SI
t
I
Het zieke Liberalisme.
I
.1
K
I
J
.'g
47e jaaugang.
Woensdag 21 Januari 18151.
de graanmarkt. inschrijvingsprijs. 5 fr. 'sjaars-, met de post 6 fr. Annoncen 20 centimen per regel. Da groote letters
hit blad
I8iiltcMlan<l£clic E’olitlck.
kalen en liberalen ecne belonging belegd
Voor baren droeven staal!
I
(Wordt voortgezei).
gouvernement de twee indicie klassen
van 1887 en 1888 binnengeroepen.
’t Vroeg raad en hulp bij honderd dokters
En nam voor zijne kwaal
Heel hoopen poeders en pastillen!
Toch bleef ’t in 't hospitaal!
Jan-Zon dacht met ’t kabaal van Bergen
De onnooz’le geuzensloor
Eens duchtig te galvaniseeren!...
Doch T was er... onder door
Neemt voor uw..p!aatskenskoorts pastil
len,
Zooveel, dat ge er van berst!
Bedreigt en scheldt! doch weel bet
[Staatsroer
Krijgt ge ons niet afgeperst
Jan Rechtuit.
verschijnt den Woensdag, onmiddelijk
na
volgens plaatsruimte. Rechterlijke eerherstellingen 1 fr. Een N' 15 cent. Afzonderlijke nummers voor artikels, enz. 20 fr. het 100.
De Annoncen voor Belyie (ter uitzondering der Vlaanderen) en ’tbuitenland worden ontvangen door het Office dePublicitè, Maydalenastraat, 46, te Brussel.
Mm schrijflui bij BONHOMME-RYCKASEYS, drukker uitgever. Zwarte Nonnenstraal. 4, te Veurne, en in de Poslkantooren.
*t zal toch nog eens het volk zijn, dat
de laait n zal dragen en de ellende zal
er nog door toenemen.
van de kamer, weer met de politiek van
Daardoor hoopt zij zich vet te mesten
Aan ’s lands begrootir.gskaas!
Doch hola! maatjes! nog zoo gauw niet:
De tjeven zijn niet dwaas!
Liberale-socialistsche Betoogintj. U i L T.iWdKTM
De nieuwj larvakantie was gister ten Hub Ziwnu Huid dllolllut
Op h smart’lijk ziekbed néér,...
En waar h gezondheid zoekt of redding,
T Krijgt macht noch sterkte weêr!
Krisis in Italië.
Sinds Victor-Emmanuel, alsdan ko
ning van Sardinië, aangemoedigd door
Napoleon Hl, de Pauselijke Staten in
palmde, was van dan af hel onheilsuur
geslagen voor geheel Italië, en als wilde
de Voorzienigheid aan den opvolger
van den inpalmer, den tegenwoordigen
koning Humbert, beter dan aan iemand
laten gevoelen dat gestolen goed niet
gedijdi, zoo levert hel land, onder fi-
nantteel opzicht het treurigste schouw
spel op.
Verre van te verminderen, schijnt de
ekonomische en geldelijke krisis, waar
tegen het land den doodstrijd worstelt,
nog te zullen toenemen. Waarheen men
ook de oogen wende, overal heerscht te
kort, ellende en ondergang.
liet nationaal krediet stond nooit zoo
slecht als nu aedert twee jaren ver
mindert hel nog regelmatig. Overal ver
tonen zich de sporen van algemeene
armoede. De ontvangsten van Lel octrooi
verminderen en de sommen door het
volk aan de bergen van bermhertigheid
verschuldigd, vermeerderen gedut ig.
Daarbij schijnt nu nog eene nijver
heids krisis te ontstaan. Schier dagelijks
wordt het een of bet ander groot nij -
verheiilsgosticht gesloten of minstens
hei grootste gedeelte zijner werklieden
afgedankt.
Bijna in al de groote steden van noor
delijk Italië loopen benden werkeloozen
door de stralen en eischen, onder he
vige bedreigingen werk en brood.
