I
1
Algemeene Tijdingen,
de pas-
Men schrijft uit Brussel, 10, aan den
Prccurscur
Dé aartsbisschop van Mechelen is voor
nemens naar den Paus te schrijven om
hem te verzoeken in duidelijke woorden
uil te leggen, welke de toestand is dien de
encijcliek van 8 december aan de Belgische
geestelijkheid maakt en welke hare [dich
ten zijn ten opzichte der Grondwet. Voor
name leden der katholijke partij denkende
dat bel politiek leven hen voortaan onmo
gelijk is, sporen den aartsbisschop aan dit
te doen.
Men verzekerd ons dat Jiel muzijk
het G.c linieregemenl, in garnizoen te Y
in ’l kort alhier een koncert zal ko
geven, ten profijte der weduwen en wei
der slachtoffers van den schrikkeli
ramp in de koolmijnen te Dour vop
vallen.
Van het aangezicht af te rukken.
Inderdaad zij protesteerden van hunne
liefde lot de vrijheid; zij kwamen met libe
rale staatkundige programmas voor den
dag, zelfs haagden zij soms demokratischc
neigingen uit, en dit alles om de massas te
misleiden en ze te doen gelooven dat zij
alleen voor, en de liberalen legen de vrij
heid waren
De encijcliek is dat alles komen omver
werpen. Ila-e grondbeginselen zijn zoo
duidelijk dat dediskussie voorde klerikalen
ónmogelijk is geworden. Zij veroordeeld
juist hetgene wij verdedigen en waar van
de maatschappij zich sedert eeuwen tracht
meester te maken. Zij brengt ons lol 1788
niet terug, maar zelfs tol nog vroegere
tijden dan het kristendom, want met het
priesterlijk despotismus uit te roepen brengt
zyons weder tot deeerste lijden des werelds.
Maar niettegenstaande, zal de voortgang
zijne loopbaan vervolgen. Dat men doe wat
men wil, degeestontwikkeling breid zich uit
en zal de ware wetten der menschelijkheid
doen zegepralen. Dat men door schriften,
encijclieken of mandementen beproeve om
den voortgang te doen stilstaan, zal niet
meer gelukken, de waarheid zal en moet
boven drijven en zal welhaast de ganschc
wereld door, de overhand hebben.
de Paus on faal baar is, die in zijne encij- 1
kliek waar hij alle liberale constitutie ver-
oordeeldl, vergeet dat hij er zelve eens
eeiie gegeven had.
Dat zij alleen de waarheid zeggenen
daarom is het verboden van hun tegen te
spreken, als zij op den stoel der waarheid
staan; daarom ontwijken zij van tegenge
sproken te worden, met in den bichlstoel
hunne waarheden tegen de liberalen te
verspreiden; daarom verbieden van andere
gazetten te lezen als de hunne, op dat men
de waarheid niet zou leeren kennen. Tegen-
strijdiglijk aldus handelende tegen de raad
geving van den groolen Apostel, die zegt
van alles te beproeven, het goede te kiezen
en zich daaraan te houden.
En wal doen zij nog?
Zij vervalschen de geschiedenis ter meer
der eer en glorie Gods, op dat hunne be
drogen aanhangers en leerlingen niet zou
den weten welke schoo'ne zaken èr gedaan
zijn door hunne leiders.
Verders de klerikalen hebben openlijk
gedaan en doen nog hunnen eed van ge-
trouwigheid aan de constitutie, die dooi
den Paus veroordeeld is; maar inwendig
moeten zij anders denken; en die dit doen
zijn geene meineedigen.
Zij durven redevoeringen der liberale
volksvertegenwoordigers in den Moniteur
gaan vervalschen.
Zij leeren hunne leerlingen hunne wercld-
sche overheden lasteren, en beletten hun
niet van ze sloubers te noemen.
Zij schrijven omzendbrieven aan
to.is om de schoolmeesters te doen liegen.
Zij beminnen de waarheid zoo zeer dal
er geestelijke herders zijn, die voor hunne
waarheidsliefde van hunne schapen den
sclioonen toenaam bekomen van Jan de
leugenare.
Zoo zeggen de klerikalen die niet ophou
den van de liberalen valschelijk uit te
schelden voor deugnieten, dieven, brigands,
lasteraars, goddelooz.cn, francina^ons, enz.,
en ze aldus zoeken hatelijk te maken, niet
alleen aan hunne medeborgers, maar ook
aan hunne familie, en zoo twist stoken
tusschen broeder en broeder, en zelfs tus
schen ouders en kinders.
