ra
vreed-
ïïunkeikschen ahnanah.
Mynheer clc Uitgever van’t Adverteniie-Blad.
Dat zy nog zeggen dat Veurne niet leeft,
dalzy nog zeggen dat in Veurne geen ver-
niaek te vinden is; naer eene reeks ver
tooningen door vreemde maetscliappyen op
ons stadsschouwburg gegeven naer eene
reeks feesten in Rhetoriea, Cecilia, Zanne-
quinSebasli .en en andere onzer gilden,
welke op die wyze van het begin van den
winter ons zoovele acngenamc avondstonden
hebben doen doorbrengendat zy nog
komen zeggen.... maer nu, geno.'gspre
ken wy van h< t leste dier vermaken welke
eene onzer voornaemste maetscliappyen ons
zondag lest verschaft heeft, spreken wy van
het avondfeest van Ste. Cecilia
Een uitgelezen publyk was dan zondag in
de zael der lestgenoemde gild vergaderd,
om aldaer het concert dat door de wer
kende leden van het genootschap aen de
eerleden aengeboden wierd by te woonen.
Dit muzikael avondfeest bestond uit elf
wel uitgekozen stukken die door onze
inuzykanten op eene allervoldoenste wyze
uitgeoefend wierden in het eerste: les
deux Foscari, muzyk van Verdi, hebben
wy niet alleen het kundig bestuer van den
heer Clement kunnen bewonderen, maer
ook het uitmuntend talent, met hetwelk hy
het muzyk voor harmony weet te schikken.
De ouverture in symphony wierd met
krachten samenhang uitgevoerd. De vol
gende zangstukken Les Souvenirs, Air du
nend hemelsblauw geaderd dan haer teeder
velmaer liet geheel is koud als een winter
in Siberien. Te zeggen wat haer inwendig
bezig houdt, wiezou hel vermogen: het zullen
misschien bespiegelingen zyn tot uitvinding
van eene nieuwe wyze om komkommers in
te leggen, of van een nieuw recept voor eeno
faisanlen-pasly. Gy begrypt dat ik geen lust
heb myn tyd te verbeuzelen aen het zoeken
van een wondermiddel, om de gedachten
en gevoelens in zulk een onverschillig hoofd
en koud hert tc ontraedsclen. Wat er in
beide verborgen is, zal wel niet veel anders
wezen dan hetgeen op ons dagelyks nota
boekje stael acngednid als myne wederhelft
na hel opgeteld en afgesloten te hebben, my
de gewoone vyftig gulden komt vragen voor
de kleine huisiioudelyke uitgaven der week.
Hoe het ook zy myne jeugdige gade is
eeno ware dochter van Ilarpocrates, wat do
stilte betreft. En dat is heerlyk. Ik zou my
nooit met eene geleerde vrouw hebben
kunnen verdragen; nooit met eene vraeg-al,
bas-bleu, déclamatrice, dweepster met poëzy
en altyd zweevende in droomeryen vol roo-
zenverwen, nardus-geur en vlindervlerken,
Myne gade is schoon genoeg om my alom tc
vergezellen, zonder kwaed te doen aen myne
reputatie, dat ik cenigen smack heb. Te
huis zien wy elkandcren niet, dan aen tafel.
heeft om zich daerover tc beklagen. Zy
heeft een middenmatig verstand, niet veel
oordeel, en dc uitslag der poogingen die ik
heb aengowend, om het vermogen van hare
denkbeelden tc leercn kennen, is niet ge
lukkig geweest. Ik ben er zekcr van als zy
ten laetsto ecus hoort, dat ik een sehryver
van eenigen naem ben, zal zy er niet aen
denken om naer myne werken te vragen
veel minder nog verlangen om die tc lezen
maer eenvoudig geloovcn datikde schry-
ver ben van de Handleiding om kanarievogels
op te voeden of van Aeltje de zuinige keu
kenmeid.
