T
n
1
tt!
m
ui
TTuW
VOOR VEURNE., Dl
uJ.
mllllll
irJW
fJl
ÜW
ÉwaïwiiwaïiwiiiiW
I
I
M
Een Heldhaftige Moeder.
^iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiim
Ts!i w
KALENDER
Abonnementen
Van De Week
Aankondigingen
Wh
Voor God, Taal en Vaderland.
i ÖJjJ
4 iTW nn jB
I
ll® i
liW
VIJFDE JAAR Ni> 26
ZONDAG 27 JUNI 1926
Prijs 15 centaduneE..
volgens overeenkomst
MAANGETIJDE
Vrijdag 2 Juli, 1. kw.
r
Drakker-Uitgever, Jules Vanblaere-Dccaesteckei, Dixmude, Postch- 72423
GEDACHTEN
LACHEDINGEN
die
•draagt
op
De POSTTARIEVEN.,
reii blaast die koe' nu.
(vervolg)
KERKNIEUWS
KERKVERVOLGERS
HET LOT VAN EEN MILJOEN!
STAD DIKSMUDE
-0—
de stad Brugge
STAD DIXMUDE
Mengelwerk van De Yzerbode N1 2
HET
OUD-DIKSMUDE
de Kanunniken
(*t vervolgt).
ll
=i
Voor de Véreenigde pachters:
E. Vertneulen CiamieT Nachtegaele.
H. HARTEFEESTEN TE BRUGGE
OP DEN 18den JULI 1926.
VOORDRACHT
AIDS FONDS
GEHOUDEN IN HET DA
DEN 25 JANUARI 1926.
LOONS- BEDRIJFSBELASTIN
GEN.
van af den 1 Juli 1926:
Binnenlandndhe dienst Brieven
0’40 fr.Postkaarten0’25 fr.
B.W. Gelijk welke postkaarten,
met of zonder zichten, betalen 0,25 fr.
Enkel de postkaarten met eén beleefd-
heidsformuiul in 5 woorden, bevat, beta
len 0,05 frank.
Buiténlandsche dienst: Brieven: 1,25
frank; postkaarten, 0,75 fr.
1 millioen werd
100,000 fiiank te
voor.
de
meer
'1 IE
8.50 fr.
6.50 fr.
4.50 fr.
2.50 fr.
M 28 Juni h. Ireneus
D 29 Juni h. Petrus en P.
M' 30 Juni h. G. h. Paulus
D 1 Juli, Kos-tb. Bloed' O.H.
V 2 Juli C.L. Vr. Bezoeking
Z 3 Juli, h. Anato-lus
Z. 4 Juli, ,hh. Petrus en Paulu
Wel
een
zijne moeder
Flipje was voldaan ever den uitleg,
en vader en zoon zetten hunne wande
ling voort. Maar opeens begon de koe
te loeien.
Papa, zei Flipje, op welken hco,-
100,000
wint 50,009
50,000
50,000
11
meer
zijn
- --
Reeds hebben wij de bijzonderste
hoofdstukken der voordracht gegeven,
en wij denken dat dit voldoende zal
zijn om het geacht publiek in te lich
ten over hetgene dat voorgedragen zal
worden.
Velen denken misschien, wij zullen
aan tijds weten wat we te betalen heb
ben, maar is het niet beter te weten
hoe de zaken ineen zitten of gedurig
te zeggen: ik versta, er niets van, en
ér! gfeen de minste moeite voor doen,
om het te weten. Velen voorzeker be
talen te veel omdat zij niet wéten wat
De toewijding van
aan het H. Hart, zal, naast vele ande
re maatschappijen, ook vele leden der
Bonden van het H. Hart naar de
hoófdstad van West-Vlaanderen lokken
Dit heeft het gedacht gegeven om bij
die gelegenheid een Kongres der Bon
den van hét FT. Hart te 'houden. Ten
gerieve van de talrijk verwachte bonds
leden uit Brabant Limburg en Antwer1-
pén, alsook voor het algemeen publiek,
zal te 10 uur een mis gelezen worden
in open lucht op de Burgpliaats; daar
onder korte aanspraak mét luidspre
kers door E.P. Van Mierlo. Aan
stonds daarop vangt het Kongres aan.
