7
7-83
.14-14
BURGERSTAND DER STAD VEURNE.
Y zer-weg.
Biuyu idem.
Vertrek-Uren van den
Tu,scheu-t> dslip.
Half wit Tar wen
Terwe,
Bogge
•''ucriocn,
Haver,
Boonen,
Aerdappclen
PRYZEN DEB BROGDEN van dito.
56 cent., voor i ijt k.
I id.
i/a id.
i ip kil.
1 id.
3, -
>9 -
41 -
’9
I 15 --
id. Aerdapp, Is.
/Jer hectoliter, I'eurnesch zak
f<. 3 -83
•24-73
16.-26
11-48
30-74
.11-96
een nest! maer niets daer in, roep liywy
Jan peist gy nog lomtyds op onze grappen
derwerkjcs. Piet ik beklaeg niyno
"r 1 1 niet
school bygezethet was ik die do
A-33 -74
.16-86
.11-07
8-17
P R Y S D E R G R A E N E N
Ter Merkt van Veurne van 8 apiil.
Er waren te merkt 863 heet. Terwe. - 54 id-
Rogge. - 711 id. Sncrioi-n. - 117 id. Haver.
193 id. Boonen. -113
COXTDSCHE WANDELING.
II.
Ik wat nog maer een jongeling.
Het slaet twaelf; naer huis om te cten; en
juist ten een uer op de merkt 0111 te ver
trekken, zoo sprak ik, Piet, de schoen
makersjongen, cn Jan, de kleermakersgast,
twee ambachtslieden die doorgaens niet ryk
worden
Vyf minuten voor een uer, daer kwam,
uit de zuidstraet, op de merkt, een mager,
langwerpig jongeling, met aerdige kliplooze
muts, gemaekt van lapjes van overschotjes,
het hair wel gekruld, langpuntig
hemdhals,eene kravat of kol, gelyk de
oude soldaten van Napoleon(peist op Boek-
soonen zaliger memorie:), eene vest,
genaemd pet-en-l’airgelyk de groene jagers,
nauwpesnannen broek, door het weinig
goed, uitstekende kniön, (dit is het
uithangbd8 'der kleermakers leerzea
gekocht eri crsteld in den werkwinkel van
OOSTENDE.
Ten 7 ur. ’smorg.,tei> uur. i5m. en ten 3 ur.
3oui. 11a mid. uaeBrugge, Gend, Brussel, etc.
BRUGGE.
’smorg.ten 11 ur. eu ten
ua middags nae Oostende.
ur.’s moig., ten 1 ur. en ten4ur. 15
middags nacGcnd, Antwerpen, etc.
Gebooktzs van 2 tol 10 april. 6.
STERFGEVaLEN.
Den 4. Milo-Alexander Hartceljongman
dienstbode 29 jarengeboren en woonende te
Veurne, Beweslcrpoort.
D n 0. Marie-Natalie Sobryjonge dogter
bezondere,21 jaren, geboren en woonende to
Veurne, groote Merkt, 11? 0.
Den 8. bidonic Francke, 19 dagenSmisse».
D.-n 9. Carolus-Ignatius Carlier, bezon-
deren, 76 jaren, geboren te Werken en
woonende te Veurne, weduwaer vanCeeilia-
Joanna Woutlers, Ooststraet, n.’ 80.
Ten 7 ur 4o min
ur. 3a mm.
Ten 7
min. ’s ua
Pieter Ramout, of vader Sdit was
Jan, myn beste spcelmaet, die altyd een
heertje of pronker wilde zyn.
Twee minuten later, daer kwaem, uit de
Ooststraeteen andere persoonaedjeeen op-
regte vetmolmet eene eenvoudige blauwe
Leopoldsklakeen burgerlyk geknoopte
veelkleurige halsdoek, een slecht ge
plooid of slecht acngedaen overhemdmet
twee glazen knoptjes daerin een afge-
wasschcn pikeén gilet, ronde zwarte
stoffen vest en broekom later in de week
te dragen, maer allerschoon zwarl-blin-
kende schoenen, doch wat afgekraekt door
het te veel gebruik van valsche cirage An-
glaizeof Engelsche blink, (dit is het kenmerk
der schoonmakersjongenseene nieuwe
Poperingschc oordje-pyp in den mond,
een welgevulde tabakzak in de vcitebors,
en een wisje in de hand, dit was ik, vet Pietje
genaemd.
