fi
5
I
hl
Veurne, 12 October.
Landbou wnieinvs.
e
;t
5
rd,
oB
■- I
y
C I
u
no
I I
soorten von "rond.
Diepe ploeging en veel vee, om veel
mest te hebben, zyn de groote middelen oin
tot voortgang te geraken.
Ik keur daervoor alle kleine middels
niet af, dan, er blyft altoos iets goeds van
terug, maer de groote slag moet komen,
door een algemeen stelsel van diepe ploe
ging, cn wel door de onderaerdsche ploeg
die eiken akkersman onontbeerlyk is.
Dat men deze verbreide, als pryzen, als
giften zelfs, en de akkerbouw zal eene ver
andering ondergaen, die zichlbaer voor-
deelig zal zyn voor voortbrenger en ver
bruiker. (Akkerbomv).
vooral aen ondervinding; maer als men
twintig, dertig, veertig jaren uit de hand
gezaeid beeft, zal men dit gebruik door den
planter niet gemakkelyk vervangen.
Als men gedurende jaren den mest bui
ten in de zon en regen laet liggen, zal
men niet gemakkelyk tot een overdak ge
raken.
Als de stal zonder vensters of lucht is,
z tl men er niet gemakkelyk loekomen er
door vensters of gaten lucht in te brengen.
Als men tot 50 centimeters diepte steeds
geploegd heeft, zal men moeijelyk tot 40
of 50 in den grond gaen. Dit weten wy al
len zeer goed; maer zoo zyn verscheide
ne zaken, die elk weet dat ze goed zyn,
maer door onverschilligheid wil men beier
niet beproeven, onder het voorwendsel
hel kan misschien goed zijn. Nu, scliryft
en drukt men dal alles mogelyk is, maer
als men rond ziel, slaet de groote meer
derheid op het oude veld, terwyl hier en
d ter goedwillige en byzonder groote eige-
naers met groote schreden den voortgang
volgen.
Ik, voor my, zou niet genoegen zien,
dat deze schreden door alleman gevolgd
worden; maer men verliest somtyds den
moed, als men zich overtuigt dat de meer
derheid zich niet verplaelst.
Hel Staetsbeslucr moedigd dapper aen
en spaert ook geene kosten om lot voort
gang te geraken, in de hoop van betering;
maer de regering zal ook wel ontwaren,
dat de verbeteringen geenen stoom ge
bruiken, en men dus nog vele jaren geduld
zal moeten gebruikeii.
Intusschen moeten wy toch meer vóórt
brengen onze bevolking groeit alle dagen
in dus, hoe meer eters, hoe meer heklo-
liters hebben wy noodig om ze te spyzen.
In de andere nyverlieden is nooit te
kort, en het is alleen de landbouw die niet
voórtbrengt wat wy’noodig hebben. Alen
zal my kunnen antwoorden, dat hel weder
er veel mede gemoeid is; maer het weder
in ons land is zoo slecht niet om de granen
te doen wassen, als men er zich maer op
wilde toeleggen om den grond le verbete
ren door eene diepere ploeging, door de
drainage, door meer voederplanten, die de
meerdere opbrengst van graen zeker zui
len opwegen.
De kunst is niet om regt, maer diep te
ploegen cn als men ue diepe ploeging
zal hebben algemeen gemaekt, volgt de
meerdere opbrengst van zelfs, in weerwil
van alle tegenspraek door die, welke dit
als eene onmogelykheid aenzien op alle
vormen er zich woelige groepen inde stra-
len, worden er bedreigingen gehoord, zyn
er in de stralen oproerige schriften aenge-
plakl, en de ongeruste policie moet stren
ge niaeircgelen nemen om een opstand in
de voorsteden legen te werken.
De tvdingen uit Italien zyn niet zeer be-
langryk. iklor-Emmanuël is uit Floren-
cien naer Bolonia vertrokken, en er schynt
geene spraek meer le zyn van zyne reis
naer Napels. Wal de napelsche provinciën
betreft, de toestand blyft er nog steeds be-
treurlyk altoos de zelfde wederstand en
altoos dezelfde bloedigebeteugelingen.
