Stadsnieuws.
POSTKAART
Rechtzinnigheid.
Herdeiikini»; van 1502.
Ten bureele van dit blad
Voordezen en nu.
Het muziek der
Oud-Pompiers te Brussel.
onder het oog van het kind plaatst. Zij
dringt niet op. zij formuleert niet. Zij
richt enkel en steunt. Zij licht voor.
Ontleding en samenstelling van het
inwendige, zoowel als van het uitwen-
- dige der voorwerpen is haar hoofd
middel tot ontwikkeling. De gezonde
rede, het waarom van alle opvoedkun
dige waarheid, het voorbeeld, het ge
schikte midden zijn de grondvesten
van haar opvoeding.
Het kind des volks, dat tot haar
komt in een verfnimbus van mysticis
me, geneest van zijn schrik en van zijn
blindheid, brengt zij met al de waar
nemingsvermogens, waarover het be
schikt, bij de leermiddelen, bij de ge
volgen, bij de oorzaken, leert hem
onderzoeken, afleiden, oordeelen, leert
hem de logiek van daden en feiten en
sterkt daardoor zijn wilskracht en zijn
arbeidsvermogen op verbazende wijze.
De moderne school, zou moeten veel
eerder de school van zaken dan de
school van boeken zijn. Niet meer zoo
zeer het boek als wel de behandeling,
de kennis der zaken is tegenwoordig
hoofdzaak geworden op al de wegen
van ontwikkeling. De school voor elk
een. zoowel voor den geleerde der
toekomst als voor den ambachtsman is
de schooi van proefneming, van on
dervinding, de school waar de werke
lijkheid het licht houdt naar alle ken
nis. Indien zij dit is voor de leerlingen
met gevormd verstand dan is zij dit
zeker voor het kind, wiens hersenen
nog moeten versterkt worden in den
loop van gedurige inspanning.
Wat is b. v. het onderwijs in land
bouw, het leidend vak der dorps
school, in de hedendaagsche school, in
dien deze nog is wat ze vóór 30 jaar
was, een school met woordenleer? Een
noodlottig leervak, waarin geest en
ziel van het kind doodgaan.
Doch thans breDgt de verstandige
dorpsonderwijzer, zoowel in den geest
als in de werkelijkheid, zijn leerlingen
buiten de school, in den schooltuin, in
de boomgaarden, de velden, de boer
derijen, de nijverheid, den koophan
del en hij leert hun door al hun zintui
gen waarnemen. Hij leert hun afleiden.
Hij leert hiin spreken om hen te lee-
ren hun gedachten beschaafd in te
kleeden en dan leert hij hun opstellen.
Ten slotte komt het boek.
Voelt men niet dadelijk wat een ver
kwikkende arbeid alzoo het stelonder-
wijs wordt, dat vroeger de schrik was
van onderwijzer en leerlingen, dat tot
geen uitslag leidde, omdat het meestal
abstrakt was. Immers, men zei Be
schrijf nu eens een onweer. En 't was
in den winter En de leerling, had
nooit een onweder waargenomen met
de bewustheid dat hij daarover wel
eens iets kon te schrijven krijgen
Zoo gaandeweg wordt elk leervak
spelend leeren,leerend spelen Iemand,
die zich uit eigen beweging, uit liefde
zich aan den arbeid zet om te leeren
uit zaken of uit boekeu, voelt niet dat
zijn arbeid inspanning vergt, lastig is,
tijd rooft en vermaak beneemt. fiat
voelt hij niet, omdat het niet is.
Zoo ook moet een kind geplaatst wor
den in het midden der school. De op
voeding aldaar moet op hem werken
met al haar prikkels, zonder dat hij
dien invloed als dwang gevoelt. Het
onderwijs móet hem als natuurlijk
voorkomen, zoo natuurlijk als bet
kleed dat hij draagt, als het voedsel
dat hij gebruikt om zijn lichaam te
verzorgen.
De school wordt dan een tuin voor
het kind. de meester een vader, meer
dan een vader, een voorzienigheid, die
er is om den kleinen tot mensch te
maken.
De bemeubeling der lagere school,
haar leerroateriëel, haar gebouwen,
haar speelplaatsen, haar tuin moeten
naar een volmaakt geheel streven. Met
dezelfde zorg als waarmede een god
vruchtig vrouwtje haar kamerkapolle-
tje versiert, waarmede de priester zijn
kerk omringt, waarmede dejuweeleu
worden bejegend, moet ook door den
onderwijzer en door de gemeente de
school worden bewaakt waarin het
kostbaarste wordt opgekweekt wat het
menschdom bezithet kind.
