J n t t, in >u eeno 0 n t n e r i J I B I I r I t t t r r 10 10 0 0 0 i>- 511 lit in M, an li- or rP er ie >c- cr n- e r’ ■d in t, 10 I- een dubbel regenboog gel J kende; wy daclit- ten dat er een eclips bestond, maer bevonden ▼an neen. Het helder koleur van liet wiel verdween langzaem en om twee uren zag men er niet meer van ofschoon geduerende dien na middag de zon wat Belemmert scheen te zyn. Vcrscheide lièn beweiren dat dien namiddag het aerdappelloof opkrulde en de volgende dagen hoorde men opvol- gcntlyk zeggen dat er gehcelen partieu op een weg vernietigt warenhet welk welhaest geheel ons gewest verspreid wierd. Wy hebben bemerkt dat sedert de ver- schyning van dit zeldzaem zonnen-wiel de hoornen en verscheide ander gewassen als kwynende er uit zagen. In onzen nummer van 0 Juli lest hebben wy ccnklugtenden artikel op het verschynen van dit lochtwiel gegeven, maer had men ge weten dat het zoo een schadelyk wiel was, wy zouden den moed niet gehad hebben zulks te doen. Voor wat het toekomende jacr aengaet zyn wy van gedagt dat de aerdappels nog eens zullen groeijen gclyk in voorigc jaren ten zy een dusdanig wiel of ander slegte dampen den groei al wederom kwame te verkreuken. Elk zyn gedagt. WAT NIEUWS- Parys is eene verzamclplaets van alle nieuwighedeneene ware byeenkonist van vreemde lieden uit alle de gewesten des werelds, men vind er Amerikanen, Pcrsia- nenIndianen cn alle de befaemstc persoo- nagien komen er aen de Osagisalsook de Montagnards en To>n-Pouce hebben ook die verinaerde hoofdstad met hun bezoek ver eerd en nu, ja nu is aldaer eene vreemde dame aengekomen die|gansch Parys in rep en roer brengt; deze verbaesdheid-verwek- kende vrouw is van voornemen haer aldaer en te Londen te vestigen, want zy maekt in beide steden een aental magazynenhaer rykdom is zoo groot dat zy gemeens heeft met verschelde ver over zee gelegen landen, alsook te Napels cn Romenzy handcld met Bcrlyn en Brussel. Sedert dat de stoomboo- ten cn yzerwegen in voegen zynis zy byna altyd op reiswant zy heeft overal afl'airens. noch luije bliksem meer. Zegt nu wat ik schuldig beu Ik voeg voor dit alzegde Kwaebette niets anders als dat gy my mogt vergeven. Ik heb Uwe Majesteit niet gekend - en on bekend maekt onbemind. liet is wel, zeide keizer Karei, ik had reeds te vooren gehoord dat gy alle uwe kalanten op zulke onbeleefde wyze ont- haelde en dat het volk u dacrom Kwaebette genoemd heeft. en ik ben in uwe herberg gekomen om my hiervan te overtuigen. Gy zyt een kwacd dier, in eenen menschen- huid. Gy zyt niet weerdig dat een braef man eenen denier in uwe herberg verteerd. Tot uwe straffe zult gy binnen de vier- en-twintig uren het uithangbord van uwo herberg, die den Engel genaemd wordt, intrekkenen in de plaetze zult gy omen vreeden Beer, uitsteken. En deze herberg zal voortaen niet meer genaemd worden den Engel, maer den Beer, tot gedachtenis van uwe botte en onbeschofte handelwyze. Dit ordonneer ik u, als Heer en Keizer. - En ofschoon ik weiniggeëten en geslapen heb, ziedaer vyf dukatenIk had u immers gezegd, dat gyl. goed betaeld zoude worden. Hierop verliet de keizer de herberg en begaf zich naer het stadhuis. Kwaebette deed het uithangb>rd van den Engel intrekken en stak eenen Beer uit. Uithuis werd nog lang naderhand den Beer genaemd. Naer eene Ypers kronyk dewoorden dieuitdes pagiesmond vloeiden, de wcerdin van den Engel maekten. Zy ver anderde wel tien macl van kleur in den tyd van een oogenblyk. Zy beefde als een riet. Haer hert stond op het punt van tobezwyken en haer pols sloeg alsofzy door eene zware koorts geraekt was geworden. Hierop zegde een der cdelicdenKom vrouwe, leidt ons naer de kamer van Zyne Majesteit. Is dat dan waerlyk de keizer die hier gelogeerd heeft zegdeKwaebette sidderende. Zeer gewisselyk, antwoorde de jonker. Dat heb ik niet geweten, zegde Kwae bette.Had ik dat geweten, ik had hem met meer eer ontvangen. Komt, volgt my, ik zal u zyne kamer aenwyzcn. De edellieden in het slaepvertrek gekomen zynde, groetten Zyne Majesteit met de be leefdheid der koningshoven en vraegden of Zyne Majesteit wel gerust had Doet de weerdin boven komen, zegde keizer Karei. Men riep dadel yk Kwaebettedie als of zy naer de galg geleid werdnaer boven kwam. En aldaer aengeland zyndeviel zy op de knien en zegde met eene bevende en afgebroken stem Heer keizer, vergeeft het my, dat ik u zoo onbeleefd onthaeld heb. Ik kende Zyne Majesteit niet.,, Zoo, zeide keizer Karei, ik ben nu geen lekkere duivel, noch zotten donder gezicht eener doodkist zelfs vermaek; vrien den en bloedverwanten zenden elkander doodkisten ten geschenke, en eene doodkist is een voorwerp van weeldedat men zoo lang aen een idee vertoont, tot dat men er in begraven wordt, in Europa tracht men dooden zoodra mogelyk onder de aerde te krygen in China bewaert men ze zoo lang immer mogelyk de keizer kan door de hardste st