A. Decfiièvre PRIJSKAART» HET WILDE MEISJE. Êtat-Civil d'Ypres. a e Prijskampen. De prijskampen waarvan de plakbrieven in da druk kerij vau De Weergalm ver vaardigd worden, zuilen kosteloos aangekondigd worden in dit blad. INOELMUNSTER. - WerkstaUn- De werklieden der weverij Jos. Devens, evenals deze der fabriek Van Oote- ghem zijn sinds Woensdag in staking, hoe wel in de laatste fabriek voldoening werd gegeven aan de eischen. Donderdag staak ten de wevers der fabriek Castel, evenals dezen der fabrieken Pieters en C10 en de Boutte gebroeders. De gendarmerie van Iseghem is ter plaats. Proeft Petit Beurre PAREIN Antwerpen. Onverbeterlij ke student. Oom. Al dit schoon geld dat gij reeds verdronken hebt, denk eens indien gij het thans bijeen hadt Student. Gij hebt gelijk, besleoom. Het is een mooie som. (Eensklaaps geestdrif tig! indien ik haar nu kon verdrinken. In den schouwburg. Bestuurder Wie zich nog eenmaal in de Maagd van Orleans zijn neus aan de vaan afdroogt, zal met eene boete van de hoogte van zijne laatste voorschotten gestraft worden. De plïclit van alle liberaal is van zich te abonneeren aan De Weergalm Varia. D ui venliefhebberij in Vlaanderen. Sinds geruimen tijd hadden wij door duivenorganen vernomen dat er in Brugge voor de liefhebbers van beide Vlaanderen een huis ter «aarde van 3 600 frank zou te verspelen zijn. Ons willende overtuigen over (ie echtheid van het feit, namen wij inlichtingen te Brugge, in het café De Vischmijn Roodestr., lokaal der «Post duif en der Federation du Nord d. Ziehier de bekomene inlichtingen over de tckomende vlucht voor bet huis De ze zal plaitshebbe i op 13 Juli 1907, uit Bordeaux van nu af mogen wij zeggen dat ze opperbest zal lukken, want reeds een 1500 tal inschrijvingen werden opgenomen. Aan wat moeten wij die verandering in de Vlaamsche duivenwereld toeschrijven Hebben wij immers den eerevoorzitter Lodewijk Willems, van Blankenberghe, voorzitter Maurits Devos en tal van andere leden niet die met handen en voeten werken tot verheerlijking en voorspoed van het duivensport. TWEEDE DEEL. III. Op Jacht. Het meisje bevond zich alsdan in het mid den eener opene plaats en niets hinderde hare bewegingen. Idien het gevaar hem te dringend had geschenen, kon het naar eeneu boom loopen en er eene schuilplaats zoeken, maar op dat oogenblik bleef het op eene smalle rots staan en de minste misstap kon haar in den afgrond storten. Het nam een schielijk besluiten, de teenen inh t steen zamengetrokken. deed het zijne knods draaien, rechts en links slaande, het brak de pooten van twee honden die op hem aan kwamen, dan, hen bij den hals vattende, wierp hen in het diepste van het Ravyn. Drij andere, met verbrijzelden schedel, vie len stervend ten gronde hef verwurgde een anderen met zijne vingers, terwijl de twee laatst en hem woedend bij zijn pelsen kleed trokken. Op het oogenblik dat de laatste der hon den, met den muil wijd open hare maakte beenen ging verscheuren, stootte het gansch zijnen arm in de gapende muil en rukte hem de tong uit die het trillend ten gronde wierp. Het wilde Meisje meende verlost te zijn, wanneer Antoninus, die genaderd was ter wijl zij tegen de honden vocht, zijne hand op haren schouder legde. Zij ontsnapte, dank aan een b iitengcwonen sprong, en hief dai keelge'uid aan dat dezen die haar vervolgden zoo Verschrikt had. Antoninus liep haar achterna, Aulic volgde zijn voor beeld de jachtknechten kregen het bevel de honden in te houden, en van dan af, be gon een hevige strijd tusschen de jagers en het wilde Meisje. De ongelukkige vertoefde niet lang weder op de opene plaats gedreven te worden, waar het lijk van den grooten wolf lag. Vóór en achter haar ontwaarde