Lantaarnaansteker,
Stadsnieuws.
Mengelwerk.
Onze gemeeiUefeeslen.
Prijsdeeling
der lager betalende school
meisjes en kindertuin.
Deze voorwaarden eischen van Bel-
gie het offer van talrijke millioenen,
waarvan 45 millioenen en half zullen
bestemd worden voor zuivere somp-
tuaire werkeu op bet oogenblik dat
het land zware lasten zal af te dra
gen hebben voor h^t gereedschap
pen der kolonie, door den heer de
Smet de Nayer op een milliard ge
schat
Het verdrag is met reden door al de
liberale volksvertegenwoordigers ge
hekeld geweest. Zekere onder hen zijn
doorgegaan. Eemge hebben ondanks
alles het verdrag gestemd andere, ten
getalle van zes hebben zich onthou
den.
Het zijn dezen die een kloek ver
trouwen hebben in de toekomst die de
kolonie ons voorbehoudt.
Wij aarzelen niet te verklaren dat
wij dat vertrouwen nietdeelen, zonder
te ontkennen dat de kolonie eene zekere
aanvulling zal brengen aan onze natio
nale nijverheid, denken wij dat de ge
varen van allen aard welke de nieuwe
richting die men aan onze nationale
politiek geeft in onze oogen niet ver
goed door de eemge voordeelen die
wij er uit zuilen kunnen trekken.
Wij overwegen met M. Neujean,
volksvertegenwoordiger van Luik,
voorzitter der liberale linkerzijde, dat
de onderneming avontuurlijk is en
men weet dat M. Neujean de eeoige is
die in het verleden voorzeid heeft al
wat ging gebeuren
En nu dat de zaak gedaan is zullen
wij zeggen met de Gazette
De aanhechting is een gedaan feit,
daar de meeriing van den Senaat niet
twijfelachtig is.
Eenige zullen zich verheugen, ande
ren betreuren wat men komt te doen.
Er is iets beters te doen dan te bedil
len. Het betaamt enkel den nieuwen
toestaud te ovei wegen voor welken
het land zich voortaan bevindt, te
trachten hem klaar te aanschouwen.
Wij zijn, men wil het, van dezen
niet welke de overname verrukte, van
dezen die er slechts eene schitterende
zaak wilden in zien zonder gevaren,
wij hebben niet zonder vrees Belgie
zien treden in de avonturen der kolo
niale politiek. Maar, juist, indien men
geloof hecht aan de moeilijkheden en
aan de gevaren der onderneming is het
van belang geen tijd te verliezen in
klachten, en de op.zich genomen taak
met moed te beschouwen.
De aanechting is gedaan. Het zij zoo.
Wij hebben eene kolonie Hef zij zoo.
Trachten wij ten minste zoodanig te
handelen het niet te moeten be
treuren. Trachten wij vooral het waar
dige en werkzame volk te blijven dat
zij zijn trachten wij de klippen te
vermijden en te ontsnappen aan de
verminderingen der koloniale politiek.
9
DE
LOTGEVALLEN EENER WEES.
Uit het Engelsch.
Achtste hoofdstuk.
Opgehoopte wraakzucht
Een frisch kolenvuur en eene heldere
brandende lamp in het midden der kamer
verspreidden een vroolijk licht. Kostbare
tapijten en gordijnen, schilderijen in ver
gulde lijsten en groote spiegels, die langs
alle, kanten alles terugkaatsen, gaven
Geertje het eerste denkbeeld van een leven
van weelde. Al deze pracht was tevens met
eenen zweem van huiselijk genoegen ver
bonden, waardoor het geheel voor het kind
der armoede nog bekoorlijker werd. Op
een tafel stond een theeservies gereed, 't
tafellaken van sneeuwwit damast, het blin
kende zilverwerk, maar vooral de huiselijke
theeketel, zagen er zeer uitlokkend uit.
Een heer, met fraaie pantoffels aan, zat in
eenen leuningstoel bij het vuur eene dame,
met eene fraaie muls op, zag toe hoe een
dienstmeisje de theetafel schikte en de
kinderen van het huisgezin waren met verge
noegde', lachende gezichtjes op do venster
bank geklommen en keken, gelijk wij ge
zegd hebben, naar buiten.
