Ongelo oflijke Concur entie Weekblad De Ysergalm Eessenstraat, Dxmude FEESTEN American Girl H. Soenen-De Craemer Een Gemaskerd Bal Bemint uw profijt Aan het beheer van het Ghauvins in de XVII eeuw Verkoopers H. Soenen-De Craemer Kleederen die glimmen. dit is liet beste merk der cigaren Eessenstraat DIXMUDE Tel. 94 Het uur in de voornaamste steden der wereld Opening van een Kruidenierswinkel, Wijnen en Likeuren. Oud gekend huis Den Nieuwen Haan», Theophile Goquel, Noord- straat, 30, Diksmuide, opvolgster Louisa Goquel, echtgenoote Remy Roose. Komt zien en oordeelt, Gij zult ondervinden dat onze prijzen lager zijn dan elders. Door trouwe en nette bediening hoop ik met vriendschap, de gunst van eenieder te winnen. Ziet en oordeelt Eessenstrast T©1. 94 Naam mijn Gelieve mij in te schrijven als abonnement op uw blad eri het kwijtschrift over 1925, (zijnde 7,5o fr.) ten mijnen huize door den postdienst te laten aanbieden. waarvan de kaarten of affichen tén bureele van dit blad gedrukt zijn worden kosteloos opgenomen. AL TE HAASTIG Op het gemeentehuis Ik kom het overlijden van schoonmoeder aangevers. Hoe laat is zij gestorven Zij is nog niet dood maar de genees heer heeft gezegd, dat alles binnen twee uren zal afgeloopen zijn. Hoog en snoevend was inderdaad de toon van een der brieven, welke de jonge kapitein aan zijnen luitenant schreef Barsch en vernederend duwde hij hem toe, na ge zegd te hebben niets te weten van ’t geen zijne soldij betrof, dat de officiers van Breauté niet met tegen veertig hunner te genpartij behoorden te wijken en dat wat hem betrof, hij den strijd van twintig der zijnen tegen veertig van die der compagnie van Grobbendonck wilde aannemen. Overigens was er nu schande over hem gekomen, tengevolge der neêrlaag van zijnen luitenant, hij zou bij de eerste gele genheid die zich zou aanbieden, den moed zijner soldaten anders toonen, dan gij, 200 schreef hij, gedaan hebt. Volgens krijgsgebruik kwam de brief van Breauté niet onmiddelijk in de handen van niet seffens in een der vier catogoriën kunt rangschikken lijk een leerling die niet aan stonds zeggen kan tot welke verbuiging een woord behoort. En juist dat nieuwe van die stijve indee- ling in vier groepen, dat nieuwe, dat de oorspronkelijkheid en veelzijdigheid van het leve» miskent is de oorzaak dat thans meerdere personen hunne sympathie voor de standsorganisatie verloren hebben. Wanneer wij de zaak nu eens van dich ter bij gaan onderzoeken dan bevinden wij, dat de indeeling in standen zich evenmin doorvoeren laat als de indeeling van de aardebewoners in drie of vier menschen- rassen. De groepeeringen, welke de geleerden vormen, onderscheiden zich wel is waar door abstracte kenteèkenen die zich in en kele zuivere typenzullen laten terugvinden. Maar van het zuiver type van het eene ras, naar het zuiver type van een ander ras is er een onafgebroken keten van tusschenty- pen waarvan vele zich bij de tweegroepen zouden laten indeelen al naar de kenteeken die men beoogt. Het ideale type is ais een aantrekHngs- punt in wiens veld enkele aardebewoners komen te staan, terwijl andere niet weten waar zich geschaard. En zoo gaat het ook voor de indeeling van de bevolking van een land in standen. Er bestaat een ideaal type van den Werk man de persoon die arbeidt voor een patroon en met zijn loon aan alle nood wendigheden moet voorzien. Een type van den landbouwer. Een type van den middenstander. Er bestaan in de werkelijkheid vele per- den gevangen luitenant; alvorens hem dezen te doen geworden, werd hij door Gerard Abrahamshgelezen en vinnig voelde deze zich over de uitdaging, daarin vervat, ge kwetst. Hij schatte zijne Brabanters en Vlamingen hoog en kon niet dulden dat zij door dien Franschman zoo werden gemin acht. De kapitein was wel is waar niet aanwe zig; doch de luitenant nam op zich Breauié te antwoorden,en ook deze brief kenmerkt de tegenpartij. Was het schrijven van Breauté snoevend, dat van Abrahams draagt het karakter van beraden, vol ver trouwen in den moed zijner soldaten. Hij wilde doen gevoelen, dat de Nederlander in «vromichheijt» niet achter den Fransch man staat en dat hij voor eene schande aanzag, om het hem aangeboden ongelijk gevecht aan te nemen, eene schande niet alleen voor zijnen kapitein en zijne compag nie,maar voor zijne landgenooten.