HET ARRONDISSEMENT. 2c*e Jaergang. Zaterdag 4en September 1858. No 541. Eene zoo hevige als regtveerdige ver- ontweerdiging is uit de herten van al de inwoners van Yperen opgestegen legen het ypersche Progrès. Men wist dat het een slecht, een zedeloos dagblad was, het welk Godsdienst, Kerk en hare dienaers gedurig aenrandt, en zyn vermaek neemt in al de leugens by een te vergaderen die andere bladen van zyne soort uilspouwen tegen al wat den katholyken Godsdienst aengaet; maer men kon toch niet peizen dat zyne godeloosheid zoo verre ging, tot zelfs heiligschendende lasteringen uit te braken tegen hetgene de katholyke herten der Yperlingen met diepen eerbied om ringen. Men kent de omstandigheden van den brand van den 25 Oogst; terwyl dat de moedige pompiers, onder het wys beleid hunner oversten, alle poogingen aenwend- den om de schrikkelyke gevolgen die met akelige onrust gedurende vier uren te vreezen waren, zyn gebeden gestort ge weest om door de voorspraek van O. L. V. van Thuyne de behoudenis onzer schoone kerk alsook deze van helleven der mannen die zich met zoo veel iever aen gevaren blootstelden, te bekomen. Wanneer dan de brand was gebluscht en de kerk bewaerd, zonder dat er eenig ongeluk te betreuren was, is er vastgesteld geweest, den vrydag opvolgende eene pleg- tige mis van dankbaerheid te zingen, tot dewelke een groote toeloop van gelovigen gesneld is. De godeloosheid is in woede geraekt! Zy heeft in het Progrès tegen O. L. V. van Thuyne de patroners onzer stad, spot en laslertael uitgebraekt, erger dan ooit de mond der ketters, der joden zelfs heeft uilgespouwen. Zulke misdadige handel- wys is eenpariglyk geschandvlekt en ge brandmerkt geworden, en voortaen zal de naem van Progrès by iedereen hetzelve be.teekenen als godeloosheid en godslaste ring. lletgene niet min aenstootelyk is en levens de algemeene verontweerdiging opwekt, is dat het Progrèsonze treffelyke, kloekmoedige en brave Pompiers wilt doen aenzien als of zy zoo godeloos waren als het zelf is, als of zy aen zyne spotternijen en lasteringen deelagtig waren!! Foei! Wilt gy Progrès, uws gelyken vinden? gy weet maer al te wel waer zy zynga na de logien der francmacons! daer met uwe moortel broeders zult gy om ter meest konnen God, zyne 11. Moeder en zyne Heiligen lasteren en verinaledyden! maer nader niet tot onze burgery, tot onze deugdzame pompiers, die niet, gelyk gy, God en zyne Kerk ver loochend hebben! bevlek hun niet door uwen lasterlael! maer weet dat zy door bun gezond verstand alleen wei begrypen dat het beste wat zy ten uwen opzigte konnen doen, is, u uit ter herten te ver- foeijen en u te laten verzinken in den schandvollen modderpoel waerin gy u zei ven geworpen hebt! DE PABTYEN IN BELGENLAND. Wy hebben in ons vorig nummer gezegd dat de Unie tusschen de bewarende o( katholyke party en de liberale of doctrinaire party, byna ongeschonden gebleven van 1830 lol 1840, het eerste lydslip uilmaekt van onze onafhankelyke nationaliteit, het tydslip der Konslitulionele en Vaderlands minnende Unie. In het tiveede tydslip vqn 1840 tot na de nationale feesten van den 21e° july 1856, op den welken de 25le verjaerdag der inhulding van koning Leopold I is gevierd geweest, bleef die Unie maer beslaen in al de groote kwestien in dewelke eigenllyk onz^inwendige en uitwendige politiek gelegen is; voor het overige, de partyen tot dan toe vereenigd, zyn uil een gescheiden om elkander te hestryden, ten einde in de kiezingen den polilieken voorrang te beko men, aen het roer des lands te geraken of het zelve te behouden. Dit was immers te voorzien de Unie die maer ten groolen deele bestond uit reden dat er gemeene vyanden, zoo wel binnen als buiten het land, te bevechten en teoverwinnen waren, moest natuerlyk verkrenkt zyn in 1840, wanneer alles in ons land op kloeken voet ingerigt en onze nationaliteit in 1839 door de mogendheden erkend zynde, er geene noch inwendige noch uitwendige vyandelyke partyen meer