Zij stellen te werk hel zoo gezegde prin
ciep van Diderot en d’Alembert: lastert
en lastert altijd, er zal toch iets van over
blijven. Ook alle middelen zijn goed,
zegde monseigneur Malou in zijn mande
ment, om tol ons oogwit te geraken. Het
is het gekende jesuilen stelsel: het einde
verregtveerdigt de middelen.
Hel is zoo dat de Journal de Bruxelles
tegen den heer Rogier en de Bien Public
legen de sans-nom uilvielen; waarvoor die
heilige, die goede gazellen duchtig op de
vingers zijn geklopt geweest door de recht
banken.
En dat zijn de mannen die zeggendat
gekker-
J. F. J. HERREMANS.
Te
tijne
vorm
voorgenomc be-
vervolgen).
zijn oog boven
onder op den
li< flandschap, in
t
7
en feestdag.
Droomend ging hij d» straat op, naar hel groot
dorp Thosa, van waar de geliefde moest komen. De
berg steeg aan den oever des strooms over berggrui»
en rotsen omhoog; regls en links met oude eiken-,
pijn- en lorkenboomen bezet en met dik dooreen
gewassen kri upelbosch.
Op de hoogte ontvouwde lich voor
de toppen tier dennen die zich van
Oever des st rooms verhieven een
welks midden zijn landgoed wonderschoon gelegen
was. Ook overzag men van hier een goed eind van
den weg voorwaarts, die weder in de diepte tusschen
wouden on met kleine bloemen bestrooide rotsen
daalde.
Uier besloot mijnheer Quint post te vatten, en
Betely te verwachten. Want hij wilde haar zoo maar
niet te genioet loopen zonder alle voorbereiding. De
kennis was al te versch, en de er mede verbonden
ongevallen.... het tafellaken
Dat was de ontlading van al de elektriciteit; Amor
liet zijne vleugels dalen, mijnheer Quint den bloe
mentuil; een versomberende wasem ging over den
glans der natuur, als de zucht van eeneu bonzen geest.
De onzalige herinnering aan het tafellaken woedde
met eeno winteraehtige hand in den lentetuin van
zijne inbeelding. Alle vreugde en hoop verstierf; hij
stond daar, als iemand die aan niemand toehoort;
als een pelgrim uit een vreemd land in plotselingen
nevel; of als een drinker, die te midden van gekker-
nijen nuchteren wordt.
DE LIBERALEN ZIJN LASTERAARS, LEUGENAARS.
Woensdag lest, heeft alhier een ongeval
gehad, waarbij men gelukkelijk geene mensc
levens te betreuren heeft.
Dc zwaar met graan geladen zoldering der her
de llortaan.in de Noordslraat, is met groot get
ingestort, de plankenvloer tier eerste verdieping
brijzelende en alles met zich slepende wat alda
vinden was. liet klein kind van tien huzaar
achterkamer op het verdiep bevond er zich in
wieg cn werd met tic instorting mcdegesleep
onder het graan gedolven. Het gelukte aan tien v
van het wichtje dat bijna verslikt was, hetzelve
te kunnen redden.
Men ijst als men denkt op dc gevolgen dat z
ramp zou gehad hebben, ware hij ’s nachts gebet
Gedurende de maand december 1864 zijn
brieven aan hunne bestemming kunnen bet
worden, ten gevolge van slechte adressen. N;
opening zijn-er 3003 aan de schrijvers teruggezoi
of aan hun adres gebragl; 1470 vielen in de sch
mand.
Een blad van Brugge meldt dat de heer Ca
toon, die tot 2 maanden gevang veroordeeld was
zijn paart! tijdens de liberale belonging, welke
15 augustus in die stad plaats had, in eeneu vc
hoop te hebben ge’redén, van tien koning eenc
mindering van straf heeft gehad. Hij zal er van a
men met 15 dagen gevang. De boel en tie schade!
stelling, zegt het blad, zijn reeds betaald.
Donderdag, om elf uer tics avonds, is een g
ongeluk in tie statie van Kortryk voorgevallen. Ze
Jan Corselus, werkman, is hel hoofd geplelterd
worden tusschen twee waggons, op het oogenblik
hij tie ketens van een anderen waggon losmaakte
Er zullen binnen kort onderhandelingen i
den geopend, om een eenvormig muntstelsel te
komen, De voorstellen aan het fransch gouvernei
gedaan, zijn ten vollen gelukten tic andere lam
welke hel ticndeelig stelsel hebben aangenoti
zullen dezelve waarschijnlijk insgelijks bijtreden
Meermaals is hel gebleken hoe onvoorzic
het is voor tie reizigers langs do ijzeren weg t<
het portel van het rijtuig te leunen. Op die wijze
zondag laatst een zevenjarige knaap uit tien t
die ten 12 uur 55 ni. van Gent naar Eecloó r
Dit ongeval hail plaats tusschen Sleidingeon W
school. Al tlt! reizigers dachten, het kind had
onvoorzichtigheid met het leven bekost. Zijn v;
was in ’t rijtuig gezeten, cn hadden val van
kind gezien. Den angst van dien man beschrijvt
on mogelijk.
