F
r
Algemeene Tijdingen.
X,
i
l
eenengrammoedigen, onverdraagzamen en
toornigen God aan te toonen, zoo als zij
hem aangegeven hadden, toont hem aan
als een God van vrede, verdraagzaamheid
en zachtmoedigheid, die alle de menschen
zonder onderscheid als zijne kinderen aan
ziet.
De geleerdheid, in een woord, belet
hun de volkeren te misleiden, en hun alles
wijs te maken wat zij willen; daarom zijn
zij tegen het onderwijs, tegen de weten
schap.
Nochtans zullen zij u verzekeren dat het
onderwijs geen grootere voorstanders heeft
dan de klerikalen.
stand van ons hoornvee zeer voldoende is
Tot nu hebben zich geen voorteekens vai
den schrikkelijken geessel die in Engelan
en Heiland woedt, in ons arrondisst
ment voorgedaan, waarvan den veekwee
een der voornaamste rijkdommen uitmaakt
Wij zullen, bij voortduring, onze lezer
met den gezondheidstoestand van het ve
in onze omstreken, bekend houden.
Wij hebben op nieuw een klaarblijkelijk
bewijs te bestatigen, van den diepen haat
dat onze ministers de kalholijke religie
toedragen, wanteen koninglijk besluit van
12 september, staat op nieuw eene som
van fr.' 39,808-35 c.“ toe, voor herstelling
van kerken. Deze som is verdeeld als volgt:
Fr.’ 1500 aan de kerkfabriek van Grin-
berghen, voor herstellingswerken aan de
kerk;
2500 aan de kerkfabrijk van O. L. V. te
Poperinghe, voor id.;
2000 aan de kerkfabrijk van Sint-Jan, te
Poperinghe, id.;
8000 aan S.‘ Maartenskerk, te Yper, id.;
8000 aan de kerk van Huy, id;
2958-55 aan de kerk van Celle (Namen);
5850 aan de kerk van Malonne (Namen);
4200 aan S.‘ Albinskerk te Namen;
7000 aan de kerk van Walcourt.
t Is schrikkelijk, niet waar, en waardig
van die goddeloozen, van die ketters, van
die liberalen in een woord, die alles uit
zoeken, alle pogingen aanwenden om den
Godsdienst in het slijk te versmachten!
Wij hebben daar zoo even het verslag
ontvangen van den heer Henri Desmet,
rijksveearts te Veurne. Wij lezen in hetzelve,
met genoegen, dat den gezond heidstoe-
Door wie en waarom? Door den staatsraad,
op het voorstel der sektie van wetgeving:
De sektie heeft gedacht dat de vergunning
(la permission) van de kerkhoven Ie wijden,
de katholijken alleen eigenaars der begrafe-
nis plaatsen zon maken, en strijdig zou zijn
MET HET STELSEL VAN VERDRAAGZAAMHEID
DOOR ONZE WETTEN DAARGESTELD DAT GELIJ-
KELIJK ALLE EEREDIENSTEN BESCHERMT. Zij
heeft integendeel gedacht, dat men moest
verklaren dat de kerkhoven aan geenen
ceredienst uitsluilelijk toebehoorden, dat
zij gemeente-eigendom waren, en alleen
aan het toezicht des bestuurs onderwor-
pen. Nogthans daar de kalholijke religie
eischt dat men in de gewijde aarde begraven
worde, mogen de priesters dier religie
ieder graf bij iedere beaardiging wijden.
Do sektie heeft gedacht dat er geen ander
middel bestond om de godvrucht te voldoen,
zonder de krakeelen der verschillige eere-
n diensten weder te doen ontstaan.
Die aanhaling bevat in zich gansch den
geest in den welken het dekreet van 25
prairial jaar XII werd opgesteld.
Uit bovenstaande en vorige artikels, heeft
men het ter oogspringend bewijs van de
onbillijkheid der eischen van de katho
lijken, en op welke valsche grondstelsels
hunne beweeringen gegrond staan. Zij
zoeken dus slechts, door hun geschreeuw,
de gemoederen op te hitsen, de twijfel
moedige gewetens te verschrikken, en al
dus vrees en onrust te veroorzaken.
