1
bi
Van den derden keer
h<
di
zi
ni
d<
zu
br
de
de
in
zo
wi
de
in
zal
ka
Vc
de
nu
949,800
500,000
1
De Decker, Mercier,
negen en tachtig
Hel is waarlijk vermakelijk die mannen
ie hooren spreken van verzoening.
Wanneer in 1864, M.r Dechamps, die
voor zijne verzoeningsgedachten zoo def-
tiglijk le Charleroi huilen gesteld werd,
geroepen wierd om een cabinet le vormen,
stond op zijn program de afstelling van
alle politieke ambtenaren die niet de strek
kingen van het ministerie zouden volgen.
En die mannen spreken dan van conci-
liatie
M.’ Jules even als alle zijne collegas der
rechterzijde, deserteerden, in 1864, de
kamer, niet willende beraadslagen, zeiden
zij, over eene wet die zij aanzagen als eene
snoodheid, als eene schande. De waarheid
is, dat zij door die desertie, de kamer wil
den beletten hare werkingen voort te zeilen,
aldus wetens en willens de belangen van
hel land in gevaar brengende. En die zelfde
mannen, die de wet niet wilden beraad
slagen welke zij aanzagen als eene snood
heid, wanneer de kiezingen aan de libe
ralen in de kamer nieuwe versterkingen
hadden gegeven, aanveerdden de beraad
slaging over die wel en dan werd dezelve
geoiskuteerd en gestemd zonder dat dit
maal de klerikalen deserteerden!
En zij spreken van concilatie!....
Het is waarschijnelijk ook uil een geest
van verzoening dal de klerikalen op heden
met handen en voeten een wetsontwerp
bestrijden dat gelijk is aan hetgeen zij in
I 1855 voorhielden
Kortom de redevoering welke M.' Jules
op nieuw in de kamer gelezen heeft, was
er zoo veel noodig als het vijfde wiel aan
een wagen. Zij heeft slechts gediend om
bij hel naderen der kiezingen, aan zijne
lastgevers te doen gelooven dat hij zich
met’s lands zaken bezig houdt.
Misschien ook is dit gedaan uit hoop van
den slechten indruk welke de inluimeling
van het kraam van Langrand-Dumonccau
op de kiezers gemaakt heeft, te doen ver
dwijnen.
Men weet dat M.' Jules commissaris van
dal kraam was.
In zijn nummer van woensdag lest, zégt
de Vcurnaar dat de liberalen stollen om dat
zij eene som van 1500 fr? voor den armen
Op het banket dat zondag ler gelegenheid
der installatie van Nieuports ijzerenweg
plaats had, heeft M.’ Jules De Smcdl eene 1
spcach uitgesproken, waarin hij zich zei ven
niet weinig op een pedestal stelde. Hij
zei onder andere dat het aan hem en aan
eenige zijner vrienden was, dat Nieuport
zijnen ijzerenweg te danken had, terwijl
algemeen bekend is, dat het eenige der
voornaamste ingezetenen van Nieuport zelf
zijn, die met den heer senaleur Du Bus,
de noodige slappen gedaan hebben om dit
te verkrijgen.
Voorwaar, M.r Jules houdt er aan om de
fabelen van ba Fontaine in oefening le
brengen.
In de kamer speelt hij de rol van den
vorsch die zich zoo dik als eenen os wil
maken, en in zijne speachs deze van den
gaai die zich met pauwpennen versiert.
hog het kraam van langrand-ddmoncbau.
De Veuniaar, eindelijk, in antwoord op
de menigvuldige artikels welke wij op hel
kraam Langrand afgekondigd hebben, be
vat in zijn leste nummer een brief welken
de heeren Aug. Lauwers en 11. Gilliodts
van Brugge aan de Patrie gestuurd hebben,
en waarin zij de liberale bladeren welken
het kraam van Langrand beknibbeld heb
ben, uitmaken voor logen- en lasteraars.
Wij zullen ons, in antwoord op dat fac
tum, vergenoegen met het vonnis van de
koopbandelrechtbankvan Brussel hier onze
Z.1J zijn met liet vet xv<^.
