HH1
VOOR VEURNE., Dl
BMIIIIIM
Blllllllilfillllllllllllllllillllllillli
■II
UW
a «ordracht
S.U-J
lim
Ir HM
UI
I I
p’
Ki
Miiiiiiub
Ml
in
Een Heldhaftige Moeder.
iMiiiiiiiiiiiiniiHiii
ii
UI
Uil
KALENDER
Van De Week
Aankondigingen
Voor God, Taai en Vaderland.
jüB Abonnementen
i
s-
VIJFDE JAAR Nn 25
ZONDAG 20 JUNI 1926
ftija 15 Hfiramfti.
7
-
volgen* overeenkomst
Alle ingezonden stuiken,
MAANGETIJDE
Vrijdag 25 Juni, V. M.
I’ Drukker-Uitgever, Jules Vanblaere-Dccaestecker, Dixmude, Postch- 72 428
GEDACHTEN
feestgetij
enkel
Geef mij liet kind, ik geef u ’t vcilk.
KERKNIEUWS
—o
THORHOUT.
er
LACHEDINGEN
Mengelwerk van De Yzerbode N* 1
944, Leffinghe in
HET
OUD-DIKSMUDE
(’t vervolgt).
GEHOUDEN IN HET DA
DEN 25 JANUARI 1926.
GEMEENTERAADZITTING VAN
VRIJDAG 11 JUNI 1926.
VID.SFONDS
ging van
later.
In deze stukken was Diksmude bekend onder
Dixmutha Dichesmudha Dicimude Dix-
rnida Dica-smuda Dixmuda Dikemué.:::
volksoptocht
de Idekenij
8.50 fr.
6.50 fr.
4.50 fr.
2.50 fr.
Het zingen op een feestgetij
Brengt leven in de brbuwerij.
een Friesch woord dat
M 21 Juni Ir. A. van G.
D 22 Juni h. Paulinus
V 23 Juni h. Maria van O.
D 24 Juni, Geb. van h. J.-B
1 25 Juni li. Wilhelmus,
Z 26 Juni hh. Joannes én P.
Z. 27 Juni ,h. Crescent.
Prija voor 1 Jaar
voor 9 maanden
voor 6 maanden
voor 3 maanden
Per nummer 0,15 fr.
Dries Sch abbaert en Tist Traeckel wa
ren twee goê vrienden, en gelijk twee
goê vrienden moetén doen, ze vertel
den aan malkaar* ’t eene en ’t andere
van hunne zaken.
zij dat ze gedrukt zijn of niet
blijven eigendom van den op-
I stelraad.
Naamlooze stukken worden
nooit in acht genomen.
- BISDOM BRUGGE - Priésterlij
ke benoemingen: werden benoemd: tot
onderpastor te Oyghem, E.H. Defranq
'eeraiar aan het Klein-Séminarie te
Roesselaeretot onderpastoor te Leffin-
fhe. E.H. Haazen, onderpastor te Oy-
fhemtot ondérpastoor te Eer'neghem
3. H. Remamt, onderpastor te Leffin-
ghe: tot onderpastor te Moorseele, E.
11. Vermeensdh, onderpastor te Eérne-
ghem.
De heer Voorzitter, Arthur Baert,
burgemeester opent te vergadering om
6.15 uur ’s avonds bijgestaan door de
hh. Rabau en Nouwynck, schepen; de
hh. Raadsleden Flour, Tyteca, Vanbil-
le. Wyllemyns en Wyllie.
Van het oud Diksmude: spreken aan oude Diks-
mudelingen is aandoénlijk want het oud Diksgn ti
de stoffelijk gesproken is dood en wat haar ziel
betreft zij is omsloten in een ander lichaam en
het is moeilijk haar nog te herkennen onder de
ze nieuwe gedaante.
De oude Diksmudeling kan zich aan het nieuw
uitzicht zijner stad, hoe bevallig dit uitzicht ook
v, eze, niet gewoon maken.
Dm te gevoelen wat hij vroeger gevoelde, zou
Lij zich moeten kunnen bewegen tusachen de
oude muren zijner gelief dé stad, onder de scha
duw der eeuwenoude gebouwen die zijn voorou
ders opgericht hadden en bewoond en zijne blik
ken kunnen vestigen op de schilderachtige hoek
jes die hij in zijn jeugd te aanschouwen kreeg.
