Vaderri vinden. /-*J aniief schelmst11* deren het vefh»^ d den werd nog S je persoon. eH ”J dc schoei vI iandere" Zendt dan uwe kinderen niet naar die' scholen waar ievers een broeder AlfonsJ of Bernardus, of Ambrosius, of Mainbode en andere dekenen Spaas, het naar ziel en lichaam zullen bederven Maar zendt hel naar die gestichten waar deftige en eerlijke menschen, die van iedereen bemind cn geacht zijn, die wel geleerd zijn cn de wereld kennen, hunne leerlingen eene goede opvoeding en een goed onderwijs zullen geven, en er nuttige burgers voor hun evenmensch, voor het vaderland zullen van maken. HET OPMEREN DER KERKHOF WEGELS TE ALVERIRGHEM. eekb Ziehier nu den merkwaardigen brief van pater Hyacinthe, waarvan wij in ons leste nummer gesproken hebben. )H.rui i4,cu u d'1’ G met sr i P On voor het Concilie priester hoorei), men roomsch die in liunno aan- nooci- zij onder het romcinsch teer dikwijls tegen hetzelve als men zegt, d',k^ar lijn? gij docb<8.c‘‘‘ wilt herdenken- ecnun broeder» Ct een kind, wan» hoe tuit gij d»* lieden van all*1 ten, die avondmaaltijd' lindrnboomen, »‘;.nu praten en ’’j” niet meer ]aanU schoone boom'1 dan om den dagen wandelde maatregel nen>% e*! kof te bekomen,!, om dien alled'h. Om dien uit*1, loo uitsluitellj* lieden benadc*j/ een hoop jong<o”t van ’t kerkhof -‘j, schreeuwen, ‘"’’rafg springen ovcr-'ï1 OOH van ineefö'4Jej| politie geen n>‘l3L gels? Kon tij rijden, de »pel‘r - En •l«'<khl aan een sin cn gansch onge*100' waarom inaaktj de ronde van Voor eenc franks tou reiken die v»1’ zoude goedgft‘U .J de getond heidl-, »r eenc der geweldigste, somberste en beslissendste krisissen van haar bestaan hier beneden. Voor de eerste maal sinds 360 jaar wordt een algemeen con cilie niet alleen bijeen geroepen, maar noodiakelijk verklaard. Op een dergelijk oogenblik is hel niet, dat een verkondiger van hel Evangelie, al ware hij de laatste van allen, kan toestemmen te twijgen, i - van Israeli, ontrouwe wachters, waaraan verwijt niet tc kunnen bassen. Cancs muil Wij komen den M't j den berg op lang* tot tijd evergro-’1' p ganschen weg (’’‘j, hof is nllerscli<,^" ge ons kopje kofl'j ji schoonste zicht1"',>v, aan onto voete"' jk< met bare blau*' pic Wat is dal l,t'1’ v berg verheit? liggen wij wéér bt tijd tol tijd ger«e voet van het beel</:s wenbeeld dal «P I punt van den l>crnit verrukkelijker: tel komen, schijn1 °n. Trier onlvou’d voor het oog c“ einder sluiten f u brengen het wO" Na ons eenig®1' spel verzadigd lt’ denkenmaar I'1 dansen. Dc berg |(?a loodrecht, cn Men schrijft ons uit Alveringhem den 30 Sept. 1860. Een spreekwoord legt: elke weg leidt naar Rome; een ander zegtdc kortste weg is verre genoeg. Deze twee spreekwoorden tullen geen- waarheid meer lijn met 14 dagen voor meer dan 8/4 deden inwoners van Alveringhem, als wij deceive willen toepassen op den toegang tot de kerk. liet kerkhof van Alveringhem is omringd van muren in dew Ike twee groote barrieren zijn gelaten en tien openingen, hier genaamd: draailingen. Aan elk dier draailingen, waren er g>-k.ilsijde wegeltjes die in nlle richtingen cn elkander ^doorkruisende, liepen naar de groote kerkdeur; elk dier wegeltjes was den koristen weg. Welnu er is aan dc bevolking van Alveringhem, en inionderlijk aan zijne dorpbewoners vergund