Lantaarnaansteker,
Ypet\
Mengelwerk. 11
LOTGEVALLEN EENER WEES.
De keus eener school.
Nieuwstijdingen.
Pyramiden.
Concorde, Lille.
Vaillante, Mouscron.
Jeune Garde, Flers.
Avenirdu Vieux Lille.
Armentièroise, Armentières.
Jeune France,
Alsace Lorraine,
Wacht aan Leie, Menin.
Pyramiden-p up ill en.
Courtraisienne.
Springen met de pers.
4. Mevis Populaire, Gand.
2. Vermeulen Populaire, Gand.
3. Debeuckelaer Vrijheidsliefde, Gand.
4. Vandenberghe Populaire, Gand.
5. Dennecourt Richard, Courtrai.
Ziehier wat Henri Lavedan schrijft
in 1'Illustration de Paris van den 29
Augusti laatst, nopens onze stad
Een gelukkig toeval deed mij
over zes weken het laatste boek in
handen vallen van Gautier de oude
steden van Vlaanderen. Er was niets
meer noodig om in mij de begeerte
te doen ontstaan een groot onrecht
te herstellen naarmate dat ik de
bladzijden met de oogen verslond
waar de scherpe daken, de torentjes
met windwijzers bezet, de looden
belegsels en de aren der torens, en
der belforten de noordenlucht door
boordden, doorstaken mij de bitterste
verwijten. Ik had genoegen met mij
zeiven te beleedigen Hoe dom
merik gij hebt dat niet gezien
Dom beest gij kent Waarschau en gij
kent Brugge niet Ezel, gij zijt in
Zwitserland geweest en gij kent Yper
niet Ik zal gaan, zwoer ik bij
mij zeiven.
En ik hield mijn woord. Ziedaar
bijna twee maanden dat ik met den
gids Robida onder den arm de klok-
kenspelende steden doorloop en ik
overlaad mij alle oogenblikken met
gelukwenschen deze reis ondernomen
te hebben in gezelschap van een zoo
begoochelenden .oproeper van het
verleden, waar ik een zoo onschat
baar nut gevonden heb. Ik heb de
markt van Yper gezien Het is tegen
den avond, bij de schemering van
het vallen van den dag dat zij een
indrukwekkend gezicht van schoon
heid aanneemt. Zoo ruim, zoo ijdel
en zoo vol met herinneringen die
haar vervullen en haar eenzaam la
ten Ik heb de vesten gevolgd waar
ik honderdmaal, duizendmaal alleen
was bij het verwijderd geblaf van
eenen hond die mij misschien rook
en welken de tegenwoordigheid van
eenen vreemdeling van zijn stuk
bracht. De maan deed de dakpannen
DE
Uit het Engelsch.
Negende, Hoofdstuk
Eene uiewe vriendin.
Eene jonge dame van ongeveer vijf en
twintig jaar naar het scheen, leunde op
zijnen arm Zij was met de grootste een
voudigheid gekleed zij droeg eenen don
kerbruinen mantel en eenen hoed van dezelf
de kleur, van binnen met blauw lint afgezet.
Het eenige gedeelte harer kleeding, dat
kostbaar of fraai mocht heeten, was een
boa van donker bont, met een geëmailleerd
slot om haren hals vastgemaakt. Zij was
een weinig boneden de middelbare lengte
en had eene welgeëvenredige gestalte. Hare
gelaatstrekken waren fijn eri regelmatig
hare kleur was helder, schoon eenigszins
bleek, en hare lichtbruine haren waren
zeer net en zorgvuldig opgemaakt. Zij sloeg
hare oogen niet op terwijl zij langzaam
aankwam, en de lange wimpers lagen bijna
op hare wangen.
Deze twee naderden de plek waar Geertje
zat, doch zonder haar op te met ken.
Het doet mij genoegen dat het orgel
u bevalt, zegde de bejaarde heer, ik zelf
ben gepn groot kenner van muziek, maar
men zegt dat het een uitmuntend instrument
is, en dat Hermann het buitengemeen goed
bespeelt.
glinsteren welke zij hier en daar als
in vischschubben veranderden
het belfort spreidde langzaam en
statig over de uitgeputte en voor
altijd slapende stad, hare tonen in
de duisternissen, die als bloemengar
ven van koper en zilver ontloken.
