I
I
I
Aug. Kelner.
Landbouwnieuws.
Veurne, 7 September.
KM
Joinville, de hertog van
en de hertog
naer Amerika
wyze rs even zoo eenvoudig als
kêlyk, zooals het nader zal blyken.
Overtuigd dat de aerdappel d koolstof
achtige vette bemindwelke, zoo men
zegt, een tegengift voor de ziekte uilmackt
strooide ik op myn lang vooral bereid
land een mengsel van assche van steen
kolen, hout, roet, 1
1860 bragl i.1.
schillende soorten in ge.,
schikleze in de volgende orde
vroege, late.
Van daer de noodzakelykheid van civ.w'
soorten in hel leven tc' roepen dóór d
natuerlyke voorlbrengingswyze. De doen-
gelnak-
de orde der rangschikking,en angstig sloeg
ik de ontwikkeling van den groei gaende.
De wasdom was zoo weelderig, dat ik van
de eerste dagen van juny af gedwongen
was de stammen te buigen, ja dezelve te
trappelen, om de ontwikkeling te beletten
van de takken, welke leven ten nadeéle
der knollen, die insgelyks lakken zyn,
maer onderaerdsche takken.
Ilerbaelde mael vernieuwde ik deze
werking, volgens de behoefte daervan zich
liet gevoelen. Vervolgens, als hel loof eene
horizontale rigting had genomen, liet ik
de aerdappelen aen zich zelven over, na
ze aengeaerd tc hebben, en ik wachtte op
den oogst.
Wat gebeurde er alsdan? De zeer vroege
waren den roof der plaeg geworden; van
de vroege won ik een halyen oogst, en de
late hadden de ziekte wederstand geboden;
le gelyker tyd bemerkte ik, dat ik in de lyn,
gelegen legen de streep welke den rand van
het veld mtmaekt, ruim dry vierden had
ingeoogst van de gezonde knollen, alhoewel
daer mets dan zeer vroege soorten waren
geplant. Ik deed natuerlykerwyze deze be
denkingen.
1. ’Deze laelste knollen zyn heil alleen ver
schuldigd aen den weldatïigen invloed der
reine lucht, waervan de overigen, van
hetzelfde slack, uiaör weinig genot hebben
gehad.
Wal meer is, de lyn grensde aen eene
waler-afloozing, zoodal zy nooit van bo
venmatig vocht lelyden had.
2. ’ De kampernoelie (indien er wel eene
kampernoelie opkomt) heeft alleen de oude
worlds aengelasl, en wei met een geweld
naer evenredigheid van den ouderdom der
vrucht, ’l Is het ongedierte dat zich neder*
werpl op afgeleefde grysaerds. Want, men
bemerke het wel: de natuerlyke voorl
ied ings wyze der aerdappelen is dezaeijing,
en niet de planting. De natuer duldt hel
geweld dat wy baer aendoen; maer er komt
een tyd dal ze tegen de grillen van den
mensch opslaet, en dil is wat zy thans doet
door hare diensten te weigeren aen de
genen die er misbruik van hebben gemaekt.
Ook behoeft men maer naer de nieuwe
soorten le kyken: zy hebben zegevierend
tegen de plage geworsteld, wierpoogingen
magleloos gebleven zyn legen hare kloekle.
enz. Ju de lente van
ik schoonc knollen van ver
schillende soorten in gereedheid, en
mv. 1 :zeer vroege,
Ik wisselde myne lynen afin
z veedsch gezant te Londen, gif namelyk
een groot diner (cr cere van zyn souverein
en noodigdo daerby alle de te Londen aen-
wezige ministers, nieltegensiaende geen
hunnernog persoonlykzyne opwachting by
den vorst had gemaekt. De verlegenheid
was dan ook niet gering, toen alle de minis
ters de uitnoodiging van de hand wezen,
en niet dan met de grootste moeite gelukte
het graef Platen, lord Palmerston en diens
kollegas van besluit te doen veranderen.
De ministers verschenen, doch lord Pal
merston gedroeg zich zoo koel en zoo terug
houdend dat de wrevel daerover op ’s ko
nings gelaet duidelyk zichlbaer was. Maer,
vraegt men le regt, wat is er dan eigenlyk
tussclien keizer .Napoleon en den koning
van Zweden geschied? De Krctizzeituiiij geeft
hierop het antwoord. Volgens dit blad ni-
melyk, had de brilscbe regering reeds voor
de aenkomst van koning Karel XV in En
geland, de stellige tyding ontvangen van
het sluiten van een of en defensief verbond
tusschen Erankryk en Zweden, en is het
engelsch kabinelzelfsnauwkcuri; o derrigt
van hel aental troepen, dat Zweden zich
verbindt le leveren voor eene (oalitie,
dit* men op de Tuilerien evenliiët 1 legen
Duitschland misschien ook tegen lï land
wil vormen. Wy geven deze b< i ten,
zoo als wy ze vinden, doch met byv e ,ing,
dat zy allezins bevestiging vcrciscli. n, te
meer daer dit berigt, door de Kreuzzeihmi/
een bron die dikwyls troebel is, wordt
medegedeeld.