een spectacle bijtewonen, die aan elk die er komt naar kijken, of langs hier moet passeren, de schouderen doet ophalen van verwondering, bespotting cn afkeur. Wat gaal er gebeuren, vragen de vreemdelingen? Luistert: de groote barrière tegen over de trommels wordt afgeworpen; al dc gckalsijde wegeltjes lijn reeds veri ietigd; en al die openingen rondom den kerkmuur worden toegemctseld; dc barrière tegen over den huize van jufvrouw van den Abeele alleen wordt behouden en tal voortaan dc cenige slokader lijn van de bevolkingen van Alveringhem, Oeren en Sint Rickiers in T komen naarde kerkelijke diens ten hel schijnt dat de priesters een poortje lullen hebben, waarvan tij alleen een sleutel in hel bezit tullen hebben; privilegie, too als men liet, doch, dat is het minste. Ja die schoonu cn uitgevoerde kunsten zijn wij verschuldigd aan den kerkraad van Alveringhem, op voorstel van den pastor, en goedgekeurd on be krachtigd door omen gemeenteraad! Zoo dus, voortaan allemaal langs dc cenige en zelfde barrière naar missen en lof! Forthem, geheel oosl-over, de rabbclaerc, deiavels, dc klarenwal, Oeren enz, gij allen die tol nu loc ge meend had dal dc kortste weg verre genoeg was, tuil uwe draailingen gesloten vinden, en tuil voort moeten, om revue te gaan passeren voor al de huilen alwaar de barrière open is; [)c Burgmolen, dc klijthoek, Sint Rickiers, dc nieuwe herberg, en geheel dat gewest, gij allen ook moet voort, uwe draailingen lult gij toegemctseld vinden, cn voort om revue te passeren. Maar den ken degenen die lulke veranderingen willen uit voeren niet cens dan aan de neeringdoeners die lij tullen beschadigen Moeten Karei Nowé, Karet Villes, Benoit van den Bcrghe, Anncken Deurwaerder, Pieter van den Anieele, de Trommels, Henri Coutlreel, het Knalspcl, 'l Appelslraatje, ook niet leven, too wel als Pieter Deschrevclwij spreken hier enkel van her bergiers, en laten nog daar, alle winkeliers en andere neeringdoeners. Alveringhem is eene uitgcslrekte gemeente; er lijn landbouwers, hunne zoonen, hunne knechten, die van drie-kwaart uurs en nog van verder moeten komen; in den lomer komen die menschen betweel loc op het dorp, coin den winter vuil en somwijlen half bevroren; tij trekken gemeenelijk in eene der herbergen naast staande van dc kerk, om een druppel te drinken om hun zweel wat tc laten indrongen, of om hunne handen te verwarmen en hunne voeten tedroogen vooraleer tij in de kerk gaan. 7,oo lang draailingen open bleven waren al de voor noemde herbergen ontrent allen gelijk even-naar van den ingang van de kerkdeur. Thans dal lij gesloten worden, lijn cr slechts een of twee herbergen naas' dc open barrière. Is dat juist, reclil'eerdig? Betalen do andere herbergiers ook hunne lasten niet? En gij, godvruchtige menschen, boe zult gij het voortaan doen, die met val-avond, ging bidden aan 's Hceren kruis; hoe tuil gij daar geraken, als, too die honden de profeet non valentes latrare. De heiligen hebben nooit gezwegen. Ik ben geen heilige, maar ik weet dat ik van hei ras ben. filii sanctorum sumuscn ik heb altijd getracht mijne stappen, mijne tranen en des noods mijn bloed op het voetspoor tc brengen, dat tij achter gelaten hebben. Ik doe dus voor den II. Vader en mijncprotestatic van christen cn van tegen die