De vijf afdeelingen vergaderen in de
Concertzalen, in de feestzalen dér Gil
de, der Broeders Xaverianén, van Sint
I odewijkscollege en vh-n den Eeck-
heutté. Al die zalen zijn in de nabij
heid der Burgpliaats gelegen.
moe, zorgen en bekommernissen te ge-
mo-et ging, nu zij zeker weet geen g: -
makkelijk leven met hém te kunnen
L'iden, volgt, zij hem zonder* voorbe
houd uit «Een spiegel voor Moeders
Alléén God® liefde was de drijfeer
barer daden.
Doodmoe waren moeder en zoon toen
zij hun nieuwe woning bereikten: twee
kamers,. 'Waarvan er een als keuken en
slaapkamer voor moeder dienen moest,
’t Keukengerief, armzalig, maar bei
den toch gelukkig en in de zonnigste
stemming «Wat zal ik het hier ge
makkelijk hébben. J^si. In Becchi was
er heel wat te beredderen, maar hier-.
God zij gepdezen.
Die woorden waren echter niet pro-
ZONDAG 27 JUNI om 11 uur voorm.
in de bovénzaal van «Onze1 Kring» wil-
gendijkstraat, voordracht door M. E.
AERHEECKE voorzitter van de Kris.
Textielbewerkers te Gent over:
De heer Geo Goetfgebeur, volksver
tegenwoordiger zal de vergadering voor
zitten.
Den Bocico is de vader en redder ge
weest van vele arme doolaards: zijn
volgelingen zijn het nog. Moeder Bos
co is geweest, zij blijft de moeder van
het werk en van de lievelingen van
haar zoon.
Toen Don Bosco, na. vele moeilijk
heden en tegenkantingen, einde lijk een
vaste vergaderplaats voor zijn jongens
had! gevonden, in hetzelfde gebouw
zijn tent wilde,opslaan,de noodzake
lijkheid. inzag eén bétiou uTaa-t pèrncOn
■als’ hulp te hebben: en zijn «heilige
moeder» daarover 'aansprak, had ze in
alten eenvoud aangenomen de armoede
en het werken van haar zoon te dee-
len. ’t Kostte haar toen veel 'haar dorp,
haar huis, allen die zij daar liefhad,
vaarwel te zeggen. Te voet, met
eenige voedingsmiddelen en wat lin
nen beladen, gingen zij den langen
weg op naar het verre Turijn.
Mat een heldenziel die moeder! wara
haar zoon rijk geweest, zij zou gewei-
BISDOM BRUGGE - Benoemin
gen: E. H. Depuydlt- onderpastor! te
Kiv-sk op Sint Jozef te Oostende; E-
H. Keuckelinc-k, onderpastor te Wans-
ten wordt onderpastor te Knocke; E.
H. Vanomme, leeraar in ’t Gesticht te
Avdghem, woddt onderpastor te Mees
ter E- H. Devriendt, leeraar te Brug
ge wordt onderpastoor te Watou.
toü wordt onderpastoor te Gulleghem;
E. H. Juwyns, d.d. pastor te Brielen,
wordt d.d. pastor te Wilfckérke-
e-
zij in rekening mogen brengen of hoe
d|e verplichtingen 'moeten verstaan
worden.
Alten worden uitgenöodigd en wij
denken dat. er nu niemand zal mogen
zeggen, gelijk achter de voordracht der
«muntstabilisa-tie» had ik het geweten
ik zéu-er ook geweest zijn.
’t Is nu nog eens een ispécialist in
zake belastingen, en die in alle steden
dengrootsten bijval oogst.
over de Hooge Brug. Na de afbraak bewoonden
de Heeren van Diksmude een huis op de vroe
gere Appelmarkt, op de plaats waar vóór den
oorlog het huis stand van Juf., Vanderl Heyde.
Van dit kasteel sprekende, mosten wij eenige
woorden zeggen over de vroegere kasteelhseren
of kasteleinen van Diksmude.
Volgens het algemeen gevoelen der gesic'hied-
’1 van kaste
lein van hef tijdstip dat de Graven van Vlaan
deren verplicht waren versterkte kasteelen te
bouwen om te weerstaan aan de invallen der
Ballbaren, anders gezeid de Noormannen.
Sedert wanneer de kastelny van Diksmude be
staat weten wij niet. Vandeputte in zijne «His-
toire de la Ville de Dixmude» meent dat zij diag-
teekent van na de ontscheping der Noormannen
in dé Haven van den Yzer in 861.
