1
J
n
hoc
Ingezonden Artikels.
is <lal
Cecilia
Amandus oil ','11
2-1 dage'1'
sprung, als door den bliksem getroffen,
G
0
Bet.
0
ter
den
I
AI vi
A
van
goei
I
a ret
87 I
a ret
mat
0
frat
tent
he.
BURGERSTAND BEK STAD VEURNE.
GEBOORTEN.
STERFGEVALLEN.
Mynheer de Uitgever van het Ad verten tie-
Blad.
ALS DE VOS DE PASSIE PREEKT, BOEREN’ WACHT l\V
GANZEN.
O
Ie 1
»ien
Z
rem
hel
uil- u*,s
in hunne
het edelslJVr^ef™1 cn droegen het mede, ’t Was hek
u J.j de ver
luidden van, als •etiitioedigii'Ki
en meer de repetition cu vi-rga-
woonéu, is hel gezelschap in volle
id, om 1 I ure, uiteen gescheiden, onder
leve de Hoofdman; leve S.“ Cecilia.
0.
1NHULDING
van den heer iloofdihan van S."
te Veurne.
I
/.out'.
v iet
uw supplement
steenweg langs
plot
rak
pi I
za. i
kali
Veurne,druk k. van
tie wed. Ryckcboer en
den 20. Petrus Vileyn, zoou van
Virginia Dcwilde, Bcwcslerpoort.
den 26. Elisa Lahaye, 2 maenden en l-i dagen.
den 27. Mathilde Gleen werk, I maend en
y.w^» I. i_u~i.
tegen tien opstel der kieslysten te reklamer -n, alleen-
lyk toe aen
burgerlyke
vrouw geniet geene politieke regie
heeft zy geene hoedanigheid om
malie te doen.
du inwooners tier gemeente die hunne
en politieke region genieten. Nu, de
n en van dan af
dergclyku rekla-
o
Volgens een artikel verschenen in
van 29 deter, ton hel ontwerp van
het Bruininckslraetje naer de Móerc moeten onder-
blyven om reden, zegt gy, «dat de gemeente Moeren
de geld middels niet bezit om de kosten, welke ten
haren laste vallen, altedragen, en dal de voordooien
welke destad ton genieten door het leggender kas-
geide lot aen de Moere niet geëvenreedigd tonden
xyn nu l de uitgaven welke dit werk tonden ver-
oorzaken»
Ik geloof, Mynheer, dat dit scliryven hel gevoelen
niet uitdrukt noch van de algemeenheid der in
wooners der Moere, noch van de meerderheid zoo
wel onzer iugezenen als onzer gemeenteraedsleden.
Hel is gekend dal de Moere, in den winter, als een
eiland is, daer hare wegen nacr Veurne, i.aer
lloulhem, en zelfs naer de franschu greinen, ten
volle ongebruikely k zyn. Veurne is de groenmarkt
der Moere, het is de woonplaels hunner g< nei-sheeren,
hunner winkeliers, brouwers enz.Voor den ver
voer van hel graeit, d< r kolen, bouwmaterialen,
beelrapuii, ent. kan eenen steenweg in het inwen
dige der Moere moeijelyk gemist worden.
De landbouwers in do Moere aenzien den onlwor-
penen steenweg als zeer voordeelig en men is er be
reidt out al te doen wal inogely k is om do noodige
gelden by een te zamelen. Er is dus in de Moere geen
kwestie van dit ontwerp le laten underbly ven.
Wal or.ze stad betreft, er is hier niemand die zou
durven staende houden, dal ecu steenweg naer de
Belgische Moere, vvaer er dertig hofsteden zyn van
vyl poerden (du eene door'dc andere genomen niet
een ze, r groot voordeel voor de Veurnaers zou ver-
wczenlly ken.
Hel is le hopen dal do ftnantien der stad zullen
loelaten dit nuttig werk ten uitvoer te brengen,
Aenvcerd, ent. Z.
Sedert enige wecken overstroomd men onze streek
met annonceu en schriften h bbende tot doel van de
horzen le ledigen der renteniers en eenvoudige buiten
lieden, met belofte van grOoto intresten. VVy raden
alle voorzichtige mensch aen van zyn geld niet le
wagen nog in de zoo gezegde cred t-inlci national nog
in den iniprunt van den Punt; zyn geld geven om dal
eenc sociëteit van persoonen van alle slreekeu met
uw geld onbeschaefde landen in Oostenryk, Hougarien
en Bohetnn zou gaen aenkoopen, met belofte, van
Een visscher kwam de deur openen.
