lllliiiiiiilliiiliiiiiiiiiiiliWllllllllllllllll
IIIIIWIl
I 1
Zevende Algemeene Bedevaart
naar de Graven van den Uzer
mu
ii
tL
I I
23? 3? 3SW®
h i
M-
VOOR VEURHE..DI
U-J.
1
KALENDER
Van De Week
Aankondigingen
60,000 VLAMINGEN TE DIKSMUDE
Voor God, Taal en Vaderland.
1 ’vn
Abonnementen
VIJFDE JAAR Nu 35
ZONDAG 29 AUGUSTUS 1926.
Prijs: 20 centiemen.
volgen» overeenkomst
MAANGETIJDE
Dinsdag 7 September N. M.
Drukker-Uitgever, Jules Vanblaere-Dccaestecker, Dixmude, Postch- 72 428
DE BEZETTING van DIKSMUDE
EEN GODSDIENSTIGE REDE
heen de- tragische
Hat INGETOGEN VLAANDEREN
DIKSMUDE
’S NAMIDDAGS
het
Mengelwerk van De Yzerbode N1 11
een zekere beroemdheid verwierven.
OUD-DIKSMUDE
HET
hoe weinig
tot
’(’t vervolgt).
KWH
VOORDRACHT GEHOUDEN IN HET DA-
VIDSFONDS DEN 25 JANUARI 1926.
DE HERDENKING VAN HET
VLAAMSCHE IJZER-OFFER
bloemenhulde
Er
van
van
DE EERSTE PAAL VAN VLAAN-
DEREN’S IJZERMONUMENT
den
van
van
bestonden
Diksmude,
3’: NICOLAUS BOIDIUS, /gardiaan der Minder
broeders van Diksmude, die verschillige werken
schreef over godisgeleeddheid en wijsbegeerte.
zeer
toe
was
een
VOOR DE GESNEUVELDEN Lif~-
GEVANGENEN
ST
'c
I 1
M 30 Oogst h. Rosa. van Lin
D 31 Oogst h. Reimond Non.
W 1 Sept. h.Egidius, abt
D 2 Sept. h. Stephanus,
V '3 Sept. h. Remakel
Z 4 Selpti. h. Rosalia
Z Sept. h. Laurént Just.
'ramche omwenteling leidde zij een min of meer
verborgen leven, maar aanstonds na het einde
van dit ellendig tijdstip begon de Gilde opnieuw
te herleven. Men had kunnen denken dat den
sohrikkelijken oorlog dien wij komen te beleven
en de toitale verwoesting van Diksmude het éin-
dte van de «Bastiaans» zouden voor gé volg ge-
aad hebben, maar ’tl en duurde geen drie jaar of
i zij
genegen
echter
men-
aan
wa
de
een der
Vlaamsche
In feilen wind wordt de H. Mis ge
lezen. Overigens blijft het bladstil
over heel Dilre.mude, en de ingetogen
heid van het Heilig Sacrificie zal den
geheelen dag allen bijblijven.
<!|4hCA l
Dan klinkt nog de Eed van Vlaan
deren. De armen gajan op naar het
kruis. In haam van het Bedevaartko-
mitéit vraagt JuJiaan Platteen die heel
den tijd de mededeelingen aan de me
nigte zond, nu dat de duizenden bede
vaarders zouden knielen en een Vade*
Ons en Wees Gegroet uit gan&cher
harte bidden voor de G'esncuvede
IJzerjongens, vbori ide gevangenen en
bannelingen van Vlaanderen.
Spontaan knielt heel dit; legér en
vurig gonzen de luidop gebeden Onze
Vader en Wéés gegroet over de bree-
de IJzervlakte-
waardig door hunnen hoogen ouderdom en door
hun merkwaardig verleden.
Het volk hééft te allen tijde
Prijs voor 1 jaar 9,50 fr.
voor 9 maanden 7,50 fr.
voor 6 manden 5,00 fr.
voor 3 maanden 2,75 fr.
Pér' nummer 0,20 centiem.
teling doen herrijzen,
jm i-n wortels .diep in uwe
meet grijpen om hoog op te i
naar de eeuwige gerechtigheid
hemel en aarde te verkondigen
laatste wilsbeschikking: het
voor* Vlaanderen en Vlaanderen
Kristus», de giloote trouwe van
kleine n enschen van Vlaanderen»
Prof. Daels groet moeder De Rud
der en alle Vlaamschte moeder^ wi.er
kinderen atoemartelld werden in de af-
sohuwelijke tragedie van den oorlog.