rallen niet te weeg brengen, dat niet somwylen de lykcn jaren lang in de woonhuizen bewaerd blyven, men stelt ze zoo veel mogelyk voor het oog van eiken voorbygangcr ten toon. Overigens denkt echter de keizer van China even gaerne aen de dood als zyne onderdanen zoodra eenen nieuwen opvolger den troon bestygt, doet hy zich terstond onder zyn paleis eene grafplaels bouwen, cn men zegt zelfs, dat hy zich, waer hy ook henen gaet, doodkist achterna doet brengen. Tegenstrijdigheden tusschen Europa en China. Pater Eustéve, een zendeling van de orde derjesuiten in China, vermeldt dat de meestal rcgtstregks tegen elkander aen- druischende europaschc cn chineschc ge woonten, gebruiken ep denLwyzeu eiken reiziger, die uit Europa in het llemelsche Hyk komt, met de uiterste verbazing hervullen. Ziel hier slechts eenige der door hem aengevoerde voorbeelden In Europa •chryft men van de linker nac de regter ryde; in China van de regter nac de linker. - De europeer is trotsch op ccneu overvloed 'an hoofd hair; dechinees op zynen kaelkop, *en welken echter de siaerl niet mag onl- ‘‘reken. In het hcetc jaergetyde zyn wy °P koele drankenja op ys gesteld; daer- cutegenhoe warmer het is, des te heeter drinkt de chinees zyne thee. Terwyl de europaschc geneesheer den zieke het vele eten verbiedt, racdt dccliineschc hem aen zoo veel te eten als hy ka». De europeer ficefi een bcwys van zyne achting door het ufnemen van zynen hoed; de chinees door l)’n hoed op het hoofd té laten. - De piaets van eer is by ons aen do regter band; by de'chinezen aen de linkerZoo bemind als het dansen in Europa is, zoo zeer staet het in minachting by de chi nezen by hen behoort hel nog slechts tot de geschiedenis. Onze rouwkleedcrcn zyn zwart, maer in China is de rouwkleur wit. Zwarte klecding behoort er slechts op feestdagen. By ons moeten de kinderen in de schooien stil zyn by de chinezen moeten zy allen tc gelyk overluid lecreu hoe harder zy zoo gezamentlyk schreeuwen, des te beter lecren zy, des te meer wordt hunnen vlyt geprezen. De militaire stand *°rdl in Europa geacht; in China geniet geenen voorrang hoenenaeind. De gedagte n do dood houdt de europeer gaerne zi^h verwydird; in China doet hut fi Stcvelinc antwoorde vol angst’’Vrouwe; ik weet niet wat dat beduidt. Ziet eens welk een hoop volk ons huis bezet. Zoude I hiisschien de heer op de achterkamer een dief of een moordenacr zyn Daer moet iet of wat van zyn, nntwoor- I de Kwaebette. Ik wilde dat ik reeds van 1 dien landlooper betaeld ware! Toen kwamen er vier pagiesdie blauwe laken klecderen droegen met gouden galons, I en hoeden met schoone pluinagien, in dc I herberg binnen. Eene groote menigte burgers bleef voor de deur staen, niet wetende wat er aldus gaende was. De geheele merkt krielde van volk. Een der vier pagien vroeg naer de vrouw des huizes. Hier, antwoorde Kwaebette met eene bevende stemme, niet wetende wat er te doen was. Wel, vrouwe, vraegdo een dier edcl- jonkers, is gisteren hier niet komen logeéren een heer met donkerbruine kleedereneen 1 spaensch hoedje Ja, ja mynheer, antwoorde Kwaebette haestclyk. Wel nu, zegde de edeljonker grimlag- chende, die heer die hier vernacht heeft, is Zyne Majesteit keizer Karei. Geen donderslagzegt de kronykkon ooit iemand zoo vervaerd, geen bliksem- 5trael iemand zoo verschrikt, geen onver wachte dood iemand zoo ontsteld makenals Den ongelukkigen gcesselhet bederven der aerd-appels die over ons land is geko menwelk geval een zeer dier leven veroor- zaekt, word op alle manieren, in de dag bladen beschreven en uitgeleid den eenen zegt het is eene ziekte die uit don grond is gekomen den anderen beweerd by millioe- neu beestjes de bladen te zien oppcuzelcn dan een derden beweerd in tegendeel dat het al lang zoo niet is, maer dat die spoe dige sterfte der aerdappels niet anders is als dat de jeugd er van uitgeput is, dat het zaed moet vernieuwd worden etc. Dit sehynen ons ongegronde gissingen, en van al de verslagen die men tot heden over dit groot ongeluk gegeven heeft, vinden wy dat van den heer Dumortier, vanDoornyk, betwaer- schynlyksteonder ander zegt hy dat die plaeg, op het lest van Juni, eerst in West- Vlaenderen is uitgeberst. Tot ondersteuning van dit gezegde zullen wy hier eene ophel- deiing doen Den Zondag 29 Juni, wezende juist St. Picters-dag, was het helder schoon zonneschynmaer met den elf uren ver duisterden een weinig de zonnestralen zon der nogtans wy eenen mist ontwaerden, en kwart voor den middag was er een groot helder uitgebreid wiel rond dc zonbyna aen Publiek bekend zyn cn alzoo onder het ffebiesl van eene kapitein schuilende die I mm de noodigc instruktien geeften gansch het corps van de regering afhangende, een grooten steun zoo in brand als al ander gevalvoor dc stad zoude wezen. Heb d’eer te wezenetc. Uw lezer.

HISTORISCHE KRANTEN

Het Advertentieblad (1825-1914) | 1845 | | pagina 3