p.
I
I
7
t
g’houden hebbende in myne boeken, en principaelyk in
fibuleuse histoiien, zittende met myn boltelken by een goed
vuer, en dan, naer myn avond-mael genomen te hebben,
hebbe ik my tot de rust begeven. In sloep gevallen zynde
hebbe ik beginnen te droomen dat ik my in een open veld,
bevond, en zag in myn visioen Saturnus, in zyne godenlyke
kn'aliteyt, welken den tyd gebiedzig gereed maekende among
eenni nu’ jaerte schenken, hy deed zyne raeds-heeren rerschynen
o:n daer cf het toekomende te schikken naer den wil en Wel—
zyn van een-ider. Maer de volkeren waeren van tweederley
g zindh-dende eene wilden de Vrede en de andere wilden
d n Oorlog, en weérden zig, elk om meest, om de raeds-
h.’ercn ten hunnen voordeel te doen spreéken. Mars, om dat hy
seffens zonde ireeder kannen maeken van dit toekomende jaert
en daer cf een jaer van oorlog te maeken, tragt de menschen
op te wekken om hem te volgen, en daer door kreeg hy er
geheel veil aen zynen kant. De Glorie beloofde hun dat zy
zi uden zegenpraelen. Bellona toont hun aen wat profyt zy daer
mede zouden doen. Vulcaen zoude hun de wapens geleverd
hebbenen alle dry te saemen, door dezen middel, hielpen
zy gelukkiglyk tot het oogwit van Mars; zy deden zelfs ten
zvnen voordeele spreéken eenigte van de gene die schynden
meest tot 11e Vrede genegen te zyn. Immers zy verbonden hun
alle te saemen om te helpen uylwerken de voornemens van
Mars, en ■den eeuwigen oorlog en tweed ragt op te stook en,
De Genie, die de aerde bestierd, voorziende alle de slegta
gevolgen die den oorlog zoude by-brengenverzogt De Vredö
van uyt den Hemel neder te doelenalwaer zy haer alreedc
gevestigd had. De Vrecje beweégd door haere smeékingen,daeld
neder, mede brengende de speélenplaizieren en alle genugten*
De l'eld-Godinnen waeren geheel verblyd Over haere weder
komst. Verscheyde volkeren en zelfs de gene die alreede Mars
gevolgd hadden keerden ten voordeele van De Vrede, zeggende
dat-ze veel beter is dan den Ooi log, en dat zy haer noyt meer
zullen afvallen. Beweégd door hunnen iver en genegendheyd,
gebood zy dat de speélen en alle andere pleyzieren voor eeuwig
zouden blyven op de aerdetot vergenoeging der inwoonders.
Deze dit ziende deden, door erkentenisde locht doorgalm
van hun vreugde-geroep Viva de Vrede’ Viva de Vredel
Dit al ziende wierd ik zoodanig verheugddat ikal droomen,
zoo straf begonst te schreeuwen Viva de Vrede! dat ik geheel
het huysgezin ontwaektej men kwam vdn alle kanten toege—
loepen om te weten wat er gaende was, en vonden my in myn
bed, de ermen om hoog steékende en allyd schreeuwende. Naer
dat zy my ontwaekt hadden, hebbe ik hun mynen droom uyt-
geleyden daer mede hertelyk gelachenmaer des anderdags
heb ik alle mynè fabel-boeken op den zólder doen droegen, om
zoo niet meer te voeren.
