Stadsnieuws. De nieuwe Forten van Antwerpen. Verzekering tegen de werkongevallen. Vaderlandsch Feest. leven schuldig is, is dit dan niet de ver oordeeling van 'het systeem dat de rijken in staat stelt zich voor geld te ontslaan van de vaderlandsche ver plichting om zijn land te dienen Deze bekeering onzer bisschoppen tot den persoonlijken dienstplicht is zooveel te opmerkelijker, waar eenige jaren geleden generaal Brassine, toen minister van oorlog, de bisschoppen over den persoonlijken dienstplicht had geraadpleegd, dien deze uitsteken de man wilde opnemen in zijn ontwerp van legerhervorming,enzichtoen rond weg vijandig daar tegen verklaarden. Ik weet niet welke uitwerking die be risping der bisschoppen in de toekompt zal teweegbreugen. Tot nu toe heeft slechts een der clericale redenaars, die aan de debatten betreffende de werken van Antwerpen, deelgenomen hebben, de heer Kenkin, afgevaardigde voor Brussel, den moed gehad zich partij ganger te toonen van den persoonlijken dienstplicht, en de heer Hij mans, deze gelegenheid aangrijpende, heeft de rechterzijde toegevoegd a Welnu, bouwt forten, doch organiseert terzelf der tijd een goed leger voert den per soonlijken dienstplicht in en doet voor dit gezamenlijk werk een beroep op de vaderlandsliefde des lands. Vraagt het de noodige opofferingen het zal die niet weigeren stelt de loyale alge heels, vaderlandsche oplossing der kwestie voor van de nationale verdedi ging en ge zult onze medewerking heb ben. t> Dit beroep op de vaderlandsliefde is zonder weerklank gebleven Geen en kel ander lid der rechterzijde heeft er op geantwoord. Niemand onder hen heeft zich aangesloten bij de vader landslievende raadgevingen, door de bisschoppen gegeven. Nochtans hangt de kwestie van de verdediging van Antwerpen samen met de herinrichting van het leger met in voering van den persoonlijken dienst plicht. Is het inderdaad niet omdat de meest bevoegde mannen beweren dat het effectief van het leger onvoldoende is, dat de militaire werken rond Ant werpen zooveel tegenstand ontmoeten Da minister van oorlog en zijn partijgangers verklaren, dat. wij bij het eerste kanonschot 180.000 man schappen ouder de wapenen zullen hebbeu en dat dit effectief de nationale verdediging zal verzekeren. Zij verge ten de uitschotten der mobilisatie in 1870 waren die25 t. h. voor het Duitsch leger Volgons de nauwkeurigste bn- rekeningen zal ons oorlog-affectief de 138,000 soldaaten niet overschrijden, dus een uitschot van 42,000 manschap pen. Indien men aan Antwerpen wil geven de proportiën van een groot ci tadel gelijk Parijs en Metz, is bet dus onoutbeerlijk het effectief te vermeer deren. De minister van oorlog loochent dit al de generaals proclameeren het tegendeel. Zij bevestigen dat .het met 138.000 man onmogelijk is den oorlog te voeren. Namen en Luik te verdedi gen en de nieuwe forten te bezetten, die men voorstelt rond Antwerpen te bouwen. De clericalen beseffen evengoa 1 deze onmogelijkheid, en omdat ze voorzien dat de bouw der nieuwe forten onver mijdelijk ten gevolge zal hebben de verhooging van het effectief des legers door invoering van den persoonlijken dienstplicht, bestrijden ze zoo hard nekkig het ontwerp dat in behandeling is Hel bewijs dezer bewering vindt men in bet besluit, Vrijdag 11. aange nomen door de clericale Vereeniging van Gent en vervat in deze termen Trouw aan ons programma, elke ver meerdering der militaire lasten en uit gaven verfoeiende, spreekt het comi- teit den wensch uit het militaire ge deelte te zien verwerpen van liet ontwerp ingediend betreffende de wer ken van Antwerpen, daar dit ontwerp in lijnrechten strijd met haar program mals. D.