Op den buiten is de toestand nog
treuriger. De boeren hebben geen werk,
en om aan den hongerdood te ontko
men, blijft hun niets over dan de land
verhuizing. In T zuiden is de ellende
verschrikkelijk. De bevolking leeft daar
in wanhopige moedeloosheid en bekom
mert zich om zoo te zeggen over mets
meer.
En bij dat alles komt nog de aanhou
dende bed-eiging van nieuwe belastin
gen De regeerir.g zal on moet nieuwe niet; zij moeten toch iets doen voor
Ronvaux, de beid van mtrituri,
Bara. vol trots en waan,
Muray, de Mondion noch Nieter,
Geen Crocq kon T op doen staan!
DE STRANDLOOPER.
Een verhaal uit de duinen der Noordzee,
boor W. O. Van Horn.
c§o-o5e
20’ vervolg.
Wat dezm toestand voor hem had kun-
npn verzuch.ni>, wat hem op den tenigen
wrg des heils h ul kunnen brungen, hol ge
voel van go Isdienst, dal ontbrak hem ge
heel; opgegroeid al> het gedierte dos velds,
Ind hij niets van de godsdienst vernomen,
d;.n hel armzalige onderricht, dal Wachten
de k hem eenmaaf had willen geven, en dit
weinige wis-lang vergaten. Alleen de
vrees voor hel gerecht en voor de vergel
ding was hem gebleven.
Des te hefrlijker ech e.’ ontwikkelde zich
het kind naar lichaam en ziel. Aatje was
een schoon kind, het sprekend evenbeeld
Ir rer schoonc moeder, wier zachte aard
z.cti gehe d in de ziel des kinds openbaarde.
Zij had niets van den vader cn geleek Km
ook in geen enkelen wezenstrek. De norm m
hadden h iar allen lief, en daarom (rokten
zij zeb het lot des k n Is bijzond- r aan en
ontwikkelden zo>gvuldig elke kiem, van h t
goede in haar gemoed.
Terwijl de vader zon Ier verandering in
lijd, dal J in tusschen Afrika en Cuba
den verachtelijken slavenhandel dreef en
zijn geweien met de schuld van meer
dan een mnnschenlevcn bezwaarde, me
nig zaakje gedian; zij hadden elkander
daarbij wederkeerig leeren achten en waar-
deeren, en zoo was er tusschen her. eene
dikke vriendschap ontstaan, steviger dan
eene kabeltouw.
Nu was patroon Wacht°ndonk lek ge
worden als een oud, wormstekig schip, en
kon geene zee meer houden. Daarom legde
hij zich in Oostende voor anker, en had «r
nu genoeg van gehad, om rustig te leven en
het uurken af te wachten, waarop de Heer
roept Kom weder, gij monschenkind
Trouwens met zijn geweten lag de oude
pekbroek niet overhoop, want hij had nooit
van zijn leven in schuinsche zaken de hand
gehad, en immer God in oog cn hart ge
dragen.
De heer Aumuller was ook al over de
jaren heen, waarin men nog over eenon
j
hrd eenen zoon, voor wien hij bij Osnabrug
een heerlijk landgoed gekocht had, waar
daar zon boosaardig deze woonde, omdat hij voor den handel
door J <n word opgedicht? Nu, die was geen hart had.
destijds nog een vlug jong man. Patroon
Wachtendonk ei. hij iia.iden gedurende den
De stad Rome, de gewezen hoofdstad
der Kerkelijke Staten, de verblijfplaats
van koning Humbert, levert nog, onder
geldelijk opzicht, het treurigste schouw
spel op van al de steden van bel ééne
Italië
Sedert geruime» tijd verkeert de
stad in ernstige geldelijke moeilijkhe
den, zoodal het gouvernement vei plicht
is zich met de regeling der zaken ie
gelasten.
