R
menden dooden verschuldigd is. A lies ging
wel, de gemeente was rustig en in vrede,
toen den zondag 28 juni, een onderpastoor,
die waarschijnlijk die kalmte niet wel ver
slond, in de kerk klachten en beschuldi-
gingen deed hooren, en zijn sermoen ein
digde met aan te kondigen, dat God de
gemeente St-benijs zou straffen, en op de
zelfde wijze als hij Sodoma en Gomorrha
heeft gestraft. Er gebeure wat er wilEen
vlaamsch blad, dat, naar men verzekert
door priesters opgesteld wordt, caf nog
eenige uitbreiding aan die bedreiging.
Sinds dien, kwaaddoeners, die schijnen
aan een ordewoord te gehoorzamen, die
door eene geheimzinnige macht schijnen
beschermd en onvatbaar gemaakt te zijn,
voeren de bedreiging uil en vernielen en
verbranden de oogsten en huizen van libe
ralen van St-Denijs.
De feiten, die wij hebben uiteen gezet,
zijn zeer stichtend. Zij loonen hoe de pre-
teulien van de hooge geestelijkheid onge
hoord zijn en door welke middelen zij, als
de burgerlijke overheid zich niet onder
werpt, gelijk wil bekomen. Zij wijkt voor
niets terug, zelfs als zij verwittigd wordt,
dat uit het konflikl t welk zij omwerpt, d*‘
jammerlijksle burgeroorlog kan voort
spruiten en al de builenspoorigheden der
dweepzucht kan oprijzen.
Journal de Gand.)
Mgr. de bisschop van Brugge, heelt
eenen bevelbrief aan de inwoners van St-
Denijs gestuurd, waarin hij de talrijke
brandrampen betreurt welkesedert eenigen
tijd deze gemeente bedroeven. Nooit en
nergens, zegt Mgr., heeft er iels dergelijks
in ons bisdom plaats gehad, en men moet
tot de ongelukkigste lijden van de geschie
denis opklimmen, om voorbeelden te vin
den van de verwoestingen en van de bran
den die de inwoners van St. Denijs mis
troosten. Mgr. maant de inwoners aan de
pogingen der juslicie te helpen en te ver
gemakkelijken, ten einde de ware daders
te ontdekken.
Evenwel bet gouvernement, zooals bel
zijne plicht was, drong bij de gemeenfe-
overheid van St-Denijs aan, opdat er eene
oplossing zou worden gegeven aan eene
zaak, die sedert lien jaren hangende was,
en opdat het ongezond kerdhof eindelijk
zou worden gesloten.
Een der leden van de kerkfabriek werd
er officieus van verwittigd. Op zijnen raad,
deed hel kollegie den 25 april I8G8 eene
nieuwe poging bij den heer deken, en daar
deze niet gelukt was, had hij de zwakheid
den 5 mei nog een verhoor aan den bis
schop te vragen. Dit werd kortaf geweigerd.
De meest gematigde leden, zelfs de
meest kalholijke mannen,die van gevoelen
zijn, dal ons grondwettelijk gouvernement
in geen priester-bestimr moet worden ver
anderd, dal de burgerlijke overheid plich
ten heeft, die zij moet vervullen en rechten
die zij moet eerbiedigen, zullen erkennen
dat in eene kwestie, die geheel vreemd is
aan de religie, de gemeente St-Denijs se
dert langen lijd de palen der langmoedig-
beid was te buiten gegaan. Sedert acht ja
ren waren het bestuur en het gezag der
wel in dwang gehouden door de gril van
eenen bisschop.
in belang zijner waardigheid, inbetgenc
der openbare gezondheid, in hetgene zelf
van den godsdienst, moest de kerk, die in
puinon viel, herbouwd worden; het ge
meentebestuur besloot eindelijk de hand
aan ’t werk te slaan.
Den 9 mei 1868 nam zij een nieuw be
sluit, behelzende dat het tegenwoordig
kerkhof, te rekenen van 9 juni daarna, zou
worden gesloten e» bevelende, dat, te re
kenen van die dagteekening, de begravin
gen op hel nieuw kerkhof zouden worden
gedaan.