Zij waren gelijk Willie ze genoemd had,
lieve, mooie kinderen, inzonderheid een
meisje, omtrent even oud als Geertje, het
oudste van de drie. Hare bloede haren
Deze politiek verschrikt vele Belgen
voor twee bijzondere redens de eerste
is in de gevaren die zij doet loopen
aan onze veiligheid door de onmatige
verlangen, aan eene onafhankelijkheid
die reeds omringd is door te vele be
dreigingen de twee iö is in de oefe
ningen der koophandels uitbating en
ook van onakooping welke de koloniale
ondernemingen te dikwijls begunsti
gen.
Het is om die twee gevaren te ont
wijken dat voortaan onze waakzaam
heid zich moet toeleggen, het is met
zich tegen de tweede te verdedigen
(iat men bet zekerste zich van de eerste
zal verwijderen.
Onze gemeentefeesten zijn voor
bij, wij zullen er niet veel kwaad
van zeggen, aangezien zij redelijk
geweest zijn.
Eenige nummers van het program
ma hadden kunnen beter zijn onze
stadsoverheden hebben ze niet aan
gemoedigd.
Behalve in de processie waar zij
zich verhaasten te verschijnen, niet
uit overtuiging, maar om te beha
gen aan de geestelijkheid, die al
machtig geworden is, hebben wij
hen bijna nergens gezien. Deze hee-
ren, die door hunnen stand, zouden
moeten de prijsdeeling bijwonen der
middelbare school van den Staat en
deze onzer gemeentescholen, schit
teren er, op weinige uitzonderingen
na, door hunne afwezigheid.
Ook is de opmerking daarover
door het publiek gedaan, wel ge
grond. Het vraagt zich af waarom de
Regeering en de stad in de bestuur
lijke gemeenten mannen benoemen
die het onderwijs opentlijk of op ge
wichtige wijze bestrijden Maar
dringen wij op deze zaak niet aan,
dit zou ons te ver brengen. Alles zal
zijnen tijd hebben.
Het muzikaal verhoor gegeven op
de Halle door de muziekschool, heeft
aan ons verwachting niet beant
woord, verre van daar de voor
gaande waren meesterlijk uitge
voerd, de laatste was zwak en vol
aarzeling de bestuurder moet le,e-
ren. vooraleer de faam te bereiken
■die hij genoot op het oogenblik zijner
benoeming. Onze meesters hebben
eens te meer ongelijk gehad onze
ypersche artisten te miskennen.
zwierden met lange krullen om het blanke
halsje, zij had blauwe oogen, een gezichtje
als een cherubijntje, en een mollig rond
figuurtje, Geertje's bewonderende verruk
king was zoo groot, dat zij geene uitdruk
king daarvoor kon vinden, behalve door op
en neder te springen, te juichen, te lachen
en Willie nu naar liet, een, dan naar het
ander te wijzen.
O Willie, berstte zij eindelijk uit, is
dat niet een engeltje En zie wat een heer
lijk vuur en welk eene prachtige dame
Eri zie eens de schoenen van den vader
Wat is dat op de tafel Dat zal wel wat
lekkers wezen Zie dien grooten spiegel
eens en o Willie, wat zijn dat lieve mooie
kinderen
Al hare uitroepingen begon en besloot zij
met den lof der kinderen. Willie was vol
komen tevreden Geertje was zoo zeer in
haar schik als hij verwacht, of gewenscht
had.
True kwam nu aan, en toen zijn toorts
licht het voetpad bescheen, werden Geertje
en Willie op hunne beurt onderwerpen van
aandacht en gesprek. Het meisje met de
blonde krullen zag hen en wees hen aan de
andere twee. Hoewel Geert niet kon hooren
'wat zij zegden, beviel het haar toch niet
dat zij bekeken en bepraat werd en zich
achter den paal verschuilde, wilde zij zich
niet bewegen of opzien, hoewel Willie haar
uitlachte en zegde dat het nu hare beurt
was om bekeken te worden. Toen True zijne
ladder opnam en verder wilde gaan. liep zij
hem hard na, opdat men haar niet z'en
zou maar toen Willie haar riep en zegde
dat de kinderen van het venster waren ffe-
gaan, kwam zij even hard terugloopen om
nog eens te kijken, en was zij er nog juist
bij tijds om hen bij de tafel te zien plaats
nemen. Een oogenblik later kwam de meid
De concerten door hetstadsmuziek
gegeven hebben bijval gehad wij
hebben meer samenhang en meer
nakoming in de schakeeringen be-
statigd. Eenige solisten hebben zich
overtroffen, namelijk de trombone
en de piston.
