d
BffiMI
llilllllMIIIWME
II
^iiiiiiuiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiie
i
in
yi
nlll
u® 3»-,,
wfi® o
4
ft i
|w
VOOR VEURftE
L
a
gpMWM
s
r
De Nieuwe Tijd.
Zitdagen
De Wereldpolitiek
c
|fWi|4
L
LEVE PIUS XI.
m
Leve Pius XI
Voor God, Tsoi en Vaderla.
2J
J
'Ufa
Tf
T
I
i
Eerste jaar N’ 6.
Zondag 12 Maart 1922.
En vele onzer hedendaagsche
gazetteschrijvelaars die er
den godsdienst bijhalen....
1
Drukker-Uitgever, Jules Vanblaere-Decaestecker, Woumenstraat, Diiénude.
1 politieke
o geerne
^vat '^öu men
daarover al niet kunnen zeggen!
Wat er ook van zij, wij mogen ons hier
dikwijls in een misèiéland wanen en
moesten onze missionarissen van Congo
naar ’t moederland terugkeeren, aan ve
len zouden zij dezelfde vraag mogen stel
len als aan hunne pas bekeerde negers:
welke is de allerzaligste leering onder
alle wetendheden der wereld? En hier
gelijk ginder zou het antwoord klinken;
de christelijke leering of de catechismus,
Mochten allen, blanken en zwarten,
overheden en onderdanen die grondwaar
heid even goed begrijpen, betrachten en
naleven! ’t Ware de gulden tijd hierop
aarde.
Maar ja! die gulden tijd was de oude
tijd, zeggen of peizen er vele, en nu zijn
wü de nieuwe tijd!
’k Zat onlangs op den trein en er was
vele volk op reis.
Vóór mij zaten eenige bejaarde man
nen, duivenliefhebbers; elkeen wist te
vertellen hoe men het moest aan boord
leggen om de beste soort speelduiven te
kweeken, en ieder gezegde wierd ge
staafd door het aanhalen van feiten die
reeds lang gebeurd en toqh goed onthou
den warenAchter mij zaten een troep
sportvrienden die al de namen kenden
van beroemde velorijders, die met zijn
kanten en abouten wisten te vertellen
wat er op die en die zes-dagenkoers ge
beurd was, hoe zulk een en zulk een op
den velo zat of op de pedalen stampte
En nevens mij zaten er twee damen waar
van de eene kasteeldame was. Zij wist
te vertellen aan haar gezellin dat de de
ken van haar distrikt overleden was, en
dat het zoolang duurde eer er een nieu
we deken kwam, en L.oe zij aan een on
derpastor gevraagd had waarom de
priesters der dekenij nog niet vergaard
hadden om een nieuwen deken te kiezen;
en er was daar in die dekenij een pastor,
qui fait oeuvre de boche omdat men bij de
begrafenis van een oud-strijder, in de
kerk, een christen vlaamsch liedje had
gezongen in plaats van de Braban^onne.
En zoo ging het een half nur in die
drie groepjes. Dat waren allemaal brave
menschen, en God beware mij van te
peizen of te beweren dat de mensch geen
liefhebbe rij mag hebben of geen verzet
mag zoeken.
En toch ik dacht in mijn zelven zou
den die menschen die zeker allen christen
Voortaan zullen er te Dixmude, IN
DE VREDE, groote markt, regelmatige
zitdagen gehouden worden
1° Den eersten Maandag van iedere
maand door M’ Struye, provinciale Se
nator, van 10 uren voort.
2° Door Mr Goetghebuer, volksverte
genwoordiger, den tweeden Zondag van
iedere maand van na 7 12 ure mis tot
10 uren.
3° Door Mr Brusselmans, volksverte-
woordiger, den derden Maandag van
iedere maand van 10- uren voort.
menschen zijn, al evenveel weten van
hunnen godsdienst? Zou de kennis en
beoefening van dezen niet belemmerd
zijn door de kennis en beoefening eener
liefhebberij? En de zondagmis, wordt
ze nooit verzuimd voor den velo, of de
kinderlijke plicht voor de speelduif? ’t
Ware wonder om nagaan of deze die goe
de duivejongen weten te kweeken, al
even goed menschenkinders kunnen op
voeden. En deze die den naam van alle
befaamde velorijders weten te noemen
zouden zij nog den naam van Jesus Chris
tus kennen? Verschiet niet, beste lezer:
in 1920* verscheen er in ons christen
Vlaanderen een trouwer voor zijn pastor
om ondervraagd te worden ;en op de
vraag wie Jesus Christus was kwam er
na vele dubben en aarzelen dit verbazend
en bedroevend antwoord van. zulken
naam heb ik nooit gehoord. Pijnlijke on-
wetenheid waarover Pius X zaliger zoo
bitter klaagde, en waaraan die heilige
Paus de grot ste on heilet» 'rró on-r be
roerden tijd toeschreef.