-zo motie aangenomen door eene vereeniging waarvan het kabinets- hoofd M. de Smet de Naeyer, steeds het schoonste ornament heeft uitge maakt, deze motie, zeg ik, is karakte ristiek zij spreekt van een vermeer dering dar militaire lasten, welnu, in het ontwerp is er geen kwestie van de verhooging dezer lasten en de minister van oorlog bevestigt dat deze lasten niet zullen worden vermeerderd, ver mits hij beweert dat het leger met zijn huidig effectief aan alle behoeften zal kunnen voldoen. Het is dus wel het spook van den persoonlijken dienst plicht, dat het meerendeel onzer cleri calen zoo afschrikt Maar, zal men toevoegen, hoe is dit te rijmen met den herderlijken brief die de kardinaal van Mechelun en onze bisschoppen hebben rondgezonden en in welken zij de vaderlandsliefde aan vuren en er roem op dragen dat de ka tholieke kerk dit gevoel heeft ontwik keld en bevestigd Men moet aannemen dat deze her derlijke brief, in de wereld gezonden, ter gelegenheid der jubelfeesten door de clericalen zelf niet ernstig opgeno men wordt. Wellicht herinneren deze laatsten zich wat er vijf-en-twintig jaar geleden voorgevallen is. In 1880 zag men de geestelijkheid een vijandige houding aanuemen Priester de Haerne was de eenige geestelijke die zich op het va derlandsche feest van Brussel liet zien, feest waartoe de geestelijkheid noch tans officieel uitgenoodigd was, en ter wijl de volkstoejuichingen weerklon ken ter eere van bet vaderland en de Belgische vrijheden, stegen er vijande lijke kreten op uit de bisschoppelijke paleizen en pastorijen, omdat er een schoolwet bestond, in strijd met de wenschen van bisschoppen en pastoors. De clericalen hebben deze feiten met vergeten en zullen ongetwijfeld dezer dagen tot zich zelf zeggen, dat de gees telijkheid vaderlandslievend is naar de omstandigheden, en zoo zij het thans is, dit komt omdat de regeering cleri- raal is en dat ze derhalve slechts een betrekkelijke waarde moet hechten aan de huidige berispingen van hun kardinaal en hunne bisschoppen. Komedie Komedie 1 De verdaging gestemd. Toen over een tiental dagen, de Ka mer van Volksvertegenwoordigers de bespreking begon van de wet der nieu we Forten van Antwerpen, dan stelde M. Hytnans, de welsprekende liberale volksvertegenwoordiger voor, deze bespreking uit te stellen tot na de va- cantie, omdat men zich bevond aan den vooravond van nationale feesten, weinig geschikt om een wetsvoorstel van deze gehaltb grondig te onderzoe ken. Lr is kwestie inderdaad van haven werken uit te voeren te Antwerpen die volgens bekwame aannemers 500 mil lioen zullen kosten, en van het bouwen van nieuwe forten die ook 300 millioen uitgaven zuilen medeslepen - Minister De Smet de Naeyt-.r wilde van het voorstel van M Hymans niet hooren De rechterzijde ondersteunde hem en het voorstel van verdaging werd verworpen. Kn de minister, goedgekeurd door den meester der klerikaleu, M. Woeste, wilde in eenige dagen d«ze ontzagge lijke wet doen stemmen. Maar hotgansche land doordeed zich de krachtdadige afkeuring der geld verspilling gevoelen. Men verweet het den klerikalen hunne vroegere belof ten eens te meer te willen verbreken, zij die zich hadden doen kiezen onder den kreet Geen mangeen centgeen kanon meer Den buiten vooral, reeds getroffen door de wet op de werkonge vallen, vond het wat krat dat men nu bijna een milliardof duizend millioen franken nieuwe uitgaven wilde doen. in gemeenteraden en provincieraden werd dit gezegd en gestemd en te Gent werd M De Smet De Naeyer door zijne eigene kiezers gehekeld en