I
I
I
4
VEÜRKE 1 APRIL.
3
r
1
3
i
I
DE BEHENDIGHEID DEH KLERIKALE» OF OP ZIJN
EIGEN VOLK SCHIETEN.
Meermalen gebeurt het dal de klerikale»
het een of ander feil aanbalen, dat zij ten
laste van de liberalen leggen ont deze, zoo
zij denken, aan den schandpaal der publij-
ke, opinie vast te hechten.
Meest altijd, wanneer dc feilen ten volle
bekend zijn, dienen zij slechts lol hunne
schande, en hebben zij op hunne vrienden
op hun eigen volk gescholen.
Builen de zaak van Leuven, die bevon
den werd door drie oud-leerlingen der
jesiiiten te zijn gepleegd geweest, zijn er
verscheideandcre gebeurtenissen, welke zij
beier onaangeroerd zouden gelaten hebben.
Met vaslen-avond was naar Gent eene
maatschappij van’l Walenland van F raille
ries gegaan, om een muzijkaal feest le ge
ven en rondhalingen le doen ten voordode
der slachtoffers van Dour.
Deze maatschappij haalde cene som van
fr. 1450-61 rond, maar de reis-en verblijf
kosten slorpten bijna den gansche» op
brengst op, zoo dat er slechts cene kleine
som voor de ongelukkige» van Dour over
bleef.
Dit baarde opschudding, dc Gentsche
bladen deden er opmerkingen over, de
Stad Gent en de Journal de (land riepen de
aandacht van hel publiek op dit ongehoord
gedrag.
Tot hiertoe was er de politiek niet mede
bemoeit, maar in ecus ^springt de kleri-
kaalsle der klerikale», de Uien Public, in
veld.
Hij dacht dal hij liberalen geroken had,
en hij viel op de waalsche maatschappij
gelijk den duivel op Geeraard.
Hij maakte ze uit voor al wal slecht was, -
de woordenboek der heilige scheldwoor
den werd geopend, en geen enkele kwali
ficatie of de muziekanten van Frameries
kregen ze naar hel hoojd, en de Uien Pu
blic eindigde die litanie met triomphantelik
uit le roepen En zoo bandelen dc libera
len! Al de andere heilige bladen blaften
of keften den Uien Public na, gaven arti
kels legen de harmonie van Frameries en
eindigden ook alle met de kreet: En zoo
bandelen dc liberalen
Maar nu kwam het schoonste van dc his
torie uit.
Dc harmonie van Frameries is niet sa
mengesteld uit liberalen, bet is de muziek
van den pastor van Frameries en daar blazen
klerikalen van bel zuiverste bloed. De onder-
Wanneer wij, in 1864, na de leste kie-
zingen voor de kamer der volkvertegen
woordigers, hel noodig oordeelden, ons
wal meer met de binncnlandsche politiek
bezig le houden, onze lezers wat meer met
dc werkingen en strekkingen van dc poli
tieke opinie die wij belijden, ’lis te zeggen
het liberalismus, bekend te maken, alsook
met de strekkingen van onze tegenstrevers,
de kalholijken, wisten wij zeer wel dal wij
ons aan alle slach van aanrandingen bloot
stelden.
Wij wisten zeer wel dat wij den haat en
de wraakzucht onzer politieke vijanden
zouden verwekken.
Wij wisten zeer wel dal zij, van dc hoogte
hunner preekstoelen tegen ons zouden uit
vallen; dat zij in hunne bladeren ons zou
den trachten hatelijk te maken en door de
modder le slepen.
Al wie sedert dien de Vcurnaer heeft ge
lezen; al wie sedert dien in dc sermoenen,
zoo wel in stad als op den buiten, tegen
woordig is geweest, is overtuigd dat wij in
onze verwachting niet bedrogen zijn ge
worden.
Geheel het heilig vokabularis van scheld
woorden en beledigingen der kalholijken
is er in gebezigd geworden.
