DE DD1VELST0REN
1
3
N' 10.
e
geene gelegenheid laten
menigvuldige omstandigheden door Lun-
V. oeTisda*; 0 blaart IS02.
i
voor betgene vader en moeder altijd ge-
waar
dikwijls de meesters volslegen
verstaan'; die mannen bandelen in over
eenkomst met hunne denkwijze ot prin-
Een ander gouvernement dat in puin
valt, is de huidige cngelsche regeenng.
De meerderheid is ais lam geslagen door
het vooruitzicht van haren naderenden
val.
In bet Lagerhuis werd een wetsont
werp, den tondeiisehen giualscbapsraad
de machtigen, renen tramweg te leggen
langs tiet Victoria Embankment, door
opende hij weder zoo zacht mogelijk de
buitendeur. Toen hij even zacht naar bui
len wilde simpen, mande hij achter zich
eenig gediuiseh te hooreu. E»n oogenbhk
nu stuud de opziener, als besluiteloos wal
te doen, slik
Bazei hij na erjie korte aarzeling,
het is ongetwijfeld de oude Anna, die aan
den haard is ingeslapen.
Daarop Had hij naar bui'en. Yaumi, die
hem, sedert een onbestemd vermoedenïn
zijn g"cst was opgerezen, geen oogenblik
uil hel oog had verloren, sloop hem vlug
en behendig na.
Nadat meester Luc de buitend* nr der
keuken wederom gesloten had. volgde hij
den voorgevel van het kasteel en ging aan
den voet van den zmdeitoren binnen, door
eme veiborgene siwppoort, welke langs
een kiemen wenteltrap in verbinding stond
met de kamer, vroeger door den jongen
onverschrokken na.
In de kamer van Arthur aangekomen,
haalde de opziener ketenen en een pak hars-
toetsen onder het bed te voo>schijn en
j blief vervolgens geduldig afwachter:.
Op dejj vórsten slag van middernacht,
begon hij vervaarlijk te schreeuwen, sloeg
vuur, stik, zijne- toortsen aan en liep als
een. woedende door de kamer, terwijl hij
de ketens, rondslingei de. De listige Nor-
mandier pad zich waarschijnlijk te voren
goed geoefend, want hij alleen maakte een
gedruisch voor twintig man.
Eensklaps echter hield hij op. Zijn road
gezicht werd loodkleurig bleek, de ketens
ontvielen aan zijne handen en eene dieps,
stille volgde op het vervaarlijke geraas, dat
nog even te voren de versie echo van het
kasteel wakker maakte.
ging, welk eene ontzaggelijke macht
zouden zij niet uitmaken tegenover int
vijandelijk leger dat, verbaasd over
zijne zwakheid, met schaamte zou moe
ten aebteruitdeinzen.
het spr<ekwootd.
Een dingen, onder andere, dat mij
En als bet zake is hunne burgerlijke
rechten uit te oefenen, hoevelen zijn er
niet die door hunne stemme in de kie-
zingen mannen helpen aan 't hoofd
brengen, wier voornaamste doelwit is
den godsdienst legen te kanten, overal
waar zij kunnen, de vrije uitoefening
ervan te belemmeren, zooveel het moge
lijk is, de rechten der kerk te krenken,
het onderwijs goddeloos te maken?
Zul er iemand durven zeggen dal
zulke handelwijze redelijk is?
Dat luenschen zondergelool en zeden,
door valse-.e leeringen misleid, den
godsdien t tinten en bevechten, de Kerk
en hare instellingen vervolgen, bare
werking zoeken te verijdelen, een on-
dt rwijs zonder God en zedeleer betrach
ten, en bijgevolg werken om wetgevers
PAUL FEVAL»
tl* vervolg.
Hij was bleek en scheen vermoeid; des
niettemin nam hij, alvorens zich ter rust te
begeven, Pluto bij zijnen ijzeren halsband
en legde hem aan eenen zwaren ijzeren ket
ting met dubbel hangslot op het voorplein
van hel kasteel vast.
