DE DUIVELSTOREN
Woensdag 23 November 1892.
Misdaden.
nauwer en nauwer
naar
en
PAUL FEVAL.
men moet belieien, ’t is dat de onverbe-
terlijken hunne schelmerijen blijven
voortzeten.
Even als de maatschappij zich van de
moordenaars door de doodstraf moet
ontmaken, zoo ook moet zij de onverbe-
wijze eerst met het linker en
l rechteroog.
br» De personen die een
-W)abonnement aan den
*^*s*W^ VEURNAAR nemen
voor 1893, zullen het blad tot nieuw
jaar gratis ontvangen.
In de commissie der XXI van den Se
naat heeft M. de baron de Coninck voor
gesteld al de burgers kiezer te maken
die 25 jaren oud zijn en ten minste drie
jaar verblijf hebben in de kiesomschrij
ving, in welke zij ingeschreven zijn.
Hij zou enkel de onweerdigen en de on-
derstandgenietenden uitsluiten.
31’ vervolg.
Welnu, heeren! wat dunkt gij van
mijn voorstel? vroeg de ridder van Porhoët.
De disgenooten van Plougaz ledigden
eenen laatsten beker en stonden op.
Het zij zoo, was het eenparig ant
woord, wij zullen in den duivelstoren sla
pen
Do edelman met het fluweelen masker
trad inlusscben verder de zaal in, gevolgd
door zijnen schildknaap eh Pluto. Een spot
tende glimlach liep nü over de lippen van
meer ter Roch, die den opziener van terzijde
aanzag.
Foe;, heeren. zei de binnenlrcdende
t
één. dal is negentien te veel.
Dc Kamer
Vrijdag heeft de kamer de bespreking
van het adres in antwoord op de troon
rede geëindigd en aangenomen met 50
stemmen tegen 38, rechterzijde tegen
linkerzijde.
De misdaden vermenigvuldigen zich op
eenejverschrikkelijke wijze in ons land.
Akelige misdaden worden er bij kla
ren dage gepleegd.
Geene week verloopt of de dagbladen
melden ons verscheidene moorden, ia
een woord, men moordt met eene verre
gaande koelbloedigheid om een niets cn
zelfs worden de weerlooze vrouwen en
kinderen door de booswichten niet ge
spaard.
Dikwerf zijn de gerechtsdienaren
machteloos om de daders te ontdekken.
Onnoodig voorbeelden aan te halen, ze
zijn te talrijk en vernieuwen zich bijna
d gelijks.
Deze hoogst droevige toestand [zou,
dunkt ons, de aandacht der openbare
machten meer moeten wekken en hen
tot het nemen van maatregelen van be
scherming aansporen.
Wij willen voor T oogcnbük do hoofd
oorzaak niet behandelen van deze ver
dubbeling der euveldaden, die onbe
twistbaar aan de ongodsdienstigheid,
vooral in de groote centrums hecrsclien-
de, moet toegeschreven worden, on
godsdienstigheid, die nog dagelijks
meer en meer door cene godsvergetene
on zedelooze drukpers wordt verspreid.
Wij willen beden nog andere oorzaken
dezer verdubbeling der misdaden aan
balen cn ccnigc maatregelen aanwijzen
om ze te keer te gaan.
Vooreerst zullen wij do uiterste, of
liever, uitzinnige toegevendheid der
rechtbanken en van den jury aanhalen.
Onze Assisenhoven worden meer en
meer in ware tooneclzalcn herschapen,
waar {de misdaad wordt verzacht, ver
schoond, ja zelfs, als door do hartstoch
ten gewettigd, opgcbemc’.d.
Wanneer de plichtighcid onbetwist
baar is, neemt men de verzachtende
omstandigheden ten volle aan, er soms
de verklaring bijvoegende dat men ze,
spijtig genoeg, niet verder uitbreiden
kan.