In zitting van den gemeenteraad van
ln Juli heeft M. Colaert verklaard, in
antwoord op eene vraag van M. D'Hu-
vettere, dat er kwestie was een stand
op te richten ten dienste van het leger
op het Polygoneveld.
Daar wij de meening deelen der tal
rijke Yperlingen welke schatten dat
het goed is zich wantrouwig te toonen
tegenover de verklaringen van onzen
eersten magistraat der stad, hebben
wij ons in de militaire wereld ingelicht
over gezeid ontwerp Welnu, men
verklaarde ons dat er in de verste verte
niets t8 zien is van dusdanig plan.
Iedereen weet ten anderen dat het
Polygoneveld broodnoodig is voor de
Rijschool als piste d'entrainement
Ziedaar dus hoe de Burgemeester
zijne goede raadsleden inlicht
Wij hebben er nooit aan getwijfeld
kan men de
bekomen van het
O-root Proees,
aan ÏO cent. het stuk.
Verledene week hebben klerikale
flaminganten, in onze stad, een klein
manifest of vertoog uitgegeven, ge
drukt op geel papier (Pauzekleur) en
onderteekend 't Haantje van Yper
bij hetwelk zij een oproep deden aan
de vaderlandsliefde der Yperlingen én
hen uitnoodigden om op 11 Juli, feest
te vieren ter gelegenheid der verjaring
van den zegedag van Groeninghe, en
n de vaderlandsche vlaggen aan hunne
huizen te laten wapperen, niet meer,
zoo als voordezenmet tientallenmaar
met honderdtallen, om alzoo te getuigen
n dat er honderden Yperlingen nog steeds
n getrouw zijn gebleven aan de voorouder-
i) lij he Vaderlandsliefde
Deze oproep hoeven wij het te
zeggen heeft i-n onze stad geen weer
klank gevonden.
Niettegenstaande de stedelijke over
heid, om te voldoen aan den wensch
onzer politieke geestelijken, het voor
beeld getoond had door het nationaal
vaandel te doen uithangen op Sl Maar-
tens toren en aan ons Belfoort, telde
men nauwelijks een veertigtal huiz -n
met de driekleurige vlag versierd, na
melijk die van de heeren burgemees
ter en schepenen, van drie of vier
raadsleden, van den heer deken, de
pastors, kapelaans, kosters, kerkezan
gers, en eenige heethoofden der kleri
kale partij
Op deze uitzondering na heeft gansch
onze bevolking, door hare onthouding
en onverschilligheid, tegen deze nut-
telooze betooging geprotesteerd, en
wij geven haar geen ongelijk.
Twee machten gebruiken ten haren
voordeele, sedert eenige jaren, het aan
denken van den slag der Gulden Spo
ren uit haat-tegen do Fransche Repu
bliek en pogen alzoo twist en oneenig-
heid te zaaien tusschen onze twee van
taal verschillende volksstammen De
eene is de zoogenaamde vlaamsche be
weging, gansch klerikaal be
staande uit laweitmaker8 en intrigan
ten, onder welke velen zijn zonder
taal noch letterkundige bekwaamhe
den, die eene vet besoldigde bediening
van den Staat najagen. Deze beweging
is beschermd en ondersteund door onze
vlaamsche geestelijken - de meest
dweepzuchtigste en onverdraagzaam
ste aller geestelijken die, dank aan
het bijna uitsluitoljjk gebruik van het
vlaarnscb, twee millioenen boeren on
der hun gebied houden. Ongelukkig
lijk is ons achteruitkruipende Staats
bestuur maar te veel geneigd deze be
weging in hare ontwerpen en overdre
ven eischen te ondersteunen en haar
vooral te bevoordeeligen in hare wer-
kingen ten nadeele van de leergangen
van het transch in de openbare officiëe-
le gestichten en tot groot voordeel van
het onderwijs der broeder en nonne-
scholen.
Nu dan, het is juist hetgeen de Yper
lingen, met reden en gezond oordeel
begaafd, niet willen Zij verstaan veel
beter dan onze stadhuisbazen, de (oot
moedige dienaars onzer priesters), dat
wij hier, alle belang hebben, goede
betrekkingen' te onderhouden met on
ze zuidersche geburen en daarom ook
geen deel willen riemen in onvoorzich-
tige of vijandelijke batoogingen die
deze zouden kunnen kwetsen in hunne
vaderlandsche gevoelens.