Nooit bleef meester Luc in gebreke die
taak eigenhandig te vervullen, en nooit het
hij na, zich zelven alsdan bij wijze van ge-
lukwenschen toe te voegen Als twaalf jiar
geleden Pluio niet aan dezen stevigen ket
ting had gelegen, dan zou de jonge Arthur
nog op het kasteel zijn en ik... jade duivel
w et waar! lllel u” *HUIcr> v|'l"'Her uuor ueu jongen
W Zoodri Plu'o vast lag, kwam meester Plugaz bewoond. Yaumi niet wein.g ver-
Luc wederom binnen, maar toen de laatste «onderd, maar zijn vermoeden nu bijna
bediende des kasteels de keuken verliet, tot zekerheid gebracht ziende, ijlde hem
en overtuiging katholiek zijn, aldus te
werkegaaii.dat is eene onuitlegbare ver
blindheid, eene ouvergeeflijke dwaas
heid.
En het betreurlijk gevolg daarvan,
'lis dat dikwijls de partij der boozett
zegepraalt, niet door hare sterkie, niet
door het getal van hare aanhangers, j
Dit blad verschijnt den Woensdag, onmiddelijk na de graanmarkt. It schrijvingsprijs. 6 fr. sjaars: met de post 6 fr. Annoneen 20 ccntimen per regel.De groote .et.ers
volgens plaatsruimte. Rechterlijke eerherstellingen 4 fr. Een N’ 15 cent. Afzonderlijke nummers voor artikel-, arz. 20 fr. het 100.
De Annoncen voor Belgie (ter uitzondering der Vlaanderen) en 't buitenland worden ontvangen door het Office dePubmcite, Magdalenafdraat, 46, te Hr>>"e>
Menschl ijtt in bij BONHOMME-RYCKASEYS, drukker uitgever. Zwarte Nonnenstraat. 4, te Veurne, en m u- i'uMKamoureu.
het gouvernement bestreden, en nog- trekken en regelmatig lezen, waarin het
lans aangenomen met 2 stemmen meer- 1 geloot, de goede zeden, het recht en de
*n be-
j schimpt worden, en die bijgevolg helpen
ondersteunen een werktuig, dat dient
I om smaad en verachting te werpen op
i weeidig aanschouwen?
Als men nu nagaat dat in 1886 de Hoévelen nog, in den grond gods-
i- dienstig en van de noodzakelijkheid ee-
te zien dat ner krtstelijke opvoeding ovettuigd,zen
lord Salisbury niets slimmer zou kun- den hunne kinderer>|naar scholen waar
steld woidt, waar die kinderen onver-
wilien doen, et» bun grootste troost is
de hoop van op bun stervensuur zijne
hulpmiddelen te mogen ontvangen. In i oiepen; maar dal dezen, die in gedacht
Buitenlandsche Politiek.
Zondag beeft Brm de iezinS dorheid, In twee andere stemmingen waarheid gedung bestreden en
had de rcgeerir.g slectits eene kleine
meerderheid. Een voorstel werd ver-
wotpen met 23 stemmen en een ander
aangenomen met 20 stemmen meerder- al wat zij zelve als heilig en eerbied-
beid. i weerdtg aanschouwen?
Hoevelen nog, in den grond gods-
maar door de verraderlijke medewer
king van dezen wier gedachten met de
hare ganseb tegenstrijdig zijn.
Ah! indien al degenen, die de ka-
tholieke beginselen aankleven, altijd mode eischt nu dat de stoffen ruw en
en oveialnunne handelwijze deden grof schijnen, niet glad, maar langwol-
Hoevelcn zijn er niet die dagbladen overeenstemmen met hunne overtui I lig, juist als of men eene gekeerde ves e
De Mode.
