Stadsnieuws.
M. Fraeys
Lantaarnaansteker,
Voor <Je H arraonie.
Mengelwerk. 21
LOTGEVALLEN EENER WEES
men min verwaarloosd en er zou zoo
veel geld niet nutteloos verkwist
wezen.
Ongelukkiglijk de priesters die
den man wierooken en vleien om
met hem al te kunnen doen wat zij
begeeren, hebben hem gedurig in
deze dwaling onderhouden dat hij
overal en in alles noodig was.
Alzoo is het dat zij hem in alle
commissien doen treden hebben, tot
zelfs in degene en zulks is onbe
grijpelijk van officieele onderwijs
gestichten aan welke hij vijandig is.
Indien M. Fraeys wat min baat-
dunkende ware, hij zou met ons moe
ten bekennen dat/ met zooveel be
dieningen op zijn hoofd vereenigd,
hij aan de plichten die ze hem opleg
gen, onmogelijk kan voldoen.
Hier uit volgt, onder andere, dat
de openbare werken, zonder op noch
toezicht gelaten zijn, zeer dikwijls
slecht uitgevoerd worden en daarën-
boven veel meer kosten dan ze moe
ten kosten.
Hij moet dus niet verwonderd zijn
dathet klaarziende publiek hem zijne
zorgeloosheid gestadig verwijt en
dat hij het mikdoel is der openbare
kritieken.
Melden wij hier slechts dat M.
Fraeys in een der laatste zittingen
van den gemeenteraad, door eigen
liefde verblind, gezegd heeft dat hij
geene verwijtsels verdient.
Welnu, iedereen weet dat hij op
het stadhuis weinig cf geen persoon
lijk werk verricht, geen voordoende
zaken ernstiglijk onderzoekt noch
verslag er over m^akt zooals het
zou behooren te wezen, en wat meer
is dat hij de openbare werken niet
naziet noch bestiert.
Tot staving hiervan herinneren wij
hier dat toen er sprake was van den
grond der oude gasfabriek te ver-
koopen, 't is M. Van den Boogaerde
schepen van den Burgerstand, die
zich heeft moeten gelasten ter plaats
den grond in loten te verdeelen en er
verslag aan den gemeenteraad over
te doen.
Wanneer M. Fraeys, volgens den
wil der alles overheerschende poli
tieke priesters tot schepen der open
bare werken werd aangesteld, Bur
gemeester Colaert verklaarde, om
deze onverstandige benoeming te
verschoonen, dat er in zake van be
heer en politiek zulke noodzakelijk
heden bestaan
Onnoodig te zeggen dat het open
baar gevoelen van een ander gedacht
is. Het vindt integendeel dat M.
Fraeys reeds te veel andere bedie
ningen hebbende, degeene van Sche
pen der openbare werken niet had
behooren na te jagen, maar zich
moest bevredigen met degene van
Voorzitter der burgerlijke Godshui
zen, die meer dan belangrijk zijn om
er al zijne zorg en overigen tijd aan
te besteden indien hij er rechtzinnig-
lij.k lust toe heeft.
Zulks is hoogst noodzakelijk want
er bestaan in het beheer en in de
gestichten veel misbruiken waar
over geklaagd wordt.
Wij lezen in het nummer van het
Journal d'Ypres van Zaterdag 12
December 11. het volgende artikel
dat wij met genoegen overnemen
Met Stc Barbarafeest, dat Zondag 11.
gevierd is geweest, heeft aan de Yper-
sclie bevolking het genoegen verschaft
in de vlucht hare twee beste muzieken
te hooren de Stadsharmonie en de
Oud-Pompiers,
Het feest zal morgen Zondag volle-
digd worden door een Concert dat
's avonds zal gegeven worden in de
Pauwelszaal door de Stadsharmonie.
De Harmonie der Oud-Pompiers zal
geen ander openbaar Concert ge
ven.
Bezorgd om getrouw het openbaar
gevoelen te vertolken, en geleid door
den geest van eendracht, hebben wij
geene moeite integendeel ons de
tolk te maken der heerschende wen-
schen van het publiek, te dezer gele
genheid eens te meer uitgedrukt.
