fv> 1765.
34p jaar.
Veurne,
14 Aujnisti 1878.
dit schandalig misbruik van gc-
bewezen, en laakten in krachtige woorden de
i
bet gouvernement heelt tekening
M. Ruzcllc bedankte in gemoedelijkc .woor-
de graanmarkt. Inschrijvingsprijs. 5 fr. ’sjaars; met de post 6 fr. Annoncen 20 cenlimen per regel.
MM. Decock, voorzitter van den provincialen
van Brugge, heb
ben hulde gebracht aan hel edel karakter van
M. den gouverneur en hem bedankt voor al de
zag ontstaan en welke door geheel het land za’
gedeeld worden.
Ziehier hoe de Patrie dit feit, zonder voor
gaande in de jaarboeken van ’s lands bestuur,
aan hare lezers meedeelt
Dinsdag, rond 2 ure, op het oogenblik dat de
Kamer der Volksvertegenwoordigers zou ver
gaderen, verspreide zich te Brussel een akelig
geruchtM. de ridder Ruzctte, was ontboden
bij den bcruchtcn minister met twee Orangis-
tische namen, Rolyn-Jaequemyns, en deze had
de afzetting van onzen achtbaren en welbemin
den gouverneur uitgesproken.
Deze pro-consul der oproermakende geuzen
had op brutale wijze aan den achtbaren heer
Ruzelle hel volgende arrest beteekend «Gij
hebt mijn vertrouwen niet en bijgevolg hebt gij
u maar te verwijderen.
Mag ik u vragen, mijnheer de minister,
welke grieven gij tegen mij in te brengen hebt,
was het antwoord, want M. de ridder Ruzelle
is een welopgevoed man en bij is zoo naïef te
gelooven dat eerie afzetting, zoo niet eene oor
zaak, ten minste een aanneeinlijk voorwendsel
moet hebben.
Ik heb gcene beschuldigingsacle tegen u
op te maken, zegde de miniser, eene belache
lijke houding van fierheid aannemende, maar
gij bevalt' mij niet; vervolgens, daar de Koning
binnen eenigc dagen naar Brugge gaat, kunt gij
er u maar naar schikken dat gij, voor zijn be
zoek, het gouvcrnementshotel verlaten hebt
Boorden minister ondervraagd, welken vorm
hij aan zijne afzetting wenschte te zien geven,
antwoordde de heer gouverneur op eenen waar-
digen en krachtigen toon, in dezer voege
Gij zult, mijnheer de minister, aan deze afzet
ting dun vorm geven welken gij verkiest; doch
er is een vorm welken gij er niet aan geven zult,
namelijk dien van het ontslag. Ik zal mijn ont
slag niet geven, gij zult mij a/'zelten
M. Ruzctte is daarop vertrokken, met het
hoofd fier opgeheven, voor den ambtenaars-af-
zellcr der geuzerij.
Toon dat misbruik van den naam des Konings,
in de Kamer gekend was, maakte het den pijn-
lijksten indruk en de bedaardste leden der
rechterzij konden hunnen walg niet overwinnen
voor die brutaliteit van eenen minister.
De nieuwe minister doet er geene doekskens naar der provincie.
meer aan. Bij den prins de Garaman-Ghimay MM. R,;vuiyk, .w./mn
heelt hij nog gepoogd, door slinksche middelen rand, on Visai l, burgemeester
een ontslag* te verkrijgen. Ditmaal heeft hij,
zonder de minste beleefdheid in acht te nemen,
een achtbaar ambtenaar afgezet, zonder tegen diensten aan de provincie en aan de stad Brugge,
hem de minste klachten te kunnen inbrengen, 1 i.. L.. L
bloolweg omdat hij katholiek is en voor geene lafhertige afzetting, waarover M. Visart gister in
andere reden. de kamer aan 1
Groot is de verontwaardiging te Brugge, bij gevraagd.
de lijding van
Processie van Veurne.
Men verzoekt ons hel volgende artikel uit den
Zondagboite, van Brugge, over te nemen.
Sedert eenigc jaren, beeft de Veurensche pro
cessie wel toegenomen in veranderingen en ver
beteringen van onder tot boven is die pro
cessie dezelve niet meer. Wat in oude tijden
schoon scheen, was nu van de mode niet meer
cn scheen aardig, ja, somtijds belachelijk. Dit
alles is verdwenen, zoodanig noglans dat het
kenmerk van oudheid en van raarheid is bij ge
bleven. Dit is zoo waar, dal de vreemdelingen
die sedert eenigen tijd de processie niet meer
gezien hadden, nu van hare verbetering, ver-
schooning en van hare eerbiedwekkendbeid niet
kunnen zwijgen. Hoe gaat het, zeggen zij, ten
is dezelve processie niet meer en noglans T is
nog altijd de Veurensche processie. Zondag
laatst binst geheel den ommegang stond den
eerbied te zamen met de nieuwsgierigheid en
de voldoening op al de wezens te lezen. Gene
de minste ongemanierdheid of onbetamelijkheid
«n waren niet te zien, noch in noch buiten de
processie.
