i J-' IV 9. Woensdag E Maart 1893. 49’ jaargang. I de dochter der gevangenen Dit blad verschijnt den Woensdag, onmiddelijk na de graanmarkt. Inschrijvingsprijs. 5 fr. ’sjaars; met de post 6 fr. Annóncen 20 centiincn per regel. Dê groote 'etters Men schrijft in bij BONHOMME-RYCKASbïS. urusKer ui.guver, Zwarte Nmmenstraat, 4, te Veurne, en in de Postkantooren. wereld der misdaden heeft beslaan, dan I en de heeren dieven en moordenaars zoo genadiglijk te behandelen in de ge vangenissen, als kinderen die niet wis ten wat zij deden. Die genadige behandeling heeft niets bijgebracht om de misdaden te doen verminderen, en de mensch van fin de siècle is in waarheid soms nog barbaar- scher dan de barbai en van Congoland. ’t Is de mode in onze eeuw, beleefd en toegevend te zijn met de schurken, zelfs meer dan met fatsoenlijke men- schen; doch er zal een tijd komen dat men zien zal, dat men ook hier heeft gedwaald, en men, in meer dan een ge val, zal moeten terugkeeren tot de meer vaste strengheid tan de oude wetgeving. Fin de siècle, hel einde der 19' eeuw, toont aan dat de eerlijke menschen, in alles meer en meer de rol der bedrogenen spelen. •i buitenspoorighcd<n waarmede de algemee- ne rampspoed vereigeid werd. Het was een wel wreed en onzienlijk schouwspel voor hen. wanneer men vaders en zonen, om den dood hunner wederzijdsche betrekkin gen, uil de huizen zag snellen, telkens dal er een vervolgde door het verbitterde volk werd nagijtagd, wanneer men hen met slokken gewapend den hoop der razende menigte zag komen vervoegen, om den on gelukkige, als een wild en schadelijk ondier, voor hunne woning te helpen afmaken. In Antwerpen woonde toen een jongeling die van al zijne medeburgers werd geacht en geëerd. Hij was van adeiijken huize en naar zijne voorouders Van Ruysbrouck ge naamd. Ofschoon deze slechts vijf en iwin- t g j ren teldo, hadevenwel de faam eener 1 naam gehecht en de achting die hem i i den kr ng van b.aban'sche ridderschap torge- i w rd, bad hij in den slag van Walef, waar hij zijnen vader verloor en ridder ge slagen we d, onverdiend. Daar het hem in Fin de Siècle. Men mag zeggen dat het moorden, branden, doodslaan, ecntbieken, ver giftigen en stelen, bij tiet eindigen der 19' eeuw, op eene grool>clie manier ge pleegd wordt. We gelooven niet dal er ooit eene grooter en macht iger beweging in de wereld der misdaden heeft beslaan, dan wel tegenwoordig. Ie paard gestegen was en dat een zwaard aan zijne zijde hing, zou men aan zijne nederige houding en eenvoudige uitrusting in hem dien koenen ridder niet hebben kunnen vermoeden, wiens manhaftigheid reeds zoo hoog werd geroemd; want ofschoon dit hij met geheven hoofd reed en de pijnlij e aan doening zijns harten onder een schijnbaar onverschillig gelaat verbergen wilde, was het aan zijnen somberen oogslag, bij op pervlakkige beschouwing zelfs, niet aan- z enlijk dal hij aan eene zwaare moedeloos heid leed. Geenszins was hel de vrees voor de heer- schende besmetting die hem ontstellen kon, want reeds had hij den dood naderbij cu legen zich met sneller vliegende pijlen richtende gezien; maar de dwaling waarin hij een volk, dat hij beminde, verkeei en zag, dc blinde, schuldige handelwijze van de overheid din, in plaats van de bu ten- spoorighederi te betrug len, ze liet gebeuren en ze aamprikkeldhad zijn g"tno d als