Met hei miserabel bladje hebben wij geene
polemiek willen aangaan, om reden dal de
armzalige argumenten dat hel als weder
legging onzer artikels gaf, zijne lezers zelf
de schouders' deden ophalen, zoo wel als
dat zij ons medelijden verwekten.
Hel was dus de moeite niet waard.
Razende omdat wij ons niet geweerd igden
van zijne dwaasheden een woord te reppen,
is het schimpblad van dag tot dag stouter
geworden, en zijne beledigingen kennen
geene palen meer.
Ook is hel niet om op die beledigingen te
antwoorden dat wij beden van de Vcurnaer
spreken, hel is slechts om cenigc onwaar
heden welke hij bevat, aan onze lezers be
kend te maken, en ter zelfder tijde de jesui-
lische taktiek te ontmaskeren welke aan
onze tegenstrevers eigen is.
Sprekende van hel Adverlcnlie-blad van
zaterdag lest, zegt het heilig blad in zijn
leste nummer, dat wij bet verkleéden der
arme kinderen, hel welk ter gelegenheid
der eerste kommunie gedaan wordt, be
knibbelen.
Waar hebben wij dat gedaan en waar staat
zulks in hel Advcrlentic-blad te lezen
Het verkleeden van arme kinderen is ten
allen tijde een goed werk, zoo wel bij de
eerste komnaunie als anders, en waaraan wij
sterk toejuichen. Ook welen wij zeer wel
dat er ten minste zoo veel, zoo niet meer,
liberalen arme kinderen voor deze cere
monie verkleeden, dan katliolijken.
O zij blijven wel aan hun princiep ge
trouw: calomnicz il enrestera toujoursquelque
chose. Lastert er zal altijd iets van over blijven.
En zij lasteren, denkende den armen en
de menschenvrienden tegen ons op te hitsen.
Nog iets waarvan wij niet zouden ge
sproken hebben, ware het nieldat men voor
dc derdemaal op de zelve zinspeelt, en wij
het publijk er over geern zouden inlichten,
is de kwestie der zoogezegde beurze.
Wij hebben eenen neef die inderdaad
naar hel bisschoppelijk kollegie dezer stad
is gegaan. Hij heeft er 8 jaren geweest, en
wilt gij weten hoeveel zijne moeder, die
weduwe is, daarvoor betaald heeft, juist
475 fr.’ 72 c”. Hel is waar dat het leste jaar,
wanneer men hem meende zijne studiën te
doen staken, den oversten van hel gesticht
bij de moeder aandrong om hem nog een
jaar te houden, zeggende dal er middel zou
zijn om de leeringkosten voor haar te ver
minderen, mits er eene beurze leeg stond.
Er ontstond inderdaad voor dal jaar, eene
vermindering van betaling van 45 fr.’, ’lis
le zeggen het derde of daar omtrent van
een jaar schoolgeld.
45 fr.’ afgetrokken van fr.’ 475-72, blijfl
dus 428 fr.’ 72 c." dal dc moeder uil hare
borze betaald heeft.
Ziel daar waarom de heilige schrijvers
van den Vcurnaar, zeggen dal een onzer
bloedverwanten met eene beurze heeft ge
studeerd.
Ware het niet dat wij de feiten willen in
hun waar daglicht stellen, en de valschheid
der aanhalingen van die lartuffen bekend
maken, wij zouden daarvan nooit ge
sproken hebben. Het is immers geen
seband van met cene beurze gestudeerd le
hebben, en menige groote mannen in ons
land, hebben van dergelijk voordeel ge
bruik gemaakt.
Ook schijnt de Vcurnaar niet straf te
vrede», om dat dc liberale associatie dezer
stad, denkende dat het Advertenlie-bladhaar
krachtdadig kon medehulpen in het ver
spreiden barer princiepen, met eene keer
voor 800 fr.' abonnementen op hetzelve ge
nomen heeft. T Is daarom dat hel heilig
blad zoo dikwijls op die 800 fr.’ op eene
beledigende wijze zinspeelt.