Op hel oogenblik dal er zoovele onnoo-
zele menschen zijn die door de sociëteit
Langrand geruïneerd zijn, zal het niet
ongepast voorkomen aan te halen, waar
hunne centen gebleven zijn en wat de
groote klerikale heeren getrokken hebben
om hun de huid af te doen.
M.' Langrand-Dumonccau heeft de twee
eerste jaren getrokken voor zijn paartje,
als bestuurder en stichter, hel sommeken
van vijf maal honderd vier duizend acht
honderd franks.
MM. Dechamps,
Nothomb en Duval ieder
duizend franks.
Dat is een.
MM. Langrand, Mercier, Dechamps, De
I Decker en Duval waren bestuurders van
de hypothécaire Beige.
Zij maken een andere sociëteit waar dat
zij weder bestuurders van zijn en doen zich
door die nieuwe maatschappij betalen een
half millioen, voor hunne plaats van be
stuurders in de eerste sociëteit.
Dat is twee.
Eindelijk, terwijl de International 10
geeft aan de aklionnarissen, trekken de
bestuurders, MM. Dechamps, De Decker,
d’llane, de Liedekerke, Langrand, Mercier,
Nothomb en Duval alweder vijf maal hon
derd duizend franks.
Dat is drij.
Zoodal die heeren te samen hebben in
getrokken
Van den eersten keer
Van den tweeden keer
Van den derden keer 566,000
2,015,800
Totaal twee millioen vijftien honderd acht
honderd franks en dat om de menschen
le ruïneren. T Is voor niet.
Dal heel de kapitalen katholiek maken,
’t is le zeggen hel geld der burgers in de
zakken der klerikalen doen verhuizen.
(Lierenaar).
hel door een liberaal ministerie voorge
steld wordt, en dat hij stelselmatig tegen l
alle wetsontwerpen door het tegenwoordig
ministerie aangeboden zal stemmen, al
leenlijk om zich vijandig aan hetzelve te
toonen.
Het is alzoo dat M.r Jules de belangen
zijner lastgevers verslaat.
Ach God! het is nog altijd die zelfde
fabel van de kikvorsch die zich zoo dik als
eenen os wil maken!
Wanneer er voor de belangen van het
arrondissement iets te vragen is, dan laat
M.r Jules alles gerust. Maar als er eene
kwestie in beraadslaging is waarmede onze
grootste staatsmannen, de verstandigste
hoofden der kamer bekommerd zijn, dan
komt M.r Jules daar ook zijnen neus tus-
schen steken alsof hij een groot licht over
de zaak ging verspreiden.
En weet gij waarom’ Alleenelijk om de
redevoering welke hij afgelezen heeft lot
de kiezers van hel arrondissement te kun
nen zenden, en aan deze te kunnen doen
gelooven dal hij een groot verstand is en
dat men het zonder hem in de kamer niet
zou kunnen doen.
Och heer! arme kikvorsch!...
Maar laat ons zoo wat tot de redevoering
van M.r Jules terugkomen, en zien wat
schoone dingen er daar al in le vinden zijn.
Na eene lange uitkraming van gemeene
dingen en kaalheden, raakt de heer Jules
lichtelijk de kwestie der herinrichting van
het leger aan en laat dit welhaast ter zijde
om heviglijk hel ministerie aan te randen.
M.’ Jules zegt onder andere dat, wanneer
men aan het beraadslagen is over de beste
middelen der verdediging van eenen vrijen
staat, men niet alleenelijk op de stoffelijke
maar nog en vooral op zijne zedelijke
macht moet reken.
En dan volgt hel requisitoir legen het
ministerie, dat volgens M.r Jules, niet
anders betracht dan de liberalen en de
klerikalen nog meer van elkander te schei
den, met wetsontwerpen voor te stellen
die aan deze leste als kwellend en ver
drukkend voorkomen.