zij mannen. De vrouwen, radende dat het drama bijna ten einde liep, waren op bunne beurt genaderd. De eene reikten het wilde Meisje lekkere vruchten toe, de andere bo den haar sieraad voorwerpen aan. Een oogenblik scheen het ongelukkig kind zich af te vragen of het Diet eene schuilplaats in haar midden zou zoeken maar een woeste kreet door eenige boeren aangeheven deed het van besluit veranderen, want het wierp zich door de opene plaats, de jagers, door zijne onmatige sprongen, van den rechten weg afbrengende en, schreeuwende van angst, bereikte het den reusachtigen stam van eenen eik, klemde zich er aan vast, klauterde met de vlugheid eener kat, dan, de hooge takken bereikt hebbende, verdween het aan het gezicht on der het diepe massa van het gebladerte. Alsdan meente het dat het in veiligheid was. Eenige honden blaften woedend rond den boom, maar het scheen hen niet te vreezen. De jagers, die met opgeheven hoofde in de richting des eiken-stonden, maakten het meer verlegen, 't Reusachtige gewas dat het tot toevlucht gekozen had, was te verre van de andere boomen verwijderd om eene vlucht van kruin tot kruin te ondernemen. Wat gi gen de jagers doen Zouden zij de beklimming van den eik beproeven Eerst was het Aulic's gedacht. Neen, zegde Antoninus liever dan zich te laten vangen zoude het zich beneden werpen. Indien wij den stam in brand staken, zeide een jager, de rook zou het verblinden en het verplichten naar beneuen te komen. Antoninus stelde zich op nieuw tégen de uitvoering van dat ontwerp. Ik heb een beter middel dan dat, zeide hij. Hij gaf een bevel aan een zijner dienst boden, en deze ging onder het reisgoed een onmeetbaar net halen, welks rand met klei ne loodbladjes omringd was. Verstaat gij vroeg hij aan Aulic. De boschwachter slaakte eene uitroeping van verwondering en verrassing. Aanstonds klommen de burggraaf en Au lic op den groofen eik. De edelman had welhaastde eerste takken bereikt, terwijl Aulic hem in dien moeielij- ken weg volgde. Twee andere jagers volgden hen. Vier vastberadene mannen, maar die te zelfder tijd met medelijdende gevoelens voor het zeldzame schepsel bezield waren, achter volgden het tegelijk in zijne luchtschuil- plaats. Het wilde Meisje, onder het gebladerte verscholen, op eenen dikken tak bij de kruin geknield, met de twee handen de bla deren verwijderend om te zien wat bene den omging, zag de hupscho menigte van jagers on jageressen. Verder, in het ver schiet, golfde de levende afsluiting van boe ren het hoorde hunne woeste kreten de zeisens en vorken glinsterden in de zon het raadde 't gevaar de vrees des doods, die het zoo dikwijls de wilde beesten inge boezemd had, verschrikte haar nu. Ineengekronkeld, met opengespalkte oogen en verschrikt gebaar scheen het de reddingskansen te berekenen die hem over bleven, toen Antoninus' net, eensklaps op de takken des booms nedervallende, een floers voor haar gezicht spreidde. Het reikte de handen uit, stak zijne vingeren door de mazen, poogde ze te breken en kon er niet in gelukken. Te zelfder tijd, een gerucht dat van beneden kwam verschrikte het nog meer de meoigde jagers omringde den reusachtigen eik. Het wilde Meisje vatte zijne knods, het eenige wapen waarover het kon beschikken en waarvan het de gewoonte scheen te heb ben maar het net op de kruin des booms geworpen had de takken geweldig nederge- slegen de bewegingen van hetarme schep sel waren verlamd. Het werd hem onmoge lijk zijnen arm genoeg te bewegen om de zware houten knods op te heffen die den schedel van den grooteri wolf kwam te ver brijzelen. Het wilde Meisje verzekerde zich van de sterkte des Ratsten boomtaks en het strekte zich uit op den top. Helaas het kon