bl>d h** De
I
I
V|
N
Woensdag IO Maart 1888.
IO
Vastenbulle.
te maken.
Even als immer, zult gij. Z. L. B.,
luisteren naar onze stem, en te beginnen
JOANNES JOSEPHUS,
42' jaar
en aldus,
naar hel voorbeeld der vooi ouders, tien
De katholieken zouden dus hunne
1 en hel recht e< n
katholiek kerkhof to hebben, moeten
i. -n
de protestantsche landen dit recht in
Men ziel dat do onafhankelijkheid
van M. Simons, in de gódsdientkwea’ien
De eerste heeft klaar doen uitschijnen
dat de katholieken in deze zaak niet an*
ders vragen dan hun recht en de eet lijke
jaar XH. Zij vragen niet dat de vrijden
kers ondereen zouden begraven worden
met de lieden op wier gedachtenis eene
de hoop die men op u
gratiën noodig om u zelven altijd (|e Godsgezanten
te blijven, eenvoudig, werkzaam, ge- spreekgestoelte o
Gegeven te Brugge, den 25 Februari
1886.
M. Bara heeft, zooals altijd, eene
lang» redevoering gehouden nevena de
kwestie en in eene taal onwaardig van
de Kamer. Sedert de dood van M. Bouvier
heeft bij de rol van clown overgenomen
en ze vereenigd met die van publieken
uitschclder van al wat deftig is. Hij ver
vult deze beide rollen te gelijk met
veel... onderscheiding
Het zij ons genoeg een enkel zijner
argumenten aan te balen den lezer te la
ten oordeelen M. Bara is van meening
dat de katholieken de verdeeling der
kerkhoven maar vragen om de gewijde
aarde te weigeren aan allen die, huist
hun leven, voorde liberalen kiezen
Wat dient er meer gezeid
Woensdag heeft M. Bolin, in de Ka
mer aan M. Thonissen verwalen dat hij
partijdig is in het benoemen van burge-
meeatera en schepenen. Men kan oor
deelen of er gelachen werd.
M. De Bleeckere heeft gesproken over
de verdealing der hulpgelden voor de
buurtwegan en M. Oswald de Kerchove
heeft zoowal over alles gesproken.
Op’t einde der zitting heeft M. Frère
met de Engelsche wetgeving willen be
wijzen dat de katholieken ongalijk heb
ben in de kerkhofkwestie.
M. Woeste heaft hem op zijn woord
genomen en verklaard dat de katholie
ken met Engelscbe wetgeving te vreden
zijn. M. Frère had daarmee genoeg.
Joannes-Baptista FAICT,
Bisschap van Brugge,
Aan dr Geestelijkheid en giloovigen van
ons Bisdom,
Zeer Lieve Broader!
Overjaar, ter gelegenheid van dan
heiligen Vastentijd, een lijd immer gun
stig voor ernstige gevoelens en zalige
gepeiten, hebben Wij u gesproken van
het bewaren en het uitbreiden onder
ons van hel christelijk leven, in zijn
algemeene genomen. Mochte ons va
derlijk vermaan de uitwerksels voort
gebracht hebben die Wij verhoopten!
Mochten de christelijke oefeningen en
gewoonten, door de aanhoudende op
wekkingen uwer herders, hunnen in
vloed hij alle huisgezinnen wederom
gekregen, en bij den huiselijken heerd,
gelijk op den gelukkigen tijd onzer
voorvadeien, hunne plaats hervonden
hebben
Na u gesproken te hebben van den
christen geest in het algemeene, willen
Wij dezen jare, uwe aandacht roepen
op twee bijzondere oefeningen, die ter
zelfder tijde twee uitmuntende bewijzen
zijn van het christen lever, en twee on
feilbare middelen om hetzelve te beko-
komen en te bewaren. Wij willen spre
ken van het dagelijksch bijwonen der
il. Misse en van hel volgen der godde
lijke diensten ’s na middags op de
Zondagen.
