1. Dechièv
AVIS.
I'Adjudication
rn li i T7 WT
DE KEMPENAAR
HET WILDE MEISJE.
Eene Comedie.
1 m. v l'
D'E\TIiETÏE\
DES BATIMENTS
liberale volksvertegenwoordi-
altijd ten dienste der inwoners
°Vzijn arrondissement, hetzij dat
v.a yerikalen, socialisten of liberalen
zl!n had den minister verzocht eenen
Zl'estand te verhelpen die schadelijk
t0n< voor de onderteekenaars van het
boekschrift.
pet Journal d' Ypres van Zaterdag
11 kondigt aan dat er voldoening ge
geven is geweest en voegt er bij dat
he tusschenkomst van M. Nolf voor
niets telt in den bekomen uitslag,
pat het ons toelate van zijn gedacht
niet te zijn.
Water van zij, M. Nolf heeft aan
he landbouwers van Boesinghe en
Zuidschote den dienst bewezen dien
zij hem gevraagd hebben. Hij heeft
zijne belofte gehouden. Vele klerika
le volksvertegenwoordigers kunnen
niet altijd zooveel zeggen.
Ifaw/ue ei MS cco tt r re ment.
Achat et Teute
de tf'ontls publics
change de coupons
Con version et Conscription
a tons emprunfs Beiges et étrangers.
Déficrance sur tons pays
de lettres de crédit,traites et chèqnes.
Avances de fonds. Dépot de fonds
Comptes-courants de Dépots de fonds
avec carnet de cheques.
50 15, rue dc llcuSsa, 15
ff
1® II K 8
|gai§oiB foudee «is
1873.
AVIS IMPORTANT.
Vérification des tirages de titres
remboursables.
Les liatea qui me sont présentées
loivent être dresséès par ordre numé-
rique.
Ze bureau est ouvert de 9 d 12 iirtsmatin.
BALSAM, zuivere kinawijn,
verwekt eetlust.
In de zitting van den Gemeenteraad
van 28 April 11. heeft M. Bouquet on
zen sympathieken burgemeester on
dervraagd nopens de gezegden van
zekere plaatselijke gazette, die ge
schreven heeft dat in 1899, 801,599
kilos boter verkocht waren geweest
op de groote en kleine markten, voor
eene som van 11,052 47 fr. terwijl
dat in 1903, 808,849 kilos verkochte
boter maar 10,533-67 fr. opgebracht
hadden. Hetgeen strekt om de ver
denking te werpen op zekere stads-
bedienden, zegt M. Bouquet.
Waar heeft M. Bouquet gezien dat
Progrès die heeren verdacht
Le Progrès heeft maar in zijne ko
lommen bekend gemaakt dat op
7250 kilos boter die meer verkocht
waren gedurende het jaar 1903, de
ontvangst minder geweest is dan in
1899.
Onze confrater heeft uitleggingen
§6vraagd aan het Journal d Ypres dat
stom gebleven is gelijk een visch. M.
Bouquet heeft dus eene schoone ge
degenheid gemist om te zwijgen, aan
gezien hij op de hoogte zijner rol niet
Wat iVl, Colaert betreft, de groote
hoofdrol der comedie, indien het
Waar is dat in 1899 de bijzondere ont-
Vangst der eieren, hetzij fr. 426 ge-
v°egd is geweest bij deze der ontvan
gen rechten op de 801,599 kilos boter
Verkocht op de grooteenkleine mark-
eib dit is niet aangestipt in den Re-
CUed des aetes de la ville. De ontvang-
s en gedaan op de eiermarkt maakte
n 1899 gelijk in 1903 een bijzonder
r ikel uit. (Zie rekeningen bldz. 686
b°ekd. XIIen bldz. 678 boekd. XIII.)
e 7 Colaert geneert zich niet om
feit te bevestigen dat hij wist on-
luist te
Vo
zyn in het geval.
de p)ra^eerbij elke vergadering van
n fviad te hekelen wat onze con-
rater gezegd heeft nopens de han
delwijze van ons bewonderenswaar
dig stadsbestuur, zou de Stadsvader
eel beter doen de handelwijze van
zijne eigene gazet gade te slaan, die
al dezen verdenkt die niet denken
zooals hij
ELIXIR B'ANVERS stilt maag-
en buikpijn.