Hier is nu eene kleine beschrijving van die
schoone ceremonie.
De verbecltcnissen der propheten die de
komste van den Zaligmaker voorzeggen, met de
echte woorden en de ware overtuiging der
propheten zelve. De schriflucrrijkc redekave
lingen der joodsche doctoren met het wijs kind,
Jesus, in den tempel, over de komste van den
Zaligmaker de indrukwekkende aanbidding
der herders en der drij koningen met hun
ne qflfëiandcn den blijden intrede in Jeru
salem verbeeld door groote en kleine, oude en
jonge, met joodsche klecren gekleed, met palm
takken in de hand en den blijden Hosanna zin
gende, geheel de passie van 0. H. verbeeld
lol in de kleinste omstandigheden toe den
kruisdragenden Jesus die onder zijn kruis valt
in het midden der verblijde en toejuichende
joden, al die schoone verbeeldingen zijn altijd
nog even oud en even nieuwe.
Wat men over jaar voor den eersten keer zag,
was ’s Zaligmakers verbeelding in Abrahams
slachtcffer. In die verbeelding, twee van Abra
hams talrijke dienstboden gaan voren; den eenen
geleidt den ezel met brandhout geladen, de
■do andere draagt vier en zwoerd. Abraham komt
achlei mot den schamclen Isaac aan zijne band.
Als de dienstboden hel zwoerd in Abrahams
band steken, en hel hout op Isaac schouders
leggen, hel jong onnoozelien eenvoudig kind
schudt aan zijn vaders arm, on zegt Maar vader
ik zie daar vier, 'k zie daar hout, k zie daar een
zwoerd, maar waar is het slachtoffer? Abrahams
berin breekt bit beziet, onder ziineil snceuw-
Rond den berg waren de gelukzaligen die uil
het voorgeborgle van de hel verlost, mochten
naar den hemel mede gaan. Jesus eer hij deze
aarde verliet, gaf aan zijne apostelen zijne laatste
vermaningen en onderwijzingen. Rij gaf hun
zijne laatste Benedictie en zei hun met eene
overtuigde en zegevierende stem Euntcs ergo,
docete omr.es genles, baplisatus eos in nomine
Palus cl Filii et Sprirjtüs sancti (Malt, XXVIII,
19). Qui credideril et baplisatus fuerit, salvus
erit; qui vero non crediderit condemnabilur
(Marc. XVI, 16). Ecce ego vobiscum sum omni
bus diebus, usque ad consummalionem scaeuli.
Dit is Gaat dan, onderwijst alle volkeren, hen
doopende in den naam des Vaders, des Zoons
en des H. Geest. Wie geloofd zal hebben en ge
doopt zal geweest zijn, zal zalig worden;
wie niet en zal geloofd hebben zal verloren
gaan. Ziet ik ben mol u al de dagen lot het
einde der eeuwen. Op dit hoorei), stonden
d’aposlels verwonderd en ongerust. Zij waren
nog meer verwonderd als zij de gelukzaligen
het lalijnsch lied hoorden opgaan Altollite
portas principes veslras et elevamini portie
mlernales el inlroibit rex gloriie. Dal is
Open! poorten des Hemels! Eeuwige poorten,
vliegt open! en den Koning van glorie zal in
treden. Daarop vroegen d’engelkgns des he
mels Quis est iste rex gloruc Wie is die
Koning van glorie voor wie wij moeten open
doen? De Gelukzaligen Dominus fortis el
potens, Dominus potens in prmliis. Dat is
Voor den Hcere die kloekmoedig en machtig is,
voor den llccrc die heelt gezegepraald in den
strijd. Binst Ons Hecrens Hemelvaart, d’aposlels
gebaren, manieren en houdingen waren zeer
natuurlijk en wel geschikt St. Dieter zijne
sleutels toonende scheen te zeggen ’k sla nu
hier alleen met het oppergezag van geheel de
11. Kerke. Hij klopte op zijne borst om voor de
laatste maal vergiffenis te vragen over zijne
verloochening. St. Jan, Jcsus lieveling, sprong
toe, als om zijnen lieven Meester vast te hou
den. St. Jacob met zijne reisstok en kalbassc
gereed in d’hand, om, de wereld rond, te gaan
preken, was min ongerust; hij scheen te zeg
gen T zal een 't wat zijn, wat wij kunnen, zul
len wij doen en Tzal gaan, vobiscum sum usque
ad consummalionem sacculi. St. Andries, onge
rust, scheen te zeggen ’t is al waar maar schei
den is altijd hard. Zulke en andere gevoelens be
zielden de andere apostels. In midden van
hun stond O. L. Vrouw, onbeweegbaar, roer
loos, gedurig haren zoon met d’oogen vervol
gende; gevoelens van ware overgeviug, van
inwendige blijdschap, en van zoeten zegepraal
uitdrukkende.