De prins van
Chartres, de graef van Parys
van Penthièvrc zyn zaterdag i
vertrokken.
y»5 .-W* TC* 5 njHt-r-yrfc.
II y
mcnsch te dooden even
jonkvrouw.
Dat wil zegden dat
kan bekomen, indien hy by het begin
kogel door den kop jaegt.
Juist. Ziedaer een louis en ga op myne gezond
heid drinken.
Ik zal my eenan roes drinken, luitenant.
NOG IETS OVEH DEN AEHDAPPEL.
waerdigheid af.
De heer de Nancrat» verbleekte.
Bellerose yskoud van schrik stond roerloos.
De krygswelten verwyien u ter dood, dit weet gy,
itrynheer, hernam de hertog. Hebt gy niets ’l uwer
verdediging in te brengen?
- Niets. Het vonnis is billyk, en ik heb den dood
verdiend. Als men de wetten der lucht verbreekt, zoo
als ik heb gedaen. mag men aen hel leven niet meer
verkleefd zyn.
Vet trek dan, mynheer.
Op deze sombre, op de treurige woorden parelden
dikkedroppelen zweetsop het voorhoofd van Bellerose
De heer de Nancrais deed eenigc schreden in de
rigting des uitgang» van de raedzae), wanneer de
generae.l hem terug riep.
Treed nader, mynheer, zegde hy hem.
Beheer de Nancnfiis verrast, hernam zyne plaets.
Bellerose rigte hel hoofd op.
In naem des konings, viel de hertog van Luxcm-
borg in, en krachtens liet my opgedragen vermogen
ontsla ik u van de doodstraf.
Gy schenkt my genade! riep de kapitein, twee
slappen naderende, gy schenkt my genade! Maer van
inyne waerdigheid ontzei, ware my helleven ondra-
gelyk! 7
I.aetmy uitspreken, mynheer, indien gy cjer.ige
tegenspraek te doen hebt, kan dil daerna geschieden.
De heer de Nancrais kruiste de armen op de borst
en zweeg.
De gestalte van Bellerose helde voorover, om niets
van de uitdrukkingen des hertogs le verliezen. Deze
voer voort.
Gy zyt wegens den misstap gestraft, mynheer,
De veemerkt van heden was een der schoonste vin
het jaer.
Door de langdurige droogte, heeft de schacrsehheid
aen gras vele beesten ter merkt doen brengen. Een
SOÜtal werden dus te koop gesteld, waervan vele teer
schoonc met een weinig afslag verkocht werd, n.
215 zwyns waren tc koop.
Zondag namiddag heeft op het Stadhuis alhier, d
prysdeeling voor de leerlingen van de arilikn, entjes
sc mol plaets gehad.dhtrgeriyke enkerkvhke oier-
h den woonden deze plegligheid by.
liet inuzykgenootschap van S Ce cilia heelt
zondag lest, ter gelegenheid van triers Iroufdmuns
feestdag, op dezens uitnoodi ;ing een uifslup naer ..yn
kasteel te Alveringhem gedaen. Na aldaer verschelde
mui] kstukken uitgevoerd en een goed avondmaet
genomen te hebben, zyn onze muzikanten omstreeks
8 ure ’s avonds teruggekeerd.
Zondag, ten 3 uren namiddag heeft :eSl da i.,
een kwaadwillige het vtier gestoken in t>me li v
myt, bevallende 1000 schooven, die aiien de |.r >oi
der vlammen geworden zyn.
De eerste oesters van liet saiioen zyn door dj
engelsche sloep .linity, kap. Richmond, aen hel adres
van de heeren lmscnool-de Bruuck eu eomp. le Oos
tende aengebragt.
De Hertog en de Hertogin van Braband zyn te
Oostende de Zeebaden gaen nemen. De geZoniilte ds
toestand van den Hertog verergert dagelyks. De
Kroonprins lydt uitnemend veel inde beeneu. Is dit.
rhumatisme of verzwakking? Men zegt hier weinig
over: maer het is iets smerlelyks le zien dat ecu
man, die in den sc.hyn eene kloeke gezondheid ge
niet, aengcdaen is van eene kwael, welke gcwjonl) k
maer de oude lieden ov< rkoiut.
