J. F. J. HEREMANS.
Goddelyko voorzienigheidwy voeden do
zoete hoop dat onze geineenc poogingen,
met den besten uitslag zullen bekroond zyn.
De Voorzitter der plaetselyke Commissie
N. SCHERPEREEL, Pmoz.
aardappelziekte te beletten.
en professor IJollmann, te
over de
H'Hl-n MHi
Middel om de
Djj staelsraed
Petersburg, heeft eene brochuer
aerd appel ziek te uitgegeven.
Volgens den schryver, zoii men enkel,
om te beletten dat de ziekte zich verklaré, de
plant-aerdappelen moeten droogen in eene
zeer warme piaets, om ze het vocht te doen
uitzweëten dat zy bevatten.
Een gelukkig toeval bragt die ontdekking
te weeg. Een boer had zyn plantgoed in
eene zeer warme kamer weggesloten, oiu
te beletten dal men er zou van nemen. Dry
weken later warenzy zoo droog als hout; hy'
plantte ze niettemin, omdat hy er zich moeije-
lyk andere kon aenschalfen. De tyd kwam
waerop de kwael zich gewoonlyk verloput,
maer de bóer was niet weinig verwonderd,
ziende dal zynen akker onaangetast bleef,
liet volgende jaer, in 1851, werd de proef
vernieuwd met den zelfden uitslag. De land
man gaf hier van kennis aen den heer
Bollman, die op zyne beurt proefnemingen
deed. De grond waerop hy planten moest,
was buitengewoon onvoor.leelig. i.yn voor-
raed aerdappelen uitgeputzynde kocht hy
er elderszy waren grooleudeels gerot.
Echter werden zy gedroogd, in stukjes ge
sneden en vervolgens nogmaels gedroogd,
pin er al het water uit te krygen. De knollen
waren zoo droog, dat zy schier voor het
planten niet meer goed schenen. Echter
kwamen zy goed op en leverden, dry weken
voor de andere eenen oogst aerdappelen
van goede hoedanigheid, in de verhouding
van 9 voor 1 de kleine niet medegerekend,
terwyl de plaeg op de naby gelegen akkers
hare vernieling acnrigttc.
de heer Wasslewsky, grondeigenacr, heeft
de gewoonte zyne aerdappelenvoor plant
goed bestemd, te droogen in eene soort van
wyde schouw, waerin hy hespen rookt. In
1852, zyne gerookte en gedroogde aerdap
pelen hebbende doen droogen bleef zyn
oogst van de kwael bevryd; de groeien zyner
planten waren in de maend augustus zoo
groen, als zy het in juny zyn, sedert het ver-
schynen der ziekte.
de graed der warmte van de placts wacr
men de aerdappelen droogtwordt niet bc-
paeldmaer dit is mogclyks onverschillig,
voor zooveel de planters al hun vocht
kwyt zyn.
De parochie van Denterghem heeft groote-
lyks gebrek aen eene nieuwe kerk en een
gesticht van Weldadigheid. De thans be-
staende kerk, dieeen oud, onregelmatig en
versleten gebouw is is vpel te klein voor de
bevolking der gemeente. Een geslicht voor
de armen is cr ook te kort. Maer, noch de
kerkfabriek, noch de gemeente noch het
bureel van weldaed en zyn in staet niet om
elks deel in de onkosten dezer twee gestich
ten te kunnen afdragen.
Om genoegzame middelen te kunnen
vinden het gouvernement van Zyne Majes
teit onze geliefde koning, heeft gunstiglyk
de vraeg aenveerd, die wy toegestuerd
hadden om tot Denterghemeene tentoon
stelling te mogen openen van voorwerpen
van kunst en nyverheid by loting en loten
die kunnen genomen zyn in alle du provin
ciën tan Belgie.