Deeeredienst was nauwelijks hersteld,
zoo vervolgde de priester Prompsault, wel
ken wij gretig aanbalen omdat hij bij de
katholijken gezag maakt, de eeredienst
was nauwelijks hersteld, toen gansch
Parys in rep en roer werd gesteld door
de weigering van den pastor van Sint
Rochusvan in zijne kerk het lichaam eener
actrice van het opera, gestorven zonder
de hulp der religie, te ontvangen. Dekunst-
spelers deden hun beklag aan den eersten
konsul, die het gedrag van den pastor ten
hoogsten afkeurde, en een oogenblik het
inzicht had hem te doen aanhouden. De
aartsbisschop, aan wien Portalès schreef
(brief van den 25 vend, jaar XI) veroor-
deelde hem om drij maanden in het
seminarie te verblijven, en alles werd
wederom rustig.
De daad door den pastor van S.‘ Rochus
daargesleld was slechts de toepassing der
grondbeginsels welke de geestelijkheid om-
trentdit tijdstip trachtte te doen herkennen.
De geestelijkheid hield inderdaad staan ge
lijk zij het heden nog beweert, dal de kerk
hoven aan haar gezag onderworpen waren, en
dat de beaardiging eene godsdienstige daad
zaak was; dat het haar bijgevolg vrijstond
uit hare kerkhoven te verstoolen degenen
die geene katholijken waren. Het gouver
nement veroordeelde niet alleen in alle
punten de eischen der geestelijkheid in die
materie, maar men ziet zelfs dal het veel
verder ging, met den aartsbisschop van
Parys te dwingen zijnen onderhoorigen te
berispen die niets anders gedaan had dan
den toegang der kerk te weigeren aan eene
vrouw zonder de sakramenten overleden,
weigering die volgens ons nogtans geheel
wel te verrechtvaardigen is.
Om aan de eischen der geestelijkheid te
antwoorden, zond het gouvernement oenen
omzendbrief uit, dragende de dagteekening
van 15 brumaire jaar XI. Die omzendbrief
begint met te herinneren dat in de oude
gebruiken der kerk, er twee slach van wei
geringen van begraving bestonden: wan
neer zij de solemnele begraving weigerde,
had de beaardiging in het gemeen kerkhof
plaats doch zonder aanbod in de kerk,
zonder begeleiding van den priester: wan
neer zij de begraving in de heilige plaats
weigerde, was het lijk uit het gemeen kerk
hof gebannen. Dit was het oud regiem.
In het nieuw regiem, zegt het gouverne-
ment des consuls, zijn de kerkhoven aan
het kerkelijk gezag niet meer onderwor-
pen; zij behooren aan de gemeenten toe
en zijn onder de bewaking der gemeen-
telijkeoverheid geplaatst. De beaardiging
is een burgerlijke akt geworden; de wei-
gering van begraving in de heilige plaats
>-> (’t is te zeggen in liet gemeen kerkhof)
v kan geene plaats meer hebben. De eerste
consul herhaalt nog eindelijk dat de begra
ving in het gemeen kerkhof van rechtswege
bestaat.
Die diskussien nopens een zoo netelig
punt en dat zulke kiesche gevoelens aan
raakte, noopten den eersten consul om
door zijnen minister een ontwerp van de-
kreettedoen opmaken, ten einde de policie
der kerkhoven voor goed te regelen. De
oorspronkelijke tekst van dit dekreet is
verloren. Maar wij bezitten het verslag van
den graaf van Scgur, lid der sektie van wet
geving des staatsraads. Daarin leest men
dat de minister toeliet de kerkhoven te wij
den (permettait de benir les cimetières.) Het
ontwerp loste dus de kwestie op; een artikel
onder andere stond aan de kerk het recht
af de kerkhoven te wijden. De schikking
treft men niet meer aan in het dekreet van
het jaar XII; zij is dan ingetrokken geweest.
jV:'.
I
F I
OPENING DER KAMERS.
Men verzekert dat de bijeenroeping der Ka me
dit jaar eenigen tijd vroeger zal plaats hebben da
het tijdstip door de grondwet bepaald.
Men spreekt van den 17 October.
Er ton geen troonrede zijn.
De koning zou het najaar op zijne villa te Core
gaan overbrengen en eenigen tijd te Diizza verblijve
NIEUWE VERVOLGING VAN DEN GODSDIENST.
