister van Pius IX; ik vind u in 1874 terug als minister van Victor-Emma nuel. Gij werktet toen mei den II. Vader aan eene groote vruchtbare roemvolle onderneming; en of schoon gij nu een ondankbare meewerking verleent aan een eilaas, zeer verschillend werk, hebt gij, ik weet dit, eene dankbare herinnering bewaard voor den edelmoedigen souvenin, die u een dergelijk blijk zijner achting had gegeven. Ziedaar Waarom het niet zonder eemg vertrouwen is, dat ik de vrij heid neem, dit geschrift tol u te richten. Ik kom t'i ug van Rome. Ik heb van nabij ge zien wal er omgaat. Niets is drOCViger; en ik denk dit-geerne. niot zonder bitter spijt neemt gij deel aan zulke zaken. Alles geschiedt met diep overleg en een weten schappelijke methode; zonder beweging, zonder blijk baar geweld wettelijke vormen dekken alles; wat daar echter geschiedt, is niet' minder dan de ver woesting der Kerk en zou, als zij door de hard der menschen kon worden vernietigd, hare vernietiging zijn. Maar Europa, onverschillig of afgetrokken, schijnt niet te zien, niets te weten; en Frankrijk, door zi jne ongelukken gewond, en nog op de helling van afgronden, kan slechts zuchten.... Vervolgens brengt de bisschop de beloften van de, italiaansehe regering in herinnering. Alvorens een oordeel le vellen over hetgeen er op dit oogenblik te Rome omgaat, is het van belang beloften te herinneren, die hel italiaansehe góuvcr- ment had gedaan, CU du verbindtenissen die hel had aangegaan om de rechten der Kerk, en levens de rechten van het geweten der katholieke wereld to eerbiedigen. Toen in den laatuten oórtog, het geluk der wa pens onze verwachtingen had bedrogen, op den eigenslen dag dat onze troepen, die de eer hadden Rome tegen u te bewaren, waren teruggeroepen, begreep uw gouvernement, dat nu het van ons niets meer Ie vrcezeii had, zijn uur gekomen was, en het nam met gcmakkêlijkcn moed zijn besluit. Maar alvorens hel uit te voeren, gevoelde het b< hoefle om, betreli'ende de gevolgen van den aanslag die eindelijk zou volbreeht worden, de vrees der ka tholieken te verdrijven, en de mogendheden, die katholieke onderdanen en bij gevolg belangen le Rome hebben, gerust te stellen. Daarom lichte reeds den 29 augusti 1870 M. Viseonli-Venos(a, uwe minister van imiti'iilandsi lie zaken, een schrijven aan alle italiaansehe agenten bij de vreemde hoven, waarvan de besluiten letterlijk de volgende waren Hel gouvernement rerbindt zich, alle instelliilgen. bedieningen en kerkelijke lichamen die ie Home bestaan, alsmede hunne bedienaars te handhaven. Het gouvernement veibindt zich alle kerkelijke- eigendommen, wier opbrengsten aan kerkelijke ambten, bedieningen, liin'poraliets, instellingen en vereenigingen belmoren, hun zetel hebbende le Rome en in do Iconische stad, in hun geheel te be- houden, zonder ze aan bijzondere lasten te onder- werpen. a Derhalve moet alles door u geêerbiegd;behouden, in zijn geheet behouden worden, en de eigendom der goederen en den slaat der personen. Dal waren uwe verbindtenissen en beloften. Niets kon meer formeel en levens plechtiger gezegd worden, want het was lot al de hoven van Europa dal gij deze woorden •richlet. Hel Memorandum voegde er bij Hel gouvernement zal zich piet mengen in de inwendige lucht der kerkelijke korporttlies te Home. De bisschoppen en prieslcis van liet koningrijk zijn vrij in' hunne respectieve diocesen en paro- chicn ran idle inmenging van de.regeering, in het uitoefenen vmi hun geestelijk ambt. a Dal is met alles en om aan de katholieke wereld 7.w»t leA on n eust run I, te Veurne -^wjargTriit r.Nnsaa Annónckn, 20 ct. per reg. ld. rechterlijke, 50 ct. Ecu herstellingen, 1 frank. Van 1 tot 5 reg. 1 fr. Eén nummer 15 ccnlinien. Afzónderlijke nummers voor artikels, enz,. 20 fr. het 100.

HISTORISCHE KRANTEN

De Veurnaar (1838-1937) | 1874 | | pagina 1