Gtodelieve English, dé gezusters Van
Raemdonck, enz.
Het zijn dezen: moede,rke rv^ Rud
der, Lieveke English dé gezusters Van
Raemdonck, nog enkele andere wedu
wen en weesjes, gebukten onder het
wee, die onder de rede van prof. Daels
de eerste slagen geven op den paal van
voor: de groote kiosk
muzikanten, komiteit en
stort in. Wij kwamen mee naar bene
den op tamelijk interessante wijze.
Gelukkig beperkte de schade zich 1 ij.
gebroken balken en planken, "escheui-
de kleeren, wat schrammen en schrik.
Kwart vóór één werd de plechtigheid
begonnen, terwijl nog zoover het oog
reiken kan de opticht mét omfloersde
vaandels te zien is.
Nadat onder de leiding van Jef Van
Hoof den zwaarmoedigén «Gedacbte-
niszang» wals niltgevoerd', spreekt voor
den geluidversterker eerst, uit naam
van de V.O.S.. de heer adv. Borginon:
Hij ztejgt onderm'éeV 'hoe d,e Bede
vaart eerst ging naiad de graven van
enkele, wier leven als soldaat en Vla
ming gekenmerkt wais geweest, en ten
stofte hier op dftt veld is aangeland, op
dezen met bloed gedrenkten bodem.
Dit is de uitgelezen plaat® waar in
eenzelfde vereéring al de slachtoffers
van den oorlog konden vereenigd wor
den.
Jaar na jaar, moest hier het lijdend en
strijdend Vlaanderen te samen stroomen
het Vlaanderen dat te midden der over
maat van zijn vernedering zoo kan hun
keren naar de bevrijding, naar een
bestaan waardig van een zelfstandig
volk, tot over de Doodenakker de ang
stig verbeide dag klaart waarop het ein
delijk vrijgevochten hier neerknielt en de
eerste tranen van zijn hervonden blijd-
ooit geweest was.
Gaarne zou ik hier een overzicht geven van
de geschiedenis der St Sebariaaansgilde, de groo-
te feesten herinneren die zij inrichtte, hare re
glementen en dé eigenaardige gebruiken beschrij
ven, de lauweren opsommen die hare gi'ldebroe-
deis behaalden in dé prijskampen door andere
gilde -ingericih't, maar dit 'zou mij té ver leiden
en buiten den kader gaan der tegenwoordige
studie.
Vóór den oorlog bestond er te Diksmude nog
eéne andere schuttersgilde: Willem Teil; maar de
maar va,n de
voetbooggilde
St Joris die’ ródert lang uiteengegaan is. maar
die reeds bestond in de XVe eeuw én de gilde
van Ste Baróa-ra, of Bwséniem Deze gilde werd
gesticht in 1520 en hare leden schotten mét het
vuurwapén: doelstuk of karabijn genoemd. Zij
ging insgelijks uiteen in den loop der 19e eeuw.
Na de schutferegildén moeiten wij de Rederij-
kerh of Rhetoricagilden 'bijzonderlijk aanstippen.
Twee dezer gilden bestonden nog te Diksmude
vóór den oorlog, en zijn nu wederom in leven,
naar ik méén: «Nu. Morgen Niet» of liever «He
den Iet, Morgen Niet» en «Scerpdeure onder ’t
hélich Criuus». Beide gilden zijn even eerbied-
Kwa.rt na elf wordt geprobeerd om
de optocht naar den grond van Hel-
denhulde te vormen. Maar de massa
is zoo dicht, dat ér' van de vorming
van een optocht nauwelijks kan sprake
zijn. Het is een vloed die reeds, geheel
den linker IJzerkant van aan de brug
tot den spoorweg (een derde kilomet.)
dverspöelt. !De groepen van oud-st,.lij
ders en Vlaamsche meigjes en Vlaa- ó-
sche wachtén, de vaandels met rouw
strikken omgeven, zijn ten slotte toch
b'ijeisngteraakt en' mét bfoem'éndr'aiag-
slterls en IJzerbedevaartkomiteit, gehol
pen door een kranige ploeg Ganda.-tur-
ners trekt deze macht traag over de
IJzerbrug. En nu beleven we het
merkweerdige feit dat dé stoet van
Vlaamsche IJzerbedevaarders ander
halve uur nobdig hééft om de 15 meter
breede brug over te stannen en dat de
ingetogen plechtigheid aan den eersten
paal van het Vlaamsche IJzermonu
ment reeds zal afgeloöpen zijn (te 2
uré)wanneer nog steeds verschillen
de duizenden de brug niet bereikt heb
ben, En toch bleef dezé geweldige
‘massa, zooalg Vlhanderen er zelden
of nooit één bijeen gezién heeft in
vroom bedwang.
schap plengt op dezen grond bakermat
van zijn geestelijke grootheid.