En eene verdorvene menigte, gansch
doordrongen van de liberale onafnanke-
lijke zedeleer, is er altijd tegenwoordig,
voeten
voelde zich ontroerd, ofschoon bij z:cli dit
gevoJ niet verklaren kon.
om de schandaligste vrijspraken toe te I terlijke uit haren schoot verwijderen,
juichen en als een triomf te vieren. 1 J--
Men zou waarlijk zeggen dat zekere
leerstelsels van onverantwoordelijkheid
altijd dieper in de massas doordringen
ea de eerste begrippen van recht en ge
zonde reden benevelen.
Het is dus dringend noodzakelijk dat
moedige mannen en vooral de magistra
ten zich legen deze betreurenswaardige
strekkingen, zich legen een valsch en
misplaatst medelijden krachtdadig ver-
zetten.
i namingen en uitwerksels, toch allen het
daar zij een gevaar voor haar zijn. zelfde doel te betrachten, te weten, van
België bezit nu heden ook eene soort de leden door het stichten van gilden
._n eolenie. Wij vragen niet dat men er i waar eik zijne liefhebberij en aangenaam
het schuim onzer bevolking naar toe verzet kan vinden, meer en meer met
del i
niet onmogelijk van ze in eene bepaalde
landstreek af te zonderen en ze zelfs te
gen de kooplieden in menschenvleesch
--
de akeligste slachtingen, aan de on-
menschelijkste gruweldaden, plichlig
maken.
Zou het hersenschimmig wezen te
hopen dal eene strenge en lastige le
venswijze die tuchtelooze naturen ein
delijk zou bedaren, om ze, na een zeker
tijdverloop, gansch verbeterd,
’t Vaderland te zien terugkeeren.
Wat er dan ook van zij, een zaak is en
blijft onbeiwisbaar: het is dringend
noodzakelijk dat wij onze betreurlijke
toegevendheid ons talsch medelijden aan
kant stellen, willen wij er de slachtoffers
niet van worden.
van colonie. Wij vragen niet dat men er waar elk zijne liefhebberij en aangenaam
het schuim onzer bevolking naar toe .MV„, ctI luccl UiClt
zende, dat ware een te zonderlinge mid- elkander in betrekking te stellen cn de
del van beschaving. Nu, het schijnt ons vriendschapsbanden
Zoo is het op heden met de katholieke
partij in Veurne gelegen. Nauwelijks
aan te voeren, die zich langs daar aan beeft eene gilde de Bckwaamheids-
„r,«r—.- j- kiezers door het vieren eener welge
lukte feeste, haar krachtdadig bestaan
doen kennen, of eene andere \iilnoodi-
ging verwacht ons reeds, en pas is deze
voorbij, of eene derde maatschappij
vraagt dat wij in hare feesten haren bloei
en vooruitgang zouden bewonderen.
Waar is de tijd dat de katholieken
hier met moeite durfden het hoofd op-
heften, en nu,
zij stappen langs de baan,
al zingen 't vrije lied!
Zondag vierden de koorzangers hunne
feesten gegeven ter gelegenheid der wij
ding van hel nieuw vaandel en van Sinte
Cecilia’s dag, hunne weerdigepatroones.
Om 11 f/i ure, had die wijding plaats
in de kerk van Side Walburga.
Grootsch en indrukwekkend was het, de
gewelven onzer eeuwenoude Collegiale
te hooren dreunen van den klank dier
manhaftige stemmen, die, trotsch ende
i fier, Hou en Troü zwoeren aan het vaan
del hunner gilde.
’sAvonds luisterlijk Concert, gegeven
door de werkende leden der koorzangers-
maatschappij aan Eereleden en huis
gezinnen.
Wij mogen mei genoegen bestatigen
dat de gewone zangers en spelers onzer
avondfeesten, hen zoo wel geoefend
hebben, dal zij gemakkelijk, zonder be
hulp van vreemden,een aangenaam, ecu
vermakelijk feestje kunnen aanbieden.
Ook waren de ui'genoodigden talrijk
opgekomen, om de feeste met hun m
tegenwoordigheid te vereeren en reu
aangenaam uurtje over te brengen.