II et izal hem dtrji ook wellicht niet vervellen
eenige oogenblikkén te hooren spreken over de
geliefde doode, hare geschiedenis; haar vro.ger
ritzciht en schoonheden, over pl de herinnerin
gen die er aan vlastgehecht zijn.
En vooreerist, sedert wanneer bestaat Diksmu-
de en hoé ontstond die kleine stad die later de
wereld door beroemd zou worden, zoo pijnlijk
beroemd, helaas!
G-durende de voorhistorische tijdvakken bé-
iekte de zee gansch de vlakte die men het aan-
zéeliggend Vlaanderen of «Flandre Maritime»
Thorhout haalt eere van die prachtige
indrukwekkende huldebetooging aan 'r
H. Hért van JezusDe samengestroom
Ie H. Hertebonden, en de gelcovigen
die van ’t omliggende afgekomen wa
ren. konden er niét van zwijgen
Reeds weken lang was Thorhout
on gevierd, en jong en oud, arm en
rijk, hadden de koppen bijéén gesto
ten om te bespreken, te- schikken, hoe
alles best zou uitgevoerd worden. En
rnen sloeg hand aan ’t werk, onver
poosd en koortsachtig, ter eere van Ko-
■iiing Jezus, aan Wien de stad en de
bevolking moest toegewijd worden op
Zondag 13 Juni 1926.
Wie had ér ooit kunnen denken -dat
d.- straten van een klein Vlaamsch
stadje 'zoo smaakvol konden versierd
worden? De geheele std was samenge
bonden met bloemenkransen De ge
vels der huizen vérdwenen in groeh en
bloemen. Op elk huis prijkte een op
schrift, den Liefdekoning ter eere. Aan
élk venster* stond het H. Herteibeeld
versierd.kortom een geestdriftige wed
ijver om straten en huizen zoo prachtig
mogelijk op te smukken. De stad was
afgédamd dbor zegepoorten die aan de
versierde straten een grootschen ach
tergrond gaven.
Een eenvoudige levensschets van een
eenvoudige vrouw uit het volk, van
een voorbeeldigé kristin, wordt den le
zers hier aangeboden, het leven van
een moeder die aan dé kerk schonk
een der grootste mannen van verleden
eeuw den éerbiedwaardigen Don Bosco
Don Bosco werd in 1815 op een ge
hucht van het dortp Castelmove in N.
Italië gebortor. Hij had twee broers
Antonio, een kind uit het eerste huwe
lijk van zijn vader en Jozef die, net
als hun moeder, zoo’n heerlijk bewijs
zal geven van oprechte liefde én be
hulpzaamheid aan het werk van hun
groeten J ohannes.
Zijn eigen karakter moet iedereen
zelf jonnen, men wordt maar heilig
als men zelf met de genade meewil;
toch blijft het waar dat een moeder
oneindig veel op het kind vérmag door
de inwerking van haar lessen en van
haar voorbeeld op een ontvankelijk ge
moed. En aldus komt hét dat •Ie
grootheid van het kind, de grootheid
der moeder is.
Don Bosco had een heilige moeder,
Ma-rgaretha was de dochter van weinig
bemiddelde landlieden; zij: hield aan
eer en deugd.
Op 24 jarigen ouderdom aanvaardde
zij de hand die een tamelijk welstel
lend landbouwer haar aanbood, wedtow-
naar met een kind, en nam zij haar
intrek op diens hoeve in een naburig
dorp. In voorspoed en innig géluk ver
liepen de eerste ja-ren dezer verbinte
nis. Tweemaal was er bij éen geboor
te feest gevierd toen de beproeving
kwam. De echtgenoot werd na pas én
kele dagen ziekzijn, tot den heer ge
roepen.
Diep en pijnlijk was dé geslagen won
de schoon en troostrijk de overge-
en eindelijk Diksmude of Dixmude.
Het is moeilijk om met juistheid vast te stel
len wat die naarn betéekent.
Vandepuit in zijne Histoire de lia Ville de
r»rxmude» meent dat deze naam afléidt van Dies
en Mude, verhevenheid of voorgeborchte der dij-
k‘.n.
In alle géval is Mude
verhevenheid beteekent.
In' het werk «'Corpus Ohronicunr Flandria-e.»
wordt de oorsprong
uit
A ierhonderd jaren gingen voorbij en het einde
der Romeinsche overheensahiing was nakend toen
de zee langzamerhand in de vlakte terugkeerde,
althans bij hooge tij.