Aan het slot: Toehoorders 1 Het of
fer dat de Vlaamsche Dooiden aan den
Ijzer brachten is ons kostbaarste
geestelijk bezit.
1. FRACISCUS DE KEYSER: Deze was een
uitstékend godsgeleeilde die gedurende de XlVe
eeuw verschillige werken schreef, waarvan eén
«Vita, Sancti Bérnardi» te Parijs gedihkt in 1483.
Hij stierf monnik der Abdij van de Duinen in
1294, na de godgeleerdheid gedoceerd te heb
ben aan de Hoageschool van Parijs;
2. FRANCISCUS BAUDEMONT, eén dich
ter, waarvan de gedichten ovengedrukt zijn in
de iwerken van jacqués Sluper;
4. PHILIPPUS DE PEOUY. Deze was on
geschoeide karmeliet én doceerde de godsgeleerd-
heid! aan de Hoogeschciol van Leuven. Hij stierf
te Brussel den 23 MaaiHl 1653.
5. THOMAS VANDEN BERGHE gezeid
Montanus. Geboren te Diksmude in 1615, be
kwam hij zijn diploma van geneesheer in 1639
ter Hoogeschool van Leuven. Hij oefende zijn
ambt uit té Gent en vervolgens te St Winoxber-
gen. Later kwam hij naar Brugge alwaar hij eeite
groote faam verkreeg. Ini 1656 wérd hij door het
magistraat dei‘ stad geneesiheer-pénsionnaris, be
noemd en drie 'jaar daarna tot 'dezelfde waardig
heid verheven door het Magistraat van het Brug-
sché Vrije. In 1660 wierd hij aangesteld als eer
ste geneeshéér van het burgerlijk Hospitaal,
plaats die hij bekleeddié tot zijn cYerlijden in
1685.
Alle ingezonden stuiken, ’t
TDD zij dat ze gedrukt zijn of niet
blijven eigendom van den op-
Btelraad.
Naamlooze stukken worden
nooit in acht genomen.
En dan klinkt nog de stém van oud-
aalmoezenier E. H. August.
Broeders, zegt de oud-aalmoeze-
nier, daareven hebt gij den eerster,
steen gelegd van de machtige gedenk
zuil welke, mi.ddén het dtopdenveld van
den Uzer zal oprijzen ais de grootste
hulde van het trouwe Vlaanderen aar
zijne zonen. Die ‘hulde is deze van een
christen volk. Daiarom zal uwe gedenk
zuil, een steenen arm gelijk, torenhoog
verheffen, boven dit veld van dood en
lijden: het zegenend kruis. Het Kruis*
het eenige teêken dlat past op het graf
van een christen. Het kruis: het heili
ge zinnebeeld van de hcogiste offeren
de. Het kruis: het schitterend symbool
van hoop en verlossing. Het kruis: het
duurzame pand van trouw en liefde.
O, ge wist het zoo goed, broeders,
welk het onfeilbaar teekén zijn moest,
boven op den zandkem waaronder uw
makker bedolven lag, wannéér ge, van
takken of plankjes een Kruisken sloegt
en het' plantet in ’t slijk langsheen de
kronkelende grachten of neven den ge-
’kromden tronk. Gé kendet ze zoo goed
'de diepsprekende taal van de kruiskens
wanneer ge die lang én smartelijke rij
en aaneenreegt op de lailtboe talrijker
döodenakkérs; ge spraakt zoo ontroe
rend uw liefde uit wannéér ge met uw
rohaiarschen penning, het kruisken van
Heldenhrddé» oprichtet en versierdef
op het graf van uw maatjes. Nu komt
ge naar hier terug, gedreven door uw
tróuw en dlankbhar herdenken, or»»
in het grootsche kruis dat moeder
Vlaanderen door uwe vuisten opricht,
de duizenden veretrooidé kruiskers
saam te vatten. Het^ schijnt me reeds
toe alsof zé. van alle” zijden hierheen
stroomen dé kleine zwarte kruiskens,
in t’ lommer van uw eerlijk symbool:
alsof de lonvférgetelijke teekening
van dien Vlaamschen kunstenaar die
een verwekker was, en ach., hiér ook
moés't rusten,thans waarheid wordt.»