Zoo dat, volgens M.r Jules, alle wetsont
werpen die de voorrechten afnemen welke
eenige bezaten ten nadeele van de alge
meenheid; alle maatregelen die de mis
bruiken waarvan de minderheid genoot ten
nadeele der meerderheid doen verdwij
nen, kwellend en verdrukkend zijn!
M.r Jules verwijt aan het ministerie
van eene politiek van twist en tweedracht
le volgen, en zou het willen meer verzoe-
nender zien worden.
lezers voor oogen tc leggen, zij zullen nan
oordeelen waar de logen- en lasteraars
schuilen.
Wij lezen in den Echo du Parlement:
De handelsrechlbank van Brussel heeft
maandag uitspraak gedaan in de zaak van
M. D. II.., legen M. Langrand-Duinonceau.
Men herinnert zich dat de eischer de maat
schappij Gronds- en Nijverheids-krcdietbank
(Langrand-Dumonccau en C*,) had doen
dagvaarden lot hel benoemen van scheids
mannen om le beslissen over de ontbinding
van de maatschappij, uit hoofde van het
verlies van een gedeelte van hel kapitaal.
M. Langrand had tegen die vraag ingé
bracht, dal men met hem al de aktionna
rissen van de maatschappij in kommandite
in de zaak moest betrekken. De rechtbank
heeft die reden verworpen en M. Langrand
l bevolen zijnen scheidsman aan le duiden
en hem lot al de kosten verwezen.
Het vonnis is voorloopig uitvoerbaar,
niettegenstaande het beroep en zonder
borgstelling.
Wij denken te weten dat talrijke akli
onnarissen, die de oplossing van dit inci
dent afwachtten, op hunne beurt een
proces tegen M. Langrand gaan inspannen,
zooals M. De IL... gedaan heeft.
«lat
dali
dra.
l)e
won
lioo
Olllt
chai
ontr
plell
»cha
Uwe'
too
nu
voor
Stip|
te I.
kiuc
■llc<
Wee I
brar
ccn
Sedt
den
brac
en v
’rti
reiii
het
8 roc
b<
tai
fieva
*ijn
7
geh
mu
uil
be»
disi
ecu
Irei
I
be»
wac
wel
«po
D
noo
raai
U
■tel
Nirt
doo
t
I-r~W I I I - F ~W lil nu»!!!».»»
pénètrc que difficilcmeut. Ces deux conditions d’etre
doivenl avoir pour résultat la stagnation des eaux,
qui nous viennent de 1‘atiuosphère.
A quel expedient les habitants du pays ont-il» eu
recount pour parer parliellenient a un résultat aussi
désaslreux pour i’agriculture cornine pour la san
té? lis ont coupé de rigoles et de conduits d’écou-
iciuent leurs terres arabics, ont entourc celles-ci
aussi bien que leurs prés, do fussés plus large».
Bieniót ils se soul apenju» que pour élablir un
régime efficaca de la conduite de» caux, ils élaient
solidaire» les uns des aulres, ct ce fut la l’origine
des IValeringucs. Toutc i’éconoinie et l’adminutra-
tion des mailles de ce réseau liquide est dévolue
aujourd’hui a la Noord- Wateringhe, qui a absorbé
dans son sein la 'Z-uid-Wateringhe d’aulrefois. C’est
par les soins de la Wateringue, qu’onl élé creusés
ces canaux nombreux dont le Veurnambacht est
sillonné et qui portent les eaux des propriéré» parti
culiere» aux grand» canaux de navigation que nou»
avons signalés plus haut, savoir au canal de Loo, au
canal de Nieuport a Dunkerque, de Fumes a Bcrgues.
Ajoutons-y le Koolhofvaart, le canal de Plasschen-
daele el le canal collecteur des eaux deCarnerlink
et Slype, ces deux derniers débouchant dans 1’Yier
par st droite, et nous arriverons a nous faire une
idéé de la masse d’eau déversée dans le chenal de
Nieuport, ensemble avec les eaux amenées par le»
deux branche» de 1’Yscr.
Pour tiro eonlinui
VEROORDEELING VAN M. LANGRAND.
