Ingezonden Artikels.
BURGERSTAND DEK STAD VEURNE.
0
0
Viemi, 5 Fmboait 1864.
DE LANDMAN, DE SLANG EN DE T03-
Mynheer de Lihjever,
PicKX
le trmps oü
I LeSeig
S/ Om
Een ryand van ilechta wegen.
den
Ros-
GEBOOUTKN.
den 29. Elodie Mittre. dochter van I’
van Joanna Verinerscli, Bewvsterpoorl.
Ik keur uwe bemerkingen, verschenen in uw laclsto
nummer, o»cr de bep!anlingeii der landatraten, doof
de gemeenten, volkomen go< d, op vuorwaerde nog*
than», dat tulke stralen breed genoeg tyn en dat
men turg droge, dal de hoornen nouil een hinder*
pael worden voor den gemakkelyken doorlogt niet
ry tuigen en oogslvocren.
ik kan niet nalaten nogioaels lo klagen over den
slechten slael van den landweg van aen de Wacs*
brugge lol aen hel Haendcslraelje, om redan dal
welhaest de Veurnacrs, die met een r yluig naer Egge*
waerlscappcllu willen gaen, tullen verpligl iyn een
rondelje le halen langs l'er> yse, Oostkerkc en dö
Kruyce.
Ik moet ook leggen, uil liefde en mcdelyden voor
de voetgangers, ik die ook geen ander rytuig heb
dan een bcenljes-wagen, dal het eene schande is voor
hel gemeente bestuur der geboorte plaets van
volkslievenden /.aiinekiii, van den voetweg van
damme naer Sclieewegc in luiken schroom mei ykci*
slechten stad te laten.
Aenveerd Mynheer llyckeboer myne vricndelyko
groelenis.
Quc sur sa base il tremble el doil bienlót flnirl
l.aissct passer Ic siècle cl le temps oü nou» soiul”1'
Euvel d un monde vain les perfi les plaisirt:
jneur qui til lont, les clioscs el les hotnmt*
Aux besoins de iiotre unie a borne not désirs.
Un aulre lomps Ira’. j’en ai le doux présago
Oil pour inunlrer le jour, les lénèbres fuironq
Oil l'oracle so’rli de la bouclie du sage
En sigues éclatants luira sur chaque front.
Ei ce temps n'esi pas loin, car co cri de blasphè01'5
Que l'inscntè profcre et Innen coulre Dien,
Qui réclame justice el demande anathemo
D'un sublime courroux fait frémir le saint lieu-
Laissct passer l’orage el le venl de tourmeiite
bont le soiiill? mortel flélrit lout ici-bas;
Loin des sentiers dn monde il est one autre p®"10
Que le vulgaire ignore, oil Dieu guide nos pa*-
Croyei-en son amour, croyei-en sa promesse
Hors de lui tout esl faux et tout esl vanite;
Il esl le divin verbe cl I'unique richessc
l.a foi settle conduit a la félicité
Pour former voire cosur, liset dans la nature
Ainiei Ie ciel, les fleurs el l’étoile qui luit;
Les oiseaux dans les bois, la source au doux inurn»
Aiiuei les voix de I'aube cl les voix de la null-
Car la nature, enfant», esl le livro supreme
I Qui nous paride Dien, qui réfléchit les cieux:
I C’cst le livre oil I’on prie el le livre oil I on a*lU°tZ
I Qui charme lou* Its cujurs cl plait a tons le* y°
MODTONNIBB-
alle inogelykheid van uitwendig gerucht verwyderd,
bovendien verbeelde men ie t eene verdieping, waer
les muiiekanten met hunno speeltuigen plaets kun
nen nemen, een tooneel, tes voel boven de hoogte van
den wagon, en men tal lich een denkbeeld kunnen
vormen van dien schouwburg op den vieren weg.
De vertoonde stukken ty n derwyie geschikt d»l by I
iedere stand plaets een tooneel eindigt, en dat een
aider begint in hetryden mierde volgende statie.
Is er ergens stilstand van een kwart uers of halve
uer, dan heeft de entieacle plaets. Den 8 december
18(13 heifi Smith de eerste proef genomen van tyn
vliegend tooneel, m t een persooneel van twaclf leden.