leerstelsels en drijvingen die noemt, maar niet christen lijn, en matigingen steeds meer en meer vermetel en lollig, de inrigting der kerk, zoowel in den grond als in den vorm, en lol den geest harer godsvrucht toe, willen veranderen. Ik protesteer tegen de too goddeloote cn uitiinnige scheuring welke men wil bewerken tusschen do kerk, die onze moeder is in der eeuwigheid en de maatschappij der XIX' eeuw, waarvan wij dc zonen zijn inden tijd en jegens welke wij ook pliglcn te vervullen hebben en die wij ook moeten beminnen. Ik protesteer legen die nog meer radikalc en racer schrikkelijke miskenning der menschclijke natuur getroffen cn gekwetst in hare heiligste strevingen door die valschc leeraars. Ik protesteer vooral tegen de heiligschcndende vervalsching van het Evangelie van den 7,onc Gods lelven, waarvan de geesl soowel als de letter door dc pharizeean der nieuwe wet onder de voeten getreden wordt. Ik ben diep overtuigd, dat indien Frankrijk in 'l bijzonder, en de latijnsche rassen in 't algemeen, aan dc maatschappelijke, zedelijkc en godsdienstige ordeloosheid overgeleverd zijn, de ooriaak daarvan ongetwijfeld niet in de katbolijke religie, maar in do wijle ligt, waarop die religie sinds lang begrepen cn uitgeoefend wordt. Ik beroep mij op het Concilie dat bijeen tal kotuen, om hulpmiddelen legen do overmaat onzer rampen te toeken, en om ze met zooveel krachtdadigheid als zachtmoedigheid toe tc passen. Maar indien de vrees, waarin ik niet deden wil, zich verwezenlijkt, indien de doorluchtige vergadering niet meer vrijheid hadde in hare voorbereiding, indien zij in ee.< woord het hoofdzakclijk karakter van een algemeen Concilie miste, zal ik de stem tol Goden tol de menschen richten, om een ander Concilie te bekomen, oprecht in den II. Geest vergaderd en niet in den geest van partij, verbeeldende wetentlijk de algemeenheid der kerk, en niet de stilzwijgenheid der eene en do onderdrukking der nnderen. Ik lijd diepe smart ter oorzaak van liet lijden der dochter van mijn volk; ik slaak pijnlijke kreten cn ben van schrik bevangen. Is er geen genezende balsem meer in Galaed? is er geen geneesmeester meer? Waarom is dc wonde der doch ter van mijn volk niet geheeld Jcremins VUL) Eneindelijk beroep ik mij op uwe vierschaar, o Heer Jesus! Ad tuum, Domine Jesu, tnbunal appello. In uwe tegenwoordigheid schrijf ik deze regelen Na lang gebeden, lang overwogen, lang geleden, lang gewacht tc hebben, onderteeken ik deze regelen voor uwe voelen! Ik heb het vertrouwen dal, mdien du menschen ze op dete wereld veroordeelen, gij ze in den hemel zult goedkeuren. Dat is mij genoeg om te leven en tc sterven. Bs. llrscisTst, Superior der Barvoeten Carmelietcn van Parijs, tweede defiuitor der orde in de provinlic Avignon. Parijs, Passy, 20 september 1860. Sedert eenig* hel een omstandig tin, begaan in de ge1” ,nl( Lenige dage" ^ken op dit dorp ze’ "y.-i elkander bcgi'J'j(ic dat du ceneXJ,(' glaa Roubaix bewo"co,i be kinderen, zie*’ ^ijn echtgenoot, ‘*‘e ,/ge stad bevond, “ren Tropma|»n’d,1, de zoon Kinck als medepl»:'’* "dr|e Later nam vfki zien. Lenigebt‘ br8 van de plaats w een zevende, d" 1 keel slak nog e®1 .ilt^k 7.iehier den u Jm .8 lol 11 ure’si"0 geduurd heeft- De vrouw K'"C; d 24 wonden bekO1” Julius-Cesar. 