IV 11. Woensdag 15 Maart 389$. Gulden Jubelfeest van ♦19 jaargang» De feestelijkheden van den jubilé zijn X. Tot dus verre zijne laak voltrokken ach- I die de vervolgers en lasteraars van den Paus zal doen nadenken. ij Z. H. PAUS LEO XIII. onvatbaar en doof voor lagbeleedigingen, bluf van Ruysbrouck onbeweegbiar/mei den blik meet- lijdend op de twee verschil hnde volkshoopen gericht. Het lot der joden was wel ongelukkig; doch als vtoine christen beklaagde bij uit ter harte deze verblinden, die, wederspan- irg aan rede en waarheid, alle overtuiging bleven vcrstootcn, en de vervolging waar de afstammelingen van Israël gestadig^ nu bijzonderlijk het voorweip van waten. maakte hunnen staat hoogst deerniswaardig voor hem. Maar waren zij minder te b kl.i gen, waren zij minder medelijden waard, welke, tol zulk eene laagte verblind en mis leid, in den waan vei keerden dal hunne laffe moorden wollige verdedigingen wn-, n, en hun als verdiensten moesten toedenkend worden? En echter, indien men bij tij 1 en omstandigheid er zich op loegdegd bacdt we gevoels op versteende harten le winnen, en dewijl hel gevaar steeds dringender weid, vermeende hij mg eons de lede le moeten beproeven, vo■«raker me', geweld hel geweld in, d'ëp r de menigte indrin gende. rtep bij luid, de stemme van zijnen tegenstrever onderdrukkende (Wordt voorlgezét.) Men schrijft ons uit lloulhem: Er is sprake van in onze gemeente eene hoerengilde in te richten. Ziende hoe het tegenwoordig slecht gaat met den boerenstiel, zijn de boeren op het gedacht gekomen van ie doen gelijk de groote nijveraars en lijk de werklieden uit desleden, ’t is te zeggen vereenigin- gen te stichten, om sterker te staan en gemakkelijker van 't siaaisbeslier te be komen al wal er voor den landbouw kan gedaan worden; ook nog om onder mal kander de nieuwigheden en de verbete- lingen te bespreken betrekkelijk het boerenbedrijf Maar de hoerengilden zijn geene vereenigingen van socialisten,lijk er vele zijn in de steden; ’t zijn kiistene gilden, lijk deze van de oude Vlamingen, eertijds zoo bloeiend en machtig in ons Vlaanderen. Tot Leuven werd er, over ’wee jaar en half, een boerenbond gesticht, en nu zijn er reeds meer als 70 hoerengilden bij den bond ingeschreven De kosten zijn zeer klein. Slechts be taalt men 1 Ir.; waarvoor men maande lijks eene gazette krijgt De Boer die stelling was, inge'ijks hel voorverp van Dit blad verschijnt den Woensdag, onmiddelijk na de graanmarkt. Inschrijvingsprijs. 5 fr. ’sjaars; met de post 6 fr. Annoneen 120 centimcn per regel. De groote letters volgens plaatsruimte. Rechterlijke eerherstellingen 1 fr. Een Nr 15 cent. Afzonderlijke nummers voor artikels, enz. 20 fr. het 100- De Annoneen voor Belgie (ter uitzondering der Vlaanderen) en 't buitenland worden ontvangen door het Office de Publicité, Magdalenastraal, 46, te Brussel. Men schrijft in bij BONHOMME-RYCKASEYS, drukker uitgever. Zwarte Nonnenstraat, 4, le Veurne, en in de Postkantoorcn. Op 19 februari laatst was het vijftig jaicn geleden dal de H. Vader, Leo XIII, de Bisschoppelijke wijding ontving. Daags daarna was hel de 15* verjaardag zijner vei helling tot bel Pausdom. Gansclt de wereld heeft deze beide glorierijke verjaardagen van den Paus, 'het opperhoofd der Roomsch katholieke Kerk gevierd. Volkeren en pr rt-en, zei s dezen die vei re zijn het pausdom in hun hert te dragen, hebben zich door den alge tic non