Het is genoeg aandachtig te overleg
gen wat inderdaad het heilig misoffer
is, om aanstonds met verbaesdheid
geslagen te zijn, als men getuige is van
de onverschilligheid, de verwaarloo-
sing, de koelheid van zoovele menschee
ten opzicute van het verheveste onzer
mijsterien, Welhoe. Z. L. B,, de naam
a'leen van Calvarieberg maakt indruk op
ons hert; wij zouden den weg naar
den heiligen heuvel, waar het bloedig
sacrificie ééns werd opgedragen, met
onze tranen willen gaan besproien en
met onze liefdezoenen overdekken, en
men denkt niet eens dat hetzelfde Sa-
krificie, mol hetzelfde slachtoffer, met
dezelfde uitwerksels, alle dagen in hel
midden van ons, op ccne onbloedige
wijze wordt vernieuwd! Ach! Z. L. B.,
hoe groot is onze ondankbaarheid! Jesus
slacht zich voor ons en wij peizen er
niet op! En toch zouden wij ons zelven
niet mogen vergoten, noch degenen
die wij hef hebben, en rekening zouden
wij moeten houden van de onschatbare
voordeelen welke het bijwonen van het
heilig Sacrificie ons verschaffen mag.
Altijd en oveiai i» de mensch ver-
verplicht aan de Godheid ofirande te
doen; en daarin is de bekenning onzer
afhankelijkheid gelegen. Waarom dan
die verbintenis niet kwijten, met ons te
voegen bij den priester en met Jesus-
Christus zelven, om aan God hel eenige
Sacrificie op te diagen, dat Hem weer-
dig zij.
Allen hebben wij zonden uit te boe
len, vergiffenis al te smecken, rampen
en kastijdingen misschien, van ons en
van onze famillie af te keeren. Waarom,
Z. L. B., gaan wij alle dage niet schui
len rond bel Autaer, opdat een druppel
van het goddelijk bloed op onze zielen
va'le, van dit bloed dat zuivert, dat zalig
maakt, dat vergiffenis en bermhertigheid
roept over ons, volgens de uitdrukking
van den Apostel Hel onschuldig bloed van
Christus tal onze zielen zuiveren van
hunne zonden (Heus IX. 11).
een gebruik binnen dat in ons gods
dienstige Vlaanderen onbekend was,
en meer en meer uitzet tol in de beste
familiën. Alsof de goddelijke Wetgever,
in plaats van te zeggen Wees gedach
tig dal gij den Zondag heilig maakt (Exod.,
XX. 3), zou gezeid hebben wees ge
dachtig dal gij Misse hoort; beeldt men
zich in dat, zoo de strenge verplichting
der H. Misse volbracht is, men gansch
vrij is van God en ziel te vergeten, en
men zich begeven mag lot alle slach
van wereldfch verzet en vermaak. Het
is zonneklaar dat men op zulk er wijze
den dag des Heeren niet heiligt.
Onder dil opzicht zijn de buitenlieden
aan de vaderlijke overleveringen getrou
wer gebleven. Daar worden de namid-
dagsclie diensten met denzelfden ijver
als degene van ’s vooriniddags bijge
woond. Vespers, Sermoen, Lof, wor
den gevolgd door al degenen die niet
welielijk belet zijn. Aan ons godvree-
zende landvolk, spreken Wij daarover
onzen openlijken lof, en Wij zijn over
tuigd dat zij ten grooten deele aan die
getrouwigheid te wijlen hebben dien
wonderbaren geest van geloof die hen
onderscheidt.