En dan was het Brugge, waarvan
ik u niet zou kunnen spreken, omdat
het mij voldoende is haren naam uit
te spreken om niets te zeggen te
hebben gelijk de opperste vreugden
en de grootste droefheden, zijn de
uitzinnige bewonderingen stom.
Boekbeoordeeliiiff.
Komt te verschijnen bij Demarteau
te Tongeren In en om de tentoon-
stelling van het Gulden Vlies te
Brugge in Ifoj, door Medard Ver
leest.
Men herinnert zich den overgroo-
ten bijval, welken over eenige jaren
de zeer boeiende uitgave van den
zelfden schrijver over de Tentoon
stelling der vlaamsche primitieve-
werken te Brugge, en onze lezers
hebben zeker den welverdienden lof
en de vleiende waardeeringen van
bevoegde meesters niet vergeten
voor Hans Memlinck en voor de
geillustreerde Gids van den toerist te
Brugge, die omtrent hetzelfde tijd
stip verschenen.
Het nieuwe gewrocht van den on-
vermoeibaren werker en verstandi-
gen kunstcriticus, welke M. Ver-
kest is, wordt niet min gunstig ont
haald dan zijne voorgangers. Het
krioelt van kostbare en zekere in
lichtingen, van oorspronkelijke en
geleerde overzichten, gelijk overi
gens al de gewrochten van dezen uit
muntenden schrijver door eene hel
derheid van uiteenzetting en eene
duidelijkheid van uitzichten die de
lezing er van gemakkelijk en aan
trekkelijk maken.
In en om de tentoonstelling van het
Gulden Vlies zal het onontbeerlijke
Vade Mecum zijn der oudheidkundi
gen en der kunstenaars die bijzonder
lijk de roemrijke instelling van het
Gulden Vlies zullen willen bestudee-
ren. Zijne plaats is aangeduid in de
bibliotheken.
Wij wenschen M. Verkest recht
zinnig geluk voor zijn schoon boek
en wij nemen deze gelegenheid te
baat om hem al het geluk uit te
drukken dat wij gevoelen hem tot de
gezondheid te hebben zien weder-
keeren, dapperder dan ooit voor de
vlaamsche letteren en de vlaamsche
Ook mijn oordeel is van geene groote
waarde, antwoordde de dame, want ik heb
zeer weinig kennis van muziek, hoeveel ik
er ook van houd. Maar die symphonie vind
ik overheerlijk ik heb in langen tijd niet
iets zoo roerends gehoord of het kan ook
wezen dat zij gedeeltelijk door de plechtige
stilte der kerk dezen avond zoo liefelijk
klinkt. Ik kom gaarne op eenen weekdag in
eene groote kerk. Het was wel vriendelijk
van u mij te komen afhalen. Hoe is u dat
zoo ingevallen
Ik dacht dat het u genoegen zou doen,
mijne lieve. Ik wist dat Hermann tegen
dezen tijd zou spelen en bovendien, toen
ik zag hoe bleek gij waart, meende ik dat
eene wandeling u goed zou doen.
Zij heeft mij ook goed gedaan. Ik
voelde mij niet wel, en die heldere koude
lucht was juist wat ik noodig had. Ik wist
wel dat ze mij goed zou doen maar juf
vrouw Ellis had het te druk, en ik kon.
zooals ge weel, niet alleen uitgaan.
Ik dacht Cooper, den koster, hier te
vinden, hervatte de bejaarde heer. Ik wilde
hem over het licht spreken De namiddagen
zijn nu zoo kort en het wordt zoo vroeg
donker, dat ik hem zeggen moet de gordij
nen, meer open te laten, of ik kan morgen
middag mijne preek niet lezen. Misschien is
hij in de kerkekamer hij heeft zaterdags
hier altijd wat te doen mij dunkt, ik moest
maar eens naar hem gaan zoeken.
Juist trad Cooper de kerk binnen, en toen
hij den geestelijk zag kwam hij nader, en
scheen, na de boodschap over het licht te
hebben vernomen, dezen te verzoeken om
hem eider heen te vergezellen, want de be
jaarde heer bedacht zich, keek eens naar de
jonge dame om, en zegde toen Ik moest
dan vandaag maar gaan en daar gij zegt
kunst.