niets meer Als een wild dier bleef het daar lig gen en het wachtte. Het wachtte niet lang. Antoninus nader de de eerste, maar welhaast haalde Aulic hem in. De 'ooschwachter had zich van koorden voorzien om de armen en beenen van het jonge meisje te kluisteren, en de burggraaf hield twee zijden sjerpen in zijne hand. Vier jagers volgden hen. Mijnheeren, riep Antoninus uit, mijnheeren, ik bid u, doet dat jonge meisje geen kwaad. Auiic die eene kleine bijl in de hand hield, maakte schielijk eene opening in de takken. Een angskreet ontsnapte's meisjes borst. De jagers konden het alsdan van zeer nadij beschouwen, en het medelijden nam bij hun schielijk de plaats der nieuwsgierig heid in. De woeste uitdrukking van haar gelaat had voor een aandoenlijken schrik geweken. Het dacht er niet meer aan zich te verdedigen en te vechten. Zijne handen vouwden zich tot het smeeken. Geheld tot dezen die zich van haar wi'den meester ma ken, zag het hen met een aangroeie den schrik klimmen, diepe zuchten ontsnapten zije borst, en tranen, dikke tranen rolden op zijne bruine wangen. Aulic, riep Antoninus uit, nemen wij het net af. Het wilde Meisje verstond des jongeürigs woorden niet, maar zijn gebaar, de bewe gingen van zijnen gezel boezemden haar een onbeschrijflijken schrik in. Zij rechtte zich op, de armen uitgestrekt, alsof zij hoopte de mazen te verbrijzelen die haar ge vangen hielden. Aulic en de burggraaf wierpen zich langs den vkant van het arme sehepsel, en, de plooien des nets om haar lichaam knoopenile, verlamden zij hare be wegingen, Antoninus nam alsdan desjerpen die zij ne zuster hem geleend had en bond de lidmaten van het wilde Meisje, dat welhaast tot machteloosheid gebracht werd. In dat net gerold, gewonden, scheen het eene schrikkelijke foltering te onderstaan klachten en zuchten ontsnapten haren boe zem nu dreigde het hare schakers met h-ro woedende blikken din wendde bet zijne blauwe betraande oogen tot Antoninus, en scheen hem om genade te smeeken. - Arme meisje, zuchtte de jongeling, gij zult ons later danken Bij het beklimmen van den reusachtigen eik, en met de meening van den boschwach ter, zijnen jongen meester en hunne vrien den ter hulp te komen, klauterden twee jachtknechten op hunne beurt den boom op Aulic ontersteunde het wilde Meisje in zijne armen, terwijl de burggraaf de boorden van het net verzamelde. Zij bereik ten den grond met onzichtigheid de ge vangene werd er op gelegd en wrong zich gelijk enn gekwetst serpent. Nauwelijks was het arme schepsel op het mos der onbeplante plaats gelegd, of de ja geressen omringden het met nieuwsgierig heid. Vernederd, afgemat, de oogen luiken de om aan het gezicht der nieuwsgierigen te ontsnappen, bleef het wilde Meisje een oogenblik roerloos. (Wordt voortgezet.) ËSasttjue ei Biecouvrement. Achat el I eiste de M^oud-s publics jÉchange de coupons, Conversion et Houscription a tons emprunts Beiges et étrangers. Oêlivrance sur tous pags de lettres de crédit, traites et chèques. Avances de fonds. Depót de fonds Comptes-couranls de Dépóts de fonds avec carnet de chèques. 15, rn« de licniaa, 15 B» 11 E H I 1» 11 E S 1 -I Matsou fondéc en 1 1873. AVIS IMPORTANT. Vérification des tirages de titrea remboursables. Les listes qui me sont présentées doiveut être dressées par ordre numé- rique. Le bureau est ouverl de 9 d 12 hresmatin. Declarations du 30 Nov. au 7 Déc. 1906. Naissances Leuridon, Marguerite, rue Courte de Thouruut. Breyne, Amandine, Hoornwerk. Hooruaert, Gérard, chaussée de Menin. Duflou, Rachel, rue de Terre. Vanderheyden, Jeau, rue de i'Arsenal. Mallet, Gabrielle, rue de la Plume. -• Vulghe, Julien, rue Jeansónius. Vandevyyer, Cyriile, chaussée de Liile. Vanraas, Rachel, rue