Koninklijke Maatschappij
(Ier Vrije Kruisboogschutters van Ypci\
Vogelschieting van Maandag 30
April 1906
le Vogel Van Nieuwenhuize C.
2e Vogel Pinteion J.
II sera procédé ie Jeïicli, XT
Mai 1906, a I0 heures du
matin, a
pendant l'année 1906.
Les soumissions seront regues du
11 an 16 Afai inclus.
On peut se procurer desexemplaires
du cahier des charges au greffe de
l'Lcole susdile.
LE DIRECTEUR
A. JOIVE8.
ui.
(lltie Vervolg
De i»ut der vervloekten.
Zekeren dag stierf Vloghaver bij na vaii
schaamte Zij kwam uit de kerk op het
oogenblik dat de pastoor zich bereidde er in
te treden Het kind kromp ineen, douw zich
tegen den muur en sloop uit het portaal,
toen dn priester haar met ernstige stem,
doch zonder strengheid vroeg
Wat komt gij in de kerk doen Anna
Kermar.
Ik heet niet Anna, antwoordde het kind,
maar Vloghaver.
Een onbezonnen en heidenseheti naam
waarmede menden uwen vervangen heeft....
Maar ik ken dezen welken uwe moeder
Micheline u gegeven had, en ik heb hem op
hetkerstenboek geschreven hovende kruisen
van twee bedelaars die voor u bij God veran-
woorden.
Ah vroeg het kind, zijne schoone
blauwe oogen op den pastoor vestigende, hebt
gij mijne moeder gekend
Genoeg om te vernemen wat zij gele
den heeft.
En nu, nu dat zij dood is, nu dat ik
op haren schoot niet meer slaap en dat hare
liefkoozingen mij niet meer verwarmen,
kom ik hier zitten vóór deze vrouw die een
klein kind draagt, en het schijnt mij toe
alsof ik ook haarkind ware want zij glim
lacht mij tegen onder hare kroon, en ik ge
loof dat het schoon kindje dat in hare armen
ligt, zich verblijdt als de zon cms met hare
stralen bekleedt.
Waar haalt gijllie gedachten vroeg
de priester.
Uit mijn hoofd, of liever neen het
is in mijn hoofd niet.... 't is in mijn hart
wellicht.
Heeft men u ooit van God gesproken
Ja, om hem te vervloeken.
Hebt gij nooit gebeden
Ik kan niet.
Wat doet gij ginder
Ik help de Steenhuil het noenmaal
mijner ooms bereiden 's avonds kout ik
met mijnen grootvader gedurende den dag
doe ik de koei weiden en 's nachts
Het meisje aarzelde.
Welaan vroeg de priester.
'S avon Is leid ik haar op de vlakte en
ik verplicht haar den kop op te heffen en
te bukken maar slechts in de nachten dat
het stormt.
Zij ook zuchtte de pastoor zij h- b-
ben geen medelijden met dieonschuld gehad.
Oh ik bemin die nachten met dat
het on weder woelt van verre zie ik sche
pen en sloepen ia zee. de mannen blijven
op het strand of stappen in eenen boot
Bij hunne terugkomst drinken zij zich dron
kenIk zie hen dan niet, want men sluit
mij op iu den stal als ik binnen kom maar
toch, ik ben bevreesd de verdronkene, 111 1
hun bleek wezen, hun haar op hunne wan
gen geplakt en hunne bloedende borat, te
zien in huis komen
Eene siddering van afschrik doorliep des
piiesters lichaam.
Luister, sprak hij, gij kunt niet laDger
in de hut blijven.
Grootvader zegt het ook Hij herhaalt
mij steeds dat wij met den schat zullen ver
trekken Maar grootvader is bevreesd en
hij kan tot het vertrek niet besluiten.
Hij ig aan de rots gehecht gelijk de
zeeraaf aan zijn nest.... Zekeren dag, want
do Voorzienigheid zal dien dag aanbrengen,
zult gij alleen vertrekken, of liever gij zult
de hut verlaten om mij te komen vinden....
Ik zal u uit de handen van die vervloekten
redden
Wat zijn vervloekten vroeg het
kind
De pastoor antwoorddeniet, hij had het
rijk juweel bemerkt dat aan Vloghaver's
hals hing.
Wie heeft u dat gegeven kind
De Steenuil, om mij te beloonen over
de zorg die ik Yoor de Zwarte had.