De huidige burgemeester van Rome
en de finamienminister zijn tol de over
tuiging gekomen dat eene leening van
*0 millioen frank noodig is, om aan den
gemeenteraad loc te laten aan al zijne
verplichtingen gedurende 1891 le vol
doen, terwijl er nog een te kort van
twee millioen op de jaarlijksche be-
grooling moet gedekt worden.
Hel dagelijkse!) bestuur heeft daarom
besloten den raad machtiging te vragen
de jaarlijksche gemeenteinkomslen met
een millioen te verhooger. doo- het hef
ten van nieuwe belastingen en men zal
voorstellen op de jaai lijksehe uitgaven
een millioen in le winnen, om hei j iar-
lijksch te kort te dekken.
Veihooging der belastingen of heffing algemeen stemrecht, te Brussel,
van i
Hoen, en eene leening van 20 millioen, orde en woelingle beteugelen, heeft het
einde en de kamer heeft hare zittingen Zes jaar reeds ligt het liberalisme
hernomen.
De libera’e partij die sedert de kie
zingen van 1884 verpletierd is, kan,
langs wettigen weg, m langen lijd niet
meer bovenkomen.
Tweemaal, in 1857 en 1870, riep zij
de revolutie ter hulp en bekwam zij van
de zwakheid barer tegenstrevers, ofwel
afstand van ’t bewind, ofwel toegevin
gen van zooveel gewicht als die afstand
zelve.
Nu, gelijk toen, zoekt hel liberalismus
zijnen cllendigen toestand voorlleefde,
groeide het kind in jeugd cn schoonheid op,
vroom van herten ontvankelijk voor all's,
wat goed en edel was. Zonderling, dat het
kind het beeld harer moeder steeds in het
hert droeg en sl-ch s met eene soort van
ontzetting aan vader dacht. Toch bad zij
onophoudelijk voor hem maar wanneer
hij eens naar haar kwam omzien, beefde zij
van angst, en de besluurdster had alle
moeite en middelen noo.bg eni door de ern
stige vermaningen hel kinderhart tol eenig
teeken van liefde voor den vader le bewe-
ge
Zoo verliepen er jiren. Regelmatig be
taalde Jan het kost en opvoedgeld van drie
tot drio jiar vooruit. Maar toen het lijd
werd, dal An'je hel klooster verlaten moest,
wierp zij zich in de armen der bestuurd-
De straatrumoerpil kan niet helpen;
Hel la-tergif nog min!
Thans neemt zij’t grof herzieningspoeder
Als reddingsmiddel in
De plaasters dervictoire morale
i En anders kiijgt ze er geen!
Die scheuken wel een wijl verlichting,
Maar... nijpen toch haar lefin!
Dooi deze bijeenroeping toont hel
gouvernement dat het niet geneigd is toe
le geven aan de levolutionuaire ophil-
singen. De orde, dit} de viijheid moet
beschermen, zal geëerbiedigd woiden,
en de macht zal daarvoor zorgen, nici-
I tegenstaande het levolutionnaire lawaai
dat de Brusselsche straatpoliliekers se
dert eenigen lijd gemaakt hebben. j
In afwachting mogen de Romeinscbe
burgers beginnen hunne beurs te ope
nen, om het millioen te betalen dat ben
voor eenige jaren van het failliet zal af
houden.
Leggen gelijk do kiekens, dat moeten
de Romeinen, beklagen mogen zij echier
be'astingen beffen, maar zij zal zorg I hunne weldoeners, de Sardiniers, zij
<liagen de laslenbetalers op zulke wijze zouden ander’niet weten dat zij \rieri-
t) plukken, dat zij niet al te hard den hebben!!!
schreeuwen. Hoe men hel ook aanlegge,
Waartoe zou zij oek hier zijn, hier,
waar niets.is dan ellende en j.immei? riep
hij uit, toen hij alleen was. Waartoe haar
hier, waar zij getuige zou zijn van mijn
hertzeer’ Zij zal nu bdden voor mij!
Dit denkbeeld had nog eenigen t-oosl voor
i hem.
