Veurne, 15 SeptembeV 1880.
1874.
ja ar
de graanmarkt. Inschrijvingsprijs. 5 fr. ‘sjaars; niet de post S fr. Annoncen 20 centinien per regel.
liet onderwljieerskongres.
De zoogezeide nationale feesten te Brussel
zijn vruchtbaar geweest in kongressen van allen
aard. Wij hebben gehad het kongres van den
onderwijzersbond, eene vergadering ingesteld
door de logic, en waarvan meest al de leden tot
de logic toebehooren.
Vervolgens bel kongres der vrijdenkers, eene
bijeenkomst waarin kopstukken der geuzenpartij,
liberale volksvertegenwoordigers plaats namen
nevens Belgische socialisten, Duitsche sociaal-
demokraten, fransche communards, enz.
Dan volgde hel kongres der onderwijzers,
onder de bescherming van de hevigste geuzen
welke de stad Brussel en het binnenland ople
veren.
Eindelijk had het kongres plaats der mannen
die zich noemen revolutionnaire socialisten en
die beraadslaagd hebben over hel beste oogen-
blik en de geschiktste middelen om de revolutie
welke zij aanpreken, werkstellig te maken.
Al die kongressen, alhoewel iets van elkan
der verschillend, hebben eene zaak gemeens
met elkander, namelijk eenen onverzoenbaren
haal tegen den godsdienst, tegen de Kerk, tegen
God zelve, doch zij geven dien haat niet juist op
dezelfde wijze te kennen.
Op het kongres der onderwijzers waren
tegenwoordig MM. Germain en Van Camp,
hooge ambtenaars in het ministerie van het
geuzenonderwijs, drie schepenen van Brussel,
alsook de franemacon Berge, hoofdman der
Brusselsche vrijdenkers, wiens tegenwoordig
heid bewees dat de denkwijze der ofiicielc
schoolmeesters overeenkomt met de zijne, te
weten Geen priester, noch bij de geboorte,
noch bij hel huwelijk, noch bij de dood, en bij
gevolg ook niet bij de opvoeding.
De schoolmeesters hebben zich onder de be
scherming gesteld van den voorzitter der vrij
denkerij, zich gelukkig achtende, heeft een hun
ner gezegd, deel te maken van de kudde van dien
volksvertegen ivoordiger.
Ziedaar eene schoone waarborg voor sommige
lichtzinnige ouders, die nog gelooven aan de
zoogezegde onzijdigheid der officiële scholen.
De naam van den man, dien de onderwijzers dier
scholen als bunnen beschermer hebben uitge
roepen, beteckent ongeloot en haat tegen den
godsdienst. Zoo doende erkennen zij zelven dat
hunne scholen niet anders zijn dan kweckerijen
van ongeloovtgen.
Dit blad verschijnt den Woensdag, onmiddelijk na o
Rechleilijke eerherstellingen 1 fr. Een nummer 15 cent. Afzonderlijke nummers voor artikels, enz. 20 fr. het 100.
Men schrijft in bij BONIIOMME-RYGKASEYS, drnkker-uitgever, Zwarte Nonnenstraat, 4, te Veurne.
Prijsdeeling- in de bewaarschool der
Blauwe Zusters te Veurne.
Wonderschoone en slichtende prijsdeeling! De
Blauwe Zusters en de katholieken van Veurne heb
ben willen toonen, dal indien de geu:en zoo milde
zijn met ’t geld van iedereen om de kleine kinderen
te on (christenen, zij van hunnen kant al de aange
legenheid van het eerste onderwijs begrijpen, en alle
hunne krachten willen inspannen om de christelijke
en alléén ware en goede opvoeding uit te breiden en
te bevorderen.