Onze stadsgenooten weten te wel dat
ouzo Ypersche werklieden bij honder
den, in Frankrijk hun bestaan vinden
welke zij zich hier niet kunnen ver
schaffen, en zij zijn er dankbaar over
Waarom zouden zij dus de Branschen
moeten tergen met onaangenaamheden
van vroegere eeuwen tegen hun op te
halen
N-u dat een beweging langzaam op
daagt ten voordeele van de vrede en
de broederlijkheid onder de beschaaf-
de volkeren, moeten wij, na ..n0£o
Kleine Belgen als wij zijn, om blijken
van vaderlandsliefde te geven, alle ja
ren door openbare betoogingen, den
veldslag der gulden sporen herinneren
waar de fransche Adel door de vlaam
sche legerbenden vernietigd wi"rd
Wij denken het niet Deze schrikkelij
ke bloedstorting, even als alle andere
dient uit ons geheugen gewischt wor
den. te meer daar zij over zes eeuwen
plaats had en het zeer te betwisten valt
dat zij naderhand een gunstigen in
vloed gehad heeft op de lotbestemming
van ons arm Vlaanderen.
Reeds heeft Duitschland, om zich te
verzoenen met Frankrijk, en om tus
schen de beide landen, de goede ver
standhouding te bewerken, sedert
lang, afgezien van bare groote over
winning op de Franschen te Sedan in
1871 behaald,-openbaarlijk te vieren.
Het past waarachtig wel aan de ge-
kruinde 'opstellers van het Nieuws
blad den verjaardag te vieren van den
veldslag der Gulden Sporen en dieldoe-
ke vlaamsche zonen te herdenken die
goed en bloed ten besten gaven om
Vlaanderen ongeschonden te bewaren
Zeer wel maar zij vergeten te zeggen
dat te dien tijde, elke vlaming, rijk en
arm, soldaat was en zijn land verdedig
de.
En wat zien wij nu op onze dagen
Wij hebben in 1830 ons, door eene
onwenteling, van Holland gescheiden,
en eene grondwet gemaakt die zegt
e Alle Belgen zijn gelijk voor de wel
Bittere spotternij Schoone gelijk
heid voorwaar
Terwijl in alle landen die ons om
ringen (Frankrijk, Duitschland, Ne
derland en Zwitserland), sedert lang
de personeeie dienstplicht ingevoerd is
geweest, 6r bestaat hier nog, tot schan
de onzer eeuw, de hatelijke plaatsver
vanging die toelaat aan do zonen van
de begoede Burgerij zich aan den sol
datendienst te onttrekken. Dank aan
eenige bankbriefkens vanlOOfr mogen
zij een ander in hunne plaats doen op
treden.
Eu onze staatsbeheerders durven
spreken van Vaderlandsliefde.
De ware vaderlandsliefde bestaat in
persoonlijk zijn vaderland te verdedi
gen wanneer het in gevaar is
Hewel onze klerikalen weigeren de
bloedwet af te schaffen, en dwingen
de kinderen der werkende klassen acht
jaar lang te dienen Dit zegt genoeg
hoe valsch en schijnheilig de vader
landsliefde is waarmede zij zoo hoog
oploopen.
Onze politieke ziel herders Roomsch
katholiek bovenal - welke het voor
recht toegekend is, noch soldaat noch
burgerwacht te moeten zijn, komen
minister Oousebant ter hulp zich als
makelaars aanstellende, werven zij
overal, en onder alle slach van bedrie-
gelijke beloften, arme boerejongens
voor ons mooi leger, en deze noemen
zij vrijwilligers.
En nu, als echte vaderlanders, vieren
wij, niet te min, in afwachting van
een beter landsbestuur, de 75° verja
ring van Belgie's onafhankelijkheid,
en roepen wij den hoed omhoog, leven
degelijkheid, de eendracht, de broe
derlijkheid
Zondag 9 dezer vertrokken onze
Oud-Pompiers om 5 ure 's morgens
naar Brussel, waar zij moesten deelne
men aan het festival en aan den stoet.
De trein, bij het vertrek, was letter
lik opgevuld door hen, de leden der
Liberale Jonge Wacht, het muziek en
de pompiers van stad, deze laatste
aangevoerd door den Groeten Remi
^ZTa pl^t8?e,hangenden burgemees-
De oflicieele commissie der Pom
piers en der Stadsharmonie was den
vorigen dag vertrokken, al de eer over
latend aan Rami. Bij al dat volk waren
nog de leden van het muziek v
nebeke, hier aangekomen ln V
a-bancs "a
Do reis is overigens L'oe,l
Te Koitrijk wachtte een sneei!iWee-8t
onze Oud-Pompiers en kw-im tre'i
Brussel om 8 u, 8.