Hoe jammer, zegt men algemeenlijk.
hoe jammer dat er niet meer overeen
stemming heerscht onder de meesters
onzer twee harmonien Van hoeveel
schoone concerten beroofd ons dat
Zijn er vele steden van het gewicht
van Yper die met zoovele middelen
begiftigd zijn op het gebied van muziek
en drie muziekkorpsen bezitten van
eerste gehalte Waarom komt de poli
tiek deze voordeelen vernietigen, nu
vooral dat wij deze schitterende aan
vulling niet meer hebben der militaire
muzieken, waarover wij eertijds be
schikten.
En men voegt er in het algemeen
ook overdenkingen bij van dezen
aard Op de Tuindagen geeft men ons
ecne indigestie van concerten met de
twee muzieken te overlasten die in
goeden geur zijn op het stadhuis.
Voor Belgen die weten dateendracht
macht maakt, ware het niet beter en
verstandiger in den zin der eendracht
te werken
Met drie muziekkorpsen bereid om
malkander te verstaan, schijnt het mo
gelijk een wekelijksch concert in te
richten waarvan eene stad als Yper aan
daardoor zijn de werken" aan de Rij
school van Yper moeten verdaagd
worden.
Wij verhopen dat alle pogingen
zullen ingespannen zijn om het ge
vaar dat onze stad bedreigd te belet
ten.
Het vertrek van onze Rijschool
zou eene ware ramp zijn voor onze
stad.
Ongelukkiglijk hebben onze be
stuurders, namentlijk onze dischhee-
ren, alles in werke gezet om onze
officieren te misdoen. Men weet dat
het hun niet meer toegelaten is van
te rijden in de bosschen van 't Hooge
toebehoorende aan d'Hospicen Die
plaagzucht zou ons kunnen duur
kosten.
Ook spreekt de heer minister van
onze school in de nabijheid van de
bosschen van Soignes (Sonien) bij
Brussel te verplaatsen.
De belangen van onze stad zijn
waarachtig in goede handen ge
steld.
kan niet dulden dat men hem in den
gemeenteraad ondervraagt wegens
de menigvuldige flikken begaan in
de openbare stadswerken. Hij zegt
dat hij zich weinig bekommert over
onze beknibbelingen dienaangaande.
Het mishage hem of niet, maar wij
vinden dat hij groot ongelijk heeft.
Wanneer hij de bediening van
Schepen der openbare werken met al
de verantwoordelijkheid er aan ge
hecht aanveerd heeft, is hij onderwor
pen geweest aan de kritiek van het
publiek. Als liberaal orgaan zijn wij
de weêrgalm van hetgeen deze
groote rechter zegt.
Onze kritiek is trouwens altijd
loyaal, oprecht en gegrond op daad
zaken door ons herkend of vastge
steld. Ook zijn ze doorgaans beves
tigd door degene der katholieke
raadsheeren die eene zekere onaf
hankelijkheid behouden hebben.
Zij zijn des te meer noodzakelijk
daar de gemeenteraad en al de be
sturen ervan afhangende, eensgezind
samengesteld zijn.
Indien M. Fraeys er rekening van
hield in plaats van ze te minachten,
de werkdienst zou wellitht beter
ingericht worden, de stadseigendom-
DE
Uit het Engelsch.
Vijftiende hoofdstuk
De dienende engel.
Maar Hn zij het opzeggen Kon zij
hare stem beheerschen Al hare leden
trilden van ontroering maar oom True
verlangde het te hooren. het zon een troost
voor hem zijn, en zij wilde het beproeven.
Al har.' zielskracht en zelfbeheerschiiig ver
zamelende, begon zij en daar zij al voort
gaande meer kracht verkreeg, bracht zij het
ten einde. Een paar malen haperde hare
stem, rr.aar door een nieuwe inspanning ge
lukte hethaar telkens te vervolgen, in weer
wil van de beklemming, die haar in de keel
kwam, en hare stem klonk zoo helder en
kalm, dat de godvruchtige stemming van
den zieke geen oogenblik gestoord werd
door db gedachte wat het meisje leed
want gelukkig kon h;j niet hooren dat haar
h^rt klopte alsof het zoo bersten.
Toen het gebed ten e:nde was, rees zij
niet op dit was haar onmogelijk maar
b'eef geknield liggen, met haar gezicht in
het deken gedrukt. Eene poos lang heerschte
er eene plechtige stilte in de kamer toen
legde de oude man zijne hand op haar
hoofd.
