fc I Ingezonden Artikels. J hr Mynheer Ryckcboer, Mynheer Ryckcboer, Mynheer de Uityever, 4a i^'H dan daer maer ergens néér, oveial myne goesting HUIS-ÏEESTEN. Veurne, 7 september 1839. het deed byzonderlyk vcr- woen«- v 1 Als mon ergens boven eenen kelder of iets zulks een gewelfsel of zoo men het hier noemt: eene vont opg maekt heeft, is het maer onvóorzigtig van <r over leloopen, wanneer men het cintcr uitgetrokken heeft voor dat de mortel droog was. Dikwyls zal men, zelfs wanneer men er geen affairens beeft, den grom! van tien kelder gaen bezoeken, zonder daervoor den trap to gebruiken. waer denkt men onze nu ook de zegde dat de schuld 900 en zooveel fr. beliep, en aengezien er maer briefjes waren van 600 en 1000 fr., moest er klein geld zyn om de som te passen. Daer, zegde de Engelschtnan, op de kat stoet eene beurt, neemt wat ge hebben moet. De deurwaerder nam de beurs, die indenlaed met goud gevuld was, en wilde ze den Eneelschman overhandigen: neem maer, en middelerwyl legde hy zyn hoofd op het kussen neer. Toen men hem de stukken wilde overhandigen, zegde hy no, no! Maer de vrederegter deed hem verstaen, dal dit noodig was, en terwyl John Buil zyn verstoorden slaep hervatte, mompelde hy nog: Au, leg ze dan daer maer ergens néér, overal waer ge wilt. Gelief my uw geëerd blad te leenen om eenige vragen te doen die, mogelyks door de eene of de andere, zullen beantwoord zyn. Is het waer dat Veurne deu 1.* ptys der piano, in veel geen verstand van als die heeren ook heb ik geene studiën gedaen, gy weet dat maer indien ik myn gedacht daer over zou mogen zeggen, zou ik St. Denysplein kiezen. En waerom die plaets eer dan eene andere? Hoor, Coleta, ik ga u dat uit een doen. Ten eersten: by de middenbare school schynt my de plaets te klein om onze groensels open Ie leggen en onze zaedkramen te plaetsen; daerby hel is ook niet aengenaem voor een partikulieren van zyn voorland belemmerd te zien, hetgeen hier onmis- baer zou gebeuren. Van den anderen kant, de plaets in de Pannestratt heeft zoo eenen aerdigen schik, dat ik niet weet hoe men er eene voldoende ordening zou kunnen vor men, zonder de passagio meer of min te beletten. Zoo dat de beste grond, volgens my, Sl. Denys plein ware: daer heelt men eene schoone vierkante ruimte, breed genoeg om er kramen en groensels, zoo veel men wil. te plaetsen; verders spreiden do hoornen er eeneschaduw, wel geschikt om de groen gelen frisch te houden. Er is noglhans ook iels dat naer myne goesting niet is, Coleta het is die manége die daer in ’t mid den start. Gy weel, ik ben zeer schuw van peurden, en mits de heeren cavaliers zich alle dage aldaer komen oelenenen, zou ik beducht zyn om in denaby- heid te zitten, want, men weet nieteen ongeluk is nader als men somtyds denkt. Oh daer van is er geen danger, Sebia Hé wel,'t is maer dal die my zou kunnen te gensteken verders ware hel te wenschen dat deze kwestie nu inner gauw afgemaekt ware. Oh 1 maer dat kan al zoo ras niet gaen, Sebia, dat moet bestudeerd worden. Voor ’i overige die heeren hebben nu te veel werk met het bouwen der oclrooiaubelte; als dat zal gedaen en stadstheater hersteld wezen, zullen zy wel op de Groenselmerkt denken. Het is te hopen, Coleta. Nu, ik hoor het lof luiden, ik moet er naer toe. Tot wederziens Coleta en gezondheid Dag, Sebia, houdt j’ al kloek Veu/ne, den 8 