Dit bclsuit was gemotiveerd onder an
dere «op de verslagen van de geneeskun
dige kommissie, die de onreinigheid van
het tegenwoordig kerkhof en dedringende
noodzakelijkheid der verplaatsing in ’l be
lang der openbare gezondheid deden uit
schijnen.
Het werd ter kennis gebracht van den
bisschop, die eene laatste maal werd uilge-
noodigd hel te wijden,endaarenbovenwerd
verwittigd, dat in alle geval de gemeen
teraad op hel nieuw kerkhof al de plech
tigheden van den godsdienst zou loelalen,
die de heer pastoor noodig zou achten te
vervullen.
Een belgische bisschop der 19* eeuw,
zelfs als hij ongelijk heeft, zal aan de
wereldlijke overheid hel laatste woord niet
laten. .Met gevaar in de gemeente, waar
zijne herderlijke plicht was de crislelijkc
broederliefde en den vrede te handhaven,
nieuwe oorzaken van tweedracht en haat
te brengen, met gevaar, een broederoorlog,
reeds door den fabriekraad aangeduid, tol
al de buitensporigheden van den burger
oorlog uit te breiden, uitgelokt en aange-
hitsl door de dweepzucht, wierp de bis
schop de interdiktie op hel nieuw kerkhof.
Er gebeure wal er wil!
Zoolang, zegt hij in zijn herderlijken
brief van 12 juni 1868, en telken male dat
hel bovengenoemde besluit van overledene
christenen in het zoogezegd nieuw kerk
hof te begraven, zal toegepast worden,
zoolang ook zullen telken male de lijken
in de kerk niet worden loegelaten en zul
len er gebeden noch godsdienstige plech
tigheden plaats hebben.
Onze lezers weten bet overige.
De Gemeente overheid van St-Denijs,
heeft hare beslissing slaande gehouden.
De begravingen hebben ophel nieuw kerk
hof plaats gehad, zonder de gebeden der
geestelijkheid, maar me| dep eerbied die
wat het te Avelghem goedkeurt
Gelief aan deze heereu te zeggen, dal
ik de overtuiging heb, zoo verzoenend te
zijn als zij. Dat zij hel weten te schikken,
dat de nieuwe grond de eigendom worde
van de kerkfabriek en ik zal gemakkelijk hel
overige onverlet laten.
Men ziel het, wanneer de bisschop lol
de kerkfabriek spreekt, verlaat hij devoor-
wendsels,om duidelijk te zeggen wat hij wil.
De kerkfabriek, ondanks den hoogen
loon van den bisschoppelijken brief, komt
even wel op de kwestie terug
Monseigneur,
Bij het ontvangen van uwen brief,
dachten wij hel onnoodig u nog te verzoe
ken de wijding van ons kerkhof te beko
men onder dezelfde voorwaarden als de
gene van Avelghem.
Maar na overweging hebben wij het
vertrouwen bekomen, dat door den onge-
lukkigen staat onzergemeenteuit te leggen,
wij er zouden in kunnen gelukken u te
doen besluiten vooronzegemeente te doen,
wal de redenen, uilgelegd in uwen brief
van 28 oktober laatst u hebben aange
spoord voor dc gemeente Avelghem te
doen. En inderdaad, Monseigneur, St-
Denijs bevinl zich in eenen neteligercn toe
stand dan Avelghem; men mag er zich aan
■verwachten dal men in alle geval binnen
ikort hel oud kerkhof zal zien sluiten, en wij
moeten bet hier vaststellen, hel publiek
neemt in eene kwestie van dit slach spoe
dig de voltrokken feilen aan. Wij zijn om
bet punt in een proces te worden gewik
keld met de gemeente, en God weel wat
dit proces zal kosten en wanneer het zal
geëindigd zijn.Wieweet, in den slaat, waar
in zich tegenwoordig alles bevindt, wat de
beslissing zal zijn der laatste rechters en
<le invloed, die er uit zal voortspruiten
voor den eigendom der kerkfabrieken van
heel hel koninkrijk. Wij erkennen dat de
■kerk nog eenige jaren ter barer bestem
ming kan worden behouden, maar is dit
bet geval met den toren en het dak; en in
dien wij de kerk van buiten willen verbe
teren hebben wij dan de goedkeuring niet
noodig van de burgerlijke overheidZullen
wij dezelve bekomen? Onnoodig te ant
woorden, deweigering is zeker.