De transche Patriots van Brussel zegt
dat hel de mode geworden is dat de
vrouwen nu den arm geven aan oei
man, als wilde men nu beweeren dat de
man niet de steun is der vrouw, maar
dat deze zijne rol afgenotaen beeft en i;tt
den broek draagt. Van deze mode wd
ik niet spieken.
De mode in de kleederdricht is som
wijlen zoo verkeerd als belachelijk.
Doktor pastor Kneipp, in Duitschlaud,
schrijft middels voor tegen het rhuma-
ttsmus, en de mode werkt stetk mede
om deze kwaal te verspreiden De meis-
es dragen korte kleedsels, en de knechl-
es korte broeks, om koude heenen te
nbbenjen den inv'oed \an’i gure weder
te gevoelen, ’s Zomers, zelfs bij kuud
weder, ziel men die kleine martelaars
van de mode, met naakte beertjes, blauw
van de koude.
Men placht ie zorgen tegen de kouds
met eenen warmen halssluter tediagen;
nu is het de mode bij a'le pronk heer kt-s
van hei keelputje bloot te laten.
Over eenige jaren droegen de boe
renknapen veste en broek zonder smaak
of fatsoen, en wie nu wil van de mode
zijn, die moet de korte ronde veste en
den wijden broek diagen. Nu is’t du
mode.
In de bazars van speelgoed, ziet men
maonekes die da armen omhoog werpen
als men aan een koordeken trekt? De
armen hangen nevens het lijf met eene
pin vast. Alzoo schijnen de at men onset*
hedendaagsche juffers vast aan lijf,
als met eenen nagel eraan gehecut, en
de schouders boven uit stekende. De
hooge schouders zullen aldra verdwij
nen gelijk de poet tot de oudheden
overgegaan is.
Kwakzalvers en hansworsten alleen
plachten schitterende kleederen le dra
gen in den optooi, nu z'et men al de
kleuren van den regenboog ten tooge
gespreid, zoowel in ons mannen- als in
1 den vrouwen-opschik. De mode moet
I gevolgd zijn.
Het placht te zijn dat schoone fijne
stoff ;n den keus mochten vestigen voor
alwie deftig wilde gekleed zijn. De
sloeg..
Meester Luc was geen held, Eerst over
viel hem de vrees. d.,t hij Satan in persoon
had opgeroepen. Toen nij eindelijk in den
man, die voor hem stond, Yaumi herkende,
werd zijn schrik er niet door weggenomen,
want de maaier had, en daar was reden
voor ook, den naatn van buitengewoon
sterk en onverschrokken te zijn.
Zoo! Zoo! begon na eene poosde
laatste; dus zijl gij deduivel, brave, eerlij
ke, trouwe meester Luc!
Verraad mij niet, Yaumi, mijn vriend,
stort mij niet in het verderf, zoo smeekte
de Normandier met opgeheven handen, ik
zal u alles geven wat gij wilt.
Ik wil u aan de galg zien bengelen,
meester Luc, nu weet gij het, antwoordde
l de jongeling, aangevuurd door dat instmk-
Te midden der kamer zag hij met schrik matig gevoel van haat, dat van h t begin
en ontslrllenis, een man staan van hooge der wereld af beslist tusschcn den gewonen
gestalte en kiachligen lichaamsbouw, die knecht en dtfn gunsteling des heeren.
hem, bedaard met de armen over elkander I
gekruist, meteen tergenden glimlach gade (Wordt voortgezet).
plaats gehad van een lid der transche
Kamer van afgeveerdigden, in vervan
ging van M;r. Freppei, overleden.
Mgr. d’Hulst, rektor der katholieke
universiteit van Parijs, de welgekende
redenaar, werd gekozen mei ll.llo
stemmen.
Zijn tegenstrever, een republikein,
bekwam 109 stemmen.
De fransche Kamer heeft donderdag
bare zittingen hernomen. De nieuwe
njinisier-voorzitter heeft lezing gegeven
van de verklaring van hel herbakken
kabinet. Hij nam tot uitgangspunt eene
zinsnede uit eene redevoering van presi
dent Gamot, te Montelimart, waarin
deze zegde dat men alle vraagstukken
welke de gemo. deren kunnen veront
rusten, van kant moet stellen.