Hel italiaensch gezantschap, gelast ko
ning Viktor-Emniaiiucl te vertegenwoor
digen by dekrooningdes koningsvan l’ruis-
sen, is vertrokken. Hel is samengesteld uit
prins Enrico Marozzo del la Rocca, generael,
eerste aide-de-camp des kon ings,graefCarlo
di Robilant, staf luilenant-kolonel: L'berlo
Pallaviccini, de ridders Cigala en Gianolti,
ordonnancieollicieren des konings. Weinig
scheelde hel of het gouvernement gaf te
genbevel op het oogenblik van vertrek des
gezantschaps, toen het vernam dal pr ns
Stradella door Frans 11 was aengeduid uin
hem op de pleglighei 1 le vericgenwuoi-
digen. Het kabinet van Turyn lieciï over
dit punt met dit van Berlyn uitleggingen
gewisseld, waervan de uitslag gunstig was
non de eischen van het italiaensch gouver
nement. Er is beslist dal Frans 11 geen
vertegenwoordiger naer Kóninsberg zal
zenden. Langseenen anderen kant, daer
Pruissen den koning van Italien met ei-
kend heeft, bleef er eene kwestie van el -
ket te regelen tusschen beide gouverne
menten. Die kwestie is opgclost dooreen
kompromis, by middel van welk er is over
eengekomen dat graef della Rocca, aenge
duid om de feesten der krooning by (e
woonen, er zou ontvangen worden onder
den eenvoudigen titel van vertegenwoor
diger van koning Viktor-Emmanucl.
Deze vraeg stelt zich elk, die zich met
akkerbouw, tuinbouw en veeteelt bezig
houdt, en altoos zal m n zich antwoorden:
Nog veel
Maer wat dan volgt onmiddelyk op dit
zelfanlwoord. Dan, oppervlakkig zeggen
nog veel, dit is geene daedzaken aenitalen.
Inde eerste plants ontbreekt de goede
wil, cn d.tn volgt de onverschilligheid,
welke ten platten lande zeker sterk is ge
worteld. Hel ontbreekt niet aen kennis cn
i
onder- x
cf
t
1
I
>r-
>r,
ci>
de
>o-
d» J
cn
II
I
id
ite
IIIs
en
yH
ot,
tón er van betalen zoodat do lieer Benn ze alien met
protest terug ontving. Daer echter onze woekeraer
op de beurs een zekeren mercantiele»! naeni
houden moest, zoo was hem dit achtervolgend pro
testeren van verscheidene door hem uugegeveue
wissels ten hoogste onaengonaem, uit hoofde van de
nadeeligo gevolgen, die dit voor zyn eigen krediet
hebben kon. Hy begon derhalve dee graef von Horn
fels te dreigen. Wilibald zag al dadelyk in, dat de
stryd met ongelyko wapenen werd gevoerd, daerom
nam liy den teruglogt in geslotenc gelederen. Hy
ondernam namelyk de groote reis, waervan wy hier-
voren gesproken hebben, en waervan hyjuisi over
Karlsbad teruggekeerd was.
ündanks deze ontmoedigende omstandigheid had
Wilibald echter slechts één oogenblik noodi.r’, om
zyne eerste onrust te overwinnen en moed te vatten
zuodat hy spoedig weder genoeg geestkracht bezat’
om den aenval des schuldeischcrs onverschrokken en
moedig wederstand te bieden.
Wal wilt gy, mynheer Benn? vroeg hy hem op
een strengen toon. 1
De heer Benn, die tot hiertoe, tcrwyl graef Wilibald
zich hersteld had van den schrik, door zyn binnen
treden veroorzaekt, onbewegelyk en als in eene soort
van stille verrukking over den aenblik des jongelings
want zyne uitgedroogde ledematen gaven geen voed
sel aen de ziekten en kwalen, waarmede anders de
oudenlom gewoonlyk gepaerd is.
ünze'gracf von Hornfels nu was niet de lactstejon
geling in Weenen geweest, die lol de kostbare dienst-
veerdigheid van den woekeraer zynen toevlugt ge
nomen had. Hem had de adelyke naem van Wilibald,
zoo wel als de inlichtingen, welken hy omtrent den
ryken oom in Zevenbergen had ingewonnen, genoeg-
zaem vertrouwen ingeboezemd, zoodat hy te minder
aikeerig was om melden grael zaken le doen, daer
deze hem aongaeudo de bepaling van de percenten
enz. volkomen vry liet.
Op deze wyzehad de heer Benn den graef lot dertig,
duizend guldens geleend. Daer echter de onbezonnen
jongeling, zonder eenig gewetenswroeging en zonder
zeih in bet minst over hel betalen le bekommeren,
uit de kostbare bron bleef scheppen, zoo werd dit
echter den heer Benn tc veel, en zuodra hy ecninael
begonnen was eenige bezorgdheid te gevoelen, wei
gerde hy hem voortacn onbermherlig zyne hulp.