Maar in stad, helaasis hel geheel an
ders. Men recht er vermakelijkheden in,
uitstapjes, feestmalen, op zulke dusda
nige uren dal hel bijwonen der godde
lijke diensten onmogelijk is. Het is te
gen zulk eene omkeering die schier in
gewoonte vergaan is, en die men schijnt
weiens en willens staande te zullen ma
ken, dst hel ons een plicht is onze stem
te verheffen. Eenieder moet hel beken
nen als men het rechtzinnig wil, het
Donderdag heeft do Kamer zich eerst
en vooral bezig gehouden met de be
spreking en stemming der gewijzigde
artikels van het Landelijk Wetboek, en
vervolgens de bespreking van hel budget
van binnenlandsche zaken hernomen.
M. Thonissen heeft verklaard dat hij de
kerkhofkwestie als uitgeput aanzeg,
maar hij is teruggekeerd op zijne ver
klaringen aangaande de ontgravingen,
door de linkerzij geeisebt.
Hij heeft opnieuw verklaard dat eene
ontgraving door bet gouvernement be
volen, wanneer de overledene binnen
het kerkhof eu op eene betamelijke
plaats is begraven, eene schending zou
zijn van het zetfbesiuur der gemeenten,
door de Grondwet gewaarborgd.
Vervolgens heelt hij geantwoord aan
MM. de Kerchove en Jamrne, be
treffende de verdeeling der hu pgelden
voor de buurtwegen. Deze hulpgelden,
zegde hij, worden rechtvaardig verdeeld
volgens de behoeften der provinciën.
Kamer.
oiMd“s .de “K™*1*
“Va
de gelukkige gewoonte hebben van woord gevoerd.
duizende verleidingen d u omringen,
en die met de verdreigende hulp
een i
gemeen is, niet zouden missen u in het mel den aanstaanden vasten, als men
ongeluk te dompelen. Gij lubt gratie1 ds Passie van den Zaligmaker in alle
noodig, gij vooral jonge dochters die kerken zal prediken, zult gij bij me-
I nigte toesnellen om Jesus te aanbidden
1 in het Sacrement zijner liefde en om het
verheven onderwijs te aanhooren welk
i uit bel kerkelijk
over u zullen doen
De Annoncen voor Belgte (Ier uitzondering der Vlaanderen) en ’lbuitenland worden ontvangen door het Office de PüBUCitè, Magdalenastraal, 46, te Brussel.
M.n schrijitin bij BONHOMME-RYGKASEYS drukker-uitgever, Zwarte Nonnenstraat, 4, te Veurne, en in de Postkantooren'
de gelukkige gewoonte hebben van
dagelijks de H. Misse bij te wonen,
zooveel mogelijk er getrouw aan blijven.
Dat zij die deze gewoonte verloren heb- -
ben, dezelve hernemen mei vlijtigheid, J toepassing van het dekie» van prauia
wel overtuigd zijnde dat een dag met
God begonnen, eene nuttige en voor-
I spoedige dag wezen zal.
Indien Wij, Z. L. B., klagen over de
laatdunkendheid van velen, die in Jdo
steden vooral, gemakkelijk, zoo zij
wilden, naar de Misse zouden kunnen
gaan, zouden Wij nog zwaarder ver
maan te geven hebben opzichtens bet
bijwonen der goddelijke diensten op de
Zondagen na middags.
Wij reggon het met een diepgevoelde
hertzeer. Sedert eenige jaren dringt er
waren. Jongelingen, gij hebt
M. Thonissen heelt vrijdag zijne rede
voering voortgezel on een duchtig ant
woord gegeven aan den meester Rolin,
die hem verweten had partijdige be
noemingen te doen. Dat was echter ni< t
moeilijk; want M. Rolin moet maar in
eenen spiegel kijken om eenen tanatie-
ken partijman te zien.