Er wordt nochtans door' geen een fp-brijver
melding gemaakt van een kasteliin van Diksmu
de vóór het jaar 964, alswanneer Arnold de tien
den zijner kastelnij schonk aan de Kanunniken
van Sint Donaas te Brugge.
De kastelnij van Diksmude strékte zich niet
uit builende omheining-dezer stad; aij was een
oorlogs-leen van den Graaf van A laanderen.
Aan den kastelein behoorde de hooge-middel-
bare en lagere rechtsmacht, het recht van de
Schepenen te benoemen, van kleine munt te
slaan, van belastingen te heffen, van ridders te
maken. De kasteleinen van Diksmude waren ter-
zelfdeitijde Heeren van Beveren (Waes)
In 965 werd Diederik Heere van Diksmude
en van Beveren aangesteld door Arnoud den Ou
den, Graaf van Vliaiandeden, om het Graafscihap
te bestieren bij zijne afwezigheid, toen hij in
i Ijombardie ging oorlog voeren.
Een andere Diederik bevond zich in 1096 in
mille verkleefd en trokken er’ altoos partij
Hunne magistraten, trouwe bewaarders' van
rechten en de Voorrechten der stad bedén
dan eens het hoofd aan den Graaf van Vlaande
ren in dé oneenigheden met zijne vassalen.
Diksmude werd van in de oudste tijden be
de kruistochten met Robrecht II van Jerusalem.
Denzelfden Diederik trok naar Brugge in 1126
met andere Vlaamsche Ridders om den dood te
wreken van Zalige Karei de Goede.
In ’t midden der XHe eeuw ging de kastelnij
van Diksmude ten gevolge van huwelijk over tot
de familie de Perceval, maar na eenigeni tijd
viel zij wederom aan de familie vlan Beveren
ten deel.
In 1302 onderscheidde zich Arnold van Diks
mude tusschen de Vlaamsche Ridders die partij
trokken voor den Gif af var. Vlaander en op het
slagveld van Groeninge.
In 1429 trouwde de jonlwrouwe van Diksmude
met Jan Allard gezeid Perceval en 'deed afei erf
achtige dochter barer overleden moeder, hare
plechtige intrede te Diksmude ten jare 1431.
Jan Allard de Perceval stierf te Gent den 19
December 1452. Zijn lijk werd naar Diksmude
overegbracht en in de Kerk begraven zooials blijkt
uit de stadsrekeningen.
Na den Oorlog werd dit graf tusschen de' pui
nen teruggevonden in de O.L.V.-Koor voor den
altaar. Het was bedekt net een gedenksteen
waarop Parceval en zijne zrouW afgebeeld wlarèn
In boog verheven beeldmerk, maar dit 'beeld
werk was zeer géscihonder daar men het af ge
kapt had om den vloer der kerk met effen blau
we oteenen te 'dekken in den loop der 19e. eeuw.
De familien Van Beveren en van Diksmude
bleven kasteleinen tot in 1472. Dit jaar trouwek
Maria van Diksmude mei Renoldus van Haves- de Diksm.udelingen ten allen tijde aian deze fa-
kerke aan wie zij de Heerlijkheid van Diksmu
de als bruidschat medébrscht-
Hunne dochter Antonif van Haveskerke huw
de Johannes Sacquespé, Heer van Escourt, Bau-
demont, énz
De kastelnij van Diksmude bleef aan de fami-
Alle ingezonden stuiken, 't
zij dat ze gedrukt zijn of niet
blijven eigendom van den op-
stelraad.
Naamlooze stukken worden
nooit in acht genomen.
Prijs voor 1 Jaar
voor 9 maanden
voor 6 maanden
voor 3 maanden
Per nummer 0,15 Ér.
Fideel Lameire, woonde in efld en
giiig op nen Zondag achternoen met
.Kipje zjjn zoon «een lucht je gaan
scl.eppen in den buiten.
Flipje die maar weinig van den land
bohw kende, zag d;aai‘ in de weide een
koe. Mat is dat., palpa
Eene koe, Flipje.
En wat voor dingen
beestie op haren kop, ipapa?
T- Dat zijn horens, jongen
BERICHT De Verenigde pach
ters van den Handzaemevaart laten de
liefhebbers* weten dat het op straf van
recheilijke vervolgir- verboden is m
bovengenoemd water te visechen of te
peuren vanaf In Juli 1926, zonder toe
lating der pachters.