De stad Amsterdam is zoo als men weet op
palen boven het water gebouwd, zoo hel schjnt heelt
er reeds inzakking plaets, en is men ernstig bedacht
dat de stad doorliet water zal verzwolgen worden,
ten gevolge der wegspoeling van gronden.
Hel stedeken Blankenberge, dat eindelyk eene
zeehaven gaet worden, ondergaet sints lang eene
vergroeiing en eene verfraeijing, welke thans op
eene ongemeen vlugge wyze zullen toenemen, nu het
bezit eener haven Blankenberge een groot belang
gaet byzellen. Ook verneemt men zonder verwonde
ring dat het gemeentelyk bestuer der lieve bad-
plaets eene leening van 100,000 fr. slaet te sluiten
met de inaelschappy van hel Gemeentelyk Krediet.
Men zegt dat de heer Guizot een werk over
Italien slaet uit le geven,-waerin hy aentoont dat de
politiek van 1815 tot 1848 jegens Italien aengenomen
door de restauratie en het gouvernement van Louis-
Des anderendaegs in den vroegen morgen kwam een
ollicier van hel huis des generacls Bellerose aenkou-
digen dal hy in de groole raedzael verwacht werd.
De luitenant kleedde zich aen en vertrok.
Toen hy in de zael trad, klopte hem het hart in den
boezem. Óe hertog van Luxemborg, omringd van een
schitterenden genenden staf, was in eenen grooten
leuningstoel gezeten; onder de booge officieren, dio
zjn gevolg uitniaekten waren er onderscheide op
wier borst het orderteeken des konings glimde.
De hertog groette Bellerose melde hand, en wee»
hem eene plaets aen van waer hy kon zien al hetgeen
zou plaets hebben. Op eenen wenk des gcneraels nam
elk zyne plaets in eene volkomene stilzwygenheid.
Een officier verwyderde zich. Een ougenblik daerna
trad de heer de Nancrais in de zael. Hy was gevolgd
van twee grenadiers. De heer de Nancrais onlwaerde
Bellerose. VVéderzydig zonden zy zich eenen glimlach,
de eene van afscheid deandere van hoop. De kapitein
boog zich voor den raed en stond beweeglous in
verwachting.
Do hertog van Luxemborg legde zyn hoed met witte
pluimen ter neder en rigte zich op.
Mynheer de Nancrais, zegde hy, gisteren hebt
gy een gewigtigen misstap gedaen. Gy, die als
officier, helvoorbeeld der onderwerping moest geven,
hebt de bevelen uwer oversten overschreden Gy hebt
u eene zeer gestrenge straf berokkend. Van uwe waer
digheid als kapitein zyt gy vervallen. Reeds hebt
gy uwer degen overhandigd, thans moet gy uwe
épauletten ontnomen worden. Mynheeren volbrengt
uwen pligt.
Op deze woorden naderen twee officieren den heer
de Nancrais en rukken hem de cere-teekenen zyner
- Gy zyt niet veranderd, vriend Jacob, allyd zyt
gy de zeilde jongen, trots en moedig. Nu ja, ik zal
voor den heer de Nancrais doen al het geen de krygs-
wellen my zullen loelaten.
Bellerose begreep nu dat hy zich kon verwydcren.
Dy boog zich voor den generacl cn vertrok.
lit.
Ladéroute stond zyn luitenant te wachten. Zoodra
hy hem in de duisternis erkende, snelde hy hem te
gemoct.
Eindelyk zie ik u, riep hy uit! Sints een uer
stond ik hier en vreesde dal gy voor allyd den heer,
de Nancrais waert gaen gezelschap houden.
Hel heeft slechts van een sprank afgehangen,
dal ik vóór hem met vertrokken ben.
Vóór hem
Ja, maer de sprank heeft geen vuer gevat.
Zy zy daarover van God gezegend! en de heer
de Nancrais?
11 y is zoo dood niet als gy wel dacht.
Gy hebt den hertog dus gezien
Ik heb hem gesproken. Hy is een voortref-
felyk krygsman. Allyd heeft hy het antwoord vaerdig.
is van eene onwrikbare denkwys, en in staet om een
>uv„9l;„ ,e duoden even als een jager eenen leeuw-
rik nederschiet; inaer in den grond zacht als eene
men eindelyk alles van hem
u niet een