Wie klopt daer? vroeg hy.
Kergalleuc! antwoordde de graef.
Komt maer binnen en warmt u wat, tei du vis
scher Ik ga de boot gereed maken.
Dil deden du vier v lugtelingen, stil en zwygend en
verdiept in treurige bedenkingen.
Op ecus hoorde men den draf van een peerd op den
zandoever w< crgalmen. De deur ging open en een
man kwam er binnen, 't was Hubert.
Myne dochter is dood I schreeuwde de graef, op
’l zicht van den dienstknecht.
.Ja, sprak Hubert; maer dood als soidaet en
onder de oogen van den koning.
Hy reikte eenen brief over aen den graef en eenen
anderen aen Raoul. De grysaerd bezat nog g -moeds-
kracht genoeg om zyne tranen te wecrliouden; hy
brak hel zegel en las.'l Was een brief van vaerwel,
een brief vol feeder gevoel, vol vertroosting en hoop
voor de toekomst. De graef las het sehryfl met luide
Cu vaste stem; dan zonk hy neder op zyne knieën,
boog zyn hoofd in ’t stof als een man die zyn leste ge
bed doet; dan rigte hy zich op en leve de koning!
riep hy met nadruk. Hy wendde zich vervolgens tot
Raoul, en, op den brief wyzende, dien deze in do
hand hield, sprak hy Lees inyn zoon Deze brief
was maer dry regels lang Raoul wierp zyne oogen op
denzelve en sprong, als dour den bliksem getroffen,
achteruit.
f.
bleef er Erf,
kasteel* «ai
der
win
keh
hou
ter
i er door do ver-(jro
eenc kamer bin-'»"
het di,-.;: repubhkaenschü verwoesting,woede, in nou
een r wvd h 7 t°VC’ CC" ivoore" kruistunbeeld.Ko.
spaerd- Jü °'’..0Cn stllk had ge-
On den n I-17 C“en 'Ben Max er gebroken had
op den nacht van haer afreizen.
dem-nJ,mue ’"i7' Je vrouwe namen T stukje t
.J’, 7 ccrb,e'l in de hand, knielden neder, kus- A
Maendag-avond, in eenc schitterende repetitie, cn
onder het spelen «au gruotu harmonie stukken, waer
onder de pot poutii van de tomnanibulo, kondigde de
heer kapitein vmi S.“ C- cilia, Mr. Bieswal-Bricoult
aen dal donderdag, 30, de pleglige inliuldiiig van
den nieuwen hoofdman Mr. Gustave Desillvdt ging
plaets hebben, en dit nieuws was met geestdrift ont
vangen cn toegi-juigd
Dan, donderdag, de dryklettrigc vlaggen en dc
trommels gaven het teeken van hel feest, en, om
-I 1/2 ure, de werkende en cerleden begaven zich, in
g,rooie houding, naer hel gildhof, en van daer, on
der het spelen van fraeije stukjes, naer het huis van
den heer hoofdman, om hem li-gnen halm,,en hem, in
eenen grooten stoet, en by eenc menigte volks, naer
de gildt-zarl te geleiden, waer dc plegligO inhuldiug
moest plants hebben.
De gildekamcr verdient eeno byzonderc melding,
om dal die, door vluggen, wimpels, 's koning» borst
beeld, 'verzen, jaerschrilien, niuziekalc trophces,
bloemen, kranzen, en andere versiersels, een rvk,
frttei en kunstig gezigt opleverdc en dat elk bewon
derde. Dank aen dc lieeren commissarissen van hel
feest, die, met eenen zoo fynen smaek deze zoo moei-
jelyke laek afgewerkt hebben.
Dc zitting werdl geopend met do lezing van hel
procesverbael van dc benoeming van den heer hoofd
man en zyne aenveerding. Dc heer kapitein, in eenc
schoonu redevoering, wenschtc er hem geluk over;
Yvonne raeple het sehryfl op, dal aen Raoul’s band
was ontvallen, en las
Raoul, gy bemint mync zuster cn myne zuster
bemint u; op wereld was ik de scheidsmiier tusscheli
tl beider geluk: ik slerve, zyl beiden gelukkig!’
Even als R.ioul zeeg Yvonne achlover beweging-
loos, en als vrrniriigd.