Wat de kunstbende betreft (beter
gekend onder den naam van Blauwe
Kousen), het stadsbestuur zou wijse-
lijker handelen, vooraleer hen een
nieuw hulpgeld te geven, van hare
leden meer standvastigheid en ijver
te vergen. Gedurende de kermis zijn
eenige harer uitvoeringen erbarme
lijk geweest; wij nemen aan dat de
muziekmeester er niet verantwoor
delijk voor is, hij is vol krachtdadig
heid en vol vuur, maar de elementen
waarover hij beschikt, helaas be
halve eenigen, zijn zeer slecht en
van weinig goeden wil.
De feesten die den tweeden Zon-
dag gegeven werden hebben het pu
bliek wel bevallen, dat altijd gretig
naar nieuwigheid wacht.
's Namiddags, op de Vandenpee-
reboomplaats, was er eene ontelbare
menigte, die met geestdrift de oefe
ningen toejuichten der artisten kun
stenmakers die begaafd waren met
eene .ongemeene macht.
's Avonds, ten negen ure, was de
Groote Markt zwart van 't volk het
was volstrekt nog onmogelijk op dat
uur nog eenen stoel te vinden ook
hebben de koffijhuizen goede zaken
gemaakt.
Een koordendanser zien werken
met een zonderling gemak op een
telephoondraad, omringd van een
vuurwerk dat al de vorigen over
treft welke op het Minneplein afge
schoten werden voor het sluiten der
kermis, dat is iets dat men niet alle
dagen te zien krijgt in onze stad.
Sedert de klerikalen op het stad
huis geraakt zijn, zijn de Yperlingen
zeer onverschillig en koelbloedig
geworden.
Daar de andere feesten van zoo
weinig belang waren, verdienen zij
niet dat er melding van gemaakt
wordt. Zij waren uitsluitelijk gege
ven met een politiek doel om eenige
kiezers te bevredigen. Ook hebben
de Yperlingen er maar weinig opge
let.
De tentoonstelling van kunsten en
ambachten is waarlijk prachtig ge
weest. Wij houden er aan rechtzinnig
te verklaren dat wij geen zoo schoo-
en liet. de valgordijnen zakken Toen gaf
Geertje weder Willie de hand en haastten
zij zich voort om True in te halen.
Zoudt ge niet gaarne in zulk een huis
willen wonen; Geertje zegde Wille.
Ja, waarlijk, antwoordde zij. Wat
is dat prachtig.
Ik wenschte dat ik zulk een huis had,
hervatte Willie. Ik meen ééns had.
Hoe zult gij er ooit een krijgen
zegde Geertje zeer verwonderd over zulk
een in stouten wensch.
O, ik zal werken, eri rijk worden en
er eeri knopen.
Dat kunt gij toch niet. Het zou heel
veel geld kosten
Dat wpet. ik wel maar ik kan heel
veel verdienen, en dat wil ik ook. De heer
die in dat groote huis woont, was een arme
jongen toen hij pas naar Boston kwam, en
waarom kan de eene arme jongen niet zoo
goed rijk worden als de andere
Hoe d-nkt gij dat hij zooveel geld
gekregen heeft
Ik weet niet hoe hij het gedaan heeft,
maar er zijn veel manieren Sommige men-
schen denken dat het alles geluk is, maar
ik geloof dat 't evenveel aan vlugheid ligt
als aan iets anders.
Zijt gij dan vlug
Willie begon te lachen. Of ik zegde hij.
Als ik niet eens een rijk man word, moogt
gij zeggen dat ik het niet ben.
Ik weet, wel wat ik zou doen als ik
rijk was, sprak Geertje.
Wat dau vroeg Willie.