au Beurre. Moniez, Hector, rue de Moricou. De Jaegere Marie, roe, Gourte de Thomout. Vandecande- laere, Irma, rue des Boudeurs. De- nutte, Lucien, roe des Plats. Titeca, Marie, rue des Trèlies Degroote, Marie, chaussée de Menin. Mariages Coppens, Eugène, terrassier, veuf de Talon, Eveline, et Deprez, Géline, dentellière, tous deux a Ypres. Van- decasteele, Emiie, terrassier, et De- smit, Pharaïlde, dentellière, tous deux a, Ypres Cuvelier, Emile, marchand de bestiaux, et Ght quiere, Emma, sans profession, tous deux a Ypres. Décès Hughebaert, Germaine, 2 mois, rue de l'Aumönier. - Gobert, Marie, 8 mois, rue de Pilckem. Maerten, Jo seph, 73 ans, sans profession, époux de Lemahieu, Sophie, rue de Dixmude. Bossaert, Jean, 85 ans, sans profession, veuf de D'hondt, Ursule, chaussée de Menin. Jacques, Charies, 41 ans, sans profession, époux de Delheye, Elisabeth, rue Longue de Thourout. O a n u JD s a a o s a cS N SI cS Markten. Alost, 8 Dec. Tarwe, per 132 lit 50 c, fr. 00-00 tot 00-00 masteluin, 00-00 tot 0J-00 rogge, 00-00 lot 00-00 havei, 00-00 tot 00-00, Aardappeleu, de 100 kilos, 6-00 tol 0-00 boter, 3 kil., 8-00 tot 9-00 eieren de 25, 3-75 tot 4-00. Hoppe, le merk, per 50 kiL.fr. 00-00dito 1906,00-00, andere nierken, tot 00 00 tot 60-00. Vlas, 3 kil., 0-00 tot 0-00. Brugge, 8 Dec. Tarwe, 100 kil., fr, 17-00; rogge, 15-50 haver, 18-00; gerst, 19-00 zomergerst, 00-00. Aardappelen, 100 kil., 6-50 tot 0-00 boter, de kil., 2-80 tot 0-00. Vlas, 1-41. Wareghem, 8 Dec, Men rekent per 100 kil. Vlas, fr. 95-00 tol 150-00 afval 35-00, lot 60 00. Kortrijk, 10 Dec. Witte taiwe. 100 kil., 17-00 lot 00-00, roode id. 15-50 tot 15-75, rogge, 14-00 tot 00 00 haver, '100 kil., 17-00 tot 17-50 veldboonen, 00 00 tot 00-00. Geele aardappelen, 100 kil., 6-00 tot 6-25 roode, 6-00 tot 0-00. Boter, 1/2 kil., 1-54 tot 1-56 eieren, de 25, 3 95 tot 4-20. Koolzaadolie, 100 kil., fr. 48-50 tot 00-00 lijnzaad id, 36-00 tot 00-00 koolzaad, 00-00 lot 00-00 lijnzaad 00-00 tot 00-00 kool- zaadkoek, 27-25 tot 00-00 lijnzaadkoek, 19-90 tol 20-00. Suikerijeo fr. 12-00 tot 12-50 pellen, 00-00 tot 00 Kortrijk, 8 Dec VeemarktVerkoop 314 beesten. Prijs per kilo, gewicht op voet Vaarzen le klas, fr. 0-86 2e td 0-77 3e id 0-71; Ossen. le klas, 0-85;2eid., 0-76; 3e id. 0-71. Koeien 1« klas, 0-82; 2'id., 0-74 3e id., 0-69. Stiers 1° klas, 0-83 2° id.0-75 3" id., 0-70. Deyuze, 8 Dec. Aardappelen, fr. 5-00 tot 5-50 boter, de kilo, 3-00 tot 3-30 eieren, de 26, 3-50 tot 3-60 Afval van vlas, le kwaliteit 100 kil., 30 tot 35 2'id., 25 tot 30 31' id., 20 tot 25 4e id., 10 tot 15 Hesp, de kilo, 2-00 tot 2-20. Rouselaere, 8 Dec. Witte tarwe, 100 kil fr. 18 00 tot 20 00 roode id., 18-00 tot 18-50 rogge, 15-50 tot 16-00 haver, 16-50 tot 17-00 veldboonen, 19-00 tot 20-00. Aard appelen, 5-50 tot 6-00; boterde kilo, 2-90 tol 3-10 eieren de 25, 3-33 tot 3 34 Kool zaadolie, 66-00 tot 00-00 lijnzaad id. 46-00 lot 00-00, 100 kil. Oude suikerijen in pellen, 100 kil., 13-25 tot 00 00; geele, id., '12-75 tot 13-75. Sottegem, 8 Dec. Tarwe, de 100 kil., fr. 18 00 masteluin, 17-00 rogge, 14-50 haver, 17-00 boter, de kilo, 3-00 eieren, de 25 3-15. STAD YPER. ip de Herberg a Café des Courses r MinnepleinNi, bij Henri JOGS, ZÖN0SG IS StKHBER I3GS. 12 fr. prijzen, fr. 12 (38e VERVOLG.) "QT 4) A CS Sm CS h +8 'J0 Om O 20 '/O 20 O O O O (NMJIOOOO^ ij O O s_ O O JO Cl OOSOI-OOOO^ h «r-i O O CO CO C/2 e pi 100 oooooooco ao 20 O O O O -r- laagst per r- 2or-oooo*5j< T« T- O O O OO Verkochte kwantiteit. O O O O O O 04 O O O O O O OO 2Q Tt co" •r-i enz. Granen, Tarwe Kogge Haver Erwten Boonen Aardappels Boter Eiers.

HISTORISCHE KRANTEN

De Weergalm (1904-1914) | 1906 | | pagina 3