Ziehier de titels van de bijzonderste
hoofdstukken van dat gewrocht
I. Hoe de tentoonstelling onstond.
II. Het plaatselijk comiteit en de kunst-
plakatten.
III. De spaansche Hellebaardiers.
IV. Twijfel nopens den oorsprong van het
Gulden Vlies. Verschillende le
zingen.
V. Een beetje geschiedenis.
a) Stichting.
b) Ridders,
p c) Plichten.
d) Kleedij, ordeketenen teeken.
e) Vergaderingen.
f) Twee vertakkingen van de Gulden
Vliesorde.
VI. Het voornaamste dat op de tentoon
stelling voorhanden was
a) dejuweelen, halsketensen gesteen
ten
b) de wandtapijten en mantels
c) de wapenrustingen en wapens
dj de zegels, penningen en munten
e) Beeldhouw- en snijwerken
f) de etsen
g) de miniaturen
h) de blazoenen
i) de schilderijen.
VII. Naschrift.
Weldra zal de vacantie voorbij zijn.
De dagen van vreugde en vermaak
der kinders zal nogeens vervangen
worden door werk en studie. Immers,
dit zijn toch wel twee hoofdpunten
van het menschelijk leven.
Vele vaders, moeders of voogden,
die hunne kinders voor de eerste
maal op school zenden, aarzelen te
veel op de keus dezer laatste. Eene
school, hier in België, geeft aan de
ouders, alle waarborg dit is de
officieele school. Daaraan valt niet te
twijfelen. Bestuurt door bekwame,
gediplomeerde onderwijzers, stelt zij
trouw aan de ouders op het punt van
kennis en geleerdheid. Onder het
toezicht van den Staat, waarborgt
zij de vrijheid. De beste school, die
een familliehoofd kan kiezen, is on
betwistbaar de officieele school, om
dat zij bewijzen geeft van hare
macht.
Hier in Yper, hebben wij drie ge
meentescholen de kostelooze knech
tjesgemeenteschool, bijgenaamd De
Looie de kostelooze meisjesschool,
bijgenaamd, De Frikadellen en
de betalende lagere meisjesschool.
Dit zijn drie onderwijsgestichten die
den kinders een schoone opvoeding
en een goede geleerdheid verschaf-
1 1 IJ
dat gij nu ti)d hebt, zou het jammer zijn
als ik het niet deed maar ik weet niet
Zich toen naar de dame koerende, ver
volgde hij Amelia mijnheer Cooper ver
zoekt mij om met hem naar jufvrouw Glass
te gaan en ik geloof dat ik dan voor eani-
gen tijd zou moeten weg blijven Zoudt gij
er iets tegen hebben om hier te wachten tot
ik terugkom Zij woont in de straat hier
bij maar ik kan wel opgehouden worden,
want het is om over de boeken uit de biblio
theek te spreken, die zoo baldadig bedor
ven zijn, en ik vrees dat haar oudste jongen
er de hand in gehad heeft. Het behoort voor
morgen onderzocht te worden, en ik kan
van-avond bezwaarlijk nog eens zoo ver
gaan, anders zou ik er niet aan denken om u
hier alleen te laten.
O ga toch gerust, antwoordde Amelia.
Bekommer u niet over mij. Het zal een ge
noegen voor mij zijn hier naar de muziek
te zitten luisteren. Dat is waarlijk een
genot voor mij, an het is mij onverschillig hoe
lang ik blijf wachten ik verzoek u dus dat
gij u om mij niet haast, mijnheer. Arnold.
Aldus gerust gesteld besloot de geestelijke
om maar te gaan en nadat hij de dame
naar eene zitplaats onder den preekstoel had
gebracht, verwijderde hij zich met Cooper.
Al dien tijd was Geertje onopgemerkt
gebleven, daar zij stil op den bovensten
trap, eenigszins achter den preekstoel ver
scholen, was blijven zitten. Maar nauwe
lijks was de deur met eenen luiden slag toe
getrokken, of het kind stond op en kwam
den trap af. Zoodra zij zich bewoog maakte
de dame, die dicht bij zat, eene beweging
van schrik, en riep eenigszins driftig uit
Wie is dat
Geertje bleef dus stil staan en gaf geen
antwoord. Vreemd genoeg, keek de dame
fen. Verders hebben wij nog, de
Staatsmiddel bareschool, waar er eene
voorbereidende afdeeling en eene
middelbare afdeeling bestaat. De
eerste is ten gebruike der kinderen
te beginnen van 6 jaar. De tweede
verschaft een middelbaar onderwijs,
dat onder alle opzichten, door het
onderwijzendpersoneelgoed bezorgd
wordt.