Maar d rjelijke indrukken waten geens-
Erger kwelde het hem dat zijn heimelijk
werd, maar immer ineen smolt.
ken houtwerk vm het strand opgezameld
i t_ i r i i t_ 1
mei
de stad, en strikte konijnen, die hij
maar 1
veel, en dikwijls nauwelijks g°noeg om het
ster, en smeekte om te blijven. Dal hoorde zijner kleeder. n nood g had.
Jan. Het ging hem als een zwaard door de j Vl
ziel, want zijn kind was al zijn schat, voor
baar had hij zich iedere ontbering getroost,
voor haar zwoegde cn spaarde hij, maar
geen gemor kwam over zijne lippen, geen
w o I sprak hij zijne d >chier toe, j i, hij
I, will gd{zelfs in haar verz >ek. toen zij
v klaa de, non le w II n woid n.
Maa troos'.eloozer en eenz .ai r d in ooit
kreiui! hij erug naar zijne w n ng.
t
zijne redding buiten de wettigheid, in de
revolutie; even als toen zoekt het kracht
en steun in eene gerucht- en woeling-
makende minderheid, die valscbelijk
beweert het volk te veitegenwoordigen.
De revolutie hel leven zijnde d<n libe
rale partij, wil deze bij de opening van
De Thiriar’s, Callier’s en Frèren,
wanorde en straatrumoer opkomen, om |jje tond haar ziekbed staan,
de burgerij schrik aan te jagen en den Verspillen vruoht’ioos en wanhopig
wettigen gang der staatszaken te dwars- E1, a! hun pil|en aan i
boomen, voor het geval de kamers de
herziening der grondwet niet zouden Romoeopathen, allopalhen
stemmen. j Zijn allen 't einde raad,
Op gister hadden de socialisten, rad;- ^ij weten geen recept te vinden
I kalenen liberalen eene belonging belegd
I ten voordeele der herziening en hel i
•v I i 4» »yn on rv clnmi'nnhl Ia Dfusrol
nieuwe, ten beloope van I mil- j Ten einde gereed ie zijn om alle van
ziedaar voorzeker nier al te aangename
voorwaarden, welke de bu’gers van
Rome toch zullen moeten aannemen,
willen zij een aan de poorten der stad
staande bankroet belettenen niet vaien
gelijk Napels en Florencie die destijds,
kon na de eenheidverklariüg van 1 alie,
gedwongen waren failliet le maken.
zins blijvend in het gemoed van den oude.
Z.r._'.J. 'L';
verborgen schat niet allaen met giooter
werd, maar immer ineen smolt.
Sinds jaren to?h had hij niets dan stuk-
'1 en
degrbracht. Hij verkocht dit hout wel in
'j j even
eens verkocht, maar hieraan had hij niet te
weinige te koopen, dit hij tol K rstelling
VI.
Mijnheer, hernam kapitein Verstolk,
een’ge dagen later, thans meest gij mij in
gedachten ergens anders volgen. Gij zult u gracht van acht meters spring', want hij
nog wel den koopman Aumuiler uit Osna-
hrug herinneren, die te Liverpool een groot I
handelshuis b’zat, en
7’ B
I
uwaSSETSSZSS
I
j w 0 ‘.o. >>.rv. «■•*w...vl
De prrrroote belonging van gister is op niet uit
gedraaid. Een paar duist betoogers, incest uit
werklieden bestaande, en gevolgd door veel nieuws
gierigen, zijn van de Brouckereplaats naar de kon-
gresplaats getrokken, waai zij een palmtak hebben
gebracht ervolgens zijn zij voortgegaan naar het
stadhuis en hebben er een verzoekschrift ten voor-
deelc van het algemeen steun echt aan den burge
meester behandigd.
De manitesteerders gingen tot over de knoesels
in het slijk; men schieeuwdc wat leve de herzie- i
ning I en huilde het ongediert der papen I En
I d larmië was 't uit.
1 - 1 1 1 1 1