Die onwetenheid in zake godsdienst
is zeker erg te betreuren en met alle mid
dels te bekampen. Maar de wanbegrip
pen in diezelfde zaak, zijn ze beter te'ver
ontschuldigen, zijn ze min noodlottig voor
de menschen en de samenleving? Ik zou
het hard betwijfelen omdat een mensch
die in zake godsdienst valsche of onjuiste
begrippen opgedaan heeft dikwijls moei-
1 ijker op den rechten weg terug te bren
gen is dan deze die daarover geen begrip
pen heeft. Zie maar de ketters die altijd
met valsche ofonjuiste gedachten begon
nen om in stijfhoofdige koppigheid te
eindigen.
Al Hinken en Pinken
Zoo gaan wij naar Genua! Maar’t is
op verre na niet zeker dat wij er geraken of
dat er daar eenig nuttig werk kan verricht
worden.Iedereen begint alzoo zijn eischen
te stellen Vrankrijk, England, Duitsch-
land', Sovietland. Waar gaat dat naar toe?
En waren, dat al nog maar gelijkloopende
eischen! maar neen, ze vechten met
malkander gelijk wateren vuur. En daar
bij nog hoe gaat het vergaan in England
Daar brokkelt de regeeringspartij uiteen,
Lloyd George, de eerste minister wil ont
slag nein^n de andere ministers houden
hem tegen en alles is er onzeker. Moest
dat ontslag toch doorgaan, wat gaat er
geworden van Genua Zou het niet zijn
lijk met de conferentie van Cannes waar
alles in duigen viel met het ontslag van
Briand. Dat ware poets wederom poets.
Ondertusschen istr nu toch weerom iets
goeus gebeurd met Egypte dat zijn z Jfs-
beschikkingsrecht, door England aan
geboden, aanveerd heeft. Er is nu weer
om een ministerie - .kamer en senaat zullen
bijeengeroepen worden en dan verder
zal de Egyptische regeering eene na
tionale regeering met England beraad
slagen om den vrede in al zijne bestand-
deelen nader te bepalen.
o
Daarna zal ’t wellicht de beurt zijn
van Palestina alwaar er ook verandering
moet komen. Het Sionisme, ’t is te zeggen
het Jodendom, dat door sommige engelsche
staatslieden tot het leven geroepen wierd,
is er heer en meester. Welnu dat Sionis
me'is eene kleine minderheid, en de
Ware op dat oogenplik de trotsche
Keizer van zijn troon gedaald, en hadde
hij aan dien vreemdeling, uit’t Oostersche
Palestina, de vraag gesteld Wat
komt gij hier doen bij ons? dan zou
die man, die oude visscher, geant
woord hebben
Keizer, gij houdt in uw handen
den scepter der wereld, uw rijk is
machtig en uitgebreid uw Rome, uw
troon is er het glanzend middenpunt van..
Welnu, ik die hier voor u sta, ik kom
naast uwen troon den zetel opichtren
door het offer van zijn eigen bloed niet
door het bloed der oorlogen, maar door
dat der vervolging en der marteling.
Van Nero tot Decius, en van Decius
tot Deocletianus, zag men die heldhaftige
grijsaards malkander, van hand tot
hand, met den herderstaf van Si Pieter
de getu.genis geven van het bloed
En wanneer de H. Eusebius den keten
der vervolgingen en bloedige opofferin
gen zal sluiten, dan treedt uit dit lang
durig doopsel des bioeds het roemrijke
Pausdom vooruit stralend en blinkend,
dragend op het voorhoofd, boven de
glansrijke lidteekens der foltering de
edelste kroon van geloof en liefde, de
eeuwigë Pauselijke tiare.
o
- Maatschappijen storten ineen.
Tronen vallen. Vorstenhuizen vergaan.
HET PAUSDOM BLIJFT.
Op Benedictus XV is Pius XI opgevolgd
Elk graf is een wieg, en waar de oude
boom valt, rijst dadelijk een nieuwe op
met frissche beloften van hoop en toe
komst. De Kerk kent geen ander grenzen
dan de grenzen der aarde en de grenzen
van den tijd. Zij omvat de geheele we
reld en blijft onvergankelijk op de rots
vast. De Paus, spijts miskenningen en
verdachtmakingen, blijft ’t middenpunt
en het Christen Rome de hoofdstad der
geheele wereld.
