KLE1NBLAD.
Landbouwnieuws.
as
MOÜTCBHIÏH.
Het leggen der Hoenders in den winter.
Weinig kiekenhouders trekken uit dit
gevogelte al de winst welk liet opleveren
kan.
De hoenders eten alles; vleesch, graen,
groensel, en als ze aen haer zei ven over
gelaten zyn en overal kunnen loopen, vin
den zy gemakkelyk hun voeder, hetwelk
bestaet uit larven, inseklen, wormen, zaed
en groensel, en alsdan vorderen ze niet
méditation
SUR LE JOUR DES MORTS.
veel zorgen. Het is voldoende hen een
weinig afval van graen te geven, als het
slecht weder is, om ze in goeden staet te
houden.
Hel is anders gesteld als ze op het voor
hof opgesloten zyn. Dan wordt hun onder
houd somwylen schadelyk, vooral wan
neer, uit hoofde van gebrek aen zorgen,
hunne produkten slechts gewonnen wor
den in hel jaergetyde gedurende hetwelk
ze aen lage pryzen gesteld zyn.
Dan, als men kiekens opgesloten houdt,
moet men zoo handelen, dat ze in den
winter leggen, wanneer de eijeren duer
zyn. Daerom moet men ze opsluiten in
eene plaets welke tegen de koude is be
schut en hen een voedsel geven uit dier-
lyke zelfstandigheden en uit gewassen sa
mengesteld.
De plaets waer de hoenders loopen,
moet bestrooid wezen met steenachtig zand;
het is geraedzaem er zoo wat plaester by
te voegen dat van afbraek voortkomt of
wel gestampt kryt, dewyl de kiekens vol
strekt kalkstof van noode hebben voor het
vormen der eijerschalen. Het is ook goed
in de hoeken van de plaets, vry van den
regen, eenige hoopjes asch le leggen,
waerin do kiekens zich geerne rollen, ten
einde zich te ontmaken van de insektendie
hen plagen.
Wy hebben gezegd dat ze een dierlyk
voedsel van noode hebben, hetwelk zyzich
niet kunnen aenschaficn gelyk als zy zich
in vryheid bevinden.
Eene doenwyze welke als goed is voor
te houden, dewyl zy goedkoop is, bestaet
in het maken van koeken by middel van
gekookt vleesch, van vette zelfstandighe
den, ingewanden van gevogelte, wild, enz.,
welke men in 't algemeen wegwerpt, dit
alles klein gehakt en gemengd meteen
weinig meel, keernmclk, gestremde melk,
enz., en goed gekneed, maekt de basis uit
van liet deirlyk voedsel dat onontbeerlyk
is voor het gevogelte. Men geeft er hen
dagelyks iets van, hetwelk men brokkelt
en op zulker wyze strooit, opdat allen iets
zouden bekomen;strooide men het op eene
te geringe ruimte, de sterksten en stout-
sten zouden het aenzienlykste paert beko
men, terwyl de zwakken en zieken, welke
de kiezingen van 20 dezer. Het werkmans-
komiteit, dat de kandidateur van den heer
Tolain ondersteunt, heeft verklaerd dat
het, by gebrek aen lyd en geld, geenen
kandidaet in de eerste omschryving zal
voordragen. De kandidateur welke in die
omschryving, na die van den heer Carnot
meest steun vond, is degene van den heer
Pasquet, doch laelstgemelde heeft in den
Siècle, waervan hy een opsteller is, ver
klaerd dat by uit betamelykheid, uit eer
bied, uit vaderlandsliefde, niet kan wor
stelen tegen den heer Carnot en trekt
zyne kandidateur in.
De gezondheid van den Paus is steeds
zwak, zonder dat er juist kwadevoorteekens
zyn. Hy beeft zich den 4 maert nogmacls
tc bed moeten leggen. De vyandigheid die
te Home bestaet onder de fransche troepeu
en die van den Paus is niet bedaerd ten
gevolge van het laetste kon flikt waervan wy
gewaegd hebben. Niettegenstaende een
dagorde, door generael de Montebello aen
beide legers gerigt, cn welk een strengen
blacm beval voor de laetste geschillen,
heeft er den 4 maert, twee dagen nadien,
eene nieuwe botsing plaets gehad, en nog-
maelsis erblocdgestort. Dcheerde Merodc
heeft moeten de dragonders en de pause-
lyke jagers uit de stad verwyderen.