Eerst zou ik eenen grooten mooien
stoel voor oom True koopen, heelemaal
met, kussens van binnen en mooie bloemen
daarop even gelijk als die waar die heer
nen uitslag verwachtten. Zij heeft ons
eenige artisten kenbaar gemaakt die
men te voren in het geheel niet
kenden voortaan zullen wij ons
mogen wenden voor al de werken
tot al onze stadsgenooten die ruim
schoots de vreemde artisten waard
zijn, die zich van het werk meester
maakten onder voorwendsel dat er
geene goede werklieden zijn in onze
stad.
De tentoonstelling was afwisse
lend en goed aangemoedigd, er was
veel smaak en de orde ontbrak er
niet.
Ofschoon de kooplieden in het al
gemeen zinlijk zijn, hebben wij maar
weinig klachten gehoord. Wij zeggen
nochtans dat de jury, ofschoon sa
mengesteld uit weinig bevoegde
mannen, in de uitdeeling der beloo
ningen, had kunnen bewijs geven
van meer onpartijdigheid. Waarom
in alles de politiek mengen
Om te eindigen moeten wij onze
verwondering uitdrukken met te
zeggen dat ongenummerde loten te
koop zijn gesteld geweest. Moeten
de onrechtmatige bezitters dezer
loten hun geld doen terug geven of
is de jury voornemens de tombola
af te schaffen. Volgens alle recht
dringt zich eene dezer twee oplossin
gen op.
Wij kunnen ons verslag niet slui
ten zonder de begeerte uit te druk
ken in den loop der maand Septem
ber, die ons nog schoone dagen
geeft, de concerten te zien geven die
op het programma van Tuindag
voorgekomen zijn en die afgeschaft
zijn geweest.
Den 17 Oogst heeft in de groote
zaal der Halle, de prijsdeeling plaats
gehad aan de leerlingen der betalen
de school voor meisjes en aan den
kindertuin. De plechtigheid werd
voorgezeten door M. Colaert, burge
meester. Onder de aanwezige over
heden melden wij M. Nolf, volksver
tegenwoordiger, de heeren Georges
Begerem en Henri Sobry, gemeente
raadsleden, de kommandanten, Wil-
laime, Doren Piers, M. Debeul, ont
vanger der telegraphen, M. Gorris-
sen, gemeente sekretaris, enz., enz.
Het programma bevatte eene mu
zikale partie, uitgevoerd door de
iri zat en dau zou ik groote lampen willen
hebben, een heelen boet in eerien tros bij
elkander, om de kamer zoo licht te maken
zoo licht als zij maar wezen kon.
Het schijnt dat gij machtig veel van
licht houdt, Geertje, zegde Willie.
Ja, antwoordde zij. Ik heb een hekel
aan oude, donkere, zwarte holen maar ik
houd veel van sterren en zonneschijn, en
vuur, en de toorts van oom True...
En ik houd veel van heldere oogen,
viel Willie hierop in de uwe gelijken wel
sterren, zoo schitteren zij van avond. Heb
ben wij nu geen plezier
Ja, waarlijk.
Eu zoo gingen zij verder Geertje al
springende en dansende, terwijl Willie
even verheugd en vroolijk was als zij en
zich tevens streelde met de gedachte dat hij
het wilde meisje tegelijk vermaakte en tot
beschermer strekte. Zij praatten er nog veel
over hoe zij den toekomstigen rijkdom zou
den besteden, dien zij met kinderlijke licht-
geloovigheid reeds zeker hoopten eens te
zullen bezitten want Geertje had nu
Willie's geest g<-,vat en was ook voornemens
te werken en rijk te worden. Willie ver
telde Geertje van de vele plaunen, die hij;
had om zijne moeder en zijnen grootvader,
en ook haar zelve en oom True, alle genot
en weelde te verschaffen, waarvan hij ooit
gehoord of gedroomd had. Onder anderen
zou zijne moeder eene muts dragen gelijk
die van de dame, welke hij door het ven
ster had gezien en hierover bejron Geertje
hartelijk te lachen. Haar natuurlijke smaak
leerde haar dat de weduwe, zoo klein van
gestalte en stemmig van voorkomen, er met:
zulk een bebloemd hoofdtooisel belachelijk
zou uitzien. Goede smaak is aangeboren, et*
Geertje had dien in zich.
Wordt voortgezet
OF DE
mm III I III ■■amsnBaasanmii
o
VOOR