Nu begreep Raoul het vertrekken der heldin, hare
verhevene zelf poffering en de vurige li- fdc die ZJ
hem toedroeg. De wroeging sprak zyn hert luider dan
dc liefde, en hy greep nner zynen degen om zich lJ
dóórsteken; maer de oude graef hield'hem tegen-
Mynheer, sprak hy, myn geslacht mag niet uit
sterven, en myne Avonnc moet eenen steun hebben-
Ik ga Max vergezellen.
lien minuten later gaf de oude graef van Kcrgal*
'euc den geest, onder hel uitsproken der namen van
Maxen van den koning.
X.
Acht jaren na deze gebeurtenissen was de vrede in
Vendée hersteld. Men ademde er vryer. Eenige t--
gewekenen keerden daer eindelyk lerug i 11
verwoeste haerdsleden.
Op eenen inorgend der maend september
eene poslchees stilslaen voor de puinen de»
van Kergallc ic. Uil dit ryluig stapten af een man
van omtrent Iwee-eu-derlig, eene vrouw van vyf-cn*
twintig jaren oud en een bejaerde dienstknecht.
Met gevoel beschouwden zy dc vnderlyke wooning
die door brandstichting werd verwoest; zy bestegen
er eenen instortenden trap, gingen
kalkte zalen en drongen eindelyk
nen, waer dc republikaeusche
ken veweet.
De graef hoopte, zoolang als du noodlottige mare
niet op Kergalleuc was aengebragt; de geslaelitslrols
bekamptede vaderliefde, cn hy leefde in dc meening
dat zyne dochter den koning wel zou verlossen. Maer
toen hy vernam dat men den koning had ter dood ge-
bragl, dan begreep hy dat Max verlooren was, cn dan
verdween nl de veerkracht die hem tot hiertoe had
ondersteund: dc grysaerd weende cn werd kindsch.
Met de leste cn stervende hope van zyne bloede
ging hy op du vlugt.
10, 12, percent; te doen winnen, allé dan, en
niet om met de menschcn te lachen?
En Oostenryk die eene overgroole dryvende schuld
heeft! en llongarien die maer een gunstig oogciiblik
verwacht om zich van do klauwen van Oostenryk alle
scheuren! en Rumu en Venetie die sedert 48 niets
anders vragen!
En alle die zaken zullen gebeuren, weesl er zeker
van, waer wilt gy als dan uw geld gaen halen, arme
eenvoudige menschcn der sleden en der dorpen
VVner? Indo draeiklok des oorlogs en der revolu
tion! waer zult gy alsdan geld vinden voor uw pand
brievon en andere titels met groole ronkende namen!
vvaer? In Oostenryk ’l is hier by! volgt eenen goe
den racd, als gy gelukkig genoeg zyt, myne mede
burgers en gy buiten lieden van geld over te hebb -u,
benuttigd dit geld om u eonig goed le koopen, een
stuk land, uene vetweide, een huis; dal ten minsten
en zal niet verdwyneii, en in plaets van u goed lu
moeten zoeken in Oostenryk of in llongarien, gy zult
enkelyks naer Boitshouke, naer Avecappellu, naer
Coxydo of in alle nndorc gemuenten gaen die u ge
kend zyn en daer, langst den weg, langs de wegel; zult
gy uw land, uwe vetweide, uw huis zien, geloof my,
want ik gevoel hel voor eene pligt u de oogen te
openen, lervvyl hel nog tyd is.
Do voorzichtigheid i't do inooder
van de wytheid.
namens liet stadsbestuer.
hulp voor kunst en
veerding werdl door
Ondi-rteekend, en
Om 7 ure juist begon
besluerraed aen de heeren
aengebodeti, en I
klopten vier persoonen op dc deur eencr visschers-
hutte, langs het bretacnschc strand,
De eerste was een teer en ziekly k meisje, wier ronde
en gezwollen oo;;en van bittere tranen getuigden in
de eenzaemheid g si-,rl. Zy leunde op den aim van
eenen zwakken i n g heg:i grjzaerd. De derde per
soon was een jonge man, die er zoo donker en zoo
bedrukt uitzag als hel beeld der wanhoop, en dc vier
de, een oude, doch kloeke vendceschc boer, welke
twee geweeren op den schouder droeg.
