Stadsbelangen.
Algeineene Tijdingen,
Wij houden staan dat deze eisch niet
gegrond is.
Een-ieder is sedert lang bekend met de
heuschheid waarmede de klerikalen hunne
tegenstrevers behandelen. Scheldwoorden,
dienst en der zedeleer, en die een dei
medewerkers van Langrand-Dumonceau
is. Zie daar de valsche goedaard
Wij weten uit goede bron, dat het ont
werp van eenen steenweg naar de zee
dwars door de duinen van den heer L
Ollevier, reeds sedert eenige weken opge
maakt is, onderworpen is geweest aan ver
schelde hooggepaatste persoonen van d(
stad en van het arrondissementen de alge-
meene goedkeuring heeft verworven.
Onze stedelijke raadsheeren schijnen zich
met dit ontwerp weinig te bekommeren,
zou men het wel in de cartons willen be
graven
Ronde Panne eene welbezochté badplaats
worden, dit ware onbetwistbaar, eene
goede zaak voor Veurne. Is er mogelijkheid
dal de Panne, als badplaats, den rang ver-
krijge van Nieuport en Ileyst? Zekerlijk ja.
Eh wel! waarom in dit vooruitzicht geene
poogingen gedaan? En aangezien M.r Bor
der op zijnen eigendom niet wilt laten
bouwen, wat blijft er anders te doen dan
eenen nieuwen weg te maken naar de zee?
Dit is den eersten stap. Geenen nieuwen
weg; geene nieuwe gebouwen; geene bad
plaats; geene voordeelen
danig voorwendsel, zoo als het dekreet
van prairial in zeer weinig eerbiedige be
woordingen zegt; maar zij verlangen hel
behoud van het voorrecht dat aan de ver-
deelingen der kerkhoven gehecht is.
booze aanduidingen, verwijtsels, beledi
gingen, ziet daar waarmede zij hunne grond
beginselen willen staande houden, ziet
daar waarmede zij willen den godsdienst
verdedigen, tegen de liberalen welke zij
willen doen doorgaan als hem den oorlog
voerende.
Zonderlinge verdedigers, die door de
wijze waarmede «ij te werke gaan, zich de
grootste vijanden toonen der verhevene
zaak welke zij beweeren voor te staan.
Tot nu waren het elechts de klerikale
bladeren welke zich er op toelegden en
wedijverden om de schoonste scheldwoor
den naar hunne politieke vijanden toe te
werpen, maar nu beginnen de vertegen
woordigers der rechter zijde zich er ook
mede te moeijen.
In de avondzitting van vrijdag 23 dezer,
heeft de heer Nothomb zich op een zeer
onbetamelijke wijze jegens zijne kollegas
van de linkerzijde gedragen.
Zie hier overigens wal de Echo du Parle
ment zegt, over het gebeurde in de kamer
en over de vertegenwoordiger van Thurn-
houl, welke eertijds liberaal, de mannen
welker princiepen hij alsdan deelde, nu
smaadwoorden naar het hoofd werpt:
De diskussie had lol dan kalm geweest
en waardig eener beraadslagende verga
dering: M.' Nothomb treedt op. Hij begint
met zijne tegenstrevers woorden te leenen
dat zij niet uitgesproken hebben; dan, wil
lende eenen grooten slag geven, denkende
een overheerlijk redeeflekt te maken, werpt
M.r Nothomb aan de linkerzijde die schil
derachtige verwensching toe: gij zijt val
sche goedaards ([aux bont-hommeszoo
als men wel kan denken, werd er kracht-
dadiggeprotesteerd;er had een hevig onwe-
der plaatsen M.'Nothomb wasgenoodzaakl
eene ellendige uitlegging te geven.
Er zijn waarlijk van die onbeschaamd
heden die verbazen! Welhoe, zoo een spot
naam degansche meerderheid van de kamer
toegeworpen door een lid zoo als M.' No-
thorab? Indien M.’ Nothomb het ons wilt
loelaten, zullen wij hemin weinige woorden
eene les van geschiedenis geven, en hem
leeren wat een valsche goedaard is.