Daar was er voor alle goesten.
Twee vlaamsche koorzangen door de
jeugdige bloeiende maatschappij, on I t
het kundig geleide van hunnon Bes uur-
der, op meesterlijke wijze, met leven
digheid en gevoelen uitgevoerd.
Een ernstig duo, uit Egmon1
Hoorn tnel veel gemak en juistteid
uitgevoerd door ,de heeren J. C, en J V,
Nadat Arthur en Yiurni op godvruch'ige
wijze hun avondgebed gesproken hadd n,
dronken zij eenen beker wijn om zich te
verstolken in geval van nachlelijken aanval;
zij wierpen zich geheel gekleed en met den
on.tUl5>'(AftPid{§'ai,maast zich op hunin- le
gersteden ti- .vijl Plulo onder het bed van
Arthur kr
Nauweh hadden zij zich op hunne
rustplaats, jn.-gestreki, ot zij vervielen ;n
eenen dt er „slaap. Meester Luc had een
■sbwpp. .-t.evij-^innen wijn gemengd.
Te middernacht trad meester Luc, met
zwartgemaakt aangezichten vreeselijke ho
rens op bet hoofd door de geheime deur
binnen, zijn gewonen sleep van ketting' n
cn harstoorlsen met zich brengende. Da»
bij zijn dolk niet vergeten had, behoeft ni t
g.z-gd te worden.
Met zacbien tred en op de leciicn slui
pende naderde hij de bedden.
Geen twijfel meer, zoo fluisterde hij
na de shp'nffen een oogenblik beschouwd
te hebben, zij zijn hel; ik hib mij niet Ver
gist.
Hij legde nu zijn last neder en trok
(Wordt voorigezet).
Dit blad verschijnt den Woensdag, onmiddelijk na de graanmarkt. Inschrijvingsprijs, 5 fr. ’sjaars; met de post 6 fr. Annoncen 20 centimen per regel.De groole letters
volgens plaatsruimte. Rechterlijke eerherstellingen 1 fr. Een Nr 15 cent. Afzonderlijke nummers voor artikels, enz. 20 fr. hel 100.
De Annoncen voor Belgie (ter uitzondering der Vlaanderen) en 't buitenland worden ontvangen door het Office dePuclicitE, Magdalenastraat, 46, te Brussel.
Men schrijft in bij BONHOMME-RYCKASEYS, drukker uitgever. Zwarte Nomienslraat, 4, te Veurne, en in de Postkantooren.
De afschaffing der doodstraf, wat men
ook ten hare voordeele inbrenge, is en
zal altijd eene aanmoediging tot de mis
daad blijven..
Al de beweegredenen door de zooge
zegde menschenvrienden bijgebraebt,
zullen nooit kunnen opwegen tegen de
gezonde lede, tegen het openbaar ge
weten. Op 100 inwoners zijn er 90 ten
minste die de doodstraf willen behou
den.
De doodstraf is in ons land feitelijk
afgeschaft als eene proefneming. Die
proefneming is noodlo Vg voor ons en
bel wordt Loogsi tijd dat zij eindige.
De heeren moordenaars ioonen zich
immers weinig genegen om hei voor
beeld der openbare machten te volgen,
integendeel, ze zien er eene aanmoedi
ging in.
Dus alle valsche gevoeligheid aan
kant gezel en maatregelen genomen,
want net algemeen geluk en de open
bare rust hangen (r van af.
In do meeste gevallen zijn de groot
ste misdadigers oudveroordeelden. ’I Is
legen deze onverbeterlijke lieden dat
de strengste maatregelen dienen geno
men te worden.
Waarom zou men hier, even als in
Frankrijk.de verbanning in eene straf-
colonie niet kunnen invoeren?