geestdiift laten veroveren;allen, zelfs de !t arische scctaiissen, de Eogel- sche, Duitsche en Russische protestant- Sche vorsten, de giieksche schismatie- ken, de Museltnannen, enz., ja, allen brachten te Rome aan Leo Xlll hunne geschenken, hunne hulde en hunne wen- schen, de blijken hunner genegenheid 11> kinder ijke helde. Eene uitzondering nogtans wordt be- statigd llumboit, koning van lia ie, de omcchtveei dige beziiler den Pauselijke S'aten, heeft zich onthouden. Un alle oorden der wereld ziel men de bedevaarders naar Rome, de Eeuwige Stad stroomen, en in die groolsche buldebooging is het katholieke Belgie niet ten achter gebleven. Ziedaar eene gewichtige gebeurtenis Plichten der Vlaamscho moeders. De moeder is de natuurlijke opvoed- slet en onderwijzeres barer kinderen. Na hen in smerte gebaard en hun het eerste voedsel geschonken ie hebben, na hen met veel zorgen en moeite gekoe sterd, bewaakt, verpleegd en verzorgd te hebben, komt er weder een glim'ach van zalig genoegen op hare lippen bij de eerste woorden, welke hare lievelin gen stamelen. Met een engelachlig geduld met min nelijke goedaardigheid leert zij bare kinderen de heilige namen van vader en moeder uitspreken; zij doet de namen kennen van alles wat hen omringt, om hun vers and te openen; zij boezemt hun hel denkbeeld in van God en van de onsterfelijkheid der ziel; van hunne plichten op deze weield en van hunne hoogere bestemming voor het eeuwig leven; zij vormt hen tol redelijke we zens.... O! wal heilige roeping is die der Moeder! opiechi evenbeeld des vreemde dwinglandij; vertrapt noch verschopt de seboone bloemen van den eigen grond voor vreemd onkruid; geeft •jw kroost krachtig vaderlandsch voed sel, in plaats van uilheemscb vergift; plant in hunnen geest de voorvaderlijke deugden in slede der bedrvene zeden van hel zuiden; geelt luin goede en warme vlaamsche lezingen, in plaats van zedeverpestende romans, en voedt ben op in de heilige gevoelens van eigen weerde en eigen nationale grootheid.... Vertrouwt uwe kinderen toe aan zulke onderwijzers, bij wie d<r beoefening onzer dierbare moedertaal op den voor grond staat, en doet hen naderhand de vreemde talen aanleeren, welke zij voor hunne kunst, hun bedrijf of beroep, voor hunne handelsbelangen noodig zul len hebben. Zoodoende, zult gij uwe heilige plich ten vervullen en den zoetstee loon sma ken in het geluk van uwe kinderen te zien opgroeien tot deugdzame burgers en lot ware Vlamingen; Zoo doende, oogst gij den lof en de achting van alle weldenki ndcn.eii gijzijt de schoonste parelen aan de eerekioon des Vaderlands ben verlaten, maar merkende dat er eene steeds klimmende gisting onder het voik ontstond, begon hij met rxle de voltrek king van eene, lol dan ongehoorde daad, namelijk de schending van het heiligdom le vreczcn. Eén zonderling man, die door zijne kleeding aan het volk scheen te be hooren, en door zijne hevige gebaren en luide toespraken gansche kringen om zich vereenigd had, liet genoeg merken wie hier de raddraaier der gansche beweging was. Doch de ridder, angs'ig wordende voor de vree elijké gevolgen der verleiding, besloot ook zijne stem le beproeven, hoe zwak hij deze j icon der onmiskenbare, innige meening, persoonlijk belroff-n, sprak bij, schier smeo j dien de hem onbekende opruier tussenen IJzcrenvveg. Vertrekuren. 