«Indien zoo schreef hij aan Breauté, hij het ge vecht tusschen gelijk getal wil beproeven, zal ik, Abrahams, den toegeworpen hand, schoen oprapen. Met onze denkbeelden had Abrahams de snoevende en onbepaalde uitdaging van Breauté, zonder gevaar, met eenen glim lach kunnen bejegenen. Die uitdaging was overigens niet rechtstreeks tot hem gericht en het was de beurt aan Breauté, bij de eerste gelegenheid welke zich aanbood te bewijzen, dat hij zich beter dan zijn luite nant van zijnen plicht wist te kwijten; doch Abrahams onderging het nu in onze legers nog heerschende vooroordeel, dat van het valsch® punt van eer. Er bestond daarenboven misschien nog een andere prikkel in zijn karakter, name lijk haat tegen de .stadhouderlijke partij, Abrahams had vroeger aan de zijde van prins Maurits gestaan en was tijdens de overgaaf van Geertruidenberg,cornet in de ruiterij van John Wingfelt, een engelsch ritmeester en gouverneur van gemelde stad, tengevolge waarvan hij beschuldigd werd de hand te hebben gehad in de overgaaf dezer vesting aan de Spaanschen. Gouverneur, officieren en garniezoen werden door de Staten verraders verklaard en elk middel tot verantwoording werd Abrahams afgsnedcn, die overigens bij de Staatschen slecht gezien was, omdat hij, schoon den prins van Oranje_dienende,im mer Katholiek gebleven was. Doch de be schuldiging van verraad, den eenvoudigen cornet aangewreven, terwijl de gouverneur zelf zich tegen de Staten en meer voor de Spaansche partij verklaarde, rust geene vaste gronden. Zijne geboortestad ’s Hertogenbosch was middelerwijl onder het gezag der her togen teruggekeerden dewijl het denkbeeld van een algemeen vaderland destijds nog onder den localèn, of zoo men wil gewest geest verdrongen lag, is het zeer goed aan te nemen dat Abrahams van de gelegenheid der overgaaf gebruik maakte, om aan de zijde der stad te staan waar zijne familie betrekkingen gevestigd waren,en aan welke hij niet alleen door geboorte,, maar ook door godsdienstig gevoel verbonden was, welke laatste Staatschen immer een doorn in het oog was. Wellicht ook was hij ont goocheld over de partij die hij diende, van welke hij, na de overwinning, geene loyale rechtherstelling voor zijne gewest- en ge- loofgenooten te gemoet zag. Wordt voortgezet. sonen die aan dat type volledig beantwoor den. Maar hoeveel zijn er niet die men moeilijk in een of andere groep indeelen kan, of die zich bij twee groepen thuis voe len Neen, een merkelijke scheidslijn be staat er niet dan in de verbeelding der theoretici van de standsorganisatie. Waar deze het echter geheel valsch voor hebben, is, wanneer zij als vierde groep dien der vrije beroepen uitgeven en daarin willens nillens verduiken al wie geen plaats gevonden heeft bij werklieden,landbouwers of middenstandeis als b.v. de priesters, magistraten, advokaten, geneesheeren, onderwijzers, enz. Al die personen worden dan als groep,als stand tegenover de ande re standen gesteld en zijn verondersteld afzonderlijke en tegenstrijdige economische belangen te hebben. De standsindeeling zoo voorgesteld, is niet alleen valsch, ze is gevaarlijk. Immers priesters, magistraten, zelfs geneesheeren en advokaten (deze die de traditioneele conceptie van hun ambt bewaard hebben) in eenen economischen stand indeelenszoo- dat de andere standen er eenen tegenstre ver zooniet eenen vijand in