Van eene halve uur voor de prijsdeeling waren al
de kinders tegenwoordig, en wandelden onder de
bewaking hunner meesteressen, twee en twee, in de
lommerige frissche wandelingen van den wijd uitge
streken bot van ’t gesticht. Waarlijk bewonderens-
weerdig is het, hoe de goede orde en de stilte heer-
schen onder al die kinders op hel minste toeken,
hoe die kinders aan de zusters aangekleefd zijn ge
lijk.aan hunne moeders! Hoe is 'l toch mogelijk,
hoorden wij eene vrouw zeggen ’k en heb er ik
maar drie, en ’k en kan er dikwijls geene orde in
stellen. Ja, verduldigheid, bezorgdheid en zelfs-
opoffering bij kloosterzusters alleen te vinden
In de ruime schoolzaal, prachtig bevlagd en ver
sierd, kwam de menigte tocgeslroomd, en na korten
tijd, wierden al de plaatsen vervuld. Weldra de
plechtigheid begon. Zij wierd voorgezeten door de
geestelijkheid van de stad, en de leden van het ka
tholiek schoolkomileit. Onder de aanwezigen telde men
de katholieke familien Bespot, Valcke, Bieswal, De
Ilaene, enz., vele voorname heeren en damen der
stad, benevens vele ouders der kinderen vereerden
deze plechtigheid met hunne tegenwoordigheid.
Het feest wierd geopend met het kluchtig stukje
Jantje en de mieren, dat gevolgd was door eene
gymnastiekoefening met gezang; alles lukte won
der wel, en vergeestigdeuitermate aide aanwezigen.
Alsdan, ziet gij daar dat trommclaarke opkomen,
onversaagd en slaande om niet te missen, en toen
nog op male; en die bende knappe soldaatjes d e vol
gen, hunne vaandels zwaaiende en zingende dat hot
galmt? Na de knechtjes kwamen de meisjes te
voorschijn, en met niet min nauwkeurigheid en be
valligheid zongen zij hunne liedjes en declameerden
hunne fabeltjes; iedereen was in verrukkingen ver
wonderd hoe het toch mogelijk was die veelvoudige
oefeningen met zooveel behendigheid te kunnen aan-
leeren aan die jonge kindertjes; de ouders waren bij
zonderlijk verheugd en gelukkig en tranen van aan
doening rolden langs hunne wangen.
De prijzen waren geschikt volgens rang en conditie
der kinderen trompetjes, peerdjes met wagentjes,
beddekens en boekjes voor de bemiddelde kinders,
en kloeke deugdelijke kleedsels voor de arme.
Het feest wierd gesloten door een lied van dank
baarheid gezongen door de kinders, en eenige woor
den van bedanking door de cerweerde Moeder van
t gesticht aan al deze die door hunne milde jonsten
en dienstwilligheid medegevrocht hadden om de
prijsdeeling in stand te brengen en op te luisteren.
Eindelijk nam de cerweerde Heer pastoor van Sl.
Walburgis het woord en bedankte op nieuw de wel
doeners en weldoensters van het uitmuntend geslicht
en in 't bijzonderde deftige katholieke familie De
spot. aan de welke jufvrouw Zenobic Vermeesch,
stichtster van het orde der Zusters van de H. Ge
hoorzaamheid, toebehoord en die zoo wij het voe
ger gezeid hebben, door dit uitmuntend werk, aan
hare geboortestad eenen deurzamen en onwaardeer-
Laren dienst bewezen heeft; diensten en zelfopof
fering die nu, eilaas! zoo schandelijk verwezen
worden door de geuzerij met hel inrichlen der nieu
we geuschc bewaarschool, inrichting die, gelijk wij
t bewezen hebben, alle echte Veurnaars moeten aan
zien als eene snoode ondankbaarheid, eene ware
geldverkwisting. en eenen nieuwen dwangmiddel
tegen den arme. Eere dan aan die ootmoedige Zus
ters die met zooveel liefde en bezorgdheid die klein
tjes ouderwijzen en opvoeden; wij zeggen opvoeden,
POLITIEK OVERZICHT.
Frankrijk. Tegen 18' dezer is, door den
minislei voorzitter, M. Freycinel, een kabinets
raad te Parijs bijeengeroepen, om een besluit
te nemen ten opzichte van de toepassing der
dekreten van 29 Maart op de niet erkende
kongregaticii. De heer Jules Grevy zal opzet
telijk naar Parijs overkomen, om dien raad
voor te zitten.