Aan Hem onze onderdanigheid, onzen
eerbied, onze liefde.
Zekerlijk zou de Keizer, hoe want
rouwig ook, op die woorden den
vreemdeling voor een droomer aanzien
en hem wandelen gezonden hebben.
—o
Ook liet de Roomsche Keizer Claudius
minachtend Petrus en zijn eerste vol
gelingen hun wegen gaan.
Eerst, na vijf en twijntig jaren werd
de keizer gewaar, dat die man veld
won. De Keizer heette niet maar Clau
dius maar wel Nero, En Nero besloot
alras ermee gedaan te maken. Naar
een middel daartoe zoekend vond hij
er echter geen ander dan de beul.
En toen zag, men den vreemdeling uit
het Oosten.'Mien ouden Visscher, die
den slaap der Keizers stoorde den heu
vel van Janiculus beklimmen, en daar
als op een tweeden Calvarieberg voor
het kruis dat hem wachte, vroeg hij
maar een genade aan den beul van
Nero gekruist te worden met het hoofd
omlaag, niet weerdig te sterven gelijk
zijn Meester.
Met de marteling kwam het Pausdom
ter wereld. Het Pausdom bekrachtigde
de leer van Jesus op den Janiculus
in het bloed. Drie eeuwen lang wordt
Petrus’ stoel, de Troon en het Altaar
van Christus met bloed bevestigd.
Want hier beneden ontstaat er niets
duurzaams, tenzij door vervolging
en marteling; door het bloed en in het
bloed niet door het vergieten van het
bloed van anderen, niet door het opof
feren van het bloed van anderen, maar
van een
Rijn en den
Tanais en
en geen
Ten jare 795 sedert de stichting van
Rome, het 12e jaar sedert de stichting
der H. Kerk, toen Keizer Claudius aan
het hoofd stond van het nog machtig
Roomsch rijk, stapte met langzamen
trad een vreemdeling op den Appiaweg,
die leidde naar Rome’ s marktplaats
het Forum.
Daar gekomen, in het hert der wereld
stad, leunend op zijn reisstok, liet de
man (een oude visscher) (fe blikken
rondom zich heen dwalen.
Daar voor zijn oogen rees het
senaatsgebouw het kapitool, met de
lauwerkransen en de ontroovingen van
duizend overwinningen.
Wat verder rees het paleis der keizers
op, waar een mensch, met een woord
met een gebaar deed buigen en beven.
En na dit alles aanschouwd te hebben,
hief de vreemdeling de oogen ten
hemel, en staarde dan peinzend voör
zich uit.
rijk, dat zich ver over den
Eufraat, ver over den
den Nijl zal uitstrekken,
ander grenzen zal kennen
dan de grenzen der aarde, geen ander
grenzen dan de tijd.
Ongetwijfeld zou de machtige trotsche
Keizer medelijdend en spotlachend
gevraagd hebben maar man hoe zult
gij dat aan boord leggen om daartoe
te geraken Waarop de vreemdeling
hem kalm en koelbloedig zou geant
woord hebben
Luister keizer gij regeert door het
zwaard het bloed der volkeren was
het ciment van uwen troon. Ik, ik heb
geen ander zwaard dan mijn reisstok
bloed van andere leerden ik niet storten
maar wel de wonden heelen, en mijn
eigen bloed ten beste geven. jk
kom alleen, zonder wapens, zonder
geld, zonder macht, zonder invloed, maar
dragend op mijn lippen en in mijn hart een
woord dat machtiger is dan uw zwaard, uw
legioenen soldaten, uw keizerrijk Dat
woord sprak tot mij, nu twaalf jaar
geleden, een Man die meer was dan
mensch, een Man die God was, Dit
woord sprak hij tot mij, arme visscher
die netten herstelde aan den oever
van het meer. En hij, die God was
zegde tot mij die niets was Tu es
Petrus, Gij zijt Pettus, dat is steenrots
en op die rots zal ik mijn Kerk bouwen.
Ziedaar het woord dat Hij mij
na liet,, en met dat woord zal ik
de wereld veroveren, en onderwerpen
aan mijn rijk, dat het rijk is van Chris
tus, het Rijk van God
Prijs 15 centiemen.Voorgansch ’t jaar 5 fr.
5
N
{..A3- j
~Q-
O
y jVZ72L1.