Aengemocdigd door deze koninklyke
weldadigheid wy durven ons toelaten eene
oproeping te doen aen alle de godsdienstige
en liefdadige hertenop dat zy zouden
willen ons ter hulpe komen in het dubbel
doel datwy trachten te.bereiken. Eene kerk
te bouwen voor den Allerhoogste; een ge-
slicht van weldadigheid maken, alwaer
alle de zedelyke én ligchamclyke gebreken
der armen van de gemeente eene schuilplaels
kunnen vinden; is er wel iets die meer ver
diend de genegenheid en liefde van kriste-
lyke en edelmoedige zielen tot zich te
trekken
Deze oproeping, wy durven ze doen
vooral aen de godvruchtige en liefdadige
persoóneh van Kortryk die daer zoo talryk
zyn. Hebbende onze heilige bediening uitge
oefend in deze stad gedurende tien jaren,
als onder-pasior van 0. L. V. kerk wy ge-
looven eenen ly tel te meer te hebben voor
hunne goedwilligheid en wy nemende vry-
heid ons aéh liiiii goed geheugen te willen
herinneren. Korhyk is gekend door zyne
edelmoedige en godsdienstige gevoelens,
door zynen geest van medewerking aen alle
goede werken de liefdadigheid is er erllyk
in allëdegroote f.imiljen. Geeft dan eenige
voorwerpen voor onze tentoonstelling, neem
aen ons eenige loten en den hemel z:'l u
vergelden, u en uwe huisgezinnen. Alzoo
krachtdadiglyk geholpen door uwe giften
in onze ondernemingen met de hulp van de
wysheid ontstaen. Die verouderen met den
tyd, en veranderen, dcwyl ook by het
opvolgen der omstandigheden en neigingen
de wysheid haro middelen verandert, cn
omdat de wysheid met de jaren cn herts-
togten niet altyd groeit. Maer godsdienstige
deugden kunnen niet veranderen, maer
blyvcu eeuwig dezelfde, omdat onze God
eeuwig dezelfde is, en dcwyl de eeuwigheid
steeds dezelfde is, die wy en onzen geliefden
te gemoet gacn. Bewaer een onschuldig,
vroom gemoed, alles van God verwachtend;
zoo blylï gy in de ziclcschoonheid, om welke
u heden uw bruidegom aenbidt. Ik hen
geen Uerrenhulerin ik ben gcene schy nhei-
lige; ik ben uwe zeven-en-lwintigjarige
Tante. Ik dans gaerneik tooi my gaerne;
ik schertsc gaerne. Maer juist daerom zeg ik
het u. Wees eene lieve, vrome christens cn
gy zult als moeder cons, en als grootmoeder,
schoon zyn 1
Louise sloeg hare armen om den hals
der Tante cn weende stil cn sprak: «Ik
dank u Engel
(Gazelle van Gent.)
broeder, tante, en heel de wereld geheim. Gy
beide, en God daerby, bouwt uwe eigene
stille wereld, leder derde cn vierde, dien gy
mede binnenlrokkent, zou party maken, cn
tusschen u beide staen. Dat mag niet zyn.
Belooft u dal llernieuwtde belofte by iedere
verzoeking. Gy zult u wel bevinden. Zoo
zullen uwe zielen tegclyk te samen wassen;
zoo zult gy beide maer één zyn. Ach, indien
menig jong pacr dit eenvoudig meesterstuk
der levenswysheid op den huwelyksdag ge
kend en tevens benuttigd had, hoe menige
echt zou gelukkiger zyn, als zy nu is.
Louise kuste de hand der Tante met
vurigheid «Ik voel dat het zoo moet zyn.