De inschrijvingen tot die laatste
school, kunnen gedaan worden. Se
minariestraat, bij de Vischmarkt of
den Donderdag 24 September, van 8
tot 12 ure, ten bureele van den be
stuurder.
De heropening der klassen heeft
plaats Vrijdag 25 September, om 8
ure 's morgens.
MONS Groolë Brand. •- Vrijdag
avond, rond 7 uren hadden de werk
lieden der brouwerij-mouterij van den
heer Gnstaaf Paulet, in de Berlaimont-
straat te Mons, den arbeid verlaten
bij hun vertrek hadden ze niets ver
dachts opgemerkt, 's Nachts zag een
meid in de machieuenzaal vlammen
opslaan. Onmiddelijk gaf'zij het nood
sein. Het vuur, dat op het gelijkvloers
ontstaan was, breidde zich snel uit tot
de plaatsen van het eerste verdiep.
Daar lagen ongeveer 4,500zakken hop,
zomergerst 6u mout opgestapeld.
Het persooneel der brouwerij poog
den den brand af te snijden met achter
de gemeenschapsdeuren van dat ge
bouw zakken meelstof te stapelen. Ze
moesten echter dat werk laten vareu,
zoo stikkend was de rook die uit den
vuurpoel opwalmde.
Het duurde dan niet lang of alles
vlamde op de vloeren, de koopwaren,
het dak stortten in met schrikkelijk
gedruisch en alles vormde dan nog
slechts een enkele reusachtige vlam,
die meer dan 30 meters hoog opsloeg
en gansch den omtrek verlichtte
De pompiers werkten moedig om de
naburige huizeu te vrijwaren en zoo
mogelijk het vuur uit te dooven Et-
was ongelukkiglijk geen doen aan.
Miljoenen vuurgensters vlogen boog in
de lucht rond en vielen allen ais een
sterrenregen meer op de naburige da
ken. De brand duurde aldus twee volle
uren en eindigde slechts bij gebrek
aan brandstof.
Men kent nog de oorzaken der
ramp niet. Men denkt nogthans dat
door het heetloopen van den as van
een machien, dat daags te voren in
werking was geweest, de afval van
graan zal in brand geraakt zijn. De
magazijnen staken vol koopwaren,
voor rond de 350,000 frank. De ma-
chienen en de gereedschappen hadden
niet op, hoewel zij moest, bemerkt hebben
dat er boven haar hoofd beweging was. Er
volgde een oogenblik van stilte, en toen
begon Geertje verdernaar beneden tekomen.
Thans sprong de dame op, en hare hand
uitstekende, zegde zij, even Snel als te
voren Wie is daar
Ik, antwoordde Geertje, de dame
aanziende ik ben het maar.
Wilt ge blijven staan en met mij spre
ken
Geertje bleef niet alleen staan maar kwam
zelfs nader, tot dicht bij Amelia's stoel,
onwederstaanbaar aangetrokken door de
muziek der liefelijkste stem die zij nog ooit
gehoord had. De dame legde hare hand op
Geertje's hoofd, trok haar naar zich toe en
zegdé
Wie zijt ge
Geertje.
Geertje wie
Niets anders dan Geertje.
Hebt gij uwen anderen naam verge
ten
Ik heb geen anderen naam.
Hoe zijt gij hier gekomen
Ik ben met mijnheer Cooper hiör
naartoe gegaan om hem zijn goed te helpen
dragen.
En hij heeft u hier naar hem laten
wachten, en ik ben ook hier gelaten dus
moeten wij maar op elkander passen, niet
waar
Geertje begon hierom te lachen.
Waar waart ge daar zoo even Op
den trap
Ja.
Als ge dan hier op die tr«de bij mijnen
stoel kwaamt zitten, en een beetje met mij
OF DE
