Nieuws- en Aankong g gsblad. De les van 't Verleden 2P. Jaargang. N' 77. Prijs per nummer 30 centiem Zondag 17 Juni 1928. Verschijnt Wekelijks. Beheer en Opstel: Statiestraat. 39. Y e Postcheckrekening: 2131.97. (Kud. Claeys.) P. J. VUYLSTEKE Waarom zij hom haten Abonnementsprijs 16 ir. I/O per jaar. 9 Ir. per ball jaar. 5 Ir. per drie maanden. Buitenland 25 fr. Men abonneert op alle postkantoren. Aankondiging» bj osereenkomsr. Tanel op aanvraag. Alle nieuws moet tegen ae Donderdag ten laatstetge zonden worden. Saamlooze artikels worden niet opgenomen. Met zal wel zeker niet ongepast zijn den sluier van 't verledene eens eventjes op te lichten omdat daarin steeds nuttige lessen voorhanden zijn; terzelvertijde ook omdat dit verledene toch zoo rap vergeten wordt. Otn maar een voorbeeld aan te halen: wie spreekt er nog van die inenschen die onder den oorlog op den honger en het lijden hunnei|medeburgers gewoekerd hebben? Wie schandvlekt ze nog diegenen die door leveringen aan den vijand en inet hulp der bezetting hun zakken proppensvol gevuld hebben? Integendeel velen dezer slaan nu hethooge woord aan, zijn de hevigste aan bidders van de belgische vaderlandsliefde en banvloeken iedereen die het aandurft er een andere meening op na te houden. Maar hierover eigenlijk is het niet dat we een paar woordjes willen zeggen. Dit weze enkel herinnerd om ons volk opmerkzaam te maken dat er dingen zijn die men zoo rap niet mag vergeten. Op die vergetelheid immers steunen ook een menigte politie kers; met donderende stem zullen ze U wijs maken dat zij geen duimbreed afwijken zul len van datgene wat zij als een minimum van rechtvaardigheid aanzien, volmondig erkennen zij dat zij liever een mandaat prijs geven zouden dan hun volk te verlooche nen of te bedriegen. Och kom, zij weten immers heel goed dat het volk met de ver getelheid geboren is, en ze enkele jaren na dien geen rekenschap zullen hoeven te ge ven over die woorden en beloften. Juist hierdoor beloven zij maar op, zonder voor zichtigheid of vooruitzicht en schikken zich naderhand volgens de omstandigheden of persoonlijk profijt. Gaan we nu eeqs enkele feiten na der Vlaanische politiek sedert den oorlog. Voor- eprst willen wij eens herinneren aan het zoo veel omstredene miniminnprogrammu. Het is alsof dit woord uit het politiek woorden boek verlpren is gegaan. De 4 punten van dit programma Viaamsch in het leger, be stuur, onderwijs en gerecht, vormden het mipimum der eischen en moesten de ge lijkheid in rechte en in feite door den ko ning zoo plechtig beloofd tijdens zijne troonrede tot stand brengen. Ware het niet zoo treurig voor den groei van ons eigen volkswezen, het ware om te lachen over die ongemeene drukte en lawaai welke in de eerste jaren na den oorlog rond dit minimumprogramma gemaakt werd in con gressen, meetingen, dagbladen enz. Wij hebben er genoeg van en zullen ons de moeite sparen om een tweede maal de regeering naar haar inzichten te vragen schreef de Standaard op 13 Mei 1919 Voor de Vlaanische Interpellatie door Van- devijver, Van Cauwelaert en Vanderperre in Mei 1919, schreef Van Cauwelaert in hoogst eigen persoon Verstoot de regee ring de laatste kans die haar wordt gebo den, zoo moge zij zich voorbereiden op een strijd zonder genade, want wij zijn niet van zin de lajheid te begaan de toekomst van ons volk voor een lijdelijken schijn- vrede op te offeren En na de interpella tie schreef diezelfde heer Van Cauwelaert De regeering heeft de laatste kans die zij had om het vertrouwen der Vlamingen te herwinnen, verstooten. Zij moge het slacht offer zijn gew eest van inwendige tegenstrij digheid. van hofintriges of van om 't even welke camarilla, voor ons telt alleen het feit dat zij niet van zin is voldoening te ge ven aan de rechtmatige eischen van ons volk, ten koste zelfs van ontrouw aan haar gegeven woord. De heer Van Cauwe laert, tegenwoordig burgemeester van Ant werpen, steunpilaar