En de eerste bewoners van het aan zeehggend
Vlaanderen moesten de vlakte verlaten en in het
binnenland hun onderkomen zoeken.
M en kan goed de bewijzen zien van deze nieu
we overstrooming als me,n de zand- en klijtlaag
onjerzoekt die die zee bij hare tweede ontrui
ming gelaten heeft boven de deeringlaag.
t Was rond het jaar 400 van onze tijdreke
ning dat de tweede overstrooming plaats greep,
t is te zeggen rond het tijdstip dat de Germaan-
sche volkeren zich in AHaanderen bij de L ie en
de Schelde kwamen nederzetten. Van deze vol-
k ren vindt men geene overblijfsels in den dee-
i'mggrond, ’t gene ibewijst dat ziij dezen grond
overstroomd gevonden hebben.
Gedurende 250 jaar hoort men van -de over
stroomde streek niet meer spreken; van geen en-
kei dorp van het aan Zeeliggend Ahuanderen,
word* in de geschiedenis nog melding gemaakt.
I-e zee zal zich nogthans voor c n tweede
maai terugtrekken ten gevolge van de nieuwe
laag zand en leem die: zij' langzamerhand aan
gebracht heeft.
Aran af 650 zien wij de namen van dorpen ver-
i reld staan in de cartula-rissen der groote abdij-n.
I*. 695 wordt Wulpen vermeld door Alhrvier die
tree leven schreef van den H. Willibordus. Rond
hetzelfde tijdstip waa de Fanne bewoond, Lam-
pernisse in 856, Veurne rond 860. Op het einde
van de 10e eeuw had het zeewater voorgoed de
vlakte verlaten.
Gedurende de 10e en He eeuwen ziet men tal
van de benaming Dixmude
itgélegd op de volgende eigenaardige manier.
Op een afstand van 2 Gallische mijlen van
BtAigge was er een heuvel- op de welken een
gasthuis stond. Daar ontving zekére Ijambertus
alle vreemdelingen en kooplieden heel vriende
lijk en voorkomend. Naderhand werd die
plaats «Laminuis Vliete» genaamd; nu echter
wordt ze «Selusa» (Sluis) geheeten. Ook leidde
éenen openbaren weg van een der poorten van
«Lammes Adiete» al den zeekant naar de ver
sterkte stad «Sithin» heden de stad van den H.
Audomarus (St Omer genoemd. Dien weg leid
de al den zeekust om wille der gevaren welke
een doortocht door de bosschen opléverde. Mid
den der weg was een gasthuis gelegen op de
plaats «Mude» genaamd. De gasthéer met na-
me Dixis hield er* het gasthuis open voor de
voorbijtrekkende kooplieden. In den loop der
tijdén werden daar vele gebouwen opgericht;
men dreef er handel en die plaats werd dan
DIKSMUDE geheeten.»
noemt. Later, op het einde van het jongst ge
formeerd tijdvak trok de zee zich langzamerhand
van de vlakte terug, na ér eene laag van onge
veer 25 meters zandgrond gelaten te hebben.
Strllekensaan werd het zeewater door zoetwater
venangen en van dan af begon een plantengroei
van zee-planten die Hater den turf of deering-
grorden gevormd hebben.
Als dé turfachtige moerassen zich gevormd had
den, begonnen de gewassen en de boomen t,
gro leien op dien orïvasten grond en weldra werd
gansch da stteek met moerassen en bosschen be
dekt-
Fm délijk kwam de mensch in deze streek,
wellicht aangelokt doof1 de vogels der moerassen.
I ater kwamen volkstammen uit de keltische
en gallo-rOmeinsche tijdstippen zich -daar vesti
gen zooals de overblijfselen van potterijen en
wapens die men uit den grond opgegraven heeft
zulk* bewijzen.
’t Was in de vlakte der deeringgronden dat de
soldaten van Cesar én van Labienus strijd voer
den tegen de eerste bewoners onzer streek.
Ccsar maakt melding van dién strijd in zijne
«Commentaires»«De Morinen en de Menapiens
schrijft hij, bewonen een land vol bosschen en
moerassen achter dewelke zij zich verschuilen.