Lezer, zooals gy ’t zeker al raeddc,<lie vier persÓO-
nen waren de graef van Kergalleuc, Yvonne. Raoul
en een dienstknecht. Zy gingen alle vier, met han
gende hoofde en loinme schreden, naer hel land der
ballingschap; zy onlvluglten alle vier, met beklemd
gemoed, den ondankbaren vadergrond waer men de
koningen de dood der moordumters deed sterven
Ovir vyf dagen was Kergalleuc uoginaels bestormd
geworden, cn het k -steel, nu niet door Max verde
digd, werd ingenomen en in assche gelegd.
Daerby had Raoul de dood gezocht, zonder dezelve
te vinden. Toen had de graef aen zyn uitstervend ge
slacht gedacht, en daerom was hy gevlugt gevlugt
voor de eerste mael zyns levens met zyn leste kind..
Raoul had dien grysaerd cn dil kind niet alleen wil
len laten, en daerom was hy beiden gevolgd.
fn de hul, waer zy aenklopten, werden zy verwacht,
met twee uren moest een bootje hen daer afhalen en
hen aen boord brengen van een engelseh schip, welk
in de volle zee kruiste om do vlugtelingen op le nemen.
Wal was er dan omgegacu op ’t kasteel van Kergal
leuc, sedert dal Max hetzelve verlaten had?Om
dit uit te leggen, ware een gantch boekdeel nauwe-
lyks voldoende; maer zulks zou men op eenen oog
wenk kunnen gissen hebben, als men dien ouderling
zag, gister nog zoo kloek en heden zoo gebukt en zoo
wankelend: dil meisje, weke nog worstelde tegen
haro kwale en toch werd neèrgeknakl gdyk eenen
bloemstengel door den noorderwiinl; en Raoul, die
schier zinneloos was geworden, die Yvonne in ’t diep
ste des wouds ontliep en zich-zelven Max’es vertrek-
.e r hoofdman anlwoorde op deze nenspraek
o ir eenige zielroerende woorden, belrekkelyk het
b' o elc belang der Maelschappy en zyne reeds be-
"izene diensten en die van zynen overleden vader,
wteiis afbeedsel hy nu de gilde aenboodt. De heer
witte, oud - kapi lei n, groete de hoofdman, namens
e talryke heeren cerleden, en de heer burgemeester,
-, belovende alle mogelyko
wetenschap. De akt van nen-
alle de tegenwoordige leden
men nam eene kleine rust.
het banket, door den
.w werkende en eerleden
-v-.v.., hetzelfde honderdtal persoonen
"■'nier deel aen. Het licht ontsteken zynde, nu zag
min hel iffekl op alle de versiersels waerop den
111 r ordonnateur gerekend, en hy heeft volkomclyk
tr ln B* lukt. Alles was schitterend en glnnsryk.
nder dc nlgcmeenc verlichting van het loknel
1 1 r gilde werdt, door den heer hoofdman, den
eersten taart of dronk voorgesteld aen onzen goeden
'Oning, l.eopol I, als eerlid der maelschappy, voor-
staender yan kunsien en wetenschappyen, de vader
van Ih-lgic, en den raedsman van Europa!Dc
heer Geva, namens de professoren der academie
'.ui niuzirk, en als eerste muziek meester validen
heer Desnicdt, uilc ook eenige gelukweuschingeii,
die op eene zeer nenmoedigende wyzc door hem be
antwoord werdt. Dan volgden eenc reeks lootten op
alle de persoonen die, op eeno of andi-ru wyze, mede
werken, voor den roem, hel wclzyn, hel behoud, en
de verbetering der koningly ke gild e van S.“ Cecilia-
N ier alle deze gezondheidsdronken volgde de z.ing-
parly, hel echte vermaek der muziekanten: men
zoog liedjes van allen aerd en in allo talen, en dit
was een nieuw bewys van de vrolykheid onzer vlaein-
oche jongelingen.
Dp hel einde van het banket, de heer kapitein
leeft ons, voor goede lydiug, medegedeeld dal de
leer burgemeester, binnen eenige weken een sohui-
tenfeest, by de Nieupoorlbrug, vergezeld van muziek,
pryskampeii op het water, lekker hesp, enz voor-
slelde, hetwelk, met zes groole bant, vreugde ge
roepen, hourras, hamlgcplak, loegejuigd en aen-
veerd werdt.
Naer dat alle do persoonen onderling zich
Zekering gegeven
gedurig cn moer
deringen hy te
lei redenheid
het geroep