van een regeering die identiseh dezelfde is als deze waaraan hij die woorden toestuurde met dezelfde hoofdmannen als Jaspar, Hymans, ik her haal Van Cauwelaert moest rood komen van schaamte bij 't herinneren aan dje woorden. Dan waren het geen nationalis ten nochtans die spraken van woordbreuk, strijd zonder genade, lafheid tegenover eigen volk, hofintriges en wat weet ik al, 't was de heer Van Cauwelaert in hoogst eigen persoon En na die regeering zijn een reeks andere aan 't bewind gekomen, geen enkele nog heeft het minimumpro gramma durven aankleven, laat staan uit werken. Steeds nu nog 9 volle jaren later moet die laatste kans waarvan Van Cauwelaert sprak haar beslag krijgen, en nog worden de regeeringen, welke zij ook zijn, gesteund en voortgetrokken dooi de Vlaamsche luidroepers van 1919 I let minimumprogramma is sedert lan gen tijd een niet te bereiken maximum ge worden, waarvan telkens een stuk afsplin- tert bij den minsten storm die er tegen opsteekt. Wat moeten diegenen die vroe ger het minimumprogramma bestreden hebben in hun vuistje lachen als zij denken aan het weinige dat verwezenlijkt werd de berg die een muis gebaard heeft En hoe zou het anders kunnen? De 9 jaren na den oorlog hebben aan de vijanden van Vlaanderen genoeg getoond, dat trots bedreigingen, volksoptochten, congressen, enz. de leiders der Vlamingen te bang wa ren om maar éénmaal een daad te stellen tegenover liet moedwillig verzet der opeen volgende regeeringen. Te Hasselt roept de heer Poullet uit Geen herstel van grie ven, geen subsidiën meerOnvoorwaar delijke bestrijding dus van eljce regeeiing die het Vlaamsche vraagstuk niet oplossen wil. En als diezelfde mannen, die onverbid delijk iedere toegeving aan Vlaanderen weigeren, enkele jaren nadien door hun gekuip in het zaaien van wantrouwen in 't land, liet eerste demokratisch bestuur met Poullet als hoofdminister, in 't zand deden bijten, toen als gevolg der finantieele manceuvers onze Vlaamsche mensehen hun gespaarde centen zagen wegsmelten, toen, ja, na al die kaakslagen, in 't openste der Vlaamsche vertegen woordigersen't Vlaam sche volk, toen stemden zij 1 1 2 miljard nieuwe belaslingen en protesteerden eens heel braafjes dat zij in de nieuwe regeering geen vertegenwoordigers hadden. Hoe zou den Jaspar, Hymans en Vandcrveide ont zag kunnen voelen voor een groep die zich wel eens kwaad maakt als 't niet naar zijn zin is en voor een tijdje in een hoekje aan 't pruilen gaat staan als een stoute jongen, tnaar dan ook telkens weer bijspringt en het trekpaard wordt van diezelfde regeeriu- gen. Neen, voor zoo'n leiders heeft men geen ontzag, zelfs geen achting. Dit alles wilden wij eens herinneren aan onze lezers opdat, zooals wij in 't begin schreven er sommige dingen zijn die men niet mag vergeten, wil men den speelbal niet worden van politieke avonturiers. Ook nog omdat wij hierdoor klaar getoond heb ben dat alle Vlaamsche werking zooals zij door de laamsche Kamergroep gevoerd wordt enkel knoeiwerk en nuttelooze kracht l «iM'Yïiar is <>rool r*- 1 11 (InnjMMül <lo nood n in do sfad van Loio on S< 5 oldo verspilling is. Intusschcn wordt Vlaanderen tn het Vlaamsche volk, door economie, financie èn.militarisme in zijn eigen leven druppel voor druppel vergiftigd en onder gaat het weinig roemrijke lot - onder onschuldig toezien der Vla.imsclie leiders zijn bloedeigen natuur zooals zij door God gewild werd, te zien verbasteren ter verheerlijking van een staat die nooit of nooit in zijn tegenwoordig wezen, het Viaamsch volk, de Vlaamsche natie erken nen kan of zal. iSHSSHfüSHHl Borms. De haat raast op als een wilde vlammen zee om dien naam. Waarom die haat om den schamelenge vangene, waarom wordt die naam gehaat tot op den troon van de Belgen? l'iet aktivismé liep toch uit op een neder laag Waarom den verslagene haten? Strijd, al liep hij uit op een nederlaag, is vooreen volk een verfrisschend bad. Ons volk heeft