Nog eens den Yser
Onze gemeenteraed heeft in zitting van Zater
dag jl.1 dezer, een rekwest gestemd en naer de
kamer der volksvertegenwoordigers gezonden,
ten einde te verkrygen dat men de uit te voeren
werken aeu de rivier den Yser, van aen het ge-
huchte de Fintelle tot aen Rousbrugge, in den
loop van 1862 zoude doen uitoeffenen.
De werken, zoo men weetin gezegde uitge
strektheid te doen, bestaen in het verbreeden en
verdiepen der rivier.
Wy moeten dezen stap vooruit door onzen
Gemeenteraed gedaen, goedkeuren, want, inder-
daed, wat zou het ons baten dat er rond Nieu-
port, nieuwe sassen, by Loo, nieuwe vaerlen ge-
maekt worden met het inzicht de zoo menigvul
dige overstroomingen te beletten, zoo lang men
lyier de omstreken in den zeiven 'topstand laet
Niets!..., Nog dagelyks zyn wy blootgesteld,
zoo in den zomer als in den winter, om als acteurs
in een verschrikkelyk drama van overstrooming
op het tooneel gebragt te worden
Door zoo ménig onaengenaem waierbezoek is
onze vaert, of om beter te zeggen onze rivier, in
haren verlaten toestand, byna vol gewassen,
waerdoor het onwederlegbaer is, dat zoo lang het
verbroeden en verdiepen niet geschiedt, onze
schooue streek altyd door den stroom van Frank-
ryk komendp, in eene zee van water zal gesteken
worden, en koophandel, nyverheid en landbouw,
het duerzaemste van ons maetschappelyk be
staen, nog onberekenbare schaden te verburen
hebben.
Zal het staetsbestuer ons nog lang in dien ge-
vaerlyken toestand laten? O neen, uit naem zy-
ner vaderlyke bezorgtheid, uil naem der gelykheid
voor alle kinderen des lands dit mag niet zyn.
Somwylen hebben wy gehoord en nageroepen
dat de kwestie van den Yser op het tapyt niet
meer ging komen, ton zy om kleine verbeteringen
te vragen d^ier de wet van 8 maert 1858,
de vereffening hiervan gansch regelde. De eenig-
ste nog op te lossen vraeg. was te onderzoeken
op welke wyze de provincie, de belanghebbende
gemeenten en de aenpalende eigenaers hunnen
aenslag gingen afdragen.
Deze drievoudige tusschenkomst zynen oor
sprong hebbende in de wet van 26 septem. 1807,
en waervan wy de uilvoering onmogelyk geloven,
schynt ons tegenstrydig aen alle regelen van regt
en gelykheid en dit, om dat men g zegde wet
in ons land niet algemeen toepast.
Hiervan de uitlegging
De buitengewoone groole werken aen de Macs
zyn met de voorgestelde medewerking der stad
en provintie Luik uitgeoeffend.
De kosten der vaerten in de kempen en die
naer Turnhout enz., zyn door het gouvernement
alleen afgedragen.
De verbeteringen en onderhoud der Schelde,
Demer, Ruppel, Leye, enz., zyn ten laste van
den staet.
Den Yser alleen was dus nog eene verstootene
wees van ons gouvernement.
En noglhans, de wet van 1858 voldeed ons
de grootste opofferingen hadden hier goedwillig
gedaen geweest, in de hoop dat die zoo bertscheu-
rende onheilen waermede wy jaerlyks geteisterd
zyn, een einde gingen nemen.
Als lyders in het gevaer sluiten wy ons by den
gemeenteraed aen en verzoeken onze vertewoor-
digers-kamer dat het haer zou gelieven hare
vraeg in aendacht te nemen. En wy verhopen
niet minder, dat in deze belangryke kwestie onze
afgevaerdigden aen hunne pligt niet te kort zullen
blyven, maer alle krachten inspannen om dit bil—
lyk verzoek te ondersteunen.
Mr. Alp Vandenpeereboom, de ontwerper der
Yser-kwestie en die reeds zoo veel voor deszelfs
verbetering gedaen heeft, zal heden ook zyne ver
mogens niet laten rusten, zoo veel te meer, daer
het eene uitvoering van eene gestemde wet gel
dend is.
Onze jonge vertegenwoordiger, M. Deflorisoo-
ne, zal voor het regt van zyne magtgevers op de
bres springen, hen met deze gelegenheid bewyzen
geven dat zy hem niet slechts om het getal te ver
vullen naer de kamer gezonden hebben, maer dat
by den welstand der streek ter herten neemt en
ons van onheilen wil helpen beschermen. Alsdan
zal hy ook ons aen dankbaerheid en erkeutenis
schuldig gemaekt hebben.
Immers wy verwachten dat niet een onzer ver
tegenwoordigers de kwestie zal onaengeroerd
laten.
Daerby, wy beleven medelydende tyden, dui
zendenen duizenden arbeiders zyn zonder brood
winning ten gevolge van den katoenkrisis, het
staetsbestuer heeft ook aen hen, kinderen van het
land, eenen duerzamen pligt te vervullen, met
hun van den honger te bevryden door middel
van werk.
En daer, ziet ons van den eenen kant grim
mend bedreigd door eenen verschrikkelyken wa
terstroomdie, by het minste onweder, onze huizen,
vee en vruchten kan medeslepen en in een wenk,
weinig thans welstellende burger, have en goed
doen verliezen En langst den anderen kant,
die massa mannen, gretig naer werk, om he
t