Waer het niet is, blyven de gehuwden ook
nog na de trouw steeds twee vreemden, die
elkander niet kennen. Het moet zyn, zonder
dat geen geluk. En nu nog, Tante lief, het
beste behoudingsmiddel van vrouwelyko
schoonheid
De Tante glimlachte cn sprakWy
mogen ons in ’t geheel niet verbergen dat
een schoonc man ons honderd mael beter
bevalt daneen leelyke. Enden mannen be
valt het als wy lief zyn. Maer wat wy schoon
noemen, wat ons in du mannen, wat den
mannen in ons eigenlyk bevalt, is niet enkel
vel en haer en leest en kleur, als aen een
schildery of standbeeld; maer het cigen-
dominelyke, de ziele daarbinnen is het,
die ons door blik cn spreek ernst en
vreugde en treurnis betoovért. De mannen
vergoden ons, hoe meer zy in ons deugden
des gemoeds vermoeden die ons uiterlykc
belooft; cn wy vinden eenen kwaedaerdigen
mcnsch walgclyk, al is hy nog zoo hopsch en
fraei.Eene jonge vrouw, die dus hare
schoonheid wil bewaren, beware maer hare
ziel, de schoonc hoedanigheid des gemoeds,
de deugden, door wélkqpy den geliefde aen
zich kluisterde. En het beste behoudings
middel der deugd, opdat deze niet veroudere,
maer eeuwig jong blyve, is godsdienstdeze
innige verceniging met God en eeuwigheid cn
geloof, is godsdienstigheid dit, allen men
schee welwillend, rein, vreedzacm leven
in God.
Zie, lief hertje ging do Tante voort,
CF zyn deugden, die uit blootc levens-
Wy lezen in den Écho de Courtrai het-
geene volgt en dat ons medegedeeld is
Aen de inwooners van Kortryk
In den nacht van 1 cn 2 inacrt, besloot
do russischc gcncrael Engelhart eenen aen-
slag te wagen, om voor de monding der
Lereth eene turksche battery te vernietigen.
Ten dien einde deed hy, op twee transport-
boolen, twee kompagnien jagers te voel do
rivier oversteken, onder bevel van tweo
kapiteins.
de kommandant der battery, in tyds ver
wittigd, gaf bevel de Russen in do moeras
achtige vlakte langs den oever te laten
naderen, en zoo haest zy zich aldaer bevon
den, deed hy hen van den eenen kant om
ringen door een eskadron ruitery, dat hen
acnviel, terzelfder tyd dat een detachement
voetvolk het geweervuur tegen hen begon.
door dien aenval verrast, keerden do
beide russische kompagnien in alleryl
naer hunne voertuigen terug. In hunnen
wanordelyken aftogt, werd een der beide
kapiteins gedood, en de andere, doodclyk
gekwetst, medegenomen, alsook 5 gekwetste
officieren en 31 soldaten. Een tiental dooden
bleven ter piaets, zonder een groot getal
gevangenen te rekenen.
Het russisch gouvernement poogt zoo
veel mogelyk de gevaren der Baltischezcc te
vermeerderen. De tonnen en seinteekens,
waerby de gevaerlykc -plaetsen aengeduid
werden, nu reeds weggenomen; thans is
een nieuwe iuaetregcl op russisch grondge
bied genomende vuurbaken worden niet
meer ontsteken, en cr is zelfs kwestie van
hen door valsehe vuren te vervangen welke
men derwyzezou plaetsen dat de vyandlyke
eskaders valsehe rigtingen zouden nemen.
De rus/ische kustbewooners trekken voort
durend hel binnenland dieper in. De wegen
zyn den gelieeleii dag overdekt door per-
soonen, die niet hunne dierbaarste voor
werpen verhuizen. De engelsche konsul te
Kronstadt heeft die stad verlaten.
Polen is bezet door lift 2.’ legerkorps,
onder bevel vim geilerael 'Panintin, dooreen
deel der troepen van gcncrael Sivers, en
door 25,000 mannen, welken itï de vestingen
en in du hooalplaersurt van het laudbesluer
garnizoen hotiden. Eert brief uit Warschau,
aen de Koilnische Lestung, meldt, dat die
stad op dit oogeublik nicer aen eene asta
tische en mask ivielsche piaets, dan wel aen
eene europische siad gelykt.
De inwooiiers van Kronstadt, vree-
zende voor een bombardement, hebben even
als die van' Hevel die stad verlaten. De
engelsche konsul te Kronstadt is uilgenoo-
digd'gewordeii te vertrekken. De konsul van
Fraukryk was in verlof.