zien, is eene onverantwoordelijke daad. Priesters en magistraten b.v. zijn altoos aanzien geweest en moeten aanzien blijven als de dienaars van het algemeen belang, als staande buiten en boven het gekijf der standen. (Reeds daarom alleen om hunne onafhankelijkheid te vrijwaren moet de gemeenschap er voor zorgen dat hunne bezoldiging toereikend zij). Die personen indeelen in eenen strijdenden stand, is het vertrouwen der andere standen aan een te harde proef onderwerpen. Het indeelen der bevolking in standen,is dus niet eene zoo gemakkelijke taak. Sommige personen staan op de grenslijn tusschen wel bepaalde standen, andere blijven weigerig voor elke indeeling omdat zij hoofdzakelijk sociale dienaars zijn, be kommerd met het algemeen belang. Geene indeeling dus der maatschappij in afgescheiden welbepaalde groepen lijk de classificatie der naamwoorden in man nelijke, vrouwelijke en onzijdige. Die indeeling komt niet overeen mót het ingewikkelde dat alle leven kenmerkt.Maar wel groeperingen van belangen in den schoot der eene partij als daar zijn de belangen van arbeiders, van landbouwers, van middenstanders groepeeringen waar- meê, om reden van de getalsterkte alsook van de gegrondheid der eischen, de partij rekening houden moet,zoo voor het opstel len van het programma als voor het afvaar- digden van vertegenwoordigers in den schoot der publiek rechterlijke en politieke organisaties. Maar die vele andere die zich niet aan getrokken gevoelen tot een van die belan- gen-groepeeringer. of niet weten tot welke ze zich keeren moeten omdat zij bij twee of meerdere groepen thuis hooren, en die gene wien eerst en vooral het algemeen belang, 't is te zeggen de harmonie tus schen de economische klassen, bekommert moeten toch ook hunne vertegenwoordiging vinden en wel door zulke candid aten die door alle groepen om reden van hnnne rechtschapenheid aangenomen worden. De programmes der verschillende stan den schijnen wel eens overeenigbaar voor wie midden in den strijd staat en de eco nomische belangen van een stand verdedi gen moet.Voor wie echter de vraagstukken bestudeert sub specie aternitatis, rekening houdende van de rechten- en rekeningleer is het vraagstuk niet onoplosbaar. Dat het vaandel der werkliedenpartij Onder zijne plooien dus alle werklieden vereenige dat de middenstander trouw en strijd usdg zijn vaandrig volgedat de landbouwers zich scharen ter verdediging van hun speciaal programma maar dat boven deze groepen het vaandel wappere dér rechtvaardigheid en naastenliefde, Dit laatste trekke voorop ten strijde.' En zooals het werkelijke leven is, zoo Ook hoeven de vertegenwoordigingen te zijn in gemeente- en provincieraden,in Ka mer en Senaat. Op onze lijsten moeten de verschillende groepeeringen vertegenwoor digd worden, maar bovenal moet een ver tegenwoordiger der algemeen® belangen bpgenomen worden die de sympathie en het vertrouwen van alle groepen om zijne rechtschapenheid geniet. De middenstand zou hoopvol en met genoegen een dergelij- de lijst begroeten. P.S. De maan heeft het menschdom verleden Zaterdag beet gehad, ze dook haar weg achter dikke zwarte wolken, en de liefhebbers van ’n maneklips zullen nu moeten geduld hebben tot in 1927, ten ware dat men ze te ziene kreeg in eene cinema. worden aangenomen in alle steden en dorpen der Yserstreek, Goede bijverdienste. Te bevragen ten bureele van het blad. DRUKKERIJ Alle drukwerken, Moderne inrichting. BOEKBINDERIJ Pracht- en gewone banden. Stempels in koper en caoutchouc. Dateurs. Tampondoozen. Bureel-, School- en Teekengerief. Postkaarten. Papierhandel. Fantasieartikelen. Kerkboeken Handelsdrukkery dixmede Sommige stoffen zijn niet aan te prijzen om er kleederen van te maken vooral voor lieden, die niet dikwijls van gewaad kunnen veranderen die stoffen beginnen na eenigen tijd te glimmen op de