M. Simons heeft dan, na eerst namens
de Brussdscbe onalhankeojken, het stel
sel van verdeeling der kei khoven aan
bevolen te hebben, het gevoelen geuil
dat de katholieken, indien het anders
niet zijn kan, zouden moeten toegevi n
1 aan de geuzei ij en zich te vreden houdép
eeuwige schande kleeft, maar dat de j met hel recht aan den priester toegekeud
katholieken hel recht zouden hebben op ieder graf afzonderlijk ié wijden,
hun eigen kerkhof vereenigd te worden. i D; d--
M. Fiére vroeg of er dan zooveel godsdienstvrijheid
kerkhoven moesten zijn als er onder de
ongsloovigen verscheidene gezindheden afstaan, terwijf onze geloofsgenooten
bestaan, l
Ik zie cr geen bezwaar in, ant- I volle vrijheid genieten,
woordde M. Woest», onder de toejui- 1 J~‘ 1
chingon der rechterzij.
s-
Van eenen anderen kant, niettegen
staande onze oiïweei digheid ontvaugen
wij dagelijks van God ontelbare welda
den. Onze behoudenis in het leven, bet
geluk en de vrede onzer huisgezinnen,
de voorspoed onzer belangzaken, de
moed in onze beproevingen, zijn dit zoo
veel gunsten niet die wij aan de goed
heid Gods verschuldigd zijn En wij
vergeten Hem daarover te danken
Verre zij van ons, Z. L. B., zulk eene
ondankbaei heid Eiken oogenblikke van
ons leven, mei de goddelijke weldaden
verrold, dragen wij Hem alle dage ook
de hulde onzer erkentenis, en, ingciien
Jesua-Gbristus zelf geweerdigt, in hel
heilig Sacrificie der Misse, zijnen god
delijke,) Vader, in onze plaats, te be
danken, wezen wij vlijtig om onze toe
vlucht te nemen lot dien hoogslverheven
bemiddelaer, die, zooals Paulus spreekt,
altijd gereed it, otn bij zijnen henielschen
Vader voor ont lusxchen te komen (Hebr.,
VIL 25). Hel zal ten andere een zeker
middel wezen om nieuwe gunsten te
verdienen.
Deze gunsten, Z. L. B., hoezeer zij
ons noodig zijn, voelen wij voorzeker.
Gunsten van licht om beier onze plichten
te verstaan; guns'en van sterkte om ons-
zelver. en om alle moeiijkheiden en ge
varen te overwinnen die ons langs alle
kanten omgeven. Vaders en moeders der
huisgezinnen, gij hebt gratie noodig,
en moed en voorzichtigheid, die van
hierboven moeten komen, voor de op
voeding uwer zonen en dochteren; gij
hebt eene heilige kloekie noodig. om
de overleveringen van eer en christe
lijkheid te midden uwer kinderen te be- m
waren. Jongelingen, gij hebt gratie j9 niet moeilijk den dag dusdanig te
noodig, om altijd eer te doen aan den I schikken dat meu in den na middag ee-
naam dien gij draagt, eer te doen aan j nijje oogenblikken vinde, om ze aan den
de hoop die men op u vestigt; gij hebt 1 godsdienst toe te wijden, en aldus,
groote gratie noodig, om aan de strikken
te ontsnappen die men u spant, aan de 1 dag de» Heeren, zoo het behoort, heilig
ie mei de verdreigende hulp van
werkeloos leven, dat vandaag zoo j
ongeluk te dompelen. Gij lubt gratie ds Passie van den Zaligmaker in alle
door uwe godvruchtigheid en uwo eer
baarheid de vreugde en bet geluk maakt
van vader en moeder; gij hebt uitgele
zen gratiën noodig om u zelven altijd
trouw aan uwe plichten en door dc be
koorlijkheid uwer deugden tot het goed
opwekkende allen die u omringen.
Welnu, Z. L. B., deze menigvuldige
granen, die ons zoo noodzakelijk zijn,
de H. Ilisae zal on» die geven, in over
vloed. Laat ons dan, ingezien God zelf,
door den mond van zijnen propheet on»
VEUR
BISSCHOP VAN BRUGGE.
dalen.
ZALIGHEID EN ZEGEN.