Iwee krijgstochten waren noodig om in t
midden van dit overstroomd land te geraken-»
Straibon, de Romeinephe aardrijkskundige
schrijft van zijnen kant:
De Menapiérs en de Morinen bewonen klei
ne eilanden te midden der moerassen. Zij had
den daar binst het regenseizoen schuilplaatsen
waar zij in zekerheid waren, maar bij droog
weder, was het gemakkelijk om hen té over
meesteren.»
Is ’t waar, vroeg Dries aan Tist, is
‘t waar dat gij geselleed zijt van Rika-
tje Lemaire?
Ja ’t Dries, zei Tiste, en ge zoudt
rooit kunnen peinzen, waarom.
AVaarom?
Vooi* één enkel woord
Hoe, jandorie, voor één
woord?
A’oor een enkels woord, Dries, ik
vroeg haar of zij geen goeste had om
■■iet mij te trouwen, en zé gaf mij voor
antwoord «Nooit».
De opvoeding der kinderen, de ver
pleging der oude groot-moeder, het be
stuur der boerderij, een groot gede lte
van het werk, ’t kwam alles op haar
neer. Zij deed niet enkel het werk dat
aan vrouwen toekomt, maar pakte ook
alle zwaardere karweien aan, die ge
woonlijk door mannen verricht worden.
Ook was Margaretlia. bij alle welden-
kenden in den omtrek bekend als; uit
stekende moeder, als wijze bestuurster,
als taaie werkster en meest nog werd
ze hoog geschat om haar edelmoedige
naastenliefde. Zieken en gebrekkigen
hadden haar voorliefde. Zij was, hoe
wel niet rijk, de moeder der behoeft’-
gen geworden. Op den eenzamen weg
buiten heb dorp vond de reiziger im
mer een hof waar een gulle ontvangst
hem wachtte: het huis Boscó. En voor
de vele gasten, bekende en vreemde,
die bij ha ar in- en uitliepen was zij
een ware apostel.
—o
Voor Moeder Bosco, was de toekomst
de roeping barer jongens een gedurige
bekommernis. O hoeveel en hoe vurig
heeft ze gebeden om licht en om naad?
Antonio en Jozef zouden landbouwer zijn
dat {raste hun best. Maar Jan’s na
tuur was voor meer aangelegd, Jan ver
langde priester te worden. Ondanks
moeilijkheden van allen aard, vanwgget
Ho 1 d'h i L zA -, f r j
verplaatsing, van school, bleef zij haar
jongste zoon behulpzaam. Ze was er
wel toe overgegaan haar jongen te la
ten vertrekken. Met goeden raad en
gebed bleef ze hem helpen, en Jan
werft priéster, een priester die naar ’t.
goddelijk voorbeeld de kleinsten uitver
koos en tot arme verlaten straatjongens
ging.
Hij begon zijn werk te Turijn. Daar
ontwikkelde zich zijn werk. Daar had
hij iemand van noode op wie hij ver
trouwen kon, en diie iemand was zijn
«heilige moeder». To,-n Don Bosco ’t
haar vroeg na lang erover nagedacht te
hebben keek ze ’n tijdje sprakeloos
voor* zich uit en zei toen: «’t Zal me
hard vallen, Jan, dit huis, uw broer
allen die ’k hier liefheb te verlaten,
maar als ge meent dat het Gods wil
is, dan volg ik U tot aan het einde der
wereld.» (’t vervolgt.)
van 'dorpen oprijzen: Löo in
988, Caeskerke in 1066, enz.
De oude parochiën splitsen zich in twee, ka
pellen worden opgericht op hun grondgebied die
op hunne beurt parochiën zullen worden.
Alzoo ziet men in eene opsomming der «tlrien-
den» verleend aan St Donaaskerk te Brugge, in
961door Arnoud I, gezeid den ouden, derde
graaf van Vlaanderen, de kerk van Eessen ver
nield met hare kapellen van Diksmude en Oler-
cl:en. Men mag met reden denken dat Diksmude
fedelijk bewoond is sedert het begin van 900. De
geschiedschrijvér Malbrancq zegt wel dat de stad
zou bestaan hebben ten tijde van Sint Omaars,
('e Apostel der Moriniers, ’t is te zeggen van in
de 7e eeuw, maar zijn bewering berust op geene
vost historische gronden.
A olgens Dewez richtte de Graaf van Vlaande
ren Baudewijn III reeds in 958 eene jaarmarkt
in te Diksmude, aan welker jaarmarkt hij ver-
Bchillige voorrechten verléende.
Gedurende de Xle eeuw wordt de naam van
Diksmude door verschillige gtësfchiedkundigen
vermeld.