Om 11 ure vertrek naar den »t
eene temperatuur van 32 era,! J u1'»
0. Om 12 1/2 ure zette de stoet 6,1
kondigd voor 11 1/2 ure, zich mis
ging om eindelijk op de Groote M ,e'
uit te komen. Aldaar was het eer i
meene wanklank Brabanconne
seillaisehet liedje van de-Gastn
het Geuzenlied, dat alles onder^18'
speeld door de overtalrijke m', ï^8'
korpsen,maakte een ongehoord l-2'6'5'
weinig geschikt voor flauwe genui"*'
De maaltijd werd slechts opged,^
om 3 ure in plaats van om 1 l/o
De uitvoering aangekondigd voor
begon slechts te 5 1/2 ure tot de groï
teleurstelling der talrijke Yperlin
te Brussel wonend welke 2 1/2
ongeduldig gewacht hadden. Zoo?
altijd hebben onze Oud-Pompiers h
programma goed gespeeld. Dit bew!
zen de talrijke toejuichingen van?,
publiek en het herhaalde a biB t r
melijk tusschen het l8 en het 2e stuk
Eene groep Yperlingen heeft den Be
8tuurder geluk gewenscht en hem
eenen prachtigon palm overhandigd
hetgeen opnieuwde toej uichingen deed
losbarsten alsook het herhaald geroen
van Leve de Oud-Pompiers
het concert trokken de Oud-Pompiers
naar het hotel, begeleid door de Yper.
lingen en onder het spelen van a Reua.
je
Des anderendaags om 7 1/2 ure 's
morgens, heeft onze landgenoot M
Fri80ti daartoe afgevaardigd door H
Georges Lapiere, de werken van Brus
sel-Zeehaven getoond aan onze muzie
kanten. Hij liet hun al de inrichtingen
zien en gaf daarbij zeer belangwek
kende inlichtingen. Gekomen aan de
brug van Laken vonden zij een ëtoom.
schip allervriendelij kst ter hunner be
schikking gesteld door M. Georges
Lapiere. Zoo vaarden zij tot de Twee
Sluizen en zijn afgestapt op 15 minuten
van Vilvoorde in het Gasthof der Drie-
Fonteinen alwaar zij eer deden aan de
verfri8schingeu die hun werden aange
boden door M. Frisou, welke naar de
letter het programma uitvoerde vauï.
Lapiere. 's Middags waren zij terug te
Brussel waar M. G Lapiere hun af-
wachte aan de brug van Lakin Geest
driftige kreten van Leve Georges i
begroetten onzen sympathieken stad
genoot die hartelijk bedankt werd
evenals zijn beifiinnelijken afgevaar
digde, M. Frisou.
Den Maandag avond om 6 ure 29 is
ons muziekkorps vertrokken en kwam
aan te Yper omstreeks 10 ure. Bij de
aankomst kwam de politiekommissaris
aankondigen, van wege onzen teerbe
minden burgmeester, dat het verboden
was op straat te speleu ingevolge eene
beslissing van het schepencollegie.
Een ongehoord rumoer was het ant
woord op dit goed nieuws. Bij gebrek
aan gewoon muziek, heeft het publiek
onze Oud-Pompiers begeleid met mu
ziek op zijne manier en welk muziek?
Het was oprecht de uitdrukking der
groote liefde van het volk voor onzen
beminden burgmeester.-Al de liedjes
ontstaan door de gaskwestie wisselden
af met Weg met Coiaert op het air
van A bas Malou en dit alles gezon
gen door honderden verontwaardigde
toeschouwers.
Waarlijk, de kleingeestige en plaag'
zuchtige maatregel van onze stadsover
heid werd streng beoordeeld dooi'
iedereen katholieken inbegrepen H®'
publiek schreeuwde voortdurend om
muziek zeggend dat men geene reke
ning moest houden van het verbod. He'
bestuur der Oud-Pompiers heeft zi®'1
willen voegen naar de wet en daarin
had het gelijk. Maar het publiek zal
do zaak met vergeten.
Dit verbod, opgelegd aan de Oud'
Pompiers, van des avonds te spel00 a,
terugkeerend van de statie is zoove®1
te meer onbegrijpelijk dewijl) den vo
ngen dag, het muziek van ZonnebeP
om 10 ure 's avonds afgekomen isva
d6 Statie en gansch de stad doorg0
epeeld heeft Maar het zijn d»»'
yreemdelingen Altijd hetzelfde h0
je alles voor de vreemdelingen, o10„
voor de Yperlingen. M. Colaert h®6
reeds denzelf'len avond gevoeld
hij zal gewonnen hebben in zake vo).
gezindheid door zijd kwetsende
regel. Wel moge het hem bekom®0
«MB