Gij heb jufvrouw Amelia lief, niet
waar mijn kleintje
Ja, waarlijk.
Gij zult een goed kind voor haar we
zen, als ik er niet meer ben
Och, oom True, snikte Geertje, gij
moet mij niet verlaten. Ik kan zonder u
niet leven, lieve oom True
Het is Gods wil mij weg te nemen,
Geertje. Hij is altijd goed voor ons gewepst,
en wij moeten nu niet aan hem twijfelen.
Jufvrouw Amelia kan meer voor u doen dan
ik, en gij zult zejr» gelukkig bij haar
zijn.
Neen, dat zal ik niet ik zal hier op
de wereld nooit weer gelukkig zijn Ik
was nooit gelukkig geweest eer ik bij u
kwam en als gij nu sterft, wenschte ik
dat ik ook maar kon sterven.
üat moet ge niet. wenschen, liefje. Ge
zijt nog jong, en moet op de wereld zooveel
goed doen als ge kunt en uwen tijd afwach
ten. Ik ben een oud man en nu maar een
overlast.
Neen, neen, oom True, sprak Geertje
met hartelijken ernst, gij zijt nooit een
overlast, gij zoudt nooit een overlast kun
nen zijn. ïk wenschte maar dat ik nooit
zulk eene groote last voor u geweest
was.
Zoo ver daar van daan, mijn kleintje,
weet God dat gij lang de vreugde van mijn
hart zij t geweest. Wat mij nu alleen ver
driet, is de gedachte, dat gij al uwen tijd
verspilt en hier in huis slooft, in plaats van
naar school te gaan, zoo als ge placht te
doen. Maar och, wij hangen allen zoo van
elkander af eerst van God en dan van
elkander En dat doet mij denken, Geertje,
aan wat ik wilde zeggen. Het is mij, alsof
de Heer mij spoedig zal wegroepen, spoedi
ger dan gij denkt en in het eerst zult gij
schreien en zeer bedroefd wezen, zonder
twijfel maar jufvrouw Amelia zal u bij
haar nemen,, en zij zal u gezegende woor
den toespreken om u te troosten. Zij zal u
zeggen hoe wij allen elkander zullen weder-
zienengelukkigzijnin die wereld, waargeene
scheiding meer plaats heeft En Willie zal
alles doen wat hij kan. om u te helpen in
uwe droefenis, en door den tijd zult ge
weer in staat zijn om te lachen In 't eerst,
en misschien een langen tijd, Geertje, zult
gij eene zorg voor jufvrouw Amelia zijn,
en zij zal veel voor u te doen hebben, om u
te laten schoolgaan, te kleeden en zoo al
meer en wat ik u zeggen wilde is dit, dat
oom True verwacht dat gij zoo goed zult
wezen als ge kunt en stiptelijk doen wat
jufvrouw Amelia zegt en door den tijd,
misschien, als ge grooter en ouder zijt,, zult
gij in staat wezen om ook iets voor haar te
doen. Zij is blind, zoo als ge weet, en gij
moet haar tot oogen dienen zij is niet al
te sterk, en gij moet hare zwakheid eene
helpende hand leenen, zoo als gij de mijne
hebt gedaan en als ge goed en geduldig
zijt, zal God uw hart eindelijk licht maken,
terwijl ge maar uw best doet om anderen
gelukkig te maken en als ge treurig en in
droefenis zijt (gelijk iedereen 'somtijds is)
denk dan aan den ouden True, en hoe hij
placht te zeggen Beur u maar op, mijn
kleintje want ik beu van gedachte dat
alles eindelijk wel terecht zal komen.
Komaan, wees nu maar niet bedroefd er
om. Ga naar bed, liefje. Morgen zullen wij
eene plezierige wandeling doen en Willie
zal meegaan, zoo als ge weet.
Om den wil van haren ouden vriend,
poogde Geeritje zich op te beuren, en ging
vervolgens n aar bed. Eerjige uren lang bleef
zij wakker liegen maar toen zij eindelijk
liaar zelve verschuldigd is de pracht te
betalen eene winstgevende pracht
ten minste gedurende de groote helft
van het jaar.
Mits belofte van wederkeerigheid in
geval van verandering van bestuur
schijnt ons eene overeenkomst niet
onuitvoerbaar.