Men gaf een in Engeland teer populair stuk, en een
program wierd gegeven aen eiken nemer van een
reiskaerlje, in ’tbnrecl der spoorbaen. liet stuk had
een grooten byval.
Welhaest cal dete uitvinding op alle ome yicren-
wegen toegepast worden. Men legt dat eerlang op
den vieren weg van Lichtcrvelde-Veurne het opera
Cabonut en l’ecatia in groot orkesler lal iagurigl
worden. Hel stuk dat uit 7 akten iou bestaen tou op
1 april aeiistaendo voor de eerste tnacl opgevoerd
worden. Een akleur van Parys en een lyner vrienden
van Veurne, louden geiamentlyk de twee hoofd
rollen vervullen.
De ces êtres aimés éclos au mème uid
Deux out fui pour jamais, deux soul errant» sur terre,
Le dernier plus heureux par le Ciel fut béni.
Mais comme eux, cher enfants, j’eus ma part de
soutfrancu
Et mon cceur vons dirait ce qu’il versa de pleurt-
Quc de nuits saus soiumell, de jours saus vspérauce,
Et pour un jour de paix que d’iimère» duukurs!
Car tel est le destin, telle est toujuurs la vie
Si pure a son aurore, et si riante a voir;
Si belle que l’on croit sa tplcndeiir iuftnic
Et quo le doux matin n’aura jamais de soir.
Mais si yive que soit l’étoile qui scinlillo,
Un image léger suilit pour l’obtcurcir;
Et Ic bonheur nssemble au feu follel qui brille
Et disparait, avant qu’on ait pn le saisir.
l.orsque le coour, enfants, s’cst bercé do chimère
Par ses illusions ct sa fougue enlrainé,
Et scmblable a l’esquif flottant sur l’ondc amèro
Aux caprices du sort qu’il s’est abandonee;
Lorsqu’enivré d’atnour et nourri de tendresse
A la coupe des jours il n’a hu que le miel;
Quc le monde il nos sens ollrail asset d’ivresse
Puur croire que la terre était pour nous le Ciel;
Quaud Panic dans les eienx radieuse s'élève
Et croit qu’un tel bonheur ne doit jamais futir;
Un vent fatal survient... un tourbillon enlève
Lc passé, le présent et le doux avenir
Ainsi s'évanouit, commit s’envole un rève,
L’eiifance aux jours dorés dom le ciel fut si beau;
El d’cspoir en espuir i’cxislcncc s’achèvc
Et sans Ic voir, l.éias! l’homme arrive au tombeau!
Ainsi l’heure viendra, l’heure Iriste cl suprème
Dj Péterncl adieu... (Je frémis d’y penser!
Oit boni cur, avenir el tout ce que Pon aiiue,
Puur un aulre deslin il iatidra lout laisser...
Ah! pour l’homme suis fui, cclle peuvée amèro
Esl un abime ailreux oü >e pcid sa la.s. it;
Mais pour l liuftime pieux qu un s nul amuur éclaire i
El q il porie >n cceur vei» nu aulre hunton,
ll csl dros cello lui, dan» ce prulund mysiere, I
Un doux euscigm-ineiil, un prtceple diuu;
Dans la mort uue voix qui du saus ce»*e. espère!
El dit boiilieur reel lui moiiire les chennii.
Car Ic bonheur, enf.iuls, u'est pa» de cello vie
L’ivresse la plus pure héla»! n’esi quo d'uu jour*.
Humble sort qu’ou dédaigne ou spk-nueursqu un en vie
Dans l'abiiuo üu temp, tuut tombe saus reluur!
Le monde vous dira, saus padeur el saus crainle,
Quc Dicu, le Ci.i, l'enler, ne soul que de vains mots
Qu'amour, gloirc ei vertu, bonheur, soupirs el plaintc
bont vernis du liasard cl surlis de chaos;
Quc lire du uéaiil, dan* le liéaul lout tombe.