3 Januari. Dit bisschoppelijk Jubelfeest is Zon dag met groote plechtigheid in beide kerken alhier gevierd geweest. Er was een groote toeloop van geloovigen die ter II, Tafel naderden en de missen van dankzegging bijwoonden. De feestelijkheden van den jubilé zijn zaterdag aangekondigd geweest door het gelui der klokken en zondag mor- gend, al vroeg, werd het grootste deel der huizen van de stad bevlagd met de pauselijke en nationale kleuren. Ten 11 1/2 ure vormde zich, aan hel stadhuis, een stoet bestaande uit den katholieken kring, het genootschap Si. Joseph, de bekwaamheidskiezersgilde, de koorzangers St. Cecilia, voorafgegaan door het muziek der Melomanen; waar op volgden de gemeenteraad, de arrondissemenls-commissaris, leden der rechtbank, enz. Deze stoet trok naar St. Nicolaaskeik, die proppens vol was, alwaar het Te Deum, len 12 ure, ter intentie van den H. Vader, werd gezongen en meesterlijk uilgevoerd door de kooizangersgilde. Na dezen lofzang t okken de feestvie rende gilden door ecoige straten der stad, om zich vervolgens naar hunne wederzijdsche lokalen te begeven. DE DOCHTER DER GEVANGENEN Deze uitgebreidheid van prcvilegio had in deze ongelukkige dagen er de joden, wier schuilplaats elders ontdekt was gewor den, heen gelokt. Zich nergens durvend wagen, zag men ze daar bij menig e gan sche dagen legen den kerkmuur uilgesirekt, op de spijzen voorllevend die hun uit deer- ris doerde kloosterlingen of goede burgers in stilte werden toegereikt. Onder geleide van don ridder, die als een beschermgeest nevens hunne zijde reed, was het den jood gelukt met zijn kind hel gast vrije ooid te genaken, eer dal r.og zijne vervolgers hem hadden kunnen bereiken. D Ter plaatse komende en hare prooi ontsnapt de onbeschaafde volksmenigte op betere ziende, blief er aan de menigte om haie gen te leiden en edele denkbeelden in haar woede le koelen niels anders over dan zich hart le storten, hoe vele van die wantoonee in sch Idwoorden uil te laten, en de ridder, len zou men niet hebban voorkomen, welke hoezeer ook and rs gevreesd en gewaar j zoo menige bladzijde in de wereldgescbic- (ieei d, werd, daar hij ooi zaak harer teleur- 1 denis besmeuren? stelling was, inge'ijks hel voorwerp van J .„„L tare schimp en haie bedreigingen. Doch lende, zou Van Ruysbrouck de plaatsheb- reeds daar, voor God! Dat Hij dan toch niet zeggen kunne, wat Hij eens aan Gain heeft gezegdwal hebt gij met uwen broe der gedaan? Wij hebben geen medelijden met laffe vergiftigere, r ep een brj tard man den spreker toe. Zij die hen aldus verd ‘d'gen, moeten welen waarom; merkte een denker aan. Ha, zegde een ander, een jood doet alles voor geld, en er zijn rijken genoeg die er hunne tekening bij vinden dat de arme manschen zoo wat uitsterven. Doch niet meenmde voor zich zelvcn iets le mo Ucn vriezen, sloeg de ridder ook niet wist le zijn; mogelijk toch zou de de m'.nste a< hl op do beleedigingen die hem "j' le meer daar zij eenigc harten kunnm treffen en, de handen 1 11 - J 1 saraenvouwende, j kend, lol hen die hem omringden: niet, die u bemin cn uw statsgenoot-ben, ongegronde beschuldiging-n niet misle.den; L gelukkigen, die, dit onder alle cpz.ch Scheppers en der goddelijke goedheid. Hoe vereerensweerdig is eene moeder die hare verhevene zending verslaat en betracht! De invloed der moederlijke opvoe ding, de vroegste indrukselen op den geest des kinds zij onuilwischbaar; zij blijven ons het gansche leven bij. Het eerste onderwijs onder het