Deze toelatingen ^zijnl fé bekomen
bij den Heer Fdans Cappoen, aekreta-
ris «Café de la Brasserie» Gr. Markt,
Diksmude en gevén oorlof te visschen
van aan de monding van den IJzer,
- Kruisvaart tot Einsdijk, stads
vaart niet inbegrepen.
lie Sacquespée tot dat 'deze familie' uitgestorven
was., ’t is te zeggen toit aan den dood van An-
toon de Sacqiuespée, den 11 November van ’t
jaar 1569. Men begroef hem onder een monu
ment van zwart en wit marme'r dat voor den
oorlog nog bewaard was tusschen den Hcogen
Altaar en den Frauctekus-koor.
Maria de Sacquespéé bracht de kastélnij vaii
Diksmude in de familie JoignyMe Pamele door
haar huwelijk met Jacobus Joigny de Pamele.
Latei' kwam de kastelnij in ’t bezit van Fre-
derik, graaf van Scherenbcrg en van toen af
werd zij verscheidene malen verkocht en weder
vei kocht.
In 1697 behoorde zij aan 0-iwald, Graaf van
Bergh' en in 1715 was zij in het bezit van de
douairière vanBergh die den titel mam van Gra
vin van Diksmude.
De laatste Heer van Diksmude was den prins
An toon van Hohenzoltern-Sigmaringengene
raal in den dienst van Z. M. 'den Keizer van
Ooitemiijk, die geboren den 20 Juni 1762 over
leed ten jare 1831. Hij was de overgrootvader van
onzen huidigeu Koning.
De Kastéelheeren van Diksmude, bijzonderlijk
deze die langst de K'arttplnij bezaten, namelijk
de familie van Diksmude en van Beveren, waren
van de machtigste van Vlaanderen. Zij Waren
verwar,! aan de grootste edtellieden, ^elfe' aan
Koninklijke Huizen. Hunne macht was ffroot en
zij mifken er altijd goed gebruik van; ook waren
fetisch. Den volgenden dag begon het
werk der liefde, dat twaalf jaar lang
toenemen zou. In een oogwenk was ’t
onder de jongens gekend dat hun
goede 'vader» teruggekeerd was en dat
hij hun een moeder* had meeg; bracht.
Vportaan zouden iederen dag jongens
aan de deur staan om brood, hemd,
schoenen, broek te vragen. En moeder
noch zoon konden weigeren. Dei voor
raad levensmiddelen, linnengoed, klee-
ren was 'dan ook spoedig uitgeput.
God verlaat de zijnen niet die
Hem betrouwen maar de Bcsco’s
wisten ook dat niet iedere dag wonde
ren gebeuren.
Don Bosco verkocht zijn vaderlijk
erfdeel en Moeder Margaretha maak
te haar bruidschat te gelde, alles wat
he tot dan, toé met haast eerbiedige
zorg bewaard had. Arm wa® ze geboren
en arm zou ze sterven. Haar ge.-rt
van armoede deed haar alle ontbering
geduldig verdragen. Nooit, zelfs in de
dagen van den bloei vian Don Bosco’s
werk, toen! ze voorname personen ont
vangen moest had zij eraan gedocht
haai* eenvoudige boerenkleed af te leg
gen of er zich op te- beroemen Don
Bosco’s moeder te zijn. Eenvoudig en
arm is zij gebleven.
l'an één tot ’n tweehonderd weldra
tut duiztnd Lét gëtal m ,im luii.-
k'iantjes geklommen. Maarl de invloed
cp hen uitgeoefend een of tweemaal ’s
weeks was niet blijvend genoeg; het
goede zaad verstikte onder het onkruid
van de omgeving waarin dat de jongens
leefden. Hoe daaraan verholpen De
meest verlaten althans moesten geher
bergd worden, al was het maar cp de
eenige vrije plaate: een hooizolder.
Hun eerste kind des- Heméls was
.een kleine cuderlooze jongen! die
ote mikken stond omdat hij niets
gerd hebben hem te volgen. Nu zij ar- had jen die door Don Bcuco bij
Na den noen, kunnen de kongressis-
ten, die zulks begeeren, onded geleide
van gidsen, de kerken, merkwaardighe
den en schoone zichten der stad be
zoeken. Rond 3 uur zal de zegeklbk
aan de kongresristen en andere genoot-
schappen het signaal geven om zich
n'aai' de Guldenvlieslaan te begeven.
Daar wordt de stoet gevormd, die te.
