N. 14.
Woensdag 4 April 1900.
57°
g
JAARGANG
De blad verschijnt den Woensdag. Inschrijvingsprijs, 5 fr, 'sjaars; niet de post 6 fr. Annoncen 20 centimen per regel. De groote letters volgens plaatsruimte.
Men schrijft in bi) BONHOMME-RYCKASEYS, drukker-uitgever, Appelmarkt, 7, te Veurne, en in de Postkantooren.
hebben wij aangekondigd dat onze stad- toonstelling van Parijs; wij
l
Rechterlijke eerherstellingen 1 fr. Een N’ 10 cent. Afzonderlijke nummers voor artikels, enz. 20 fr. het 100.
De Annoticen voor Belgie (ter uitzondering der Vlaanderen) en ‘tbuitenland worden ontvangen door het Office de Publicitè, Magdalenastraat, 46, te Brussel.
Tentoonstelling.
In onze twee voorgaande nummers
stad die zulke kundige werklieden on
der hare inwoners telt.
genooten E. Allaeys. A. Cordier en A.
VVybo, hunne werken gingen ten toon
stellen, welke zij van none zijn naar
Parijs, ter wcreldloore te zenden.
ren vijanden van al wat geus is en libe
raal; maar zij brachten hen bloed, en
haat en tweedracht I
Het liberaal en goddeloos Staatsbe
stuur bad gezworen Belgie’s opkomende
jeugd op te voeden naar zijne inborst,
eu volgens zijne gedachten van onge-
1 )of. en goddeloosheid
En wanneer wij geheel den duur van
het laatste libeiaal ministerie doorsnuis-
teren, dan vinden wij niets anders dan
maatregels genomen om, op alle wijzen
en op alle manieren, de katholieken te
verdrukken, en te tergen.
Met zoovele andere onzer medebur
gers zijn wij zondag laatst die werken
gaan bezichtigen, en hebben vele vol
doening in ons bezoek gevonden.
E. Allaeys stelt hoefijzers ten toon.
Waarlijk, voor mannen die noch van
het vak, noch van den landbouw zijn, is
het moeilijk om inbeelden wat voor be
langstelling er kan gevonden zijn in bet
ten toon stellen van hoefijzers.
Men is genegen om te geloover. dat
de eene hoef aan de andere moet ge
lijken.
Maar ja, die de tentoonstelling ge
zien beeft, komt met de overtuiging
terug, dat de hoeven der peerden heel
verschillend kunnen zijn, en dat bet ma
maken der ijzers op die hoeven pas
sende, eene zeer ingewikkelde en kun
stige zaak is.
Wij hebben niet min dan 126 verschil-
lige vormen geteld; allen, volgens man
nen van het vak bet ons zegden, met de
meeste zorg en kunde gemaakt.
Het goed beslaan der peerden is voor
den landbouwer van groot belang.
Scboone poolen en voeten vermeerde
ren de weerde van bet peerd, maken
het gemakkelijker op zijnen gang, en
niet zelden is het aan bet goed of slecht
beslaan te wijten dat een peerd langen
tijd dienst kan doen, ot vroegtijdig moet
atgekeurd worden.
Na de tentoonstelling bezichtigd te
hebben zijn wij niet verwonderd, dat E.
Uberalerij.
De kiezingen zijn aanstaande.
Dank aan de E. V. zullen de liberalen
eenige zetels in Kamer en Senaat kunnen
veroveren.
Maar dat is hun niet genoeg.
Hunne eetlust zal zoo gauw niet vol
daan zijn, en zij droomen reeds van de
meerderheid te bezitten in de nieuwe
Kamer.
Om eenige zetels meer te winnen,
doen zij liefkozingen aan de socialisten,
en om hen de goesie van strijden in
eenige arrondissementen te benemen,
schrijver) zij in hun piogramma bet zui
ver eenvoudig algemeen stemrecht.
Zij, die, tijdens hun beheer, het kie
zerskorps altijd ingekort hebben, en het
geial kiezers verminderd; zij. die in de
herziening der Grondwet, bij het be
spreken van hel meervoudig stemrecht,
voorenstelden dat één kiezer tot zeil vijf
en zes stemmen zou mogen hebben; zij
doen nu volle f^ce om plezier te doen
aan de roode Marianne, en eenige stem
men van socialisten voor hunne kandi
daten tekuhnen bekomen!
’t Is schoon om zien, hoe die groote
partij, zooals de liberalen zelve nog
hunne partij betitelen, ootmoedig bidi en
smeekt dal do kiezers toch zouden wil
len medelijden hebben met haar, die,
tot nadeel van ons Land, zoolang mees
'er is geweest, en niets anders heeft te
weeg gebracht dan krot in do schatkist,
en twist en tweedracht onder de bur
gers.
Buiten deze drie stadsgenooten, waar
van wij met veel vei dienden lof komen
te spreken, bezit onze stad nog tal van
andere kundige werklieden, wier talen
ten en weikveerdigheid misschien niet
genoeg in de omstreken gekend zijn.