vaderlijk dak, op moeders schoot, die eerste vor ming en richting van de jeugdige ver- standvermogens beslissen meest altijd over onze toekomst. Met wat zuiveren wellust herinneren wij ons later de zoete toonen der avond liederen, de teedere koesteringen en de eerste fessen en gebeden onzer moeder Hoe slreelend en hoe aangenaam is ons het herdenken aan die lachende lente dagen, vrij van kommer en verdriet; gansch gewijd aan schuldeloos genot, aan schuldelooze vreugden! De moeder en de onderwijzer beslis sen derhalve over de vorming van het opgroeiende geslacht, over de toekomst der samenleving Gelukkig de kinderen, wier moeders te gelijkertijd doordrongen zijn van hare gewichtige verantwoordelijkheid als buigeressen van den Staat, als ledema ten van het vaderland! Want is do moeder zelve verzot op vreemde zeden, gehecht aan vreemde sptaak en allerhande modegrillen; dan gewent zij 'hare kinderen aan hel na praten dier vreemde taai, van bedorven keukenfransch, in plaats van hen vroeg tijdig te oefenen in onze schoone en beeldrijke moedertaal; dan zullen gewis die kinderen nooit bezield zijn met vaderlar.dsche gedachten en gevoelens; zij worden de bewonderaars van vieem- de grootheid; de napoetsers van vreemde zeden en gewoonten, verachters van hunne eigene ta.il, van den roem hun ner voorvadeien. Nooit zu'len zij in staat zijn tol edele daden van moed en zelfopoffeiing voor hur. vaderland ongevoelig worden zij bastaards en rijp voor de oveiheer- sching des vreemdeliugs. O! Vlaamsche moedeis! begrijpt dan wel uwe hnoge zending, uwe heilige ve'plichtingen; bewaart ongeschonden uwe uwe loeverlrouwde panden; boe zemt uwe kinderen van jongs af de heilige zucht en liefde in voor moeder taal en vaderland, kweekt toch geen bastaards; vormt geene slaven voor de Lieve vrienden! ach, hel is aan mij krijgen. Winkopendiels mei de slem des niet, die u bemin cn uw slatsgenool'ben, -- - dat gij eene bede weigeren zul'; laat u c!o>r laaf uw medelijden ni!'. af rekken van on- r 7 .1 en te bivech en, verdienen. O weest toch mei wreed en on mensehelijk! Morgen misschien zijn wij i - DE VEU —TT—rrr——o—i wniwi i 'iwitiw nwrri r rn wi m -nr FTfiu i^—imwm iii i» m ■«■.riorrii r. i «mimi miwi, ui mriii'W inr»— Duinkerke-Brusset. 6 10 54. 3 08, 5 00, Veurne, 4 43, 6 58, 9 53, 11 58, 4 07, 6 03, Gent, 7 16 9 15. 13 05, 2 58, 6 46, 9 03 Aank Brussel 8 24 10 38 12 28 1 20 5 10 8 07 10 43 Brussel naar Veurnc-Duinkerke, 6 00 9 16 's morg. j 2 43,5 41 na middag. V. Gent, 5 18 7 28 U 44 3 52 5 43 7 19 A. Veurne, 7 49, 9 49,2 36, 6 06, 8 35 9 53. V. Veurne, 7 50 9 48 2 38 9 54 A. Duink. 8 57 10 52 4 07 i» 11 08 TRAM VEURNE—OOSTENDE. Veurne (wnensdagtrein, ten 5 15 tot aanNieuport, 6 58, 9 30, 12 30. 3 14, 6 05. Nieuport '-aar Oostende, 6 00, 7 43, 10 14, 1 15, 4 00, 6 50. Aankomst le Oostcndo-statie, 7 00, 8 43, 11 14, 2 15, 5 00, 6 25, 7 50 Oostende naar Veurne, 5 (depot), 7 42, 10 12 15 2 58, 5 18, 6 50. Nieuport-V, urne 16 05 den woensdag), 8 42, 11 03 1 17 4 01, 7 52 TRAM VEURNE—YPER. Veiiinrlst-li.4 45, 7 26, 9 50, 1 05, 3 45. 6 22 Yperfst'. Ii.-I, 4 40, 7 22, 9 46, 10 36Ï3, 1—, 3 40, 6 30. Den zaterdag alleen. 4. -«5.0 o.»- EENE GESCHIEDENIS UIT DE XIV* EEUW door P. VAN DELEN. jie aanlacht afgetrokken weid door den bijval 1 kend, lot hen die hem omringden: eenen anhrm vt Ikshoop scheen le ver- 1*1 ff

HISTORISCHE KRANTEN

De Veurnaar (1838-1937) | 1893 | | pagina 1