Te Eecloo aangekomen, gaf men bij middel van
telegraaf bericht van ’t ongeval aan het buree
Sleidingc, en met den trein van I uur 35 keenb
treinoversle, de heer Edmond Deslourgies, ter
sporing van het kind nacr Sleidinge terug. Hij
zoo gelukkig hetzelve in de armen zijns vaders
te treffen. Deze was namelijk te Waarschoot afgesl.
langs de baan gesneld, en had zijnen zoon ongedt
op den weg ontmoet
Is dit ongeval zonder noodlottig gevolg afgeloo]
dan toch verdient hot wel als eenc zeldzaamheid
meld te worden.
Zaterdag zijn uit Audenaarde dc laatste I
honderdtal manschappen van het Belgische M
kaansch legioen en 6 officieren, onder bevel
kapitein Gauchin, vertrokken. Om 10 uer des ii
gemis zijn deze v rijwilligers ter groote Markt gt
men, vergezeld van de fanfaren-maatschappij
stad, alwaar een fransch konvooi hun afwachtte,
deze mannen tot St. Nazaire moest vervoeren.
Het gouvernement heeft besloten een belgi
gezantschap naar China en Japan te zenden otn er
stendige en bevriende internationale betrekkin
aan te knoopen.Er is niet alleen spraak van er
koophandels-lraktaat te sluiten, maar ook van zr
vuldig het land te bestuderen cn eeneu belgisc
konsulairen dienst te vestigen op eenen zttlkdani
grondslag, dal onze landgenoolen zich, zonder m<
jelijkheden, dc nauwkeurigste, omstandigste en i
trouwensweerdigste inlichtingen zullen kunnen
zorgen. Deze kiesche zending is toevertrouwd gew
den aan de heer’DKint de Roodcnbeek, die ee
daags tiaar die gewesten zal vertrekken in hoedai
held van gevolmagtigden afgezant van Z. M. i
koning der Belgen.
Er zijn in het leven van zekere mcnschcn gebe
tenissen, <iie aan een noodlot zouden doen denkt
Iedereen weet dal de beroemde Duniont-d’Urv
zoo dikwijls zijn leven in reizen rond de wereld I
blootgesteld, en dat eenc eenvoudige spoorwegra
zijn zoo goed vervuld bestaan vernietigd heeft.
Men herinnert zich ook nog, dat dc engelsche
leerde Spekc, na met Grant gedurende drij jai
takt. Ai.na-Maria lachte heimelijk en fluisterde allen
vertrouwelijk inde oor: Het zal groote verandering
in huis zijn.» De anderen meenden dat erop de
wereld niets onmogelijk was; en waar er middel was,
loerde» zij door vensters cn deur en door hof en huis
haren herschapen heer na.
Mijnheer Quint, die noch op den glans van
zw.irtzijdeiie broek, noch op den smaakvollen
van zijnen nieuwen haarzak bij zijnet
storming telde, geloofde voor ieder geval van nood
nog andere wapens van doen te hebben Een schoon
boek uit zijne bibliotheek, een welriekende tuil uil
zijnen bloemhof moesten met hem tuede. Beide
konden ten minste, als onschuldige koppelaars
diensten bewijzen.
Zoo gewapend, en met eeno onverschrokkenheid
zonder gelijken, verliet hij het huis, ging naar den
bruisenden stroom op, stapte over de brug, en over
dc weide tot aan de groote straat, welke van het eeno
einde des dals tot hel andere leidt, eu die door
Betely niet kon gemeden worden.
De natuur ontwaakte ouder de trillende stem des
leeuweriks; de wolken ontwrongen zich aan den
school der bergen en stegen goudkleurig naar de
zoutte toe. Eene heilige huivering doorbeefde het
woud; licht stroomde van de glansende hemel
wolken af, over de forsche rotsdennen en over
moschsteencn en kruiden.
Mijnheer Quint vouwde in stille verrukking dc
handen samen. Ily zag in de bloeijendc, schemerende
dalwereld, als in een nieuw leven, waarvan Betely de
engel was. Alle heerlijkheid cn pracht des morgend-
stonds was voor hem de plegtige ingang tol het epos
zijner loekomt, het luiden voor zjjnen grooten zon-