Te Athene is eene nieuwe ministeriële
krisis uitgeborsten. Dc departementen van
oorlog, van justicie en van marine hebben
nieuwe titularissen gekregen. Het nieuw
ministerie is enkel eene herplaestering van
het waggelend kabinet Bulgaris. Spylig is
het dat de krisis, even als vroeger, verge
zeld was door wanorders in de straten der
hoofdstad.
maetregelen tegen eenen mogelyken aen-
val van Italiën.
Wy hebben gezegd dat Oostenryk en
Pruissen het eens zyn om Jutland te be
zetten. Ziet hier, volgens eene officiële de
pêche, het veldtogtplan dat de twee mogend
heden hebben aengenomen: Men zal zich
niet bepalen by de belegering van Frede
ricia, eene have van de oostkust; maer Jut
land zal, voor zooveel het vyandelyk grond
gebied is, de noodige bevoorrading voor het
onderhoud der troepen moeten leveren.
DeOostcnrykerszyn voor Duppel gekomen,
waer een veldslag verwacht wordt, en de
Pruissen trekken van Holding naer Frede
rica. Dit bepaeld aenvalplan schynt Dene-
inark niet bevreesd te maken. De laetste
kiezingen bewyzen dat het gouvernement
van Kopenhagen door het volk krachtig
ondersteund wordt in zynen tegenstand
aen den pruissisch-oostenrykschen aenval.
In eene kiesvergadering heeft de heer Hall,
oud opperhoofd van het deensch kabinet,
verklaerd dal dc persoonlykc vereeniging
van de hertogdommen met Dencmark den
val van het koningryk zou verwekken. Ein-
delyk in al dc vergaderingen hebben de
kiezers geprotesteerd tegen depersoonelykc
vereeniging en tegen de intrekking der
grondwet van 18 november. De vervanging
van generael von Meza als opperbevelhebber
van liet deensch leger, is thans een verwe-
zenlykt feit, ’t Is generael von Gerlach,die
hem moet opvolgen.
Dc bezetting van Kolding door de duit-
sche troepen heeft eene uitwisseling vah
brieven tusschen den deenschen bevel
hebber en maerschalk Wrangcl verwekt.
De Prcussische Staatsanzciijer deelt die kor-
rcspoudencie mede, waerin de deenschc
generael doet opmerken dat Kokling in
Jutland ligt, cn waerop dc pruissischeaen-
voerder antwoordt dat dc voorloopige be
zetting dier plaets voor doel heelt om,
langs den kant der noordelyke grens van
Sleeswyk, het leger dat hy aenvoert tc dek
ken; maer ten zelfden tyde meldt hy dat
hy voornemens is belastingen aen de stad
op te leggen, uit wrack over de jagt die do
deenschc marine op de duilsche handels
schepen maekt.
De Paryzcnaers zyn uiterst bezorgd voor
Oil les dots sans turnulte expirent sur leurs Lords;
Un ciel loujours d’azur, sans brume et sans orage
Oil jamais i’on n’entend gérnir la voixdes morts.
Lieu béni, lieu sacrcque Dieu, dans sa sagesse,
A créepoursa gloire et l’ainour des élus;
Oil l’aine fiotte au sein d’une éternelle ivresse,
Oii 1’adieu, mot fatal, ne se prononce plus!
Et c’est la que mon coeur, vous retrouveen cette heure,
Amis quo le deslin ne in’a ravis qu’un jour;
C’est au pied du Calvaire oil je prie et jo pleuro
Qu’animé par la foi, j'atteuds 1’heureux retourl
0 Seigneur, 6 mon roi, mon juge et divin père
Dont jamais on n’implore on vain le nom si doux!
Vois mes larmes cooler, exauce ma pricro,
De ta loi redoutable apaise le courreux
Que la divine main, pleine de ta clémence,
Sur celui qui l’adore épanche tes faveurs;
Pardonner est un don do ta Toute-Puissance
Et tu béni» celui qui va sécher les pleura.
Ah, soitviens-toi de l’heure oü s’offrant en victime,
Ton fiIs sur une croix expira do douleur;
Pour raclieter du mal et sauver de l'abime
L’homme banni d’Eden par sa coupable erreur;
Si dans son vain orgueil, do son maitre suprème
Souvent il transgressa la juste et sainte loi,
Songe que tu le fis A ton image même
Et dans tes jugements ne vois en lui qnc toi!