Gy vraegt misschien of myne vrouw eene
schoonheid is? Ik weet het waerlyk zelf niet
regt,enzou het eene schilder zelve moeten
vragen, llaer portret dat voor my hangt, i.j
hel portret van eene schoonheid van den
eersten rang; maer in het leven!.. Met eene
vurige zieleen levendiger geestmet meer
harlstogtelykhcidzou zy misschien beloo-
verend zyn; maer zy is nu als eene keurig
bewerkte albasten vacs, waerin het licht
ontbreekt. Blank is myn wyfjeals helwitste,
waer men in poëzy eene schoone by vergo-
lyken kende lelie, dc melk, het marmer
en de sneeuw. De l’avella indicawaer dok
tor Rumphius in zyne Hortus Malabavricus
van spreekt, is *icl fraeijer met. doorschy-
Manier tan iemand te nooden zonder kost.
Zekeren koster van Cass lambachtnaer
op den kerksteen de publieke zaek uitge
roepen te hebben, sprak alzoo aen zyne
medeburgers daer is nog iets bezonders
dat gy niet weet.... Tooria myne vrouwe,
zal deze avond wafels bakken, en.... en de-
geenedieer blieven te eten.... mogen der
ook bakken.
Gclyk men ziet, heeft alles geen zeer
zaem voorkomen.
Eene korrespondenlie uit Madrid deelt
eenige byzonderheden mede nopens dc ver
banning van verscheidene generaels. Men
zegt, dat die maetregel genomen is, omdat
zy aen het hoofd stonden van "een komplot
dat voor doel had koningin Isabella van den
troon vervallen te verklaren.
kalm en lydzaem. Ik heb haer nog nimmer
eene bvzondere gedachte, ëcnc wensch, ecu
vermoeden, eene hoop, eene versmading of
dcrgejykc hooren uilen. In een woord, myne
tante heeft volkomen gclyk gehad; zy is
eeno goede huishoudster. Onze soepen zyn
uitmuntend en de thé die zy schenkt is
heerlyk. Hare moeder heeft het haer gezegd:
dat ik zonderling en origineel ben. Zy houdt
heter blykbaer voor, dat zulk een origineel
een man is, die zich dikwyls opsluit; die
afgetrokken is in het gezelschap van gasten
die weinig zorg aen zyn toilet besteedtdie
zyne vrouw geen complimenten maekt; en
door oenen wellevcnden maer koelen om
gang de tooneelen van aendocnclyke zalig
heid logenstraft, welke do jonge dames op
de kostscholen elkander voorspiegelen. Zy
denkt zeker, dat ik in myn letterkundig
laboratorium, onmogclyke proeven doe, om
uil koper goud of uit dc peren van oude
glazen kroonen juweelen tc maken, en er
alles doe, wat dwaes is. Maer ik wil wel, dat
inyn lieve huishoudstertje zoo denkc alszy
maer stil is, en my met vrede en in rust late
voortgaen. Bovendien moet ik ook zeggen,
dal ik hare moeder, en mynen oom voor
’t huwelyk omtrent myne wyze van leven en
doen heb ingelicht, en dat myne wederhelft
er in heeft berust, en dus het regt ook niet
heeft onmiddelykdc diskussie over het adres
in antwoord op de troonrede aengevangen,
en by deze gelegenheid hebben verscheidene
redenaers het gouvernement gelaekt omdat
hel zich niet krachtdadig genoeg tegenover
Rusland gesteld had. Dit laelste gevoelen is
ook dat van een groot gedeelte van het
engelsch volk; want op den doortogt der
koningin heeft zich herhaelde inael gefluit
laten hooren. Wanneer men overweegt wat
eerbied het engelsch volk voor zyne soeve
reinen voedt, zal men begrypen hoe veel
beduidend zulke betooningen zyn.