Betrouwvol blikt de E. IINobels
naar den oogst,;
«De oogst: «levate acules et videte»
ziet rondom u, broeders, boe de oog:
rijk en gul is opgeschoten uit den
vruchtbaren griond van den IJzer, ge
drenkt met bloed; hoe liggen de wei
den hier malsch en groen, hoe gblfden
de halmen weelderig en blij.» Levate
aculas». Beziet me die steden en dor
pen, die hoeven, d'ie machtige torens,
vreedzame wachters dezer geheilig
de gouwen.
Doch wat is die stoffelijke herle
ving, bij het ontwaken van Vlaanderen
De oogst: beziet me die zeé van
fiere Vlamingen, hierheengéstrorund
om, als een opperste hulde voor hunne
doodén getuigenis te brengen dat
Vlaanderen leeft, sjterker en vastbera
dener als ooit, te voren. Hun lijden
heeft Vlaanderen gewekt, uit hun
dood is Vlaanderen hérirezen.»
Namiddags gaf die fellé V'laam-
ische vurigheid dei> tiénduizenden
Vllaiamsche bedevaarders zich lucht in
liederen die op de Grootte Markt ge
zamenlijk werden geztongen. Daarl
stond ook een kiosk mét zwarte gor
dijnen omgeven, waarop de Ganda-
tumer?' biastische beelden uitvoerden
die oog en gemoed der IJzerbédevaar-
ders ten zeerste troffen én die
luid applaus ontlokten 'aan de
echouiwers.
Eten andére merkwaardigheid'
het vertrek vhn den auto-rioet
Links van de Hoogebrugj rijst vlak
tegenover de Minoterie het zielig hou-
ten k:hier twee jaren geleden ge
plant. Rechts staat de groote Zerk van
Heldenhulde. Daar zal de zuil van het
herdenkende Vlaanderen als een toren
zoo hoog oprijzen. Het is daar dat de
plechtigheid nu plaats heeft. Het is er
Woest, op beton- en cementwerken
gaan duizenden bedevaarders hukken.
Over! een gebied van verscheidene hek-
taren heeft Bell-Telephone vele luid-
sprekérs aangebracht.
Hier heeft eerst de
plaats. Het is spoedig een berg,
zijn tuilen en kransen van honderden
V.O.S.-vtereenigingen vanl invailiedon,
van het Vlaamsche Volkstooneel
het Alg. Nederlandsch Verbond,
studenten en meisjes, enz.
Een ongelukkig geval doet zich nog
voor sprekers,
journalisten
van eene Rederijkers Gilde, moest hij voorgedre-
gën worden, dbör de meerderheid der leden aan-
veerd en gedoopt worden.
Dit doopsel' geschiedde met «Rozéwaten» en de
oude rekeningen van «Nu, Morgen Niét» en
Scerpdeure» maken bijna, jaarlijks melding van
den aankoop van zulk «Rozewater
Nu en dan werden dOor1 de Rederijkersgilden
grootte prijskampen uitgêtohreven, zoo van too-
neelstukken alls van letterkundige werken, opgé-
maakt 'door de leden der! verschillige deelnemen
de gilden. In ’t algemeen lieten dezé letterkun
dige gewrocht én veel te wenschen, maar er wa
ren /toch isomtijdg redeiÈjkeiis zoöals De Swaen
van Duinkerke én andere die dichtstukken en
tooneelstukken viooribrachten die eene oprechte
letterkundigé waarde hadden.
In de ‘prijskampen, ttasischen de Vlaamsche
steden en gémeenten ingericht, bekwamen de
Diksmudsche Redyrijkere; gewoonhjk eenen groo-
ten bijval. Twee andere Rederijkersgilden heb
ben vroeger te Diksmude bésltaan: «De Gcisellen
van den Wijngaerde» en de «Royaérds» maar hun
bestaan was niet van langen duur.
Vele andere gilden vhn vermaak
vóór den oorlog en bestaan nog te
maar, evenals de gélukkige volkeren, hebben zij
geene geschiedenis. Als zij er eén hebben, ’t is
moderne géschiedenis en deze kennen mijne me
deburgers zobwel als ik
Iedere stad is fier op hare zonén die zich on
derscheiden hébben door hunné bijzondere be
gaafdheden op het gebied dér kunsten en weten
schappen.. Ik motet hieu dan ook de aandacht
trekken op eene geeks Diksmudelingen die in
hun tijd door hun bekwaamheid en hun kunst
i
worden in alle postkantoren
en bij alle postboden aanveerd
Vlaanderens Ijzermonument.