Doe dat juweel af, hernam de priester,
en aangezien gij de H. Maagd en haar god
delijk kind bemint, geef haar dit halssnoer
ten geschenke..
-- Ik wil wel, antwoordde Vloghaver.
Zij deed het juweel af dat de priester op
de borst van Maria hing.
Ah 1 riep het kind vroolijk uit, nu vind
ik hel veel schooner
Gij hebt gelijk,antwoordde depriester,
het is gezuiverd.
De pastoor oordeelde het niet voorzichtig
Vloghaver te onderrichten over hetgeen in
de hut der vervloekten gebeurde. Hij besloot
te wachten tot dat de gelegenheid zich aan
bood haar de schrikkelijke geheimen der fa
milie Kermar te openbaren. Men ging in het
beter jaargetijde ireden, en de uitoefening
van het hatelijke bedrijf der vervloekten
ging noodzakelijk onderbroken worden.
Maar wat de priester niet wilde verlaten,
was het onderwijs van dat onwetend schep
sel, dat tot het kwaad medehielp zonder het
te weten, en welks godvrvchtigheid in het
hart ontwaakt als eene maagdelijke bloem
in de Meimaand. De priester ging dikwijls
in de heide zitten waar Vloghaver de zwar
te koei leid ie, en sprak haar van God. Zij
hoorde en vatte hem aandaohtiglijk aan,
niets dan den troostenden en zoeten kant van
den godsdienst.
Die ziel, ten minste, zal aan het ver
derf ontsnappen, dacht de priester.
Het meisje ging haar elfste jaar bereiken.
Het was tenger en slank opgegroeid als e ;n
bremhalmpje zijn haar behield die tint
van rijp strooi haar zacht kleur geleek aan
de wilde roozen welke aan de achterzijde
van een kreupelboseh ontloken zijn.
Zij gevoelde eene groote blijdschap uit de
hut te blijven, waar men, namate zij op
groeide, lastiger diensten van haar vergde.
Wanneer de herfst het slechte weder aan
bracht, werd Vloghaver droefgeestig de
schrik der onweders beving h tar. Zij had
aliijd de groote zon op de zee en op de heide
willen zien g insteren de nadering van het
gure jaargetijde deed haar hart in haar li
chaam stijven. Zij achtte zich gelukkig ge
durende den dag de witte zeilen te beschou
wen die langs het water streeken, als de
vlucht van meeuwen terwijl zij in den
winter verschrikte over de gevaren die de
zeelieden bedreigden.
Op eenen reeds kouden dag van October,
na de zwarte in den stal geleid te hebben,
zette Vloghaver zich neer in de kromte van
twee rotsen. Aan aller oogen verborgen, de
voeten boven den afgrond slingerende, het
hoofd op een groot pak zeegras rustende,
volgde zij op wijfelende wijze een zwart punt
dat aan de kim zichtbaar was.
Dat punt vergrootte, maar terzelfder tijd
verzwaarden de wolken in de lucht, en het
meisje beschouwde beurtelings de wolk die
den donder-kon bevatten, en het zwarte
punt dat een schip moest zijn.
Het gerucht van twee welbekende stem
men onderbrak hare mijmering.
Wat denkt gij ervan, Groot-Duivel
Dezen nacht zal het zoo donker zijn als
in eenen oven, en de lantaarn der koei zal
ons eene schoone winst aanbrengen. Het zal
onze handgift van het jaargetijde zijn.
Klagen wij niet, Zeeraaf, de vangsten
van verleden jaar zijn goed geweest.
Ja, maar nog niet goed genoeg om van
onze renten ie leven.
Ja wel, antwoordde de Zeeraaf, indien
wij vaders geheim hadden
Zeker, maar nimmer zal hij het ken
baar maken.
Goedwillig, neen met geweld, ja
Zeg eens, hernam Groot-Duivel, mijn
gedacht is dat het t jdw i-dt Roo-Vlinder te
leeren de koei leid n. Nooit ben ik gerust
met Mich'dine's d chier. Zij werkt niet
gaarne met ons. Dat is in haar bloed
nietden dag opwelken zij iets zal ver
moeden, /.al zij weigeren ons te gehoorza
men.