Quaud la murl a tranche l’invisiblc lien,
Qu’il n’csl plus rien puur Phomim- au-dela du la tombe,
Qu’avec nous lout hint, et le mal et lc bieu
Ah! ne Pécuulet p'S car le siècle esl impie,
Ses appéüt* soul vil* el Se» instincts grossiers;
Pour ctre quelquc chose il laul quun sacrifu
Honneur, amour, verlus.. qu’on 1mie tout aux pieds!..
L’argenl gouverue scul cl du hnul de son troi.e
A Puuiyers servile il impose s-s lois
Et Pon voil le génie errant Giro u'.iuimiau:
Le génie en ce* letup* esl mécouuu di» roi»
Voila quel esl le siècle, on lc dit magiiauime,
(Ju le dit inspiré, rayonnunt d'aveiiir;
j Mui je dit qu a *cs pied* il se creusc un abime,
1 l Ar lil 1863.
Veurne, drukk. van de wed. Ryokcbocr en
Engclbertu»
den 30. Octavie Vandeca.levle, dochter van
cn van Ludo.ica Tytcca, llamlboogstrael.
den 2 febiuaiy. Michiel Vanderlieyde, loon vat*
Norbert en van Clcmeuce Ghewy, Appelmerkt.
den 1. Elodie llaerim-k, dochter van Iranciscus CO
v»i» Marie l'orrellr, Dude-becstemerkl.
dun 3. Carolus D'hondl, loon van Ucnricus cn v»tl
Joanna Vaneecke, Veslenstrnet.
IIVWKLYKEN.
den 3. Henricuv Ramon, dienstbode, 20 jaren en
maenden, geboren te Bixehole en wooncode lc VeurnCf
jongman, met Julie Everaert, dienstmeid, 21 jaren,
geboren lc Pcvyse en wooncode lo Vrurnu, joi'(J°
dochter.
STERFGEVALLEN.
den 80. Jacobus Vandcpuypejpvle, werkman, 30
jaren en 5 maenden, geboren le Stcenkcrke en woo*
tiende le Veurne, wcduwaer van Amelie Deroo.
den 31. II n.iciis Messiaen, 9 maenden.
den I febiuaiy. Melanie Marrannes, religieuso i*1
I hel hospitael, bOjaren en half, geboren cn wouneitd*
I te Venrne.
I den 2. Josephus Caron, 9 mnenden.
I den 3. Anna Gombert, - werkvrouw. "7 jaren en
maenden, geboren tc Adiukerke en wooneude ta
Veurne, weduwe llenri Dewille, nu huisvrouw va°
Alexander Va ut oor lel boom.
den 4. Oclnvie Vandccasteclc, K dagan.
den 4. Marie House, tonder beroep, 13 jaren
maenden en 7 dagen, geboren en woonende le Veurti«'
slang, kan ik r' t acnm'inen; weldaad is wcldaed,
en d dank der wereld is ondank; ik heb lang ge-
noi-g honger geleden; wat helpt my devryheid, als
ik de toetste sp\ten moet derven en myiicn hunger
nii t ééns ma;; stillen i
AI min vee is ten uwen dient viel de landman
snel in de rede; ga met my, en m em wal u belieft.»
In dit «ogenblik sprong een vos by, welke du
laetste woorden de» landman» had gehoord. l.aet
u niet overhalen, edele slang, riep hy haestig;
ik tic dat gy in twist tyt, en ik weel voorop, dal du
mensch utigclyk heelt.
Gewis! legde de slang; wees gy ome scheidsman;
ik tal u verhalen, wal >le landman heeft gedacn,
en val ik betu heb beloofd. De slang vertelde.
Gedurende haer verhad tluislerdu de vos in het
oor van den bevemlen landman Beloof my uwe
hennen, en ik tal u uit hel gevjer verloss-ii.
Morgen llioogl gy er too veel halen, als gy wilt,
antwoordde de betree» Ie landman, niacr help my
toch uit disten nood.
lleweltegde dan de listige vos aen de slang; ik
ben blydudal ik tt in volle waerheul bel gelyk ge-
ven kan; nog onlangs tag ik een peerd duudschie-
ten om dal hel oud en twak geworden was, of-
schooit hel in vele veldslagen tyiien meester had
gered. Daarenboven geloof ik nog dat gy ook tou-
der den landman u uit uwe gevangenis toudet
kunnen verlossen hebben, want tie ecus hoe mager
gy reet!» geworden tyt! Indien gy nog cenigu dagen
p.eduld haddel willen hebben, w.ierl gy gewis too
duu geworden, dal gy u eimklyk tonder moeite
door de spleten der opening tondel kunnen uil*
winden hebben. Opdat echter de landman lich
teeneinael overluigu van de nietigheid tyner op*
werping, too leg u nog een» in de vorige plaets, en
ik tal u en hem duidclyk tooueii hou digi gy van
uwe eigene verlossing waerl.»
