5
DE BROEDERMOORD.
MARKTEN. Veurne.
III.
WIE DE VREEMDELING WAS.
Per 445 lieters. 19 maert. 26 m.
Macndag morgend, is een der slagtoffers by den
ramp, voorgevallen door het instorten van een gewelf
der kazernes, op 14 dezer te Nieuport, bezweken
de ongelukkige Jan Bogaert, oud 39 jaren, metser,
is ten gevolge zyner bekomene wonden gestorven,
nalatende cene jonge bedrukte en hopelooze vrouw,
twee minderjarige kinderen en de achting die een
neerslig en braef werkman verdient.
Er is ten bureele van het blad de Stad Nicuport,
eene inschryving geopend, ten voordeele van de
weduwe en minderjarige kinderen van J. Bogaert en
verdere slagtoffers. Ook is er aldaer ter estaminet
van den heer Frans Ghewy, eene tombola tot hetzelf
de doelwit ingcrigt.
Het Advertentie-blad deelt het volgende staeltje
van Franskiljonnismus meê.
De vlaemsche maetschappy van Rhetorika der
stad Veurne, heeft den vlaemschen minister Vanden-
peerebooin een fiunscii verzoekschrift toegezonden,
ten einde een vlaemsch hulpgeld van 300 franks te
bekomen, 1° om hare vlaemsche vertooningen te kun
nen voortzetten 2° om de vlaemsche tael uit te brei
den, en 5® om het vlaemsch volk te beschaven.
Ongetwyfeld zal de minister, by het gevraegde
hulpgeld pour la propagation de la langue flamanile
et la civilisation du peuple, een brief voegen, om die
heeren flaminganten over hunne vlaemschgezindheid
te pryzen.
Historisch Verhael uit de XVI® eeuw.
7de Vervolg.)
Corbinon aerzelde, hy durfde in den eersten oogen-
blik zynen burgerlyken stand aen den vreemdeling
niet kenbaer maken. Eindelyk hy overwon zyne
schaemte en zeide Toen ik by het leger was had ik
dikwils de gelegenheid gekw etste soldaten te verzor
gen, hunne wonden te verbinden en allerlei plaesters
en pillen te maken voor het veldgasthuis. Ik vond
weldra smaek in den staet van ziekendiender, en nu
niets anders meer#te doen hebbende, verkoop ik aen
de landslieden van het Fransch-Vlaenderen eene
soort van zalf die voor algemeen geneesmiddel dient.
Het is te zeggen, onderbrak de andere, dat gy
de charlatan of kwakzalver speelt.
Kwakzalver, zooveel gy wilt, het is een naem
gelyk een ander, maer ik win daer mede nogthans
myn dagelykscli brood, en dikwyls, ja, dikwyls, zeer
dikwyls geneest mync zalf de kwalen voor dewelke
zy gebruikt wordt. Daerenboven, lever ik nog aen
het publiek een poeijer voor de wormen en water
voor de tandpyn.
De andere schudde het hoofd Ik geloof Iigtelyk,
Corbinon, dat uwe rciskas van allerlei droogeryen
voorzien is. Ik versta zelfs gemakkelyk, dat uwe ge
neesmiddelen somtyds de kwalen helpen, want het
ware byna onmogelyk dat zulks niet gebeurde. Maer,
kwakzalver zyn, gy, gy, Corbinon, die my een geheel
verstandig man uitzietdat versta ik niet. O, kwak
zalver, charlatanarm ambacht, boeren bedriegen
en geneesmiddelen verkoopen, tien mael meer dan zy
weerd zyn. Charlatan! kwalen genezen die men
niet kent, plaesters, poeijers en waters gebruiken,
die honderdmael meer kwaed dan goed doen, gy,
Corbinon, gy een oude kryger, hó, dat versta ik niet.
Maer
Kwakzalvers ten meestendeele dieven, schel
men, logenaers en onbeschofte menschen, als zv geen
domkoppen zyn.
Maer, hoor
Kwakzalvers wat,... deugnieten, die tienmael,
honderdmael, duizendmael de galg verdienen voor
hunne dagelyksche vergiftigingen
De vreemdeling had misschien nog voort gespro
ken, maer het muziek van de zakpyp die eensklap in
N° 2 zich liet hooren, sloot hem de lippen toe.
De maestro die zich ook waerschynlyk aen den
slaep niet kon overgeven, had geen beter middel ge
vonden om zich niet te vervelen, dan eens op zyne
pyp te blazen.
Hé, la! vervloekte hansworst: houw uwen smoel,
of ik verpletter u den neus! riep Corbinon, maer den
anderen hoorde niets en ging met spelen voort.
De vreemdeling vroeg aen zynen makker of by
nergens geene andere schuilplaets kende waer zy met
meer gemak hadden kunnen spreken, want, voegde
hy er by, het regent niet meer, de lucht is helder, de
maen schynt en het is laet, ik zou wel van hier wil
len vertrekken.
Corbinon schuddede het hoofd, zeggende dat hy
geene andere schuiiplaetsen in Rousbrugge kende,
dan het Scuip.
Eh wel, mynheer, zyt gy hier niet wel genoeg?
onderbrak de weerdin, die in den hoek van de haerd-
stede lag te sluimeren.
Redelyk wel, vrouw, antwoordde de vreemdeling,
maer nogthans1 moet ik bekennen dat men hier een
geheel aerdig middel gebruikt om de reizigers in
slaep te wiegen. Ily wierp een goudstuk op den toog,
deed de deur open en stapte de herberg uit.
Zy gingen eenigen tyd voort zonder één woord te
spreken, want de inoddere grond liet hen zulks niet
toe. Aen de markt gekomen, zy sloegen de slraet in
die naer de kaei leidde, en doorgingen geheel de
plaets tot aen den ingang der klooster-dreef, (xv)
Het zand dat daer slechts sedert eenige weken ge
strooid was geweest, had den grond nog al tamclyk
bruikbaer gehouden. De vreemdeling naderde alsdan
van Corbinon en stapte aen zyne zyde. Nu, sprak hy,
is het myne beurt myne geschiedenis te vertellen,
wy zyn hier geheel wel en niemand zal ons komen
stooren. Ik zal u slechts eenige der byzonderste ge
beurtenissen myns levens vertellen om my genoeg-
zaem te laten kennen.
(xv) De boomen dezer dreef zyn slechts sedert eenige jaren afgekapt an ver
kocht geworden.
C. R. E. V.
Lid van het Letter- en Tooneelkundig genootschap
de TnoosTVERWACHTEus te Rousbrugge en van andere
hislorissche maetschappyen.
Tarwe
Rogge
Sucrioen
Haver
Boonen
53,00 59,00
23,— 26,00
17,00 21,00
12,00 15,50
25,00 29,—
55,00 59,50
24,00 26,00
17,25 21,00
12,00 15;30
26,00 29,25
V