leg'T. de samenleving vei bit nd. (Wordt vooug'zel.) Imager Ouderwijs. M. Lammens, senator voor bet arron dissement Kortlijk, heeft in den Senaat den wensch uitgedrukt, dat weldra hel nieuw westsontwerp op hel lager onder wijs, door het ministerie beloofd, bij de wetgeving zou neergelegd worden. Het is te hopen dat die wensch spoe dig zou vervuld worden. Indeidaad, eene nieuwe schoolwet is (eene di ingen- de noodzakelijkheid geworden. Wel is waar is de wet van 1884 eene grooie verbetering op de ootlogs- en ongelukswet van 1879. Doch iets wat zonder voorgaande mag genoemd wor den is, dat de Belgische katholieken, na negen jaren katholiek bestuur en na, in vijf achtereenvolgende kiezingen, de geuzerij verpletterd le hebben, nog on der eene onderwijswet leven, die al de vooideelen geeft aan de libeiale vrijdenkerij en door onwillige gemeente besturen in de groote steden vooral nog kunnen gedwongen worden het onderwijs hunner kinderen zelver. te slichten en le onderhouden De wensch van M. Lammens heeft bij het ministerie weerklank gevonden. In zijn antwoord aan de verschillige redenaars heeft M. de minister de Burlet den wensch uitgedrukt dat, na de her ziening der grond wei, de wetgeving op het lager onderwijs zal hervoimd en h'i princiep van het schoolgeld erin ge- biacht worden. stapeld dat .het ten slotte zelf den zede- lijken kuisefi heeft moe en beginnen, waarmee het ’t Pausdom liad bedreigd. Zoo groot woidt het .schandaal, dat het gouvernement zelf er voor terugschrikt. En wat is er inlusscuen van het Paus dom geworden, dat hooger gezegde af- geveerdigde als een weg te vagen lijk voorstelde Hooger, glorierijker dan ooit troont de grijsaard van bet Valicaan boven al dat modder, waarin zijne vijanden z.ch wentelen. Nooit verspreidde de driedub bele Pauzenkioon meer glans, nooit ontving zij meer huldeblijken van volke ren en koningeu, van geloovigen en ongeloovigen. En het uieper het derde Rome in den poel wegzinkt, hoe schillenden rijst het Pausdom en verspreidt langs alle kan ten zijn levendbreugend licht, ’t Is alsof de Voorzienigheid hei zoo beschikt had: In hetzelfde jaar de bankschandalen en hel bisschopsjubelfeest des II. Vadeis. Welk kontrast! Welke les! door P. VAN DELEN. En men zou zich misgissen indien men geloofde dat het dom gemeen alleen zich aan zulke buitensporig meening schuldig Kaakte: burgers en lidders waren er met die kwaal beheb'; zelfs hertog Jan, die zich den bijnaam van Dapperen had welen waardig te maken, deed met verbitterd ge goed en geschokte zinnen door ’t verlies ï’jner drie zonen, allen aan de pest bezwe te11, verscheidenen dezer ongelukkigen ge- r'chtelijk martelaren, hangen en verbran- d n. o->o als altijd blaef de dwaze dweepzucht doof aan de stemme der rede en der over- ’">ging van hen, aan wie hel gegeven was het dwaalspoor aan te toonen, waarop zich -• -D ,fcder zoo veiblind had laten le.den. On dragen •jachtig om hel kwaad te vei ho denkon den drzm niei dan zuch'er. over de wrtede de wereld steeds wel was gegaan, en dat het geluk hem onder zijne gunstelingen scheen opgenomei Ie, hebben, zou men zich niet verwonderd hebben getoond, indien Aymon Van Ruysbrouck, tioiscb en hoogmoedig op zijnen verdorven roem, gelijk andere adelen, met minachnng op de menigte had de nedeigezien. Maar neen! de burgerlijke deugden van oudsher aan zijn