Ontroerd begróet nu Dr Daels
toekomstig kruis van Vlaanderen:
«Het rijze, dit kruis van Vlaande
ren® heldenhulde, als voorteeken van
de groote bévrijding van ons volk,
eigenmachtig over zichHejlf beschik
kend volgens de plechtige oorlogsbe-
loften voor heel de beschanfde wereld
afgelegd en volgens den diepgedihgen
en ktaargeuiten wil van het/voor Vlaan
deren bezweken IJzergesacht.
Vlaamsche bedevaarders, hier van
alle kanten, langs de met brókstukkén
Om 1 u. 30, terwijl duizenden neg
steeds de brug overs tappen, en de lui
sterende menigte reeds tot aan de
sjXiM'weglijn in de verte is gerohoven,
brengt prof. Dr Fr. Daels, namens het
Bedevaartcomiteitden groet aan de
Vlaamsche dooden. Hij spreekt tot hen
«Uw moeders, uw vrouwen en kin
deren, uw bloedverwanten, zij die u
het leven schonken, zij aan wie gij het
leven hebt geschonken, zij met wie gij
het leven hebt gedeeld in vaders huis,
in moeders hoekje, zij allen met w;e
gij het oorlogswee in de loopgraven
hebt geleden, heel uw Volk wil langs
heen de* tragische oeverte van
Uzer, vlak vóór de bloédmolens
'Diksmude, het eeuwige kruis
Vhanderens tweevoudige ooiJogsmar-
teling 'doen herrijzen, een kruis dat
borsten
schieten
I en aan
uw
Alles
voor
de
Het was als een burgerlijk strijdle-
ger 'dat Diksmuidte Ibestoatode. Kwart
vóór elf kon het volk der aankomende
trein met moeite nog Vooruit: in al de
straten tot aian de nieuwe IJzedbiug
stond de ontzettende massa- opgéhoopt
EenigEn alles zwart-geelaan meett
al de huizen zwart-géel, al de bede
vaarders hebben zwart-gele vlagjes, de
honderden autos die van allé banen,
komen aangesnord, laten even trio*;.i
fantelijk hun zwart-geel wapperen.
Op 'de Grootte markt -
gróótste pleinen van het
land moet de H. Mis tot, lafenis der
zielen van *dte gevallen Vlamingen in
onen lucht worden gelezen. Het
autaar staat opgericht tégen den gevel
van de Bank voor Handel en Nijver
heid. Het geeft een indruk van vres
selijken ernst deze duizenden hier te
zien staan, blootshoofds, niets verlan
gend dan vandaag één wroote dag inge
togenheid te hebben, één dag van in
keer en gedachtenis. We herinneren
ons hoe, twee jaar "«leden, de mis-
hoordeils niet meer in de kerk konden
en een gedeelte der Markt vulden.
Maar jawel, nu vult de massa- niet al-
een de geheele Grootte Markt, maar
al de omliggende stdaten, en lengt
zich daarenboven uti tot aan de statie
eenerzijds en tot aan. de grens van
Caeskerke anderzijds. Wij maken met
onze confrateiri een berekening van de
opeengehoopte massa, en moeten tol
de slotsom komen dat er minstens der-
tig-duizend man bijeenstaat op de
Groote Markt en omtrek. We schatten
hpt jaantial leeuwenvaandels op circa.
400. Daar zijn er tot van het uiterst0
hoekje van het land, o.a- van Hamont
En deze berekening moet kloppen,
want ’s namiddags werd er ons in de
statie medegedeeld, dat- per trtein zeer
zeker 43,000 man is toegekomen (ge
wond treinen en 10 proppensvolle. spe
ciale treinen). Voeg daarbij- dan de
'duizenden per trlams, autobussen, wa-
Het volk hééft te allen tijde aan tooneelspelen
gehouden. In de middeleeuwen werdén er mys
teriën of bijbelspelen opgevoerd in de kerken *n
het volk kwam daar gretig naar toe. Later, on
der de hertogen van Burgondie. kwamen bijna
overal Rederijkersgilden tot stand, die benevens
het tooneel ook de letterkunde beoefenden.