En nu dat wij de zaken zoo als ze zijn aan
het publijk hebben voorgesteld, zullen wij
aan het schimpblad dc eer niet meer aan
doen ons met hetzelve bezig te houden. Hij
moge ons lasteringen en smaadwoorden
naar hel hoofd werpen zoo veel hij wilt,
wij zullen den zwarten modderhoop die
men Vcurnaar noemt, voortaan onaange
roerd laten.
Verders roepen onze tegenstrevers hoog
en luid en ten allen stonde, dal het Advcr-
tcnlic-blad, dat de liberalen, zoeken de reli
gie in den slijk te sinooren.
Wij hebben zóó dikwils deze beschul
diging weerlegd, dat wij het onnoodig
achten ons met dezelve nog te bekreunen.
Maar wie dan zijn de ware vijanden der
religie?
Zijn hel niet die mannen die, zich als dc
ministers van Kiislus voorstellende, de
godsdienst willen doen dienen om hunne
hebzucht en heerschzucht lucht te geven?
Zijn hel die mannen niet die, gansche
dagen met den naam van Krislus op de
lippen, juist al hel tegenovergestelde doen
van hetgeen den Goddelijke» Meester
onderwees?
Zijn het die mannen niet die zich de ver
tegenwoordigers van Krislus noemen, en
zijne verhevene leering vervalschen om ze
tol hunnen zucht naar rijkdom le doen
dienen.
Al wie in hunne heerschzuchtigc plannen
niet deelt, of dezelve bestrijdt, zullen zij
vervolgen, overladen met smaadwoorden,
en ten gronde helpen, als zij kunnen.
Hier zijn zij legen een menschlievend
feest dal ten voordeelc van den armen is
ingericht geworden, en laten de kinderen
die er in deel hebben genomen, niet toe
hunne eerste communie le doen, terwijl
zij op cene andere plaats zelf zulkdanig
feest inrichten.
Zij roepen en schreeuwen gedurig tegen
hetgene zij de schending der kerkhoven
noemen; legen de solidairs die geen pries
ter aan hun doodsbed willen, en zij wei
geren, des nachts, aan een stervenden dc
1111. Sakramenten le gaan toedienen.
Zij geven zich uil voor dc beschermers
van weduwen en weezen, en doen eene
ongelukkige weduwe, die pas haar man
komt te verliezen, verdriet aan, haar kind
niet loelatende tot de eerste kommunie,
omdat het naar eene staatsschool gaat.
Krislus zei: Laat tol mij de kleine kinderen
komen; en zij versloolen en verwijderen
van hen die arme kinderen, omdat hunne
ouders denken dat zij in eene andere school
dar. de prieslersschool, beter zullenJeere»
om door de wereld te geraken.
Krislus zei: Geeft aan César, ’t is te zeggen
aan den Staat, hetgene aan César toekoml’,
en zij willen,den Staat overheerschen.
Krislus zei: Mijn rijk is van deze wereld
niet: en zij willen de gansche wereld on
derdrukken.
Krislus zei: Hebt elkander lief: en zij haten
de menschendieanders durven denken dan
hen, en vervolgen ze, zelfs na hunne dood.
O zeg, is hel niet waar dat, wanneer zij
in hunne handelwijze blijven volherden,
er oenen dag zal komen, dat alle de
menschen, die waarlijk aan de kristenen
godsdienst, aan de religie van Kristus ge
hecht zijn, hun zullen zeggen: Gij die komt
in den naam van Krislus, wij kennen u
niet! Kristus, de Goddelijke Meester, had
niets dan woorden van liefde en zachtmoe
digheid voor een-ieder, en gij, gij hebt
niets dan vcrwenschingen, vervloekingen
co vermaledijdingenGij zijl de vertegen
woordigers van Kristus niet: wij kennen u
niet!
I
c
i
i
i
i