Van eenen anderen kant, hel kerkhof
wijden, Monseigneur., dat isde goede over
eenkomst, de eendracht lusschen de drij
■openhare besturen herstellen, hel is aan
de geestelijkheid al den invloed geven,
noodzakelij'k voor hel welzijn der religie,
het is in een woord een broederoorlog
doen eindigen, die zoo jammerlijk sedert
eeuige jaren bestaat.
De fabriek, om u meer uitleggingen te
kunnen geven, zou vooreenige leden narer
kommissie een verboor van Uwe Hoog-
weerdigheid hebben willen bekomen, en
zij hoopt dal zij baar dezelve zal geweerdi-
gen binnen kort toe te slaan.
JJdeJe smeekingen! de bisschoppen be
kommert er zich weinig om, dal de een
dracht te St-Denijs heer.sche en dal men
een einde aan den broederoorlog stelle! Wat
hij wil, is dal de gemeenteraad op zijne
beslissing terugkeere en dat bet gemeente
kerkhof de eigendom van de kerkfabriek
worde. Hij verklaart het in zijnen brief van
7 november; Hij zal niet toegeven, heeft
de II. Vader toegegeven, voegt hij er bij,
omdaf binst langen lijd alles zijnen nederlaag
en zijnen tijdfUjkcn ondergang scheen te voor
spellen? boe. WAT GIJ MOET, ER GEBEURE WAT
ER WIL,
Er gebeure wal er wil
Verschrikkelijk en rampspoedig woord,
als men denkt wal er te St-Denijs is voor
gevallen
I
outer
dezelve zal
Men heeft <le pomp die hel midden outer grooltf
Merkt versierde, weggenomen; detclvc tal op St.
llenijsmerkt geplaatst worden.
Manndug aanstaande, 1st on» koninklijk muiijk-
genooKchap lich naar Oostende begeven; alwaar hel
in den Kursaal, een concert ten profijte der weduwen
e i weeten der verongelukten bij den lesten teeramp
aldaar, de genoemde ho Smissacrt en Adams, t^l
geven.
Men schrijft uil Oostende dal het lijk van den
heer van VV) melbeke, maandag namiddag is t, rug
gevonden.
Men schrijft uit Oostende: de graaf van Parijs,
de hertog van Penlhièvrc, prins I.odewijk van Beicrc”
en de aartshertogin Maria-t heresia van Oostenrijk,
lijn te Oostende aangekomen om een besoek »n”
mevrouw de hertogin van Saxen-Coburg en de aar»t’
hertogin Clotilde af te leggen. Hel schijnt dat de
prins en de prinses van Beieren tol het einde va»
september te Oostende gaan verblijven.
t)e jaarlijkschc verga lering der algeineenc ver-
eeniging van gemeenle-secrclarisscn, ia! den 2-1 SI’P'
lember eerstkomende, ten half een middag»,
eene der xalun van hel stadhuis te Brussel gehoudeir
worden.
Zaterdag laatst, rond S uur avonds, is er eene
ontbranding van grauwvuur ontstaan in de werken
der kolenmijn van Ormont, te Ch&telel. Twee werk
lieden met name Pirel en Üablon, werden tamelijk
erg verbrand. Brie andere werklieden werden ,n*'r
der erg gewond. Men schrijft dit ongeval toe aan
onvooriichligheid van een der slachtoffers.
Hel volgende middel om het geslotene wild to
bewaren, diene tot inlichting voor de jager»A*
men een stuk wild geschoten heeft, mag men he
niet in de wildtasch steken, dan na het eerst geruim
en er eene houtskool ingestoken te hebben. 0*
middel is eenvoudig, maar doeltreffend. Ook
men, loovccl mogelijk, vermijden te veel stuks m
tasch te steken, en als do jacht goed is, hangt m£
bet wild aan de maten van hel net. e
Men heeft nabij den vijver van Vircl'.cs, op
halve mijl ten noorden van Chimay, eene aanticnlÜ