in zijn eeuwenoude ge schiedenis meer nederlagen gekend dan zegepralen en we danken ons bestaan even goed aan de nederlagen als aan de zege pralen. Het stroomende bloed van tie nederla gen heeft mede dwars door het vlakke land heen, waar geen heuvelrug glooit of geen stroomtje vloeit, de heilige g. ens geteckend tusschen ons en de vreemden. Zij die vielen hebben voor het vaderland evenveel gedaan als zij die zegevierden. Zou ons volk de Franscheove; heersching hebben overleefd zonder het bloed dér Brigandsuit den Boerenkrijg? Was dat bloed niet als de olie in de lamp die het levenspitje brandend hield gedu rende een lange reeks van donkere jareni? Trok dat bloed geen heilige schreve tus schen de kinderen van de verslagenen en den vreemden overwinnaar? Het aktivisme was een neerlaag maar er was strijd geweest. De oude Wate had gelijk toen hij op sprong van vreugde bij het zicht van een Germaan slaags met een Romein. Strijd! Strijd! Ik heb het gezien. Voor de neerlaag was er strijd geweest. De strijd bewees dat er nog leven was, de strijd staalde dat leven tot intenser le venskracht. Daarom haten ze het aktivisme met een doodelijken haat. Het aktivisme bewees dat Vlaanderen nog leefde. Borms is het symbool van dit aktivisme daarom haten ze Borms. Het aktivisme deed meer het werkte voor de toekomst. Het trok een nieuwe bloedige schreve tusschen het verslagene Vlaanderen en het overwinnende België. Ik kan begrijpen dat ze 'taktivismehaten. Zonder het aktivisme was er geen enkele vluchtheuvel overgebleven waarop het i Vlaamsche leven zich kon terugtrekken voor de Belgische vloedgolf die onweer staanbaar op kwam zetten na den wapen stilstand. Het aktivisme had in honderden steden en dorpen kleine cenakels opgericht waar terwijl het grauw op de straten joelde het Licht met bevende handen beschermd werd tegen de rukwinden daarbuiten. Daarom haten ze hem den schamelen gevangene met dagelijks feller wordende haat. 1 lij heeft met de kracht van zijn offer de \anhoop uit onze harten geweerd. Ze moeten hem wel hatenhij is het sym bool van het aktivisme: van den eersten overmoedigen sprong van Vlaanderen naar het leven sedert den Boerenkrijg en hij is de groote schuldige aan het groeiende na tionaal bewustzijn in Vlaanderen. Zij mogen hem haten, zij moeten hem haten. Aldus bewijzen ze Itcjc zwak ze zich voelen. Wij moeten hem liefhebben. Wij moeten zijn offer hoog schatten en volgen van verre. Niet allen kregen wij de kracht om een ki nis als het zijne te torschen. Allen kregen we kracht genoeg om elk l zijne bij te dragen om zijn offer te laten vruchtbaar zijn over Vlaanderen. groot SC IIO EX EX kliTn Let goed op het adres IN DEN POSTHOORN ■J* Lonf«yandoo^ne Boterstraat, 50, YPER. o OVERGROOTE KEUS VAN' Mans-, Vrouw- en Kinderartikelen Allen van eerste hoedanigheid Schoenen op maat .-Allerhande herstellingen KOMT ZIEN EN OORDEELT. Yi'EUSCII l,EYE.\ Processie. Begunstigd door een heer lijk weder heeft de processie ter eere van liet H. Sacrament haren gewonen omgang kunnen doen. Overal waar de geestelijke doet voorbij trok waren het ineerendecl der huizen bevlagd en verlicht en op den doortocht bemerkte men de eerbiedigste houding voor het Allerheiligste. Eene nieu wigheid voor dit jaar was het rustaltaar aan S< Niklaaiskerk van waar de zegen met het Allerheiligste voor de vele knielende gcloo- vigen gegeven werd. Vele volk volgde den grooien ommegang. Naartiasselt. - Op Zondag 17 Juni te 4 uur stipt namiddag, in S» Maartenskring wordt er eene vergadering gehouden voor al die willen medegaan naar de H. Harte- feesten van Hasselt op 29 Juli. Prijs der reis alles inbegrepen 27 fr. Die een bezoek wil len brengen aan de koolmijnen betalen 2,50 fr., doch daarom moeten zij hen dade lijk aangeven bij Eerw. Heer Roose, Wal ks traat. Nauwkeurige en nadere inlichtin gen zuilen verschaft worden.

HISTORISCHE KRANTEN

De Ypersche bode (1927-1928) | 1928 | | pagina 1