Van het oogenblik dier eerste weigering af, liet
zich Wilibald niet meer by hem zien, en nu liep do
woekeraer den schuldenaer na. Wilibald vroeg om
verlenging zyner wissels, en dit werd hem toogeslaen;
desnietlegenslaendo kon hy op den vervaldag niet
O
Do broodpryzen hebben deze week geene veran
dering onderuiten.
Maendag lest tegen den donkeravond kwam do
huisvrouwe Nolredame van haer werk uil Sint Joris
polder naer stad terug, en dewyl de voelweg nog
maer sedert omtrent een jaer ópen gedolven ligt, ten
grooten nadeele van een ieder, viel deze vrouw,
misstappende van de schuit, by liet overzeilen der
rivier den Ysir, in het diepe water, en had aldaer
het leven verlooren, zonder de spoedige toesnellende
hulp van Sophie Deieure, vrouwe Guemare, werkster
tc Sint Joris, die slechts hare luenschlievendhéid
ra< dplegende, in het watersprong, in volle levcns-
vaer de oude vrouwe redde en aen de overzyde des
kanaels bragte.
Wy twyfelen niet of deze schoone daed, van dezo
vrouw, zal door wie het behoord, aen het hooge be-
slucr bekend gemaekt worden, om na regie beloond,
te worden.
Zondag laetst heeft men uit eenen gracht te Yper
het lyk getrokken der weduwe van Aerde. Over jaer,
stierf haer echtgenoot schielyk. Over eenige maanden,
was zy op het punt eenen werkman, bediende by den.
spoorweg tc huwen, maer haer toekomende werd door
eene lokomolief vcrbryzeld. In den loop dezer week,
ging zy trouwen. Het schynt dat er eenige moeijelyk-
heden opkwamen cn dal by gevolg, die ongelukkige
.zinneloos geworden is.
By de prysuitdeeling der nationale schyfschic-
ting, welke zondag heeft plaets gehad, riglte zich do
heer Rogier tot de talrykc aanwezige dames en noo-
digde haer uit, opdat zy zelve tegen de aenstaendo
prysschieting, een aental pryzen zouden willen ver-
veerdigen. De d.vines willigden onmiddelykdit verzoek,
in, en men zegt dat er reeds verscheidene volop aen
het werk zyn. Dit belooft, zoo als men ziet, een
zonderlinge pryskainp te zullen wezen, ten minsto
voor wat de pryzen betreft.
In 1858 werden op de nationale schyfschieting
25,500 kogels verschoten; er waren 7 schyven; ia
1850 41,135 (22 schyven); in I860 104,120; in 1861
156,705 (35 schyven
Men ziet daeruit dat de nationale sch yfschictiug op
eenigejaren eene groote uitbreiding genomen heeft;
doch dit is geen wonder, daer de uitgeloofde pryzen
byna vertiendubbeld zyn.
Een jager van Luik heeft vrydag, in de bossehen
van Sart, naby Spa, een wild zwyn van middenbaro
grootte gedood. Men heeft er vele gezien naby Spa
en Èremonster.
WAT BLYFT ER NOG TE DOEN
gestacn bad, verkreeg op dezo vraeg, welke op een
irotscbeu toon lot hem gerigt werd, oen nieuw leven.
Hy strekte zyne armen plotseling naer den graef
uit, zoodat zy half uil de veelte korte mouwen van
zyn kleed kwamen, en riep uit
Ach, myn weerde graef Wilibald! hoo blyda
bun ik, u weder le zien 1
Gy zyt wel goed, mynheer Benn! ik bid u ga
toch zitten.
Verpligt, wal verpligt, ik ben niet vermoeid.
Veroorlof my veeleer, u regt op myn gemak te be
schouwen. Gy zyt het waerachlig met lyfen ziel hou
frisch en opgeruimd zint gy er uil! De slaet van uwe
gezondheid is toch volkoiyen naer wensch, niet waer,
heer graef?
Ik ben zoo wel, als een visch in liet water.
Nu, zooveel te beter. Wat hebt gy my al zorgen
verwekt. Zoo op reis te gaen, zonder aen eene men-
schelykc ziel er iets van le zeggen; twee jaren uit te
bl) ven, zonder het minste van zich te laten hooren,
zonder eenig burigt van zich te geven! Weet gy, dat
ik u voor dood gehouden heb?
(Te vervolgen.)