Een valsche goedaard is deze die, in
1850 prokureur des koning te Neufchaieau
zijnde, zich op rang zet voor de kamer de
ondersteuning van het liberaal ministerie
vragende; die benoemd zijnde, zijn wetge
vend mandaat niet aanveerdt om dat zijne
bediening meer geldopbrengend is.
Een valsche goedaard is dezen die libe
rale grondbeginselen belijdende, in een
klerikaal ministerie treedt waarvan hij het
terugwerkendste lid wordt; die eene wet
op de kloosters voorstelt, wet zoodanig
schalksch en bedriegelijk dat op het einde
der beraadslaging de eerlijkheid van M.'
De Decker zich vergramt, en dat het hoofd
van hel kabinet zijn kollega afkeurt.
De valsche goedaard is deze die minis
ter van justitie zijnde, door de liberale
opinie in volle kamer, is betrapt geworden
op het feit van liegen. Indien M.' Nothomb
er aan houdt, wij zullen uittreksels uit de
Annalcs Parlemcntaires geven.
De valsche goedaard is dezen die zijn
vuist te kappen geeft; het is dezen die de
lijken na zes maanden begrafenis doet ont
graven; ’tis dezen die de bisschoppen ver-
hooging van jaarwedde aanbiedt; ’tis dezen
die houdt staan dat, in zake van uitlevering,
de belgische tribunalen de fransche wetge
ving moeten navolgen; ’tis dezen die in de
gazetten doet schrijven dat hij eenen brief
van den keizer heeft ontvangen, wanneer
dien slechts van een persoon komt aan den
hoogen keizerlijken dienstbodenstand toe-
behoorende, het is dezen die in de kamer
dondert tegen de vijanden van den gods-
Wanneer het zake is een text van wet
uitteleggen aan bestrijding onderhevig,
moet men zich niet alleenelijk met dezen
text bezig houden, maar men moet nog
de reden zoeken die de wetgever geleid
hebben in het opstellen van die wetgeven
de schikking.
Nu dan, wat wilde de wetgever wanneer
hij het art. 15 in het dekreet van prairial
neèrschreef? Heeft hij een voorrecht wil
len toestaan aan de alsdan herkende eere-
diensten? Wij denken het niet. Art. 15 van
het dekreet van prairial is eenvoudiglijk
een politie maatregel; hij raakte vooral
zekere gemeenten van Frankryk waar de
godsdienstgeschillen ten dien tijde nog le
vendig waren; hij had voor doel de onee-
nigheden te beletten welke tusschen de
geloovigen der verschillige eerediensten
zouden kunnen ontstaan, ter gelegenheid
der godsdienstplechtigheden die bij de be
gravingen gepleegd worden, en het bewijs
er van is in dit deel van het artikel dat niet
alleenelijk een afgezonderd deel voor ieder
eeredienst voorschijft, maar die wilt dat
ieder dezer tleelen een verschillige ingang
hebbe.
Indien men een ander bewijs wilt dat de
opstellers van het dekreet niet verstonden
een kerkhof of eenig deel van een kerkhof
ter beschikking van welkdanige eeredienst
tc stellen, zij bevindt zich breedvoerig in
het verslag aan den staatsraad gedaan door
graaf de Segur in de zitting van 9 prairial
jaar XII.
Het ontwerp door het staatsbestuur aan
geboden, liet toe dat men de kerkhoven
wijdde, de verslaggever bestrijdt dit voor
stel op de volgende wijze:
De minister liet toe van de kerkhoven
tc wijden; de sektie heeft gedacht dat deze
schikking de katholijken alléén eigenaren
der begraafplaatsen zou maken en tegen
strijdig zou zijn aan het sijsteem van ver
draagzaamheid, daargestelddoor onze wet
ten, die alle eerediensten te gelijk bescher-
mep. Zij heeft gemeend, integendeel, dat
men moet verklaren dat de kerkhoven aan
geen eeredienst uitsluitelijk toebehooren,
dat zij gemeente eigendommen waren en
slechts aan den toezicht van het bestuur
onderhevig waren. Nochtans, mits de
katholijke godsdienst eischl dat de dooden
in de gewijde aarde zouden begraven zijn,
de priesters van dien godsdienst zullen ieder
graf bij iedere begraving mogen wijden.
De sektie heeft gemeend dal er geen
ander middel bestond om de godvrucht te
bevredigen zonder de geschillen der ver-
schillige eerediensten op te wekken.