Die groep heeft op alle manieren iedereen
ten hoogsten voldaan. Allerschoonst! Unver-
belerlijk! waren de woorden die uil alle mon
den kwamen. Al de vreemdelingen, zoo wel de
fransche, engclsche duilsche, de Hoilandsche,
als die van Belgicn, die de processie waren
komen zien, zijn vertrokken ten uitersten tevre
den en zullen levende aankondigers en uitnoo- i
digers zijn voor de processie van T naaste jare, 1
in dewelke als het God gelieft, nieuwe verbeel
dingen gedaan zullen worden.
-
Jüèeiawe brutaliteit der Geuzen»
De achtbare heer ridder Ruzeltc, gouverneur
van Brugge, is door den heer Rolin-.laequcb.yns
afgezet, in de vormen eener onbeschoftheid die Oostende en andere plaatsen,
alle palen te boven gaat. I gaan bewijzen aan den achlb;
meer aan. Bij den prins de Garaman-Ghimay
Dit blad verschijnt den Woensdag, onmiddclijk na o„ o
Rechte) lijkecerhcrslcllingen 1 fr. Een nummer lucent. Afzonderlijke nummers voor artikels, enz. 20 fr. hel 100.
Men schrijft in bij BONHOMME-RYCKASEYS, drukkeruitgever, Zwarte Nonnenstraat, N1 4, te Veurne.
I
De brutale afzetting van M. Ruzette heeft te
Brugge, en geheel hel land door eene groote
verontwaardiging verwekt. Onmiddelijk na dat
i de Moniteur liet nieuws der afzetting van den
achtbaren gouverneur had aangebracht, werden
op al de hoeken der stralen van Brugge plakka
ten aangeplaki, om oenen oproep te doen aan al
de echte Bruggelingen, ten einde eene waardige
hulde te bewijzen aan het slachtoffer van den
J geuzen haat.
Zondag heeft die betooging plaaats gehad en
I zij is waarlijk indrukwekkend geweest. Meer
dan 5000 persoonen namen er deel aan.
Rond den middag vei trok die lange reeks ka
tholieken naar hel hotel van M. Alfred De Man,
alwaar M. Ruzctte zich bevond, omdat hij zater
dag eene ministeriele ukase had ontvangen die
hem uit het gouvernementshotel dreef’en ver
bood daar iemand te ontvangen.
De stoet werd geopend door de leden der
Concorde. Talrijke afgevaardigden uit Thourout,
Uper, Roussclacre, Kortrijk, Meenen, Veurne,
waren er hulde
gaan bewijzen aan den achtbaren hoofdambte-
leggcn, hel jong onnoozcl
ie daar vier, 'k zie daar hout, k zie daar een
berlc breekt, hij beziet, onder zijnen
witten en langen baard, zijnen eenigen zoon en
zegtIsaac, mijnen lieven Isaac, mijn ccnig kind
Isaac, stel u gerust, God zal er in voorzien. Dil
zeggende, keert hij zich om, berst in tranen,
aanbidt den God van leven en dood en geeft zich
over aan zijne ondoorgrondbare schikkingen.
Deze verbeoltcnis wierd gedaan niet met woor
den maar met gebaren die al de gevoelens de
woorden en de uitdrukkingen klaar deden ver
staan, zelf bij de ongeleerdste menschee. Ja lot
krijsschens toe is menige aanschouwer er door
bewogen geweest.
Dit jaar was er nog cens iets nieuws, T was
de voltrekking van Jesus zending hier op aarde,
T was ons Hoeren Hemelvaart. Eene schoone en
groote berg met oen wit blauwe wolkc er booge
op, was de plaatse der hemelvaart. Op die
wolkc stond Ons Heer rijkelijk en kunsliglijk
gekleed mot hel tecken des zegepraals in de
hand. Bond Ons Heere waren gevleikle sneeuw
witte engclkcns, die als uit den hemel waren
tegen gekomen om s hemels Koning in te balen.
Op den berg stonden, zaten, knielden of lagen
hier en daar, d’aposlels, rond Maria, hunne
nieuwe moeder. Gevoelens van verwondering,
van droefheid en van blijdschap waren bij toc-
rings in hunne houding en manieren tc zien.
F
Lr
i ria jfa-m i -utt i j i a
9
- i mi |i -