September 1889. ’tJaer 1854), het wonderjaer voor Veurnc, heeft altyd wat nieuws en brengt alle slach van triomf in de. s steedje aen,ja,totzelfs by den handboogschutter. Moerkerke schieting strekt ter eer van grooi Bastiaen alhoewel Ramscappelle, Sluyvekenskerke en Hond- schoote in hel byzonder, voor onze liefhebbers ook geene vergcteiie plaetsen zyn... Evenlwel ging liet ten dien tyde metlawyten zonder muziek.... Maer zondag lest, was het een ander paer mouwen. Broertje Frans en Charel schoten scherp aeu de pers der handboog schutters alhier, toen eensklaps: Levedevreugd en hel glasje bier, uil’scerste’s mond in de lucht gal mende een nieuwen zegeprael kwam aendutden. Inderdaed broertje had hel niet mis. Reeds om 8 ure des avonds, om niet slegl uit te vallen, staen Jultje en de Vinkcnieren, een klein onthael voor ’t klein Bastiaentje bedenkende, met hunne mannen en wapperende vaendcls, te Veurne, hy de statieplaets. Het zwaer machien schuifelt, rookt, spuwt, ruischt, zucht en staet eindeiyk stil: Leve 't klein Basti- aentje! vivat! vivat ’tklein Bastiaentje! houiah! houiah! Dikken heeft den oppervogel, Sissen-oomden zydvogel met een kleintje en kozijn Henri, twee kleintjes te Beerst a/geschoten! Biavo! Bravo! Seppeu, geef 6 keer roefeltje was het algemeen geroep. Dit duerde 'niet lang, want er klonk weldra uit ’s be velhebbers mond Ju pas ordinaire, en avanl marche! En in goed orde, by ’trommelen van den trommel, stapten allen, onder menig bly geroep, de Nieuporl- sche brug over, om van daer langs liet klein oost- slraelje, de nieuwe straet, de zuidsiraet en dan de merkt over, in de ooslstraet, de Finite, bun zoo genaemd Guldhof, binnen te gaen. Uitgenoodigd door die brave jongelieden, om deel te nemen in hunne vermaken, liet ik het my geen tweemaal vragen. Gulle vreugd, blydschap, een liedje zingen, een glasje bier en boven al de broederlykheid waren onder addere, de blykteekens, die ik aldaer kon opmerken. Nu spr.ik men er van het eene en dan van het ander tot dat het sehcidingsuef geslagen was. Toen rolde ik myne schildery alleengskuns op en ging naer huis zingen, van O ’t is klein Bastiaen ’tis klein Bastiaen in ’tgroote; ’Tis klein Bastiaen met lof en prys vereerd, Dat klein Bastiaen, dat weêrkwatn van Hondschoote En weer al nog in Beerst eens triomfeert. My dacht dat hunnen zang my nog in d’ooren klonk; maer rust van doen hebbende, trok ik myne slaepmuts over mynen neus ecus ferm neder; nog altyd mompelende: «ft zyn toch goé jongens Leve ’l klein Bastiaentje, leve Fransje en geheel de hut- sepot, ja, ook de schutters, die van Veurne naer Korlryk met den kruisboog gaen schieten en een kloin vogeltje loten 1 Aenreerd, mynheer, etc. Een maelder. Aen den heere uitgever van het Veurnesehe Adverlenlie-blad. Mtrhker, Een jaer geleden had ik het genoegen geabonneerde te zyn van den Diieuportschen Bode cu het deed my den harte goed, wekelyks, alles wit er byzonderlyk aldaer was voorgevallen, te kunnen vernemen, be nevens geboorten en huwelyken, in-en uitvaert der schepen, enz enz Verschoon my. Mynheer, maer ik acht het noodig, alvoren verder te gaen, i| te zeggen wie ik ben en wat ik ue. voor te stellen heb ln 1832 werd ik te Nieuport geboren; zeer jong verliet ik dit oord om myne 1 ergangen in andere streken te volgen, ik zagen bezocht de grootste steden van Frankryk, Hollanden