Deze denkwijze had de overhand voor
den staatsraad, want het artikel rakend de
wijding der kerkhoven verdwoen uit het
dekreet van prairial.
Het is dus wel gebleken dat de schikkin
gen door art. 15 aangenomen, een politie
maatregel daarstellen en geenszins een
voordeel aan de herkende eerediensten
toegestaan.
Was een dergelijken staat van zaken van
aard om de geloofsbelijdenis der katholij
ken te kwetsen? Wij hebben het recht te
antwoorden: neen! en wij zullen hel be
wijzen. (Wordt vervolgd).
DB BEVALLIGHEID VAN M.r NOTHOMB.
Woensdag heefl op nieuw een ongeval, in den
aard van hetgene aan sieur August Kint bijna het
leven koste plaats gehad. De wagen van sieur Luys-
sen, met twee peerden bespannen, cn op welkt n vijf
menschen zaten, reed langs de keiweg van Adinkerke,
wanneer de peerden, verschrikt door een anderen wa
gen die vooren stak, eensklaps op de vlucht gingen.
Dut gelukte de vijf persoonen van den wagen te sprin
gen juist op hel oogenblik dal dezen in een breeden
gracht dompelde. Men is er met den schrik van af
gekomen.
Morgen avond om 8 ure, zal den heer Grusholk-,
professor der Faculteit van Parijs, in de estaminet
Fetten Os, opde Groole Merkt al hier, eene conferencie
op de openbare gezondheid geven. Eenieder zal op
deze conferencie toegelaten worden; en den achtbaren
professor zal aan ieder der aanwezige persoonen,
welkeer hem de aanvraag zullen van doen, een
recept, zoo eenvoudig als weinig kostelijk, ter hand
stellen om spoedig de jicht of kozijns te genezen,
zonder dal er daardoor hel minste gevaar ontsta.
De liooge faam van den heer Grushollc alsook
zijne alom bekende welsprekendheid, zullen hem,
wij twijfelen er niet aan, een aantal toehoorders ver
schaffen.
Men schrijft uit Nieuport 23 maart: Dagelijks
zien wij uit Nieuport en de omliggende gemeenten
Lombartzijde, Oostduinkerke, Cozijde, enz. talrijke
visschers naar Duinkerke vertrekken, alwaar zij voor
de visscherij van Ysland gescheept zijn. Men zegt dat
er nog vele mannen ontbreken ten einde de uitrus
tingen aldaar voltallig te kunnen maken, opdat men
ditjaar veel moeilijker is opde keus der visschers.
De goed gekende en minst verslaafden aan den
drank, verkrijgen de voorkeur en een hooger loon.
Vele zijn er weggezonden omdat zij bij vroegere jaren
de hun opgelegde verplichtingen niet volbragt
hadden.
Bij konipklijk besluit van 5 maart, wordt de
minister van oorlog gemachtigd om aan de milicia-
nen der klas van 1866, definitieve verloven toe te
staan.
Bij koninklijk besluit van 19 maart, worden de
milicianen van 1866, verdeeld tusschen de verschil-
lige legerkorpsen, welke onmiddelijk na hunne aan
duiding in werkelijke dienst zullen gesteld worden.
Men meldt dat er een buitengewoon krediet van
70,000 francs zal worden gevraagd om de onkosten
te betalen, voortspruilende uit de runderpest.
Deze vermeerdering van uitgave is zeer gering als
men ziet welke verwoesting die ziekte in Engeland
en Holland aanricht. In dit laatste land heeft het
gouvernement een krediet van 100,000 guldens ge
vraagd en men moet nog in aanmerking nemen, dat
de hollandsche gemeenten gehouden zijn in de scha
deloosstelling voor afmaking tusschen te komen.
Hier in Belgie is dit het geval niet.
In den nacht van zaterdag en zondag zijn er
dieven langst het venster, in de kerk van Ste Kruis
gedrongen, hebben twee kisten opengebroken cn eene
som van omtrent 75 fr. gestolen.
Wanneer de nieuwe tarieven in zwang zullen
gebracht zijn, dan zal de spoorweg van den belgi-
schen staat onbetwistbaar van aide spoorwegen van