RUNDERPEST.
Het schijnt dat men alhier ile diefte aan het da
orde wilt brengen. Verledene week heeft men v
eene arme fruilverkoopsler, eene som van 25 frti
ken, dat de goede vrouw met moeite had weten bijt
te brengen, gestolen. Woensdag avond heeft men
poogd in den kelder te breken van den heer 1’. K
lemaii, waarschijnelijk om langs daar in het huis
geraken. Do heer Kestenian had juist eene aanziet
lijke som gelds in huize, waarmede hij ’s anderd:
naar Londen moest vertrekken. De politic is op zo>
Den 15 dezer zijn twee huisjes te Nieucappel
bewoond door Eug. de Flou en P. Houplcn, af|
brand. Dit is veroorzaakt door de onvoorzichtighi
van een kind, dat mot vuur gespeeld had. Die won
gen behoorden aan het bureel van weldadigheid d
gemeente; zij waren niet verzekerd. Er is voor 1050
schade.
Men schrijft uit Oostende, den 18 september:
De koning heeft ons verlaten; 'L. M. is heden
drie uur vertrokken. Tegenstrijdig aan wat voor
aankomst heeft plaats gehad, is het vertrek van om
vorst van eene ofliciëelo plechtigheid vergezeld
weest. Do koning had hiertoe het verlangen uit
drukt, en de burgerlijke- en krijsoverheden wat
verwittigd geworden.
Geheel de stad wist het, en op gemeld uur wa
Oöstendenaars en vreemdelingen in de nabijheid i
statie te been. De troepen der bezetting waren in v
kant op de statieplaats geschaard. Om drie uur t
eenige minuten is L. M. aangekomen, in uniform
luitenant-generaal, vergezeld van de officieren
zijn huis, en aanstonds werd hl) begroet door de 1
haalde geroepen van Leve de koning
Die toejuichingen wtèrgalmden met niet t
kracht wanneer de koning, na de troepen in oog
schouw genomen te hebben, afscheid van de over
den nam.
Z. M. trad alsdan in de statie, tot aan zijne berl
gevolgd door de heeren J. Van Iseghetn, burgemee
der stad; Van Cuyl enCh. Van Iseghetn, schepen;
lonel Bergenhaus, plaatscommandant, kolonel Vit
van hot 8' linie, te Oostende in bezetting, maj
Poplimont, insgelijks van het 8', de majoor-comn
dant der genie Trumper, kapitein Freytnan, c
mandant der tweede batterij geschut te Ooste
E. de Brouwer, majoor der burgerwacht, de sche
kapitein Petit, de kapitein der genie Van den
gaarde, Crcpin, ingenieur van bruggen en wegen
een groot getal andere personen.
Aleer te vertrekken heeft de koning den pk
commandant over tie goede houding der trot
van het garnizoen en over hun goed gedrag gi
gewcnscht Z. M. had overigens reeds gedurende
verblijf te Oostende daarover zijne voldoening
kolonel Bergenhaus uitgedrukt.
Morgen komen de hertog en de hertogin van
DE KWESTIE DER KERKHOVEN.
S.de EN LEST ARTIKEL.
VERBANNING VAN ROGEARD.
Bij koninglijk besluit is er aan den heer Rogcat
bevel gegeven geworden binnen de vier en twint
uren ons land te verlaten. Men vermoedt dat Rogeai
zijne verbanning te wijten heeft aan de uitgave vi
een werkje, onderden titel van Pauvre France! ve
schenen.
Blijkens eene depeche, heeft Rogeard, onder pr
teslatie tegen deze handeling der Belgische regerin
verklaart dal hij alleen zwichtte voor het geweld.
M. Rogeard, schrijver van de propoi de t.abién
cn van 1‘auore France, opsteller van de Rice gauch
heeft geweigerd het bevel van uitdrijving te voldoe
dat hem den 15 dezer door den heer minister v
justitie is aangezegd.
Bij gevolg is hel hevel, om M. Rogeard met gewe
uit het land te drijven, maandag morgend uilgeva.i
digd.
M. Rogeard is door de politie ten 5 ure naar
Noord-statie geleid, en naar Duitsland gestuurd.