Zij zou het weigeran indien zij kwade
vermoedens had en hoe wilt gij dat zij
kwade vermoedens he! be Na de lantaarn
te hebben doen dansen, die de rol van haak
speelt voor dezen wien een gevaar bedreigt
loopt zij zich in den stal opsluiten. Wij mo
gen gerust zijn tot den dag op welken de
nieuwsgierigheid haar bekoren zal.
Te beter, sprak Groot-Duivel, want
zoohaast zij ophoudt nuttig te zijn zal zij
vervelend worden.
De stemmen verwijderden zich, een ge
rucht van stappen liet zich hooren, twee
strandkeitjes rolden langs Vloghaver's kant
en rolden in den afgrond met een onheilspel
lend gerucht.
Het meisje verstond dat hare ooms zich
verwijderd hadden.
Het nam zijn voorhoofd in beide handen
als om te beter zijn vluchtend gedacht tegen
te houden.
In die wilde hut opgebracht, onder man
nen wier hart bezoedelt was, opgegroeid te
midden eener verworpenheid, als eene bloem
op eenen mesthoop, verstond zij voor de
eerste maal van welke schanddaden zij me
deplichtige was geweest, en, zijne kleine
tengere handjes beschouwende, meende zij
bloedvlekken er op te zien.
Wat ging zij doen Moest zij denzelfden
avond nog de hut der vervloekten ontvluch
ten, om geen getuige van eene nieuwe mis
daad te zijn Kon zij naar des pastoors huis
loopen, hem bidden medelijden met haar te
hebben en hem verzoeken haar te redden
Twee redens beletten het haar. Eerst whde
zij zich verzekeren dat zij zich niet bedro
gen had. Dan, zeker van eenen steun in
Heliër Kermar te vinden, wilde zij beproe
ven hem tot de vlucht te ov-rhalen en hem
helpen zich aan de dwingelandijzijner zonen
te onttrekken die. na van hem da verachting
aller menschelijke wetten geleerd te hebben,
niet zouden aarzelen de groolste der misda
den, de vadermoord te b 'drijven
Maar indien Vloghaver, in al baren schrik,
nog versland genoeg vond om een plan voor
de toekomst te maken, besloot zij ten minste
de rampzaligen niet meer te helpen, en,
voorziende dat de weigering van de koei
naar het stram! te leiden hun wantrouwen
zou verwekt hebben, gebruikte zij een held
haftig middel, deed eene harer holleblokken
af en maakte z ch eene wonde aan den voet
bij middel van een snijdenden kei.
Het bloed dat uit de wonde vloeide verw-
de haren voet, en Vloghaver keerde weder
naar de hut, de pijn overmeesterende die
zij gevoelde.
De Steenuil die de ontwerpen van haren
echtgenoot en harer schoonbroeders voorzag,
viel uit tegen Vloghaver's lompheid dan,
na de maaltijd, gebood zij haar haren ge
kwetsten voet met vochtig zeegras te om
winden en naar den stal te gaan slapen.
Wanneer h-1 meisje dien raad volgde was
de zwarte koei reeds op het strooisel niet
meer de Steenuil had zich ge'ast haar te
leiden.
De eene na de andere, behalve de jongere
kinders dan Vloghaver, vertrokken de be
woners der hut naar het strand.
De zee en de lucht verrriergden zich in
eene duisterheid die eerder doorkliefd dan
verlicht was do >r den bliksem. Het meisje
sloop uit den stal, kroop op den grond, van
een geitenpad en,dcor den nacht beschermd,
gelukte het erin eene der rotsen van de kust
te bereiken, waarachter hetzich verschuilde.
.De Steenuil deed den kop der zwarte koei
beurtelings op en neer gaan,én de vervloekte
iaantaarn slingerde aan hare hoorns. Van
verre, zoo verre dat dit gerucht uit het wa
ter scheen te komen, onderscheidde men ge
beden, zuchten en noodkreten.
Een schip worstelde tegen het onweder
on poogde aan te landen daar waar het be-
driegelijk licht der lantaarn hettotzich trok.
Kermar's zonen stonden op het strand,
met lange bootshaken gewapend en een
breed mes in den gordel dragende zij be
loerden hunne prooi.
Wordt voortgezet.)
On se charge au bureau du journal de
l'impression des cartes de visite et de
tous genres de travaux d'impression tant
en lithographie qu'eu typographic.
M
tt
C
O
■5
CDs
-§=
O
CD
NO
-» --'.Tv fss».---
DES