4 uur stipt Vertrekt. Na, den optocht
bijeenkomrt cp de historische Groóte
Markt. Professor Verbist de bij zoo ve
len gunstig gekenden redenaar, zal de
feestrede uitsproken, gevolgd door de
plechtige toewijding dert (hoofdatad van
IVestM laanderen door den heer Burge
meester, van het Bi&dom door Mgr.
den Bisschep.
De 18en Juli weze een Triomfdag
voor het H. Hart van Jezus.
stuurd.door ei-n eigen Magistraat, naar* hare ei
gene wetten en kostumen en en naar de voor
rechten die zij van do Graven bekomen had.
Reeds in 1227 was de stad in ’t bezit van een
schepencollege. De' oniafhankëlijkheid van dit
schepencollege door de eeuwen heen, was later*
spreekwcordel'ijk geworden en zijne vastberaden
heid was overal bekend in de VTaanders. In ’t
midden van de XlVe eeuw, sterk van zijn recht
gerockt het in strijd met Rome dat gereed was
om den Kferkelijken ban over de weerspannige
stad uit te spreken; twee zijner' afgevaardigden
trokken zelf naar de Heilige stad om een onder
hoor te vragen aan Clement VI en deden hun
standpunt zegevieren, zonder afstand te moeten
doen van een enkel hunner' eigchen.
Van in de XIHe eeuw bestond de regeeiing
der stad benevens den baljuw en den schout' uit
twee 'biurgem. esters]een «van schepenen» en
een van de «commune», tien schepenen, dertien
raden en twéé tresoriers of schatbeWaarderei. De
burgemeester van de Qommune was benoemd
door de schepenén en de burgemeester van sche
penen door de raadelteden.
Het getal der burgeméesters, schepenen en
raadsleden veranderde menigmaal in d XVe,
XVIé, XVII en XVIIle eeuwen. In d: jaren
1750 warén er maar een burgeme. ster. 6 sche
penen en éen schatbewaarder meer. Voor de
Fransche omwenteling bestond het magistraat
uit 12 leden: eenén ruwaard, eenen ibaljïw, een-
en burgemeester en eénen tweeden raade|nensio-
naris en eenen tresorier. Aldus. Vandé Putte in
zijn «Histoire de la Ville de Dixmude.»
kundigen dagteekent de waardigheid
Reeds vanaf de XHe eeuw was Diksmude eui
belangrijke plaats voor den koophandel. Dit blijkt
namelijk uit een chartez van .Willem van Cliton
van 11 April 1128, waardoor de inwoners van
Sint Omaars vrij zijn van standgeld in de haven
van Diksmude.
In 1144 werd Diksmude van Eessen geschei
den en de kerk van Diksmude gewijd dooi
den Bissöhop der Morinen.
Volgens Warnkönig had Diksmude i'eeds bij
zonder voorrechten in het jaar 1163-
In 1227 had de stad reeds hare schepenen.
In 1270 werd zij veitstérkt door Graaf Guide-.
De versterkingen werden vermeederd- door den
koning van Vrankrijk in 1299.
Later in 1415 werd door Diederik van Beve-
ren een nieuw versterkt kasteel gebouwd op
den samenloop der Krekelbeek of Handzaeme-
va-art en den IJzer. Deze plaats was immers een
strategisch punt van eerste belang om de streek
te verdedigen tegen dé Noormannen die met
hunne schepen poogden het binnenland' te berei
ken
Van dit Kasteel wais er voor den oorlog niets
overgebleven, tenzij de na-am van de Kasteel
straat die er nalar toe leidde. Het werd denkelijk
afgebroken in de 17e eeuw en een gedeelte van
de steenen voortkomende van de afbraak werden
gebruikt om de herberg De Kroon» te bouwen.
gelen. Het eemte middel tot veroete-
i’ing was voor haar gelijk voor haar
zoon: het geweten, de liefde tot God,
vco-r Don Bosco, voor Margaretha.
Haar zoon was? de baas. Wat Don
Bosco wilde, wilde Margareta- ook-
Voor de medewerkers van haar zoon
stelde zij zich ook, steeds in de scha
duw. Zoo groot was de zelfverlooche
ning dier vrouw
Met haar eenvoud bezat Maigare-
tha t en diepe kennis van de jongens,
van de medehelpeits van Den Bosco
cok. Zoo raak kon zij den vinger op
de wonde leggen; heel luist iemard
naar waarde schatten.