Al's wij niu die tooneelstukken of letterkundige
oefeningen beschouwen, dan zijn wij
ermede den spot te drijven. Wij mogen
niet vergeten in welke omstandigheden de
schén der kleine steden moesten leven fat*
onze moderne tijden, hoever zij verwijderd
ren van intelléctueele middens,
boekdrukkunst verspreid was, enz. enz.
Ten anderen, als wij dé tooneelstukken over
zien, die in vroegere eeuwén opgevoerd wierden,
bemerken wij dat, Voor hétgene de tragedies be
treft, het gewoonlijk vertalingen waren van de
grooté Griekeche klassieken Eschyles, Sophocles,
Eurepides, en hunne tijdgenobtem
Hedendaags zijn de cpgevoérde stukken ge
woonlijk van veel mindere hoedanigheid. Volgens,
de stadsrekeningen van Diksmudé bestond «He
den Iet, Morgen Niet» reeds in 1447. «Scéijoden
re» wordt voor de eersté maal vermeld in 1449.
Maar nu, «Morgen Niet» is toch de oudste, zoo-
ale blijkt uit eené uitspraak van het Magistraat,
ten jare 1577-78: «Heden Iet, Morgen Niet» is
d'oudste ’tytle van Rhetorycke binnen idfeser
stede, zegt deze uitspraak, en oveiteulcx zal
vooren gaan in de processie en coc eerst sne-
len, ghelvc zy van oude tyden ghedaen heeft».
Vroégertijde als er iemand wilde deelmaken
gens, autos, fietpen en de groepen uit
de onmiddelijke omgeving
De Sichatting dat er om 11 uur ’s
morgens meer dan -50,000 Vlamingen
bezit hebben genomen van den grond
waar het bloed hunner jongens vloeide,
is dus geen zier overdreven.
Langs dé groote banen kwamen lan
ge, indrukwekkende auto-,stoetendie
heel M'tesb-Vlaanderón in bbioering
brachten: de autodienst had.' plaats te
bezorgen aan circa, 500 autos
- -Gilde herleefdeopnieuw, bloeiender dan
Wij weten niet hoé het geschil eindelijk ver
effend werd. Indien wij er hier melding van ge
maakt hébben, ’t is om te toonén hoe de Daks-
mudsche schiittèrs in (de jaren 1400 reeds haid-
nekkig warén om hunne eer te verdedigen en
hoe vast zij waren om hunne rechten te hand
haven.
Sedert het begin der XV Ie eeuw werden de
.schuttersgilden niet meer geroepen om ter oor
log te trekken; de vortning van betaalde leger
benden onder de regeieiing t.er eene auuere scumlersgirue: vvmem
Builgondie, de inner ng v n .oorsprong dezer gilde dagteekende
de verflauwing van den invloed der gemeenten, 1
de uitvinding van hé>t buskniit waren alde de bestonden .ook de
zaken waardoor' de medewerking der schu ter.-.- gifc uiteengeg
gilden minder nuttig en voordeel^ bleef. hftstondi jn de XVe eeu
Nochtans bleven dezé instellingen bestaan,
maar in stede van zich tot den oorlog te berei
den werden zij uitsl uitelijk, Maa.tscha.ppijen van
Vepmaak, .alhoewel 'zij menigmaal diénden
het handhaven der inwendige orde.
Er zijn nochtansi afteer weinig schut'teisgilden,
en misschien wel -geen ééne in ons land die zulk
een lang en onafgébibken bestaan hebben als de
St Seba&tiaansgilde van Diksmude. De oorlogen
en omwentelingen, de slechte tijden hebben haar
nooit, kunnen doen veiidwijnen. Gedurende de
der Vlaamsche zerkjes aangelegde we
gén toegestroomd, op u allen rust een
zware plicht: de moeders1 dte kinderen,
de bloedverwanten onzer doodén heb
ben de eerste grondvestn geslagen van
het monument tot: eerherstel. Aan u
allen dit werk te bekronen, aan u de
onvergankelijke zuil van Vlaamsche
belijdenis spoedig en grootsch op te
bouwen.
Uw steun weze ‘dan in hét diepste
van uw geweten «e,l wat gij kunt» als
vervulling van een allereersten plicht
tegenover hen die vielen, in den dienst
van Vlaanderen, voor hun en ons r'echt
voor hun en onze hoogste geestelijke
goederen, voor ons aller ideaal «Alles
voor Maanderen en Vlaanderen voor
Kristus.»
--0^1
i
f
i-
^saïXSb». -
K
77 J»
- S ’Ti
-Z' r
DE YZERBODE
