M.
el
het kongres
uitstel
wei wat
uwe na-
i geëerd
FRANKRÏK.
over den keizerlykcn prins
een voorval dal nog ai stuf lot
In den nacht van woensdag tot donderdag
wi rd men plotseling! opgewekt door het
kleppen der asarmklok. Een brand was uit
geborsten te Bnlscamp in eene groote
schuer, in de Boonakkerstraet gelegen. Deze
sehuer behoorde toe aen verschelde lieden,
die ze gebruikten om hun darink te bergen.
De schuer metal wat zy inhiel, is afgebrand.
M. C. L. Leplae, bygevoegd regter by
den tribunael van eersten aeuleg te Veurne,
wordt regter benoemd, en zal het ambt van
inslruktie regter vervullen.
De Kamer van opzigtder Notarissen van
het arrondissement Veurne-Dixmude, is za-
mengesteld voor het dienstjaer 1858-1857,
uit
MM. Floor, te Loo, voorzitter,
Holvoet, te Beerst, syndic,
Bernolet.te Pervyse, rapporteur,
Cappelle, te Walou, tresorier,
Cuvelier, te Veurne, sekretaris,
Schottey, te Dixmudeen
Decae, te Alveringhem, leden.
De heer pastor van Beerst is tol pastor
van 0. L. V. te Poperinghe benoemd.
Men zegt dat een staetsvaertug zich in
de eerste dagen van juny naerCivita-Vecchia
zal begeven, ten eindeer den legaet van den
paus aen boord te nemen, dis het doopsel
van den keizei lyken prins als peter zal by-
woonen.
De heer Conrard Roelens, doktor in
niedecynen heel- en vroedkunde te Lich-
tervelde, is aldaer op 15 dezer overleden. By
eigenhandigd testament lael hy al zyne goe
deren aen gezegde gemeente na, om er eene
schuilplaets voor weezen der beide geslachten
op te rigten.
Den 24 dezer is zekere Th. Geldhof,
gepensionneerde der douanen, oud 45jaren
geboren te Rousselaere en wooncode te
Ouckene, in zyne wooning opgehangen ge
vonden.
De eerweerde pater Bernard (van Loo),
recollet te Antwerpen, is te Rome lot alge-
ineenen procurator van de orden benoemd.
Het is nu zeker, zegt een dagblad, dat
de prins van Pruissen, broeder van den'
koning van Pruissen, een gedeelte van het
zomersaizon in Oostende doorbrengeu zal
De MonitcurduCalvados meldt dat men
hem uit Caen de volgende gebeurtenis heeft
medegedeeld, die bewyst boe du krinoline
rokken de mans in onkosten brengen
1 en inwooner onzer tad bood zich dezer
dagen in een dilligenciebureel aen, ■..m dry
plaelsen te vragen
Mynheer, sprak de kom.ini s, h<
damen zyn er oud r liet getal i ei;
Eene, mynheer.
Dus moet gy vier plaelsen nenieu.
Maer, mynheer, is. vreeg er mairdrv.
Dit is waer, doch sedert de vr uw. .i
krinoline rokken dragen, beslae.t iedere
vrouw twee plaetsen, dus moeien zy er iw e
betalen, eene voor hunne persoon, en eene
voor hunne rok Malakoff.
Het schynt. dat de maetschappy, welk.:
onlangs de Indéprndance Beige gekocht heeft
daermende goede zaken doel, niell gen-
staende de groote som daervoor b. sleed
want dezelfde maetschappy is, naer men
verneemt, er thans op uit om nog meer groo
te dagbladen aen te koopen. In de eerste
plaets wordt daeronder Int Journael des
Débats benoemd, en hare uitzichten strek ken
zich zelf tot Turkyen uit, want het Journal
de Constantinople will zy ziclt ook zien te
verschaffen.
u daer by zag dat er geen tyd voor
was, deelde hy haer terstond cn
overyid hel aenbod van zyn vriend mede.
Madeline, die zoo iets niet verwacht had,
e» dus niet op hare hoede was, riep eens
klaps met eene geroerde stem
Maer gy zult immers niet gaen, weerde
Edward, gy gael toch niet?
Het gelact van Edward schitterde van
vreugde en hare band tecderlyk drukkende,
hernam hy
Neen, Madeline, ik zal niet gaen, indien
gy wilt dat ik blyve. Nu zal iku zeggen wak
ik jaren lang voor u heb verborgen guhou-,
den Myne hoop rust alleen op u myn leven
is aen "het uwe verbonden 1 Ik bemin u, Ma
deline, ik bemin u; moet het tevergeefs
zy n Spreek, antwoord iny
Doch Madeline zweeg.
Deze eindelik verkregen zegeprael, deze
di. pe en overmatige vreugde schenen haer
sprakeloos te hebben gemaekl, en Edward
zat daer, hare hand, die zy niet leruglrok,
nog steeds in de zyne houdende, en haer met
zyne donkere oogen aenstarendo, terwyl hy
Ie vergeefs beproefde haer onstuimig, klop
pend "hert op haer bleek en kalm gelaet
te lezen.
Luitenant S. heeft naer miss Temple
gevraegd, sprak een biniientredonde be
diende.
prachtige huis, dal Madeline Temple be
woonde.
Op zyn weg derwaerts ontmoette hy een
bloemenmeisje, dat hem verzocht iets uit
haer mandje te koopen.
De bloemtuilen waren wel niet sierlyk,
doch hel kind had eene lieve stem en sehooue
blauwe oogen, en hy kocht een ruiker van
hare eenvoudige bloemen.