Daarom durven wij het gedai ht voor-
uitzetten, dat ons Gemeentebestuur eena
tentoonstelling in onze stad zou openen,
waar de verschillige ambachten hunne
gewrochten zouden kunnen laten zien.
Deze ruchtbaarheid zou voor gevolg
hebben onze werklieden meer en beter
te doen kennen, en voorzeker voor het
bekomen van werk eenen grooten in
vloed hebben.
Zij zou ook bij de werklieden een
spoorslag zijn, om hen in hun ambacht
te volmaken, en den kunstzin bij hen
te vermeerderen.
’t Is hetgeen wij van langs om meer
bij onze werklieden moeten bekomen.
in onzen tijd van steeds aangroeiende
ontwikkeling der nijverheid, van wel
stand, van vooruitgang en beschaving,
komt hst werk weerom in eere; het
wordt eene winstgevende staat; doch
slechts op eene voorwaarde, het is dat
de werkman, door onophoudende studie
en werkzaamheid, in zijn ambacht, in
zijnen stiel, een ware meester worde.
De toekomst hoort den kundigen wer
ker; knoeiers zullen onmeedoogend moe
ten verdwijnen en van kante gesteld
worden. STAES.
Nu durft die vrijneidshatende partij
wederom hel hoofd omhoog steken, en
de gunst der kiezers afvragen.
En wat brengt en biedt zij nu aan?
Is zij lol inkeer gekomen? Is zij met
meer en betere gevoelens van ware
vrijheid bezield?
Wat zou zij wel
Hel eerste welke ons aangeboden
wordt,is hetgeen ons zooveel schrik
inboezemt, ’t is andermaal eene her
nieuwde schooloorlog.
Eu kan bet anders?
De onzijdige verwereldlijkte school is
het middel om den godsdienstzin van
hei volk ie ondermijnen.
De goddeloosheid verspreiden, de ondeugd
doen blooien, dat is hel hoofddoel der libe
rale partij.
Zekere heer Wilmotte, een der kop
stukken der liberale partij, schreef ee
nige dagen geleden, dat het onderwijs
moet verwereldlijkt woiden, en aat
Frankrijk in dat oogpunt ons voorbeelden
geeft, die weerdig zijn van in Belgie nage
volgd te worden!
Welnu, wal wil men in Frankrijk
Aan al wie eenigszins als katholiek of
christen aanzien wordt, het recht bene
men van te onderwijzen, en alle ouders
verplichten van hunne kinders naar de
ver wei eldl ijkie en onzijdige Staatsscho
len te zenden’.
En dat heet men, eerbied voor de
vrijheid! En zulk dwangstuk zouden de
liberalen op onze schouders willen leg
gen.
Neen, Goddank! het Belgisch volk is
nog niet veil voor dwang en slavernij!
Kiezers, opent uwe oogen, en over
weegt we! den dracht van uwe stem.
Stemt niet voor mannen die vijandig
zijn aan Kerk en Godsdienst, en die van
uwe kinderen goddeloozen willen ma
ken
Stemt niet voor mannen die, onder
den naam van vrijheid, niets anders bc-
oogen dan hatelijke verdrukking van
alwio niet slaafs kruipt voor hunne
voeten!
Gedenkt dat uwe stoffelijke belangen
door de katholieken behertigd worden;
bij zooverre dat zelfs liberalen en socia
listen moeten bekennen dat Belgie eenen
toi nu toe ongekenden welstand geniet!
Gedenkt bijzonderlijk dat de land
bouwnijverheid door de katholieken, en
door de katholieken alleen, altijd onder-
s eund werd, en alle verbeteringen van
hen alleen te verwachten .zijn!
En zij die steeds anders met minach
ting on den werkman hebben nederge
zien, die nooit iets voor hem gedaan
hebben, en zijne belangen steeds hebben
verwaarloosd, zij komen nu zijne stem
albedelen en zijne ondersteuning vra
gen.
En, wat deden zij voor den landbouw?
Van 1879 lot 1884 waren wij in volle
landbouwetisis;
En wat hebben onze liberalen gedaan
om onze buitenbevolking legen ellende
te vrijwaren?
Welke wetten hebben zij gestemd?
welke inrichtingen lot stand gebracht?
Wat deden zij om hot lol van den
landbouwer te verzachten om zijnen be-
narden toestand te redden.
Niets hebben zij gedaan! En nochtans
zij waren meestCi; zij hadden de meer
derheid in Kamer en Senaat; zij konden,
maar rij w’i.den niet.
