r
1 fl
I
I
J ii
ÉNIGME.
Het woord van het Raedsel geplaetst in onzen
voorigen N.° is de letter 0.
KONING LYKE- LOTERY VAN BRUSSEL.
Trekking vari den 3 October. 45_^9_44_47_73«
8
Jc suis utile A tout le monde,
Et mon corps represcntc une coupe profonde
Ami de i’ombre et du repos,
J’habite du sommcil le ténébrcux enclos.
Pour me parer, d’une toile .on me cache;
Pour me fixer, d’un ruban I on m’attache,
Je suis triste dit-on, mais je suis si discrct,
Que de chacun je couvre le secret.
gedronken te hebben, begaven zig nacr het bed, dcéze eenvoudige
uigt moest juyst in dc kamer slaepcn onder den haver-zolder,
ahvaer zy, uaer geheel wel haer avond-gebed opgedregen te
hebben, zig begaf tot de rust. Den Ezel niet kontent wezende
omdat men hem zoo wel onthaelde van buyten te lactcn slaopen,
tragt, waer hy kost, ccnc schuyl-plaets te vinden, drong eens
klaps de’ scheur-poort open, en eenige haver bespeurende op de
trcén van den trap, is nek-halzende van treed tot treed op den
trap geklommen, tot hy ten lesten op den zolder geraekt is by
den hoop haver, alwaer hy lustig zyn appetit voldaen heeft, en
naer zyn avond-mael genomen te hebben, heeft zig in den hoop
haver gewentclt. Óp het gerugt dat den ezel op den zolder
maekte, is de nigt wakker geschoten, en denkende dat het spookte
of dat’cr dieven in buys waeren, wierd zy zeer verschrikt, en
riep, met ccnc bevende stem, Cozyn, Cozyn, dievendieven,
of ‘t spookt op den zolder; den molenaer, schoon hy in eenen
diepen slacp was, ontwaektc ten lesten door haer geschreeuw,
en zeyd waer is mynen twee-loop, in tusschentyd dat hy taste
by den donker naer zyn geweer, hy hoorde zelfs het gerugt op
den zolder, cn ook met de vrees bevangen zynde, ontwaektc
hy al zyne knegten, zeggende dat men zyne haver steelde
de knegten scfl'ens komende gcloopcn met stokken en vorken’,
heeft men, alz.oo verlicht door eenen lanteèrne, den zolder storracnder
hand ingenomen; door hunne dapperheyd daer geraekende, hebben
zy het spook met lange ooren met dc pooten om hoog wentelende
gevonden, hetwelk zoo vol was van eten dat hy byna niet meer
Stacp koude.
Een weynig wcdcr-gekecrt zynde van hunne verbaesdlieyd
hebben zy den ezel ontkleed, met grootc mocytc afgedregeu,
cn, tot zyne straf, met een voet in ’tgat, nog eens buyten ge
logen daer naer is elk gcrustelyk weder gekeert naer hunne
bedsteden om het overig van den nagt over te brengen.