ellebogen, op den rug, kortom op alle plaatsen waar ze spannen of bewreven worden. Om dien glans er uit te krijgen, is het voldoende ze te wrijven met een puimsteen, gedoopt in een mengsel van twee deelen water en een deel arseniek-sulfaat. Neemt een abonnement en U zijt zeker regelmatig den Woensdag morgen per post DE YSERGALM te ontvangen. Tp HurPTl schoon woonhuis met poort, dienstig voor handelsluis of herberg en winkel met twee afzonderlijke ingangen. In geval van herberg geen verplichting aan brouwer. Schoone ligging Hoek der Weststraat en IJzerlaan te Dixmude. Onmiddelijk gebruikbaar. Inlichtingen ten bureele van dit blad. Ggen hooge pacht. VERKOOP IN ’T GROOT EN ’T KLEIN Winkeliers, Herbergiers, vraagt onze prijzen. Verbruikers, eischt de American Girl sigaren, ’t is in uw voordeel en uw gezondheid I (Vervolg) Hoe het zij die klacht over het onthou den zijner gagie doet een niet heel grootsch denkbeeld van luitenant-kapitein Jacques opvatten doch het antwoord dat de luitenant ontving, brengt ons in de gele genheid om een nauwkeurigen blik in het karakter van Breauté te werpen. III Wanneer het middag is te Brussel, dan is het te Alexandrie i3,5g uur te Amsterdam 12 uur te Antwerpen 12 uur te Athene 14 uur te Baltimore 6,53 uur te Berlijn i3 uur te Bsrn i3 uur te Bucharest 14 uur te Budapest i3 uur te Beunos-Aires 6,06 u.; te Calcutta 20,o3 uur te Kaap Hoorn 7,23 uur te Capetow 1,14 uur te Caracas 7,23 uur te Chicago 6,09 uur te Keulen 1 uur te Konstantinopel 2 uur te Kopenhagen 1 uur te Dresden 1 uur; te Fdimburg 12 uur te Lisabonne 12 uur te Londen 12 uur té Madrid 12 uur te Moscou i5 uur te Panama 6,41 uur te Pékin 12 uur te Rome 9,07 uur te Yokohama 21,18 te St Petersburg 19,06 uur te Santiago 15,5o uur te Tunis i5,25 uur te Weenen 1 uur. De vasten-avond had alom zijne tenten van weelde en vermak opgeslagen. In de schouwburgen en danszalen werd in weinige dagen meer gaz verbrand dan vroeger gedurende een ganschen winter eene kleine stad noodig had De modisten werkten dag en nacht en ook wel geheele Zondagen aan balkleedjes, die voor een tooisel van slechts weinige uren bestemd waren, ofschoon er soms meer geld aan werd besteed dan het loon van een werkman gedu rende een ganschen kouden winter bedraagd; de coiffeurs tripelden van het eene huis aaar het andere om de toovermiddelen van po made-pot en krulijzer in practijk te brengen en de dames gaven geen enkel teeken van ongeduld, al moesten zij zich ook een gan schen dag met een hoofd vol papilloten verschuillen,zoo groot was het vooruitzicht in een kortstondig genot, dat somtijds niet slechts duur maar ook betreurenswaardig is. ’t Is opmerkelijk dat de uitspanningen van de Vasten-avond toe nemen naarmate de voorschriften betreffende het Vasten meer ver waarloosd worden. Dat is een staaltje van de verkeerde wereld, die men tegenwoordig niet meer op de kinderprenten, maar in het werkelijk leven te ïien krijgt. Doch wij moeten bij ons onderwerp blijven. Het is Vasten avond en al wat jong en levenslustig is geeft zich aan de vreugde over. Steekt daar kwaad in Wij zullen dit niet zeggen, wanneer die vreugde betamdijk is en aan de zedelijkheid kan worden ge- toest, doch er zijn Vasten-avond-vermaken die dezen toest niet kunnen doorstaan, die men kan houden voor een roekeloos spel met onschuld en deugd. Onder die vermaken noemen wij de ge maskerde bals, die bijeenkomsten van vermomden, waarop de blos der schaamte op den dorpel wordt achtergelaten, waar deug nieten gelegenheid lebben om, zonder verantwoording, te fluiste ren wat zij in ander? kringen moeten verzwijgen. Toch worden cergelijke bijeenkomsten bijgewoond door jon ge lieden van een oiberispelijken levenswandel, die prijs stellen op hun goeden naam. 2ijn zij onbekend met de gevaren die hen daar bedreigen Dit is schier onmogelijk bij de