Wy kwamen by-cen by dc groote lanterne.
Gaen wy er op uit Ja wel aenvoor-
waerts, march, en wy gingen in stilzwygen
de stail uit. In dc weide by Bussches kas
teeltje Jan hoort een gefluiten eentwee
drie, hy springt over de gracht. Een vogel
een nest! maer niets daer in, roep hy, wy
zullen het teekenen tol een ander mael.
p onze grappen
of kinderwerkjes. Piel ik beklaeg 111
jonge jaren niet. Wat hebben wy al
in dc
meesters snuifdoos vulde met zand. Ik heb
hem drie mael doen vallen. Het wasmyne
musch die, uit myn zak inde school wegvloog.
en myne molenaers dan? Het was ik
die Paruike zoo dikwyls gram maekle.
Het was myne sneeuwbal die de Wulpenaer
half blind smeet. Ik was by de batacljc
dat wy met de Bulscampnaers sloegen.
Wy gingen zoo voorby do hofstede de
Kwinteen, aen hel kappelletje wy inieken
een kruis en volherden wal heeft Pieter
Keyon, die goede oude orgelblazerniet van
ons moeten lydcn toen hy ’s donderdags de
catechismus moest klippen spreek my
niet van zync versleten driepinne of stekker
ik hebzc meer dan duizend mael voort
geschopt. En dan ons niarionneltenkot.
En het spel van Jantje van Amsterdam
Piet, wy zyn by Coxyde, gaen wy de
duinen intrekken? Ja, Jan, wy gaen
naer sint Idesbaldus Kruiswy zullen daer
een vader-ons lezen tegen de koorts, onzen
naem in het koppeltje snydeneen stukje
hout medenemen, en dar. den Imogen blik-
kcr optreden. Ik kryg honger en dorst,
zult gy ergens durven ingaen. Ja welin
eene winkel oin franschbrood en kaes, maer
in geene herberg om drank. Hoe, gy durft
nog geen pinte bier vragen. Ik ben nog
te jong, zegt vader, om in eene herberg te
gaen. Maer, moeten wy ons laten ver-
gaen van dorst. Wy zullen uit de gracht
drinkenhet is klaer waterof, die hofstede
ingaen om eene pinte melk, dat is nog beter,
en wy zullen daer by ook onze pyp mogen
aenstooken.
Oude boerin, (ja het was het oudste wyf
van de parochie, gebogen rug, gryzetoupée,
platte muts, opstekende neus, ingevallen
mond, scherpe kin, een gouden kruisje aen
eenzwartlint, aen den hals, groot gebloemde
jak en rok, wollen koussen, cn groote
klompen:), oude boerin, zeg ik, zoudt gy
ons niet willen, voor geld, eene pint
melk geven en mogen wy toen ccns stoppen
Wat zyt gy voor jongens? Wy zyn
Veurncnaers. Ja gelyk alle dc and re
zekere, die, als zy voorby gaen, noch zwyn,
I nochhaennoch hinnoch hond, noch kat,
en noch veel min de booinen kunnen gerust
1 laten. -—Neen, boerin, er zyn gee.i zulken
meer, in Veurne, die soort is uit, dat revo-
lutie-goed is weg. ’tis jammer, dat ver-
1 wenschte gespuis heeft my, in den zomer,
honderdmael gram gemaekt. Daerneem
en drinkt uit, cn hier is een solfer als gy
gedaen hebt, gy moogt vertrekken, ik moet
myne beesten gaen bestellen. Hoeveel,
boerin Nietsen gael uw weg voort.