Minister Ro'in riep uit in vo’le Ka
®»er De landbouwei moet maar zijn zcl
ven redden
Laat de boeren lijden, zegden andete.
het zijn maar ploegen die in God getooven;
het Zijn maar barbaren
Zmke taal voerden de leiders der geii-
*®n, mannen gelijk Graux en Vander-
kindei e
Maar, indien zij n geene veibe eting
“’‘achten, toch landbouwers, werd; gij
tiiet ve'geiei). ,i
6p i’beraen brachten u in overvloed,
plaats van verzachting, vermeerde-
r,ng van belasting, ontneming van uw
-^recht, verdrukking, dwang en scböol-
En ioen gij opsprongt om uw recht te
‘,e,i eerbiedigen, en uwe vrijheid te
^ouden, dan weidt gij loffelijk ter
,’';1 geschoten, zooals te lleule, ramp-
r gedachteuisse!
'’’erheternis voor de boeren, neen,
'vilden de liberalen niet, die gods-
■eiistige lieden zijn immers de g.’zwr-
M. A. Wybo, onze reed? gekende en
naar weerde geschatte kunstschilder,
laat lichlprenten zien der verschillige
schilderijen welke hij in verschelde ker
ken heeft uitgevoerd.
Groote loftuitingen zijn hier overbo
dig.
De schilderingen welke hij uitgevoerd
heeft in de kerken van Veurne, Blanken-
berghe, Wervick, Rousselaere, Door-
nijk, om maar de bijzonderste te noe
men en waarvan men met zoo veel lof
hoort spreken, hebben hem reeds als
kunstschilder vermaard gemaakt.
Wij wenschen aan onze jonge stads
genooten den meesten bijval in de ten-
j wenschen
hun ook veel werk; eerst en vooral
omdat hunne vlijtige werkzaamheid en
aanhoudende studie zulke ondersteuning
verdient, en dan nog ter eere van onze 1 den van hun geschil,
i
Wat onze stadgenoot A. Cordier be
treft. daar is een nieuw talent dat ons
veropenbaard wordt.
Zijn gewrocht, een lanteern met arm
in gesmeed ijzer met koper doormen-
gt'ld, is een oprecht meesterstuk, en
heeft tedereen’s aandacht en bewonde
ring veiwelt.
Tot de kleinste en fijnste bladjes en
bloemen zijn zoo wel gelukt, dat men
bijna niet kan gelooven dat het mogelijk
is, het ijzer en het koper, zoo gedwee
onder hamer en hand te doen buigen,
en het die fijne plooien en vormen te
doen aannemen.
Deze tentoonstelling zal voor gevolg
hebben aan onze medeburgers te doen
zien, dat, voor wat kunstig gesmeed
ijzer- en koperwerk aangaat, zij niet be-
hooren ten vreemde te gaan, om keurig
en volgens alle regels der kunst, ge
diend te worden.
Allaeys reeds bekroond werd op de ten
toonstelling van Brussel, en dat hij van
langs om meer, in de streek, als be
kwame hoefsmid bekend staat.
In ’t liberaal kamp.
De pennetwist tusschen onze tegenstrever»
duurt nog altijd voort. Verledene week heb
ben wij een staaltje gegeven van de lieftal
ligheden welke de liberalen elkander naar
het hoofd gooien.
Het Advertentie blad rept over dien twist
geen woord.
Bet wacht zich ook wel partij Ie trekken
voor den eene of voor de andere, voor
Oostende of voor Vrurne-Dixmude.
Wat mag daaronder zitten 1
Ziehier nog eenige staaltjes van do libe
rale polemiek
Het Laatste Nieuws, groote voorstander
van M. Bnyl, schrijft Eenige oude prui
ken hebben de overgrooto stommiteit uit
gemeten van M. Heyvaert als kandidaat te
nemen voor de kamer.
Het vergelijkt verder M. Heyvaert aan
een politiek s lijk, en die zijne kandida
tuur uitvonden aan... lijkontgravers.
T is nog al wef
Het Laatste Nieuws wil, bij alle geweld,
den vriend Adolf opdringen aan de liberalen
van Oostende. Vroeger, zeggen deBuylisten
als de liberalen van Oostende geen kandi
daat konden vinden, dan mocht M. Bnyl
wel kun kandidaat ziin.
Hoort, nu de andere klokke.
Te Oostende wil men van dien Brusselaar
op geene manieren weten. Men aanziet hem
voor eenen kwakzalver, die een of twee re
devoeringen van buiten geleerd heeft, en ze
overal gaat opzeggen; eenen cmnmis-voya-
geur in politiek, die alle tandentrekk rs-
middels bezigt om zijn persoon’jo te ver
heffen, en aan een postje te geraken.
Wat de kandidatuur van vroeger Ie
Oostende betreft, de Ooster.dsche liberalen
antwoorden daarop al lachen Gij hebt
gelijk. Wij hadden dan een zotje noodig,
en M. Bnyl mocht dan uit Brussel komen
n om hier de rol van hansworst te ver-
vullen.
Zoo verre zijn de liberalen nu gekomen.
Wij zullen onze lezers op de hoogte hou-
'V
a
lil U116C ivyuü vuui^oauuu - -