Na die troonredevoering, is het dezending
van graef Orloff, aide-de-camp van den
keizer van Rusland, die de openbare aen-
dacht sterk gevestigd houdt. Verscheidene
dagbladen blyven veronderstellen dat graef
Orloff eene vredelievende zending komt vol
brengen. MaerzAe Times bevat eenedepeche,
waerin gezegt wordt dat graef Orlotl aen
Oostenryk de magtiging komt vragen, om,
in zekere voorzienige gevallen, een russisch
legerkorps uit Warschau, door Presburg en
llongarien heen, naer het oorlogstooneel in
de vorstendommen te zenden. Nu, indien
Oostenryk dit toestonddan zou het met
er daed zyne onzydigheid verbreken en de
bondgenoot van Rusland worden. Men zegt
dat graef Orlolf uit Weenen naer Berlyn
moest reizen.
The Times bevat overigens nog een pace
depechen, welke van niet min ernstigen
aerlzyn. Volgens dc eenezou prins Gorlscha-
koff, over wien de czar ontevreden is, van
zyn opperbevel afgezet en in zyne gronds-
beziltingen teruggezonden zyn en generael
Schilder, als zyn opvolger aengewezen, zou
den 28door Pcstli gereisd zyn,om liet opper-
bcvclhebberschap in de Donau-vorsten-
donimen te gaen in handen nemen.Eene
andere depechcbeschouwt eene botsing
tusschcn de engelsche-fransche en de rus-
sische vloten als waerschynlyk; er zouden
aen de admiraels bevelen gezonden zyn om
op de kraehdadigstc w,ze te werk te gaen,
en <lc russischc kruisvaerders te dwingen
Onmiddelyk in de haven van Sebastopol
terug tc keeren.
Men heeft nog niet vernomen dat dc rus-
sische gezanten tc Parys en te Londen die
hoofdsleden verlaten hadden; elkeen echter
beschouwt hun vertrek als waerschynlyk.
van keizer Nikol.ies gelast, is te Weenen
aengekomen. Aen deze zending schynt men
do ïaetstc hoop op eene vreedzame oplossing
tc hechten.
Men heeft te Parys dc tyding ontvangen
dat do eerste minister van Engeland, lord
Clarendon, op do vraeg van den czar geant
woord heeft, dathy geene uitlegging legeven
had. De heer Brunow, russischc gezant te
Londen, zon op dit antwoord zyne pasporten
niet gevraegt, maer vcrklaerd hebben dat
hy nieuwe onderrigliugcn van zyn gouver
nement zal afwachten.
De reis van prins Napoleon naer Brussel
blyft het onderwerp aller gesprokken, lol
hiertoe schynt <le ware reden dier reis niet
gekend te zyn, hoewel verscheidene dagbla
den blyven beweeren dat het enkel een
Vriendschapsb?wys is van den keizer jegens
Leopold, geschikt om eeno reis van de her
tog en de hertogin van Brabant naer Parys
te vergemakkclyken. Er is sprack van een
handelsverdrag met Frankryk, waermede
de overkomst van den franschcn prins ook
zou kunnen in verband staen.
De troon-redevoering van koningin Vic
toria is de groote gebeurtenis van het oogen-
blik. Of die redevoering wel teenemael aen
de openbare verwachting beantwoord heeft,
ware moeijelyk tc bevestigen; inderdacd
er word in gezegd dat Engeland en Frankryk
alles aengewend hebben wat inogelyk was
voor het behouden der vrede en hun doel
nog daertoe strekt, dat er groote wape
ningen en krygsbetooningen ten voordeele
van Turkyen verrigtzyn; maer dit alleszyn
feiten welke genoegzaem gekend waren om
nog diep jn indruk tc verwekken. Niettemin
is die aenspraek in weerdige en krachtige
woorden opgesteld en ofschoon zy nog een
ruim veld openlaet voor ondcrhandelingen,
is het toch zeker dat zy eerder oorlog dan
vrede ademt. Eene gewigtige zinsnede is
deze, wierin dc koningin meldt dal de
britsche krygsmagt te lande en te zee nog
gact vermeerderd worden, met het doel om
hare vertoogen te ondersteunen en krach
tiger tot het herstellen der vrede mede te
werken. Deze laelste woorden zyn mogelyks
de meest beduidende; wil Victoria daar
mede niet zeggen dat zy den czar wil ver
schrikken en zooniet hem door dc wapens
doen buigen Het engelsch parlement