Men mag dus nu spoedig verwachten dat
deze kwestie, welke zoo lang reeds de ge
moederen in angstige verbeiding houdt, eene
oplossing zal bekomen. De kongregatien ver
hopen voor het oogenblik eenige rust; zij welen
echter dal eene verandering van ministerie
eene nieuwe opkomst van het radikalism zal
ten gevolge hebben en de geloofsvervolging,
heden of morgen, met vernieuwde woede zal
aenvangen.
Naar men verzekert, zal in dien minisleraad
ook de aangekondigde wet op het recht van
vereeniging gesproken worden.
liet kongres heeft aldus een dubbel doel be
reikt, waaraan de inrichters misschien niet zul
len gedacht hebben Vooreerst het heeft in een
helder daglicht gesteld den ongodsdienstigen
geest die in de geuzenscholen heerscht, en
daardoor volkomen de veroordeeling verrechl-
vaardigd welke de Paus en de bisschoppen le
gen dezelve hebben uitgesproken.
Ziehier wat er in dat kongres zoo al is voor
gevallen
Er werd aangedrongen op de militaire opvoe
ding der kinderen. Zekere heer Sluys zei, onder
andere, dal de militaire opleiding der jeugd de
schoollucht bevorderen zou.
Wij denken dal lol nu toe de schoollucht best
gekregen was door aan de kinderen te spreken
over Gods gebod, dat wil, dat ouders en over
heden geëei biedigd worden, ter vergelding van
de liefde die bewezen wordt.
Indien er van ze leven een belachelijk come-
diespe. gespeeld werd, dan was het zeker daar,
door de kleine en groote schoolvossen van het
liberaal staatsonderwijs.
Daar waren er eenigen die schoolmeester
speelden, en anderen verbeeldden eene licht
zinnige en koppige schooljeugd. De eersten hin
gen in grrroote overdrevene en grondelooze
woorden den Jan uit, kort recht makende met
God en zijn gebod, met Kerk en priesters, met
zedelijkheid, vrijheid en familie, en stelden in
plaats van dit alles den schoolmeester alleen,
een schoolmeester met .oneindig veel verwaand
heid in het hoofd, bewonderd en bewierrookt
door mindere en meerdere overheid van Slaat
en gemeente. De anderen hielden meer van
schertsen en spelen en van de zoete lachjes der
mamzels-onderwijzeressen die te midden van
dien harrewar gansch t'huis schenen.
Hier kraakten banken en vielen dooreen, hier
en daar eene waardige schoolmeesteres, zich in
een aantal armen werpende om haar liefdadig
op te vangen. Daar heften eenige andere niet
min liefdadige ondei wijzersarmen die bevallige
wezens zorgvuldig van de bank op en plaatsten
ze voorzichtigheidshalve op den vloer, Dan liep
men deur in en uit naar het buffet om faro,
Jachtte gedurig de sprekers vierkant uil en
vroeg gestadig naar andere uitspanningen en
verzet. Een hunner klom zelfs op eenen stoel om
zijn beklag te maken dat de onderwijzers zich
niet genoeg amuzeerden, dat een grenadier van
den koning T bareel van den hof van Laeken
voor hunnen neus had durven sluiten, dat som
migen eene slechte plaats gehad hadden in het
theater, terwijl de koninklijke logien ledig wa
ren, en dat het de plicht was van minister Van
llumbecck de onderwijzers zooveel vermaak te
verschaffen als dit maar mogelijk was. Hij be
weerde, en iedereen was van zijn gevoelen, dat
al die pleizieren het versland hun zouden ont
wikkelen, dal zij de liefde der liberale vermaken
van de liberale hoofdstad aan de jeugd zouden
kunnen inplanten, en binnen kort hei Belgisch
onderwijs het vermakelijkste der wereld zou
zijn.
Hel kongres liep ten einde met een bal of
danspartij op 't gras in de ruïnen der oude abdij
van Villers, waar niet minder dan 2000 school
meesters en schoolmeesteressen te middernacht
aan ’t springen en aan ’t draaien waren.
O lijden, o zeden!
i