De slaag trok naer oen landman een versmadend
en naer den vu» een listig weten, als wilde ty aen den
laelslen leggen, dal by de spied latuelyk wyd open
laten toude en kroop ouder de rol». Do iaudiuan
inbi'Sl den s een weer voorwaerts rollen.
Was hel too 'f vraegde du vu» daer op.
Zekerlyk antwoordde de landman.
Nu dan tal hel ook too blyvett, sprak du vos.
Vaerwcl,edele slang! Maur gy, vriend, houd nw
woord cn breng my morgen du hennen in den hof,
gy hiblxetiiy uuloold.
Zeker, tekcrriep de landman; kotu tuacr too
vroeg mogelyk
Ademlou» kw.itn de verloste naer huis en vertelde
tyiic vrouw hel afgrytclyk gevaer en du onver
wachte redding door de slimheid van den Vu»,
D ch als hy in vollen ernst vertekerdu dat hy ten
loon de hennen heelt beluuld, de vrouw tegde ver
wonderd «Gy moogl belouid hebben wat gj win;
daervan beuoei ik mets le welen De lieiincii siaen
onder myue torg en ik bu.i biyde, dal de roover
my aldus in de salie loopt. Mistenten suudl gy ook
wel op den inval van oen vos gekomu lyn, of
eeltige amh iu lueval tou u gered hebben. Ja, ja,
't is gedaell mei den vos, Iniiieu by kuml.
En in der daed, als de vus des anUeren uags vroeg
mei vrtendelyk weten ui den liut trad, wierd uy jui»l
aen den ingang overvallen vu iluodg, s.agen. Stervend
luchtte hy llug. Undank is do loun dei weitldlt
D.
Een vermoeide landman wilde aen den voet eener
bemosdo rots wat rusten; doch als hy er by kwam,
lag hy door de spleten eeneropening, welke dooreen
afgeruldeu steen gesloten was, den kop eener slang,
die hem aldus aensprak: Goede wandelaer, ont-
ferm u inyner in dele pynelyke gevangenschap; ik
ik tal den hongerdood sterven, indien gy den
twaren steen niet voorlroll; reeds vele dagen heb
ik door de spleten geloerd, of niet ergens een
barinherlig weten naderde en my verloste. Wees
gy de bode mytier vryheid en du redder myns le-
vens; ik tal u even too trouw looneii, als gy men-
schen gewoon tyl de grootste weldaden lu luonen.»
De gocdliertige landman, die den smarlclyken en
trouslelooiun toestand der slang too levendig voelde,
nis of hy n-lf onder de rots ingekerkerd ware ge
weest, wierd door de beden en de geheimvullu be-
loflen der slang, diu blonk als goud, too beweegd,
dal hy alle vrees voor het gevaeriyke dier verloor en
aeiistonds den steen van du opening verwyderde.
Maur nauwelyks was de slang in vryheid of ty regtto
lich versohrikkely k en opende hare hongerigu muil,
Otu den landman te verslinden,
Hola! rii-p de landman, lerwyl hy het schuifc-
lende wangedrogt tydelings ontweek, is dal de loon
voor de grootstu wcldaed, die u kon beweten
worden
Zeker! antwoordde de slang; want ondank is de
leou der wereld, en ik beloofde u te iooneu gelyk
de wereld gewoon is hel te doen.
Dat is in der daed wel waer, tegge de landman,
eniktelfheb dikwyl» ondank ingeoogsl ten loon
van myn beste werk inaer ik heb toch nog nooit
gehoord, dal iemand den redder tyus levens tol
vergelding hebbe gedood.
Zulke fynu onderscheidingen, antwoordde de