overbleven. In dit tweede lydstip dan, was er alleen- lyk worsteling om te zien welke van beide de konstitutionele partyen zou den politie leen voorrang bekomen; inderdaed de worsteling bestond, somwylen hevig en vurig, bezonderlyk in de kiezingen, om de hoofden van de katholyke of deze der doc trinaire party beurtelings aen het Slaels- roer te brengen of te behouden; maer als men den samenhang wel inziet der politieke die door de verschillende ministerien gevolgd is geweest, uitgenomen een zeker verschil in 't geen betracht wierd en eenige mislukte poogingen van reactie, moet men bekennen dat al de achtereenvolgende ministerien bezield zyn geweest door den geest van eene mindere of meerdere gematigheid, en dat de liberale en katho lyke ministers in al dekwestien betrekkelyk de grondstelsels beter overeenkwamen dan zy hetzelve zeiden of door de gazelten hunner party deden gelooven. Dit is zoo waer dat in de feesten van den 21" july 1856, beide de partijen zich even regtzin- niglyk scbaerden rond den koninglyken troon en met eenpare stem verklaerden, dat sedert vyf en twingtig jaren onzer onafhankelyke nationaliteit, de Stadspoli tiek altyd voorziglig, gematigd en vader- landsch geweest was, dat de Grondwet was ongeschonden gebleven, dat Belgie in voor spoed had geleefd en dat de Koning nooit in het minste aen zyne beloften was onge trouw geweest. Die eenparige verklaring door al dehoogeambtenaren uitgesproken, door den Koning bevestigd in het bywezen der afgezanten van al de Europeesche mogendheden, was zekerlyk zoo wel de kragligste als de plegtigste logenstraffing van al 't geen tegen de katholyken opge- haeld was geweest, om de politieke driften aen te hitsen en onder het volk de oneenig- heid te brengen. 'T is uit dien hoofde, 't is omdat sedert 1840 tot den 21" july 1856, ter uitzon dering der korte beheersching van de ISieuwe politiek in 1847, men altyd geëindigd heeft met overeen te komen in al de grondige kwestien, dat dit tweede tydstip met regt mag genoemd worden het tydstip van overeenkomst en transactie. Gedurende die twee eerste tydslippen, het eene van Unie het ander van transactie, bestond er geene demokralieke en radikale party. Er waren wel eenige demokraten, maer zy waren niet vereenigd noch in party gevormd. Zelfs de HH. Gendebien en Castiau, in wie by ons de demokralieke opinie was vertegenwoordigd, hebben ge voeld dat er voor hunne denkwyze geene kans was van voortdurend en bloeijend beslaen in ons konstitutionneel en Euro- peesch Belgenland. Gendebien gaf zyn ont slag in de Kamers, zoohaest wy in 1839, ingevolge het vredetraktael van dat jaer, door de groote mogendheden erkend wier den als een nieuw konstitutionneel koningryk uitmakende; Castiau gaf zyn ontslag in 1848, toen wanneer de twee koningsgezinde partijen zich opentlyk de hand gaven, ten einde Troon en Konstitutie te verdedigen tegen de aenvallen der demokratie, die gansch Europa met puinhoopen bedreigde te overdekken. De demokratieke party bestaet ze nu hedendaegs? Hoe heeft zy onder ons haer bestaen kunnen vinden en bewaren? welke zyn hare inzigten? wat staet er te doen aen onze twee koningsgezinde pariyen om zich tegen de demokratieke party te verzetten? In onze volgende nummers zullen wy deze aenbelangende vragen oplossen. DE POLITIE TE LANDE. De staet der politie te lande beantwoordt niet aen de gedurig aengroeijende nood- zakelykheid; dit is eene waerheid die alle man welke met regtcn zin en genoegzame GAZETTE VAN YPEREN Dit blad verschyut den Zaterdag van iedere week. Prys van iuschryviiig by jaer Voor de stadFr. 4"°°» Voor de provinciën. Fr. 4*^o. De Jaergang begint met den ien September. EN VAN GODSDIENST EN VADERLAND. BEKENDMAKINGEN zeventien centiemen den drukregel BlievenBekendmakingen en Geld moeten aen den uitgever Vrcichtvry toegezonden worden. De bekendmakingen moeten den Donderdag, toegezonden worden. it.

HISTORISCHE KRANTEN

Gazette van Yperen (1857-1862) | 1858 | | pagina 1