België en kwam later myno wetenschappen te Nieuport benuttigen; evenwel kon ik aldaer geen volkomen bestaen vinden en vond my verpligt, dit, my zoo nauw aen het hart liggende steedje, te verlaten, om in de hoofdstad der provin cie myn leven te winnen; sedert ben ik aldaer woon achtig, doch evenwel, ben iksederleen paer maenden een ol twee mael per week te Nieuport en alzoo ben ik volkomen onderricht wat er aldaer dagelyks gebeurd.» Ten dien gevolge, Mynheer, heb ik vermeent myne medeinboorlingen vermaak te doen, vermits zy zei 1 de moed niet hebben hun gedacht te ui.en en onder de grillen van een of twee slyf- koppen hunner gemeenteraed blyven bukken, met ue., van tyd tot tyd, zoo myne bezigheden hot toelalen, het byzonderste nieuws van Nieuport over te scliryven. ik zal ook ten zelven tyde het goede hunner doenwyzen vooruit zetten, maer, op gelyken stond, het kwade aenwyz.cn en laken. Dus: Ter zaliger gedachtenis van den Bode!... ELK HET ZYNE geven!!.... Zoo u -. hierin toestemd, Mynheer, zult gy zoo goed zyn. dit vourloopig berigv in uw eerst uitkomende N. te plaetsen en mvne dankbetuigingen aenveerden. X.... Tc Brussel bestaen cr vele byeenkomsten van burgers, gekend onder den naem van concerts de famillé, waer dejonge muziekliefhebbers, vergezeld van hunne ouders, zich tnaendelyks oefenen in het spelen op de piano of eenig ander speeltuig, of eene aria of duo zingen, hetwelk afgewisseld wordt door d innige of vriendelyke gesprekken van vader en moeder met hunne geboren en kennissen en onder bet drinken van een glasje faro. Het is ongeloovelyk hoe veel dit wint op het karakter der jongelingen, hoe veel dit den nayver opwekt, hoe veel dit hen doet vorderen in de kunst, hoeveel stoutheid dit hen geeft om later hen in het publiek of publieke byeenkomsten te vertoonen. Wy hebben het vermaek gehad dergelyke feesten by te woonen en er van al de weerden te kunnen schatten. Heines, waerom ontbreekt dit in Veurne, waer de muziek zooveel geoefend is Een prolessor is geheele dagen en jaren bezig met les geven, zyn leerl ing doet goeden voortgang, iels dat lot’s meesters eer strekt, maer toch dit alles is onbewust aen vader of moeder dikwyls, en meestal onbekend aen de andere leden der familje of de vrienden cu kennissen des huizes. By zulke byeenkomsten de professor heeft gelegenheid van zyue leerlingen voor te stel len, hen te laten hooren; iets dal de ouders altyd aengenaem is, van zyue leerwyze te laten kennen, en van de hem zoo noodige toejuigiitgen te ontvangen van oen uitgelezen gezelschap dat hem moet strekken om nog beter te doen in eene kunst waeraen by ge heel zyn leven opoffert. Eeniiiael heeft men zulke muzykale vereenigin- gen gehad by M.’ M, hy de heeren B, en laetst, nog vandeze week, by M.' Lust, waer een zeven of acht jarig Brussals-meisje een staelje gegeven heeft tan hetgeen ik hier hooger aengehaeld heb en iets dat den Vetirnenaren zou moeten strekken tot.navol ging. Iedereen weet dat het tot Veurne, aen geene leerlingen ontbreekt, God lof, slechts zouden de fnmiljenzich moeten verstaen om de byeenkomsten te regelen en later zouden zy er al de voordeeleri van zien, Moge myn wensch zich verwezenlyken ik ware rykelyk voldaen, en ik zou bet genoegen hebben van ook, tot den voortgang en de verspreiding van de muziek, medegewerkt te hebben. Uw vriend, X. X. Sebia