afgekeurd. Ln toch wilde de opperminister zelfs van geene verdaging hooren spreken. Maar de volksvertegenwoordigers die zich toekomende jaar reeds aan eene buize verwachten, zij aan wien het kiezerskorps rechstreeks rekening zal vragen over hunne houding, deze volksvertegenwoordigers lieten den minister los M. De Smet de Naeyer hield toch voet en verlaten langs deze zijde, na-m hij zijnen toevlucht tot den koning. Hij maakte gebruik of liever mis bruik van de vaderlandsche betoo- ging van verleden Vrijdag te Brussel om zonder omwegen door den koning te doen verklaren dat het wetsvoorstel der forten van Antwerpen toch moest gestemd worden. Maar. in België, is de. koning, een grondwettelijke vorst en volgens ons grondwettelijk stelsel zegt de koning slechts hetgeen waarover de ministers de verantwoordelijkheid aan vaarden. Zeker, eenige bladen bekeerden zich omdat de Koning gesproken had maar de kiezers veranderden niet in hunne oppositie Ln de klerikale volksverte genwoordigers dorsten daarom oo niet veranderen Woensdag, in de Kamers, hield men zich voor de eerste maal bezig met het wetsvoorstel sedert de beruchte rede- voering van den Koning. M. Helleput- te, een klerikale tegenstrever van het ministerie, stelde voorhet naar ee^e bijzondere commissie te verzenden. M. De Smet de Naeyer wilde er niet van hooren, men moest dadelijk voort bespreken en stemmen. Maar M. Woeste, slimme vos, zag wel dat or niets aan te doen was, en hij stelde voor het wetsvoorstel te ver dagen. Ln M De Smet de Naeyer geen uit weg meer ziende, aanvaardde, terwijl gansch de linkerzijde in een luiden schaterlach uitbarstte. M. De Smet Dendraaier, kwam nu te aanvaarden hetgeen hij over een tiental dagen ab soluut niet wilde. Hij werd afgekeurd door iedereen, en nog geeft hij zijn ontslag niet. Hij heeft niet alleen zijn zei ven maar ook nog den koning in eene valsche positie gesteld. En hij heeft den moed den raadgever der kroon te blijven Weet hij dan niet wat waardigheid is. Het voorstel van M. Woeste of liever dit dat M. Hymans reeds tien dagen vroeger had gedaan werd met aigemeene stemmen aangenomen. De bespreking zal met October her nomen worden. Tegen dan, mag M. De Smet de Naeyer zijn pakje maken Op 1" Juni laatstleden trad de wet van 2i December 1903, op de werk ongevallen in toepassing. 'L Is het oogenblik waarop ierJere landbouwer, iedere nijveraar zijne voorzorgen nemen moet. Stel niet uit wat gij heden doen kunt het komt er hier op aan van in tijds zijne voorzorgen te nemen, want de wet bevat zeer strenge bepalingen. Bij wie moet men zich oer zeker en Zich verzekeren is eene zeer moei lijke zaak en vraagt ernstige overwe ging hier ook moet men met den tijd medegaan en den hedendaagschen vorm de onderlinge verzekering BOVEN alle andere maatschappijen en instellingen verkiezen. Waarom moet men de onderlinge verzekering verkiezen De verzekeringsmaatschappijen moe ten een groot kapitaal bezitten bui ten de wettige waarborg van 300,000 (ranken, is hier nog eene som van een millioen franken noodig de intresten van dit millioen worden betaald door de verzekerden hunne premiëo zijn dus veel hooger dan bij eene onder linge verzekeringsmaatschappij, waar men enkel de intresten van de waar borgsom van 300,000 fr. moet beta len uoch dit kost aan de maatschap pij enkel 6,000 fr. per jaar, want van het percent, 5 's jaars, betaalt de Staat meer dan de helft, of 3 's jaars. l.i eene onderlinge maatschaappij zijn de leden verzekeraars en verze kerden terzelfder tijd zij winnen dus geld met de ontvangst hunner pre- miën, en als zij zelf aandeelen nemen om de waarborg