Het eerste oorspronkelijk stuk waarin Diksmu
de vermeld staat, dagteekent van 14n October
1104 en is bewaard te Parijs, in de «Bibliothèque
Nationale». Het heeft betrek met eene begifti-
le:r aan de abdij van Burburg gedaan.
In de Archieven van Diksmudé bewaarde men
twee stukken die dagteekenden van enkele jaren
ging van «thiendén» door Robrecht van Jeriusa-
ving aan Gods wil. De A^oorzienigheid
beroofde moeder en kinderén van kost
winner en bestuurder, maar Zijzelve
zou hen beschermen.
Angstige dagen moest Margaretha
doormaken. Gansch alleen stond zij
aan ’t hoofd van de doening, moest
zij zorgen dat geen voedsel ontbrak,
toen, hetzelfde jiaarl, de oogst; mislukt
was én geen koren te vinden op de
markt, betrouwend' ging ze haar weg
door. Haar geloof was niet ijdel ge
weest. En, in haar dagelijksche be
slommeringen van hoofd des huisge-
zins, beheerder der goederen en opvoed
ster barer kinderen zal ze weldra blij
ken de sterke vröuw uit het Evongelie
te zijn.
De pijnlijke 'dagen waren al liang
voorbijhet gewone leven had herno
men op de hoeve, toen aan Margare-
thai een nieuw huwelijksvoorstel werd
gedaan Ze wees het beslist van de hand
zij wilde moeder blijven der kinderen
haar dooi* een duurbaren overledene
toevertrouwd, ze wilde hun alles geven
wat van haar en van haarzelve was.
goud en zilver was haar niets gelegen:
haar kinderen was haar kostbaarste
schat. Die zielen zou ze doorkneeden
met de princiepen, eenvoudig maar zoo
diep en waar, die haar eigen leven lei
den, die zouden bewaren en sterken te
gen al vrat wit de;, bosze komt.. En-
wat die eenvoudige vrbuw uit het volk
vermocht en volbracht-, bewijst de
groote ziel die is- haar zoonDon Jan
Bosco.
Thorhout mag fier zijn op het werk
van hare kristene bevolking, en op den
diepen godsdienstzin van hare bewo
ners.
ie Namiddags was er
der H. Hertebonden van
en van ’t omliggende, die met wappe
rende vaandels en spelende muzieken,
hun Kristen-zijn in ’t openbaar toon
den, en gekomen waren om hulde te
bregen aan Kristus-Koning.
Na den optocht werd het H. Herte-
beeld gewijd door Z.E.H. Kanonik Ma
hieu, afgeveerdigde van Mgr. den Bis-
schon van Brufege-, en v*erd de
dracht der stad gedaan door den héér
Burgemeester. De redevoeringen van
Z. E. H. Deken en M. Becelaere,
werd bij middel van luidsprekers over-
gezet aan de menigte die op den Burg
en op den Markt verzameld was.
’t Begint te regenen:.; ’t regent nog
voorts, de lucht verduistert zal de god-
dienstigé stoet kunnen uitgaan? zal de
avonf-erlichting plaats hebben?
En buiten alle verwachting is de
stoet uitgegaan zonder een druppel re
gen, en is de verlichting prchtig ge
lukt
Dé godsdienstige stoet, zette zich in
gang rond 5,30 uur. Een enkele ge
dachte bezielde deze nieuwe betooging.
Kristus-Koning. Hij was Koning m
zijne kinderjaren, in zijn openbaar le
ven, in 'zijn lijden, hr zijne verrijzenis
en in zijn Hemelvaart. Hij was Koning
te Thorhout door de eeuwen héén: door
de verspreiding van ’t geloof, door het
stichten van de parochiekerk waar H
als Koning tiroontHij is Koning
door den Eucharistisohén Kruistocht,
en door de toewijding der gansche stad
Op dezen grootschen stoet kwam een
praalwagen: Jezus Koning der Kom/’
gen» dé kroon zetten.
De verlichting der H. Herteplaats,
der Huizen, straten en zegepoorten was
betooverend, én door de luidsprekers
hoorde men H. Herteliederer. zingen.
Nog lange zal Thorhout dit groot-
sche Koningsfeest indachtig zijn, en
’t Hert van Je'zus, zal dien welge-
meenden huldeblik van een gansche
stad, niet vergeten.