De verklaring doel een beroep op de
eensgezinebeid en de aaneensluiting der
repibltkeinen.
Het nieuw ministerie is met den vasten
wil bezield om decide en den eerbied
voor de wet in hel land te handhaven.
liet zal het kotikuruaai en de toepas
sing dci organieke wetten handhaven en
met de ontwikkeling der bewapening
voortgtian.
Het onthaal van l ministerie bij velo
dagbladen is met bepaald bei lelijk. De
gematigde republikemsche bladen zijn
zeer koel en vei bergen hunne ontevre
denheid niet omdat men M. Constans
over boord wierp.
De rndikaie bladen zien in het nieuw
ministerie eene herschepping van ’toude,
wiens poiltek, zoggen zij, juist door de
kamer veroordeeld is. Zij voorspellen er
deswege een korl leven aan.
Koning Joris van Giiekenland heeft
zijne ministcis afgedankl, omdat zij niets
vermochten om den slechten toestand der
sctiutkisl te verhelpen en zij den boel
meer en meer in dc war hie pen.
Daags nadien bad hij reeds een nieuw
gouvernementeel kraam gevormd,zonder
dat hei volk er zich over ontioerde.
4S jaarna
gouvernementele meerdeiheid 116 stem
men bedroeg, begint men in l--
nen doen dan het Parlement naar huis het godsdienstig, geheel van kante ge
le zenden, en de kiezers heel den boel
weer terug in.... orde te laten brengen. schiiligherd en zelfs afkeer ioademen
1-1 eei biedigd en bemind hebben,
Dat is aardig. zeer d*wjj,8 de meeftei.s v0
De wereld is eene aardige prochie, zegt godsdiensthaters zijn, die de heiligste
het spnekwootd. waarheden van het Geloof duivenaan-
Een dingen, onder andere, dat mij randen en geene gelegenheid laten
zeer aardig en vei keerd voorkomt, ’l is voorbijgaan om hunne leerlingen met
dal er veie tnenschen met goede ge- denzelfden geest van goddeloosheid te
dachten en grondbeginselen bezield, in doordringer:?
menigvuldige omstandigheden door Lun-J v- -i-
ne handelwijze hunne eigene overtui
ging tegenspreken.
Om een vooi beeld te geven dat wij
dagelijks onder oogen hebben, hoevele
heden vindt men met die katholiek zijn
in ’t hei te en die in menige gevallen te
werke gaan alsof zij opiechte liberalen
en geuzen waren?
In ons Vlaanderiand, zelfs in de ste
den die meesi den naarn hebben van li
beraal te zijn, zijn toch verre het meeste
deel der inwoners veikleefd aan den
katholieken godsdienst, waarin zij van
jongs af opgevoed zijn geweest; zij hou
den er aat: om de plicnten die uij oplegt i
te vervullen; zij willen dat hunne kinde- I
ren in den godsdienst ondet wezen wor- I
den en zich als goede kristenen gedra-
gen; voor geen goed van de wereld en bestiei tiers van dezelfde sooite gelijk
zouden zij van ht’iinnigodsdienst afstand zij aan liet hoofd te krijgen, dat is te
eenwooid zij zijn in gedacht en over
tuiging klisten en katholiek.
Maar nu, hoevele van die katholieken
zijn er met die, in hun openbaar en po
litiek leven, hunne inwendige overtui
ging vei loochenen?
Hoevelen, bij voorbeeld, zullen in
herbergen, gezelschappen en vergade
ringen niet meéspreken met den eenen
of den anderen alweter, die met groot
beslag legen kerk en godsdienst staal te
lasteren, en aldus helpen bekladden
heigene zij in 't binnenste van nun herte
hoogachten?
DOOR
I
t.
V.