overtuiging dat meestal aan gemaskerde bals word deelgenomen door personen, met wie men niet in een adem genoemd zou willen worden. In een aanzijn’:k koopmans-huis, in een onzer groote steden, had reeds eenige dagen zulk een strijd tusschen geweten en ijdel heid plaats gehad, die, als gewoonlijk, ten koste van het geweten dreigde te eindigen. De dochter des huizes, een onberispelijke, braaf meisje, droomde dag en nacht van het bal dat eerlangs zou plaats hebben. Overtl waar zij bij hare vriendinnen kwam en dat zij die vriendinnai meer dan ooit opzocht was zeker niet zoo natuurlijk als gevaaüjk hoofde zij slechts van het bal spreken en de genoegens die men daar te wachten was. Overal zag zij schoone zijden masters, costumes uit de vorige eeuw die de eene oud, de andere jeugdg maakten, en wanneer zij hare oogen sloot zag zij, in den geest, n eene schitterend verlichte zaal eene bonte mengeling van persosen herderinnen aan den arm van een ridder oude matrozen met era domino gepaard enz. en het werd steeds minder twijfelachtig vie in den strijd tusschen geweten en ijdel heid de overwinning zou behalen. Toen zij eindelijl eens weder van zulk een bezoek te huis kwam, nep zij, schiermet de tranen in de oogen och, moeder, laat mij toch naar hetbal gaan, slechts dezen keer, opdat ik eens kan zien hoe het daartoegaat. De moeder schude het hoofd. Kind, sprak zij, gij weet niet wat gij vraagther geldt vooral het spreekwoord w’acht u voor den eersten stap Zoodra gij eenmaal zulk eene bijeenkomst hebt bijgewoond, zal Jet u nog moeilijker vallen uw verlangen te bedwingen. Maar Mina B. n Suze K. gaan er heen, zij zijn braaf en deugdzaam. Ik zal dit niet tegaspreken, doch of zij op den duur braaf en deugdzaam zullen blij en, wanneer zij zoo driftig een vermaak na jagen dat hoogst gevarlijk is, hieraan twijfel ik,en of zij, na afloop van een gemaskerd ba, hun geweten kunnen onderzoeken zonder te blozen, hieraan twijel ik nog veel meer. Doch ik wil u eens de geschiedenis vertellen ran een meisje dat zeer driftig aan soortge lijke vermaken verslaaf was, ik geloof niet dat gij daarna nog lust zult gevoelen om naar iet gemaskerd bal te gaan. De moeder haald bij die woorden diep adem men kon zien dat zij hevig aangedaawas. Toen ik jong w.s kende ik een meisje van uwen leeftijd, dat zeker even veel recht ad om zich onberispelijk te noemen als gij. Zij had hare moeder, ie weduwe was, hartelijk lief, zij was zelfs vol opoffering voor har. Nooit zou zij een verlangen van hare moeder onbevredigd glaten, nooit tegen haren wil verzet hebben, doch toevallige omstadigheden, het aansporen van vriendinnen het toegeven aan een oibestemd doch onweêrstaanbaar verlangen brachten haar op een gmaskerd bal, en toen zij eenmaal dien roe- keloozen stap gedaan ’ad, bezat zij geen kracht genoeg om zich aan dat gevaarlijk speimet de deugd te onttrekken. Zij was wel niet slecht geworden e. niemand, die haar kende, kon eenige ver andering in haar besperen, zelfs hare moeder niet, doch hare deugd moest toch saipbreuk geleden of voor het minst gevaren doorgestaan hebben, wnt hoe kon het anders zijn dat zij na elk bal huiverde, dat zij m« elk nieuw bal een hevigen strijd met haar geweten te strijden had maar altijd haar hart en hare neigingen de overwinningen liet behien Noch de smekingen, noch de liefde volle woorden en raadgevingen harer moeder konden haar terug houden eij werd doe een onweerstaanbaren drang naar het gemaskerd bal gevoerdjdat voor haar verlokkend, zoo tooverend schoon was. Het ging har als een speler zij zou alles, alles, wel j en adreg licht zelfs de liefde haremoeder, opgeofferd hebben voor eene ge- nieting, die telkens doeberouw gevoigd werd, maar waaraan zij i zich toch altijd op nieuvweder prijs gaf. (Wordt Vervolgd) I

HISTORISCHE KRANTEN

De Yzergalm (1925) | 1925 | | pagina 4