Zy keek door eene kleine venster van den
keuken om te zien hoe wy den boomgaerd
gingen uitgaen. Ik kon toch niet laten, ik
beken het, ik was maer ondankbaer, ik kost
niet laten ccns myn stok door den appelboom
dan door een peerboom te werpen. Ziet gy,
riep zydat het geheel ras nog niet dood is-
Ik geef u eene teugc melk en ik rookcl al
myn vuer uit, cn noch moeten zy door do
booinen knippelen die nietweerds
Wy hoorden het overig niet, cn al ver
tellen van ons veelmael kloppertje-bui»
spelen, van de poetsen van Sissen Garrewy,
Jan Verklyte, Ko, dc philosoof schoorsteen
veger, die men een» heeft willen levende
opbranden, cn andere alsdan in Veurne
beroemde mannenwy kwamen met den
acnkomenden avond, in stad. Jan zei dc
maendag ligt op myn nek al weer, voor
ze» dagenmet de pasplak of het pasyzcr
in de hand. En ikmet de spanriem
cn dc pekdraden maer zoo haest onze
leerjaren uil zyn, wy zullen hel anders
doen gaen. Ik wa t nog maer een jongeling.
EEN JONGE SCHILDER.
Te vervolgen
was. Het kasteel van den prins, dat op een
kanonschoot afstand van de stad Tarnow ligt
had zyn behoud alleen aen dc omstandigheid
te danken, dat de Oostenryksche troepen
hot zelve bezetteden.
Het kasteel Baranow nagenoeg aen den
oever der Weichel gelegen, toebehoorende
aen den graef Krasicki, cn aen hetwelk
voor de Polen dierbare herinneringen zyn
verbonden werd gesloopt; even als dat van
Dubiecko en van Mendrzvchow. Het lactste
een der schoonste kasteden van Galicien,
is het eigendom van de gravin Aathur
Potocka.
In sommige streken gingen de boeren te
werk op eene wyze, die al het voorkomen
had als gehoorzaemden zy aen onverbid-
delyke bevelen. Toen zy op hel kasteel van
graef Kotarsky verschenen, trachtte deze,
die hun altyd vaderlyk had behandeld, hun
al het misdadige van hun gedrag onder het
oog te brengen. Zy hoorden hem bedaerd
aen cn antwoorden daerop koeltjes dat hy
zich ter dood moest bereiden. Zyn verzoek,
dat men hem ten minste den tyd zou laten,
om zyne lactste pligten als christen te ver
vullen, werd toegestaen, waerop zy zich
naer den geeslclyke dier plants begaven,
wien zy met hunne pieken en messen van
kant macktenonmiddelyk na dat hy ge-
biegt had. Elders drongen woedende en
bloedorstigc boeren het slot der gravin
Morska binnen en vermoordden baren man,
haren broeder en hare schoonmoeder.
Deze ongelukkige vrouw ontvluglte door
eene achterdeur, met hare twee kinderen
in de armen, cn bereikte gelukkig eene
boerenhut, toebehoorende aen eene oude
boerin. Na daer hare kinderen grove klee-
deren aengetrokken en hun gelaet met
schouwbittcr besmeerd te hebbenverborg
zy zich zelve op een zolder. De wreedaerds
ontdekten echter hare schuilplaets en sleep
ten haer naer de dorpskroeg, waer zy haer
dwongen met hun te drinken. Na deeze
zwelgpartv was deze jonge, schoone vrouw
het slagtoffer van mishandelingen, die voor
geene beschryving vatbaer zyn, waerop zy
haer halfdood en buiten kennis in een sloot
lieten liggen uit welke zy door ecu oosten-
ryksch officier werd gered eu halfdood te
Tarnow gebragt.
Eenige oostenryksche officieren leiden by
deze gelegcndheid de meest edele gevoelens
aen den dag. Onder deze bekleedt de heer
de Polignac,zoon des voormaligen minister
en thans in dienst by de oostenryksche
armee, eene eerste plaets. Hy deed al wat
mogelyk was om de kinderen der la .ideige-
naren, die op punt waren van vermoord te
worden, uit de handen der barbaren te
redden. De boeren verkochten die kleinen
aen hem voor -40 kr. (nog geen gulden)
het stuk.