Que cb jour soit pour tous le jour de délivranco
L’heure de l’amnistie et l’heure dn pardon;
Qu’il soit le jour de grdce et Ie jour de clémenca
De ton spletidide ciel, A tes clus fais don
Et nos coeurs pour bénir et garder la mémoire
Do ce jour immortel chanteront: Hosannah I
An Créateur dn Ciel et de la terre, gloire!
Gloire et salut a Jéhovah
Oh non, la mort n’est pas la fin do toute chose,
Eldétruire n’est rien pour qui seul peut créer;
Blais comme le parfum de toute fleur eclose
En quiltanl sa corolle au Ciel va s’exhaler;
Ainsi de noire esprit, quand la plus pure essenco
Brise d’impur* liens pour quitter ce séjour;
L’ame remonte a Dieu, son unique espérance,
Pour jouir dans son sein de l’élernel amour
11 est une autre terre, il est uno autre plage,
Morctau ie poéiie qui a oblenu one mention trèa-tionorablc, inscrit»
aur une Medaille do bronie, ou concours douné p.r la Société
Impériale dea Arts, de l'Agricullure el d« Sciences, de Lille,
le 27 décembre 1SC3.
Mais la foi dans mon Arno un instant affaiblic,
Sous le souffle divin ranimo ses transports;
Et par le douto hélas! l'espérance ravie
Xcvieut commo les flols reviennent a leurs bords...
Uui, j’enlend» résonner, comme un écho célesto,
Une voix donl on aime a prolonger les sous;
El vibrer dans tuon cceur, comme un éclair qui reste,
Dans notre teil ébloui par ses brillants rayons
Ah! si ie Créateur, las d’une vaiue gloire
De son oeuvre eüt voulu perdre le souvenir;
Tous eül-il fait revivre en l’humainc mémoiro
El dans les jours p.issés fait briller l’avenir?
Si notre time n’étail qu’une vile inaliéro
Que l’iinplacable mort réduirait au néant;
L’homme fléchirait-il ses deux genoux cn terre,
Pour adorer le ver donl-il est l’aliment?
Si cel adieu fatal éiail l’adieu suprème
-l devuit a jamais enlever a mes yeux
*‘lres qu'en esprit je vois, j’enteuds, que j’aime,
que mon cceur jaloux recherche dans les cieux
i Je ne devais plus le revoir, ma mere,
aimer et reposer mon front sur tes genoux;
v OII rt."ari* d amour suspendre ma paupicre
Et m etnvrer encor de les baisers si doux!
bt ee foyer divtn qui brüle dans mon amo
.1 trenle aus m embrasa du plus pieux amour,
Comme un rayon vivant, une céleste flamme,
Par Dieu memo nourne au suprème séjour,
Ne devait plus avoir, dans sa ferveur ardente,
Pour calmer ses transports, le» rèvcs de mon cceur;
Si la mort, spectre afl'reux qui glace d'épouvanle,
Elail le terme, hélas oü fiml Ie bonheur
Si Dieu me le disail, je ne pourrai le croire,
Lui qui ne peul faillir, Lui le Maitre Eternel
Et je lui répondrais: Esl-ce done pour la gloire,
Que tu fais souffrir l’homme el l’abreuves de fiat
Je lui demanderais si c’est IA sa justice,
La récompense au Ciel réserveé a nos pleura;
S’il impose la vic A I'bomme pour supplice,
Et si pour son repos, il lui faut nos douleur»?
Toi qui donnés, Seigneur, aux pauvres hirondclles
Un ntd pour se soustraire aux saisons des frituas,
N’as-tu pas prés de toi, la haul pour les fidéle»,
Un autre toil d'atnour dans tes divins climats
N'as-lu pas d»us ion ciel, pour nous aimer encore,
Une penle au soleil, une place cn ton sein
Et le jour oh I’on meurt n’aura-t il plus d’aurore,
N’est-il plus de bonheur, n’esl-il pas d’autre éden?
Ta volonté n’eut elie ordonné toutes choses.
La splendour de la terre el 1’infini des cieux,
Ces suaves accords, ces parfums el ces roses,
Que pour charmer nos coeurs el réjouir nos yeux
Esl-ce pour ia dormer en dépot a la terre.
Pour qu’elle fht un jour la pature des vers
Que lu iis notre aroe, esprit pur sans matiére,
Et pour l’anéantir que lu fis I’univers?