Wij willen wel dat men toegevend zij
tegenover personen die zich voor de
eerste maal aan eenig misdrijf vergrij
pen, en, onder dit opzicht, zijn de voor
waardelijke veroordeeling cn in vrij
heidstelling geroepen om de beste
vruchten voort te brengen; maar wat ken en bladeren, aan den overvloed van
I
Koorzangersmaatschappij, Veurne.
Zooals men de kracht van eenen hoorn
erkent aan de weelderigheid zijner tak-
zijne bloemen en vruchten, zoo ook kan
men de macht eener partij schatten naar
het getal gilden, die als zoovele vertak
kingen van eenen en zelfden stam uiteen
spreiden, en welke onder bare partijgan
gers beslaan, om, onder verschillige be-
VI. - WAARIN DE DUIVEL LACHT.
Gelijk de lezer zich nog wel her nnert,
hebben wij in het begin van dit vet haat ge
zegd, dat de jeugdige de Plougaz voor zijn
vertrek naar Palestina eene kamer bewoonde
in den duivelstoren. In den loop van den
dag had irien deze kamer bewoonbaar ge
maakt. Ttfée bedden waren er opgeslagen.
Op de latei noodigdén twee kannen wijn,
waarbij een zilveren bekci prijkte, de gas
ten van Coquerel nog tot een hartsterkenden
dronk uit.
Nu het was meester Luc, welke die twee
kannen daar geplaatst had en meester Luc
had bij al wat bij deed zijne berekf-n'rgen.
De onbekende en zijn schildknaap traden
binnen steeds gevolgd dooi Plulo. Zij leg-
qvuiiummuu vu v»vz uvuu uvu>| uuvh j t;
in de algcmemie verwarring werd'de laatste I Uen hunne maskers m; de meester was
Arthur de Plougaz, de bediende was ïauwi.
Arthur sloeg een droevigen blik in de
kamer rond.
De laatste maal, dat ik die schilderijen
J
fitsch en schitterend van kb ut; mijn hart
was toon jong cn warm. Ik heb na hel le-
zooals die schilderijen zijn.
Brengt den nacht door, dappere rid
ders, in kamers, waar gij ongestoord kunt
slapen. Voor de eer des lands zal ik niet
dulden, dal twin'ig zwaarden ontbloot wor
den oin eenen enkelen vijand te bestrijden.
Wie zijt gij? klonk hel op vergramdeh
toon uil twintig monden tegelijk; wie zijt
gij, dat gij zoo durft spreken?
Mijn naani doet niets ter zake, mijne
heeren, en ik wil dien ook liefst eerst mor
gen noemen. Houdt u rustig lot morgen, ik
en mijn schildknaap zullen den nachtm den
duivelstoren doorbrengen.
O lder hel uitspreken dior woorden, nam
de onbekende eene brandende fakkel van de
tafel en koos zonder aarzelen de deur, die
naar den gevreesden toren leidde. Zijn
sch.ldknaap en de hond volgden hem, doch
door niemand opgemerkt.
De gasten keken elkander stom van ver-
op korten en Irolschen toon; twinfg logen bazing aan. Plougaz sloeg zijne handen
één. dat is negentien te veel. aan bet hoofd. Meester Luc begon wederom i
Op den klank dier st< m was h°t meester te glimlachen en de prokureur, die waar- I en behangsels zag, dacht hij, waren zij
Luc, als scheurde de grond 'onder zijne schijnlijk meer van de zaak wis’, dan hij
open. Ook de hoer do Plougaz ge-liet bij blijken, knipte op beteekerisvolte
L t wijze eerst met hel linker en daarna mei do n leerén kennen en mijn ha:t is verwelkt zijnen dolk.
VEURÏ
T
DOOR
Gister zijn de budjetts.. ran onweerden en terug
betalingen cn van de gendarmerie niet algemeens
stemmen aangenomen. Daarna is de kamcr onbe
paald uiteengegaan.
-■ L ,j- 1 toe [e s|ujlen>
ii minui»«ir im r.iimwoifiuiujbwhwi»
J M
1 - I .1 - l, 1 .1 .X r.