AA lie een mensch beter wil maken
moét beginnen hem lief te hebben.
—o
Moeder Bosco, was fiér over haar
kinderen. AVelke moeder zou het niet
zijn? Zij leerde hun niet alléén deugd
zaamheid, maar ook netheid en welle
vendheid. Van haar jongens werd wél
cents gezegd: wat ’n aardige Jrinderen,
’t lijken wel enge’Tén
Moeder Bosco had haar kinderen op
recht lief en daarom juist verwende zij
ze niét maar hield ze onder strenge
tucht. Tot mannen, daadkrachtige
mannen wilde ze zien opgroeien, daar
om maakte zij ze van jongsaf gewoon
aan een sober arbeidzaam, verstorven
leven. Het voedsel was eenvoudig, klee-
dirig en bed evéneens. Toen Jan later
school ging en met de vacantie thuis
kwam, sliep hijl op een stroozak. En
Jan vond het zoo best, zelfs toen hij
al priestér werd. Hij sliep op den strob
zak even gezond als op zijn matras in
het seminarie.
Werkzaamheid, ontbering, volhar
ding, moed hoefden Margaretha’s kin
deren niet van vreemden te leeren. Zij
zelve ging hen schitterend voor.
worden in alle postkantore»
en bij alle postboden aanveeri
De heer H. Hillébrant, leest, op be-
Avel het verslag der zitting van 30 A-
pril 1926, waarin we vernemen uit de
geheime zitting dat er goedkeuring ver
leend ■wordt aan de benaming van den
h. Lippens, als Sekretarisi der Burger
lijke Godshuizen.
Géén opmerkingen gedaan zijnde
op het verslag wordt zij met algemeen
heid van stemmen aangenomen.
K. Grondve/pgunning Kerkhof. 2
Grondvergunningen van 50 jaar worden
toegstaan aan den heer Louis Desmy-
ter en aan de erven van A’irginie Den
Duyver, wed. Henri Eeckhoutte.
2. Wijziging Taksver ordening op de
Naphtépompen. De heer schepen
Rabau geef uitleg nopens -de wijziging
om ze door de Bestendige Deputatie te
doen aanveerdén, en geeft lezing der
verordening door de stad Oostende ge
nomen, die door de Bestendige Depu
tatie goedgekeurd is geweest. Na eene
bespreking wordt) de verordening na
genoeg op dezelfde beginselen gewij
zigd, de taks vroegér gestemd en vast
gesteld op 250 frank vobr de vaste
pompen wordt behouden en een nieu
we taks pp de beweegbare pompen ge-
stemd welke 175 frank bedraagt.
3- Mededeelmbrief M. Van Caillie
nopens herstel uurwerk en beiaard.
Dejze brief maakt melding dat het
pidut-ovil 'iccli MéLudld CAI'raralc.g JR’ -,tuï
den oogenblik een wneide-arfikel is,
waarop er niet mag gedacht worden,'
daar de grondstoffen tot het maken de
zer door het hoogte-cijfér* van het pond
schrikkelijk hoog in prijs staat.
M. Rabau zegt dat de u 'ubels van
stadhuis en sbads-schcolen ook verscho
ven zijn, wat de meubels van het stad
huis betreffen, daarvoor* kan gewacht
worden, maar de sc'hooliieubelen zijn
er noodig, maar zal men de oorlogs
schade aanvr&gen, waarvoor men mis-
schien titels zal krijgen, of zal men
Ize in voorbehoud nemen.
De heer Burgemeester stelt voren den
/heer Minister van Wetenschappén op
de hoogte te stellen van den toestand,
wat betreft) de echoolmeubélen.
Een bespreking volgt waaraan de bo
vengenoemde h.h. evenals hh. Tyté-
ttca en WyMie deelnemen.
4. Medpdeeling brief Handel- en
Nijverheidskring Lezing wTordt van
gezegde brief gegeven, waarin er bij
zonder wordt aangedrongen omdat er
nog ibotér, nog eiers, zouden uitgezet
worden op de overdekte Botermarkt.
Over een ander punt., waarbij er aa”
het Gemeentebéstuur "evraagd werd,
om de verkoopingen van Meubels te
verbieden op de marktdagan vóór 11 u.
se
X
I
1
DE ÏZERBOD'
-■.SAfc
a
(l
6
s
i
-.Ua-.U'IUw, VJ p-ï- V 'X-'I
'_Av