Hy verwonderde zich toen hy onder de
uitgebloeide roozen, gewoone violen en dui-
zendschoonen,een enkelen, frisschenroozeu-
kuop vond.
Hy nam er dien knop uit, en de andere
bloemen wegwerpende, bragt hy dien knop
als een geschenk aen Madeline. Hy vond haer
sierlyk uilgedoschl vooreen bal, dal in een
der grootste hotels, door de zee-ollicieren,
die toen in de haven waren, zou gegeven
worden. Lawrenco had ook eene uitnoo-
diging ontvangen, doch er niet meer aen
gedacht, en het speet hem nu, dat hy Ma-
deline’s cavalier niet kon zyn, daer zy be
loofd had don luitenant S..., oen dapper en
beschaefd zeeman, te vergezellen met wien
de wereld haer reeds lang verloofd bad.
Maer Madeline nam het eenvoudig ge
schenk vanhareu minnaer meteen glimlach
aen, en dit beschouwde hy als eeii gunstig
voorleeken.
liet uer om naer hel bal te gaen, brak aen,
En gy, gebreklydende natuergenooten en
weinig bemiddelde huisgezinnen, wie zal u
hel verlies vergoeden dat gy door het over-
lyden van den achtbaren heer Bril komt te
ondergaan Ja, weent vry eene beek van
tranen geeft den vollen loom aen uwe
droefheid!... 11 y is niet meer die u zoo be
langloos ried en daed toediende! Hy is niet
meer die uwe bestandmiddelen in aeniner-
king namende u nimmer het loon zyner
hulp is komen vragen! Hy is niet meer, be-
hoeitigj menschen, hy die zyne beurs
opende, om uwe ellenden te helpen ver
zachten. Hy is niet meer, die om u bekom
merd by strenge wintertyden u brood,
brandstollen en dekkingen verschafte, om
uwen honger te stillen en uwe verkleunde
ligch imi tegen de nypende koude te be-
sciimten neen! hy is niet meer!Hy
heeft ons allen verlaten om by God die hem
gewis meur dan wy moest beminnen, om
hem ons zoo vroegtydig te ontrukken, in
de oorden der geben 'dyding de eeuwige
belooiiing zyner weldaden te genieten.
Vicrwel dan, duerbare lieer! vaerwel
•edele weldoener! Menigeen met my heeft
ook in uwe gunst en achting gedeeld, ont
vang er in hunnen en mynen naem nog
eens onzen vurigen dank over.
D uglzame heer burgmeester!
gedachtenis zal eeuwig geacht en
o uier ons blyven, uw naem tal te gelyk met
uwe deugdryke hoedanigheden <1 inkbaer
tot het nageslacht overgae i nimmer zal
Veurne uwen iever, uwe diensten, uwe bc-
langlooze vriendschap cn uwa weldadige
neigengen uit het geheugen verliezen.
Onv.Tgeetlyke heer Bril! wy allen, uwe
vrienden, reiken u nog eens rouwhartig
onzen welmeenenden handdruk toe. Wy
zeggen u nog eens den treurigen vaerwel,
in de vertroostende hoop dat wy elkander
illen wedervinden in do opperzalen der
eeuwigheid!Vaerwel!... rustin vrede.
I'eurne, 31 mei 1856.
Men verhadt
van Erankryk
lachen geelt
Toen de gevolmagtigden van het kongres
uitgenoodigt werden, om hem hunne hulde
te gaen aenbieden, zat Aali-Pacha sterk inde
war. Nooit eene dergelyke plegtigheid by-
gewoond hebbende, wist hy niets van de
pligtplegingen, die er by moesten in acht
gtsnomen worden.
Hy vroeg raed aenden turkschen afgezant:
deze was al zoo slim als hy. Bah. zegde hy
aen Aali-Pacha, zie wat de anderen doen,
en doe het ook zoo Men begaf zich naer du
Tuilerien, en de défilé begon. Nu daer Aali-
Pacha den titel van Hoogheid dratgl, moest
hy al de andere leden van het diplomatiek
korps voorafgaen, den Paus uitgezonderd.
Hy volgde dus op den nuncius. Deze, voor
de wieg gekomen, boog zich néér, en gaf den
zegen aen het kind, dat er in rustte. Aali-
Pacha merkte zeer goed op wat hy died,
boog op zyne beurt en.... hy gaf ook zyneu
Lawrence stond op en zegde haestig
Ik kan nu niet op een antwoord aen-
dringen, doch wanneer ik niet te ver i.i
myne veronderstelling ga, laet my dan zien,
datgy heden avond myn roozenknop draegt.
Madeline sloeg hareoogen op, glimlachte,
en opdat oogen blik trad de luitena ut binnen.
Lawrence vertrok, nadat hy de beleefd-
heidsgroeten gewisseld had, en Madeline
groette den nieuwen bezoeker met haer ge-
woonen glimlach, terwyl zy hare bedaerdc
en statige houding niet verloor.
Een knap jongman sprak de luitenant;
een oude bekende van u, miss Temple, naer
ik verneem
Ja, Mr. Lawrence is een knap man, cu
wy zyn schoolkameraden geweest.
Zoo, zoo, toen gy nog kinderen waert.
Hoe gelukkig zyn de herinneringen myner
kindsheid voor myn hert! Willen wy gaen?
Een enkel woord over den luitenant
Hy was een rvzig, welgevormd man, met
innemende manieren, een goed danser en
hy zat te peerd als een ridder, cn niet als
een zeeman.
Zyn gelaet was wel niet schoon, maer
open, niannelyk en door de zon gebrand.
Men kon wel niet ontkennen dat hy wat
■wild en ligtzinnig was, doch hy had een
goed en edel hert.
(Te derDcl^eit).