huis» ge kend, en die van zijnkindsheid in hem had den wortel gevat, bloeiden nu des te wed deriger in zijn hart, daar zijn r.ddeilijken edeimoed en hooger beschaving werden aangekwaekt. Het ouderlijk gezin, waar hij thans de ziel en hit hoofd van was, had m deze ongelukkige dagen er zoo veel aan bijgebracht om den algemeenen nood te veizichten, l^al °P lippen van menigen bep'oefde dapperheid zich reeds aan zijnen lijder de naam van Van Ruysbrouck met Z' gening ten hemel klonk. Op eenen nanoen (de ziekte had sinds de laatste dagen nog he<ig-i gewoed) had Van Ruysbrouck zijne woun g, die aan hel K-pdorp gelegen was, verluien. Schoon hij volgens plaatsruimte. Rechteilijke eerherstellingen 1 fr. Een Nr 15 cent. Afzonderlijke nummers voor artikels, enz. 20 fr. het 100. De Annóncen voor Belgie (ter uitsondering der Vlaanderen) en 'tbuitenland worden ontvangen door het Office de Publicity, Magdalenastraal, 4G, te Brussel. Het moderne Rome en ’t Pausdom. De tegenwoordige toestand in hel eene Italië is als eene straf voor den over moed, vroeger door de overweldigers van Rome en de bestrijders van het Pausdom aan den dag gelegd. Toen zij langs de bres der Porta Pia de Eeuwige Stad waren binnengerukt, kwamen de ove:winnaars, zoo beweer den zij, op de puinen van het Rome der Pauzen eene nieuwe stad houwen, het derde Rome dat het Rome der Ce ra s en hei Rome der Pauzen in glans verre zou overtreflen. Zij kwamen ook, zoo bluften zij, de piiesiei lijke macht omverre werpen, om de zedelijke orde zoo noemden zij bet. te fieis’ellen De ve:deilelijke ovet- hnersching dei Pauzen moest p aais ma keu voor een stelsel van zuivering en verzedelijking. om de misbruiken en de schandalen, sedert eeuwen opgehoopt, te doen veidwijnen. Een der afg»«veerdigden ging zelf zoo ver. na den 20 september in de Kamer’ ie vei klaren, dat hei Pausdom dood was, en lie- Italiaansch gouvernement dat lijk mo "t wegvagen, en door een zedelijken kuisch al de vuiligheid, te Rome opge- hoop doen veidwijnen. Het gouserne- menl, dat naar Rome moet gaan, zal ren zuiveringsgouvernernent, un gouver- no lavandaio, zijn. En wat is er nu, na 22 jai en werk zaamheid van het gouverno lavandaio, van al die snoeverijen geworden? Onder kunstopzicht heeft het nieuwe regiem niets gedaan dan het kunsiju- weel, het Rome der Pauzen, verminkt. Onder ecoaomisch oogpunt is men er enkel in gelukt van Rome de bloeien- denzetel der bedelarij de boofdsiad van ellende en hongerte maken zooah een liberaal blad zelf zegde. Hoe radicaal de zuivering is die het governo lavandaio te Rome gedaan heeft, bewijst bel tegenwoordig bankschan daal. Op twintig jaar heeft hel nieuw regiem in de eeuwige stad zooveel mis bruiken, zooveel schandalen opeenge- Uuitcnlandsche Politiek. Frankrijk. M. Le Royer, vooizit'er van den Senaat in Frankrijk, heeft zijn ontslag tegeven. Dil ontslag brengt een ver dwenen man terug bov. n water, name lijk den oud-ministei Jules Fe ly, die let voorzitter der hooge kamer is ge kozen met 148 stemme op 229. Dat is de grootste staatkundige ge schiedenis van de:j dag; iedereen voelt h 't, iedereen begiijpt en beseft bet. leder kent de beweging, in 1886, als er spraak was van Jules Feny tot voorzitter der republiek, te Parijs ver oorzaaki, en nu eensklaps woi dt bij zoo onverwacht mogelijk uit de vergetelheid waarin hij leefde, te