van 300,000 fr te vormen, krijgen zij 5 van hun geld, wat een zeer schoone intrest is. En wat eene volledigegeruststellmg geeft dat is dat de leden zelf hun be stuur, hunne commissarissen benoe men, dat zij dealgemeenc vergaderin" mogen bijwonen, en te meer'; AL DE ZUiVERE WINST, na betaling der schadeloosstellingen en besluurkos- ten, w^rdt onder de leden verdeeld. De onderlinge verzekeringskassen slaan onder toezicht en waarboro van den Staat. Do ERKENDE onderlinge verze keringsmaatschappijen staan onder waarborg van den Staat er is dus geen verlies of misrekening mogelijk. Zij moeten geene overgroote u len beheeren en zijn langs clie^" 'OL aan geene geldelijke rampen verzekeringsmaatschappij'/ln^ gesteld Bestaal er in België een onderlin Over eenigen tijd werd de Nationale Landelijke onderlino verzekeringsmaatschappij te Brussel gesticht, onder VOOrzill0r, schap van den heer PAUL LlPPpW ■eigenaar en zoon van den geachte senator van het arrondissement (Lm" Eekloo nU De MUTUELLE AGRICOLE Na TIONALE telt reeds meer dan t,e duizend verzekerden en volgens p wet moeten er enkel 5,000 leden i G zijn Eene hevige en verstandige propa inda wordt nu in Vlaanderen bei nen en in den loop van Juni zal'^hei getal leden ten minste verdubbeld zijn. De Nationale Landelijke Onder linge Verzekeringsmaatschappij staat onder waarborg van den Staat en al dewinsten worden onóer de leden zelf verdeeld. Het vaderlandsche feest, dat zoo veel beloofde, dank aan de welwillen de medewerking van het garnizoen, is ongelukkiglijk mislukt, ter oor zaak van 't slechte weder. Wij betreuren het rechtzinnig, ten eerste voor het garnizoen, dat zich vele moeite gegeven heeft, dan voor de lastenbetalers, die er veel bij ver loren hebben. De militaire feesten in het alge meen trekken de menigte aan en zij verdienen het, want zij zijn belang rijk en doen zien aan de kwaadspre kers van 't leger dat men er zich ern stig bezig houdt om van onze lote- lingen knappe en behendige mannen te maken, bekwaam zich overal be hoorlijk aan te bieden, 't is gelijk waar. Het feest dat zou moeten vader landsch geweest zijn, met de mede werking van allen, buiten alle poli tieke vooringenomenheid, is het maar geweest met den naam. Als deelnemers kan men al dezen aanhalen die afhingen van de stad, van de pompiers, van het stadsmu- ziek, en eenige jonge priesters. Het programma, in zich zelf, was een mager beestje, niet waardig van eene stad zoo aanzienlijk als Yper men ziet gemakkelijk dat de stads kas verre is van vaderlandsch te zijn dat zij niet mild is en dat zij maar geeft uit dwang. Wij moeten recht laten wederva ren aan het militair gedeelte van het programma, dat gedeeltelijk is kun nen uitgevoerd worden rond 8 ure 's avonds, dank aan eene opklaring. De samenwerkende oefeningen hebben volkomen gelukt en doen eere zoowel aan de onderrichters als aan de jonge soldaten die met eene verbazende vervoering dezelve uit gevoerd hebben. De kantate is op eene schitterende wijze uitgevoerd geweestde koe- pletten zijn gezongen geweest door eenen onderofficier der schutterij die eene wonderbare stem bezit, met veel methode en zekerheid geleid zij heeft ons de gelegenheid ver schaft eenen kunstenaar te doen ken nen die in Yper onbekend was en die er een goeden en grooten indruk za laten. Wat de volksfeesten aangaat di ter dezer gelegenheid ingericht wa ren, berniek Men had dien dag moeten sluiten met een volksba^ waar iedereen, in eene vervoer10» van vaderlandsliefde, malkander z° omhelsd hebben en in koor de 3-=>3tgj'oC-"-jr

HISTORISCHE KRANTEN

De Weergalm (1904-1914) | 1905 | | pagina 4