Er zijn maar's klaarblijkelijk,
maar er zijn geene maar's bekwaam
te wederstaan aan den goeden wil.
Wat de bespiegelaars ook denken
van de kleur der tonen, de muziek
zij is noch katholiek noch liberaal in
zich zelf en gaat door voor de zeden te
verzachten. Zij is geheel aangewezen
om den vrede en de eendracht te doen
heerschen in de tusschenruimte der
onvermijdelijke en noodige strijden.
Ook les gaat voorbij, alles breekt,
alles vermoeit
Frankrijk heeft Waterloo en vroege
re gebeurtenissen vergeten en denkt
nog slechts aan eene hartelijke over
eenkomst met Engeland evenals Rus
land zich Moskowa en Sebastopol niet
meer herinnertevenals Holland de
spons geveegd heeft over 1830.
De geschiedenis der stichting van de
Oud-Pompiers dagteekent van over
bijna twintig jaren. Het jonge geslacht
kent ze niet en de ouden moeten ze
vergeten.
S* Barbara, patrones der muziek van
het kanon en S10 Cecilia patrones dei-
vredezangen zijn van beide kanten
vereerd gebleven. Mochten zij beide
eene overeenkomst verwezenlijken die
aan sommigen onmogelijk schijnt
Het sympathiek onthaal dat dit
artikel in de stad bekomen heeft be
wijst dat het beantwoordt aan de
wenschen dor bevolking. Er blijft nu
niets anders meer te verwachten
dan dat de eerste stappen van het
journal bevestigd of afgekeurd wor
den door de bevoegde overheid.
Maar het is te vreezen dat men er
niets van zal doen. Men versmaadt de
dagbladen op het stadhuis
Al wat wij weten, is dat de Har
monie der Oud-Pompiers verscheide
ne keeren gevraagd heeft om op den
zelfden voet gesteld te wordeu als de
katholieke Fanfare, die ondersteund
worden voor de Concerten die zij
geeft.
Deze gelijkheid van behandeling
is haar tot hiertoe altijd geweigerd
geweest.
Wacht niet tot den laat-
sten dag om uwe visietkaar-
ten te laten maken, gedrukt vanaf
1-50 fr. gesteendrukt 3-00 fr. het
honderd, op schoon wit ivoor en wel
verzorgd in de drukkerij èp boek
handel E. Lambin-Mathée,
Dixmudestraat,53?te Yper.
in eenen gerusten sluimer viel, sliep zij on
gestoord voort tot aan den morgend.
Zij droomde dat het reeds morgend was
geworden, en dat zij en oom True en Willie
eene vermakelijke wandeling deden dat
oom True weder gezond en sterk was
zijn oog helder en zijn tred vast, en dat
Willie en zij vergenoed en vrooiijk wa
ren.
En terwijd zij den schoonen droom
droomde, weinig denkende dat haar eerste
vriend en zij de paden des levens niet lan
ger te zamen zouden betreden, kwam de
bode een bode, zacht van hand en niet
luidruchtig van tred en in den stillen
nacht de wereld sliep, nam hij de ziel van
den goeden ouden True en voerde ze huis
waarts tot God
Zestiende hoofdstuk.
Een nieuw te huis.
Twee maanden zijn na den dood van
Trueman Flint verloopen, en Geertrui is
sedert eene week in het huisgezin van den
heer Graham opgenomen. Het was door
middel van een nieuwsblad dat Amelia
het eerst van het onverwachte sterfgeval
hoorde, en toen zij terstond daarop haren
vader met hare wenschen en voornemens
ten aanzien van het hulpeloos achtergeble
ven kind bekend maakte, bevond zij dat zij
van hem geenen tegenstand had te vreozen.
Alleen bracht hij haar onder de aandacht,
dat het niet gelegen zon komen Geer
trui zoo dadelijk in huis te nemen,
daar zij spoedig een bezoek bij verre bloed
verwanten zouden gaan afleggen, en niet
terug komen voor dat het bijna tijd zo"
zijn om voor den winter naar de stad te
verhuizen. Amelia gevoelde het gegronde
van dit bezwaar; want hoewel jufvrouw
Ellis gedurende hunne afwezigheid te huis
OF DE
Zij zag up. i