en Coleta, twee groensclvrouwcn van rypen levenslyd alri komen malkacr tegen op den hoek van de isehmerkt, en de volgende samenspraek grypl tussc.hen brille plaets. Voor het gemak van den lezer, zullen wy den Veurneschen tongval, waerin deze dialoog geschied de, niet volgen. Coleta. Dag Sebia, hoegaethet? Sebia Goed en met u Coleta. God zy gedankt tot nu ben ik en de mynen van de koorts vry gebleven. C. Van de koorsl aengaende, Sebia, daervan kan ik my zoo wel niet belooven als gy, want mynen oudsten zoon en myne dochter zyn er nu al sedert •zes weken aen. -S’. Dat is toch’ én pineg, niet waer Coleta Ja, dat scheelt, van dezen jare, Sebia; en het is tol Veurne niet alleen, maer ’t is overal. Ja’t, Coleta, en ongemakkelykste van al, als men daervan neugedaen is, men geen werk verrig- teu kan. Ja ziet eens, nu dat uwen zoon en uwe dochter ziek zyn, moet het bolwerk by u l'raei (sterk ten agteren zyn. O zwyg er tan, Sebia als ge denkt, wy hebben daer zóó lang geweest zonder dal een druppel water het land kwam nat maken, en wanneer hel einde iyk regent, sta ik zonder iemand om het werk te verriglen dat is toch verdrietig, niet waer? Ja ’t vrouw, ja ’l. Ik zelf kan het niet doen ik begin van jaren te komen en mot t alle dage naer de merkt. Zei sprekende van merktze gaen Groenselmerkt veranderen weetje ’t? ’k Heb daer iels van gehoord, Sebia, maer’k wecl’l iyne niet. T Is noodig, waerachtig, dal men alle die veranderingen doe! was het niet genoeg van de Vischmerktle verplaelsen Ik vinde dat noglhans nog al wel, Coleta, dat ze onze merkt willen veranderen, want, gy ziet toch, den woensdag is er plaets te kort op degroole Merkt. Tut, lui! al prullen, Sebia, al prullen; het heeft nu z >o lange jaren daer geweest en het is maer nu dat ze ’er van klagen. Ja maer, Coleta, ’t is ook maer nu dat de over- hooping komt. Et rlyds was de graenl andei alhier op ver na zoo bela.igryk niet als heden wanneer er, den woensdag, een BOOlal zakken te koop gesteld waren, rekende men hel voor eene groote merkt m.'.er heden dat door de menigvuldige steen-, kei en zandwegen, de boeren gemakkelyk met de stad in gemeenschap kunnen zyn, is de graenhaitdel al hier meer dan driedubbel aengegroeid en heden- daegs, gy weel het, rekent men het vóór niets bui tengewoons als er een IBOOlal stuks te koop gesteld worden.— Dus hoe meer graen hoe meer plaets er noodig is. Dat is waer, Sebia en Groenselmerkt nu te stellen Er zyn verscheidene plaetsen aengewezen, Co leta men spreekt onder andere van de Oud-Vlas- merkt regtover de middenbare school; van de plaets in de Panneslraet, en eindeiyk van Sl. Denysplein. Ja, en welke zoudt gy zoo voor dc beste uit kiezen Hoor eens Coleta, ik heb zekerlyk daer zoo Een boer (een van dezelfde sné nis dien die led ene weck naer O 'St kerke moestwandelde dag lest op deGyoote Merkt. Hel was zekerlyk de eerste mael dat onze vriend to Veurnc kwam, want hy keek verbaesd rond, bc- staerde hel Paviljoen, S?' Walburga kerk, enz. enz. wanneer eenen voorbygaenden heer zyue aendacht op den stadhuistoren trekt. De boer bekykt een stond het monument, be wonderd de fynheid van den bouw, de schoonheid der arduinen gaenderyen, en eindeiyk zich tot den heer omwendende: Mynheer, zegt hy, dat is zeker tol Veurne niet gcinaekl?

HISTORISCHE KRANTEN

Het Advertentieblad (1825-1914) | 1859 | | pagina 3