voorschijn gehaald n bestemd -om naast Carnot, Ribot en Casimir Périer den vierden voorzitters rol in ie nemen De Intransigeant is woedend. Bij de Lanterue is Feny de minst volksgeliefde man \au Frankrijk, de meest gehaie paam bij het volk, en volgens den Eclair b 'teekent zijn naam verdeeld eid Hij is bet die gezegd heefdat men moet re- gteren tegen de helft der republiekaan- •'iche partij; geen gevaarlijker keus kon de senaat doen dan Feny, op een °°genblik als di*, tot voorzitter aan le wijzen. Andrieux, door Figaro ondervraagd, Zlei in de kiezing van Jules Feny het *)egin van een staalkundig drama. De senateurs willen president Carnot uil nel E'yseum en M. Ribot uit bel ininis- Rnie jagen en den eerste vervangen door Jules Ferry, den tweede door Nochtans zou de 19' eeuw het uitvloeisel moeten zijn van de gezegende omwenteling, op het laatsi der verle- dene eeuw voltrokken. Toen beloofde men ons dat men, eer wij honderd jaar verder zouden zijn, een wereldje van verlichting, bescha ving, veizachting der zeden, uitroeiing van alle misdaden zouden beleven kortom, een aardsch paradijs. Wij zouden scholen, maar geene ge vangenissen mem hebben de kazernen zouden er niet meer noodig zijn; want deooilogzou ht'erlijk zijn uitgedoofd. Iht ziet er indeidaad lief uil met die profecie! De volken staan van kop lot teen ge wapend, gereed om elkaar broederlijk te verscheuren; en in het bijzonder leven nemen d:e mi daden zoo gruwe lijk toe dat men ernstig vrngt, of al die toegevendheid voor schurken en dieven, geene valscbe theorien zijn. Men vraagt of men geen ongelijk heelt gehad, de stralwe boeken van een aantal strenge bepalingen te ontdoen. Constans. M. Carnot weet dat heel goed. Het doel van Ferry en Constans is aan 't bewind te zijn vóór de aanstaande kiezingen, om die kiezingen naar hun nen wil le doen draaien. Volgens M. Andiieux zullen er tegen M. Camol zulke kuiperijen ontslaan, da hij, eer drie weken verloopen zijn, zijn ontslag geven zal. Zou Andrieux bet goed voor hebben? IJzerenweg. Vertrekuren. 3 Januari. Moord te Meenen. C Verviseb, landbou wer, oud 3o jaar, beschuldigd van zijne vrouw met heur haar aan de balken opgehungen en haar met den stoofhaak te hebben doodgeslagen, is gis ter door dc assisen van Brugge tot levenslangen dwangarbeid veroordeeld. j. - o Q.e EENE GESCHIEDENIS UIT DE XIV* EEUW Duink*‘rke*lirus»*-I. C 10 54. 3 08. 5 00. Veuru»-. 4 43 6 58. 9 53. H 58. 4 07, 6 03, Gent. 7 16 9 15 12 05 2 58 6 46, 9 1’3 Aai.k Biussei 8 24 10 38 12 28 1 20 5 10 8 07 10 43 B'UMel naar Vcuine-Duiiikerke, 6 00 9 16 'ainoi 2 43, 5 41 na inirld ig. V. Geul. 5 18 7 28 11 44 3 52 5 43 7 19 A. V« urne, 7 49. 9 49, 2 36. 6 06, 8 35 9 53. V. Veurne, 7 50 9 48 2 38 r» 9 54 A. Duink. 8 57 10 52 o 4 07 i» 11 08 TRAM VEURNE OOSTENDE. Veurne (woensdafitrein. ten 5 15 tut aaiiNieupor t, 6 58, 9 30, 12 30. 3 14 6 05 Nieupoit naar Oostende, 6 00 7 43, 10 14, 1 15, 4 00, 6 50. Aankomst le Oostende statie, 7 00, 8 43, 11 14, 2 15, 5 00, 6 25, 7 50 O( slende naar Veurne, 5(depot), 7 42, 10 12 15 2 58, 5 18. 6 50. Nienport-V» urne <6 05 deu woensdag), 8 42, 11 03 1 17 4 01. 7 52 TRAM VEURNE-YPER. Veurne (statie). 4 45, 7 26. 9 50. 1 05. 3 45, 6 22 Yper(st..tie), 4 40, 7 22, 9 46, 10 34^, 1 3 40 6 30. Den saterdag alleen.

HISTORISCHE KRANTEN

De Veurnaar (1838-1937) | 1893 | | pagina 1