Toen na een nieuwe kerk, weldra ’n
nieuw tehuis vcorl 150 jongens werd op
gericht was Margaretha’s taak voltrok
ken. De beschrijving van haar dood is
aandoénlijk. Aan een hevige longont
steking zou ze bezwijken.
«Eens heb ik u voorbereid Jop het
ontvangen wan biecht, communie en
pAieaterachsp feei ze tot Dc?n Bosco,
nu is het uw beurt, mij voor te berei
den» /Den laatsten avond had Don
Bosco tot- diep in den nacht aan haar
sterfbed gewaakt; de ontroering weid
hem meeilter; bevend klonk het u.it
moeders mond: «Ja, ge zijt altijd de
jreost van mijn hart geweest, A
het andere leven zal ik nog meer' van
u houden.
En nog: «Denk er aan, mijn jongen,
dat leven lijden is, de echte vreugde
wacht oiiEi eerst daalfooven. Ga nu
heen Jan, en bid voor uw moeder. Vaar
wel. Don Bosco kon niet weg. Marga-
reta zag hem aan als wilde zij zeggen:
«Gij lijdt en doet me lijden. Tot weer
ziens in den hemel.»
M'einigen tijd daarna komt hij te-
ifjg: «Mijn zoon, kunt ge dan uw
groote droefheid niet meester?»
«Maar mag een kind zijn moeder
op zulk een cogenblik verllaten? snikte
Don Boiico. Een oogenblik was het
stil. Toen klonken duidelijk moedert;
wooriden: «Neg één offer, Jan, het
laatste- Ik Ikan het inièt uitstaan u
z-co te zien lijden. Ga, heen en bid.
Er wordt goed voor mij gezorgd. Meer
•verlang ik niet.»
Don Bosco verwijdeiide zich, hij zou
zijn moeder niet levend meer weer
zien. Rond drie uur verliet haar schoo
ne ziel deze aarde.
Eenvoudig is ze ten grave gedragen,
maar ’t gróót getal1 geloovigen dat in
getogen de lijkbaar volgde, bewijst
de grootheid van die eenige vrouw:
Moeder Bosco.
Mrijl de wereld wentelt en de men
schel! -verdwijnen, ikerkvervolgers óp
staan en sterven, blijven sterk óp eeu-
wiige pots (gebouwd! het Kruis- en de
Kerk. Neen, neen, duizend maal neen
ze gelukten niet, zij. die de Kerk heb
ben gespuwd en de Kerk wilden dood-
moorden. En een heel litanie, langer
nog dan de litanie van alle heiligén,
7.7;ll.fl ‘vva,. IrKKllpvi poLV-VQv
die de Kei*k vertiolgderi en stierven.
Vriendschap is esne zeldzame bloem
De g:negenheid i® de knop; de liefde
is de bloemde opoffering is, de viucht
Eenieder heeft zijn last en zorgen,
Scans apenbaar en somg verborgen.
0—
Men moet één dag op zevén
Aan ’t lichaam ruiste geven.
Zaterdag om 10 uur heeft de 37e
trekking plaat® gehad van -de leening
5 ten hondérd 1923 van de Verwoeste
Gewesten.
Reeks 147050 nr 1 wint
Reeks 49241 nr 3
Reeks 1a1605 nr 5 wint
Reeks 346166 nr 5 wint
De andere nummers den uitgekomen
reeksen zijn uitkeerbaa-r mét 550 frank.
Het winnend lot van
te Brussel, dit van
Rpnse verkocht.
moeder werd geleid.
Déa steeg het aantal opgenomen kin
deren tot dertig. Keuken kleeren ma
ken en herstellen, wasschen, alles
kwam op Margareta- terneer,
schaamde don Boscq zich niet
schort aan te binden en 'j
te helpen, maar Don Bosco moest ook
dikwijl-i buitenshui®.
Steeds vroolijk en opgewekt werd
Moeder Margaretha- van allen graag
gezien. Toch-wist zij op tijd en stond
een wenk te geven om schade of wan
orde 'te voorkomen. Dezelfde zorg die
zij eertijds besteedde aan de opvoeding
barer eigene kinderen, wijdde zij nu
aan het vormen van Don Bosco’s ben-
worden in alle postka-ntorea
en bij alle postboden aanveerd
C2BKB
->«Ko--
A
s
-"Tg* 1 iirttr-
Vpir fó -W*.
DE YZERBODE
xüócUyS in o
1