7,elfs wanneer juk waren, hebben zij opgestaan. Ten tijde van Julius-Cesar was Trier reeds eene stad van zekere aangelegenheid. Onder Augustus werd zij hoofdstad van Belgie verklaard. Constantinus heeft er gewoond en in dien tijd bekwam zij den tijtel van hoofdstad van gansch Gallic. De historieschrij vers van dien tijd noemen haar een tweede Rome, uil oorzaak der prachtigheid van de gebouwen welke de Romeinen er opgericht hebben cn waarvan er heden aldaar nog veel overblijfsels bestaan. Vóór Constantinus, hadden verscheide andere rootusche keizers Trier voor hunne verblijfplaats ge- koFeu. onder Andere Galenus die de fortcrcs Luxem- burg stichtte, waarvan ik hooger sprak, en Probus welken dc eerste wynslokkon op de boorden der Hovsel plantte. Als men de voortreffelijke ligging van Tner aan ziet, is men niet verwonderd dal de Romeinen die liefhebber, bij uitstekendheid van het confortable, dezelve voor hunne geliefkoosde verblijfplaats ge- hZl^ènmwcgstatie verlatende, komen wij in de stad langs over eene brng die de Rome.nsche brng g.noemd wordt cn welkers pijlers inderdaad nog he wrrk vjjn van d. Romeinen. Dte pylers tyn gebouwd met groote arduinen stukken die aan alkaar ijzeren gebindsels vastgeinaaki zijn. Wij doorloopen eene lange, enge straal en komen op de merkt, alwaar eene pomp of liever een fontein van een zeldzame bouw onze aandacht aantrekt. Dezelve is bekroond met verscheide allegorische boeiden die meesterlijk uilgcsneden zijn. Voortgaande bemerken wij verscheide huizen wel kers eerste stagie een paar meters meer op straal uilkomt dan hel beneden verdiep. Wat is hel kolossaal gebouw dat zich ginds op dal plein verheft Het is dc l’orla IVigra of 7,warlo Poort, die wel haren naam verdiend, want zij i» zwart als een moor, cn die nog een gesticht is vnn ten tijde der Romeinen. Terwijl wij hetzelve langs builen bezich tigen en er de reuzengrootte van bewonderen, wor den wij in het duitsch door eenen gedecoreerden heer aangesproken. Hel is dc bewaarder van het museum der Porte Nigra, welken ons uitnoodigd om het inwendige derzelvc te gaan zien. Wij aanvaarden zijne uitnoodiging cn worden het ganschc gebouw rondgeleid. De verzameling van oudheden die in dc Porta Nigra bestaat is zeer merkweerdig. 7.ij beslaat meest uit overblijfsels van marmeren beelden, uit bronzen beelden, munten cn mcdaljcn, lijk-of asch- kruiken, begrafenislampen, enz. dit alles van ten tijde der Romeinen. Ons bezoek aan de Poria Nigra geeindigt zijnde komen wij weer op hel plein uit, maar deze lango visiet heelt ons dorst doen krijgen. Om dezen tc stillen treden wij in den Gastwii tschaft ron Sweich, waar mevrouw Sweich, eene bevallige duitsche, ons met veel lieftalligheid en voorden goedkoopeii prijs van 6 zilbcrgrotschen (75 c.") eene goede flesch Moeselwijn loediendt. Wat al nog merkweerdigheden van Trier welke opvolgenllijk ons bezoek ontvangen, zijn de basiliek dio nu tol kerk dient cn een oud romeinsch gesticht is; daarneven het oud-paleis van den prins-palatijn dat heden als kazern voor dc troepen gebezigd wordt; de romeinschc baden; do overblijfsels van den amphitheater, waar over 2000 jaren, du gladiators of worstelaar» en dc wilde dieren vochten; cn einde lijk de hoofdkerk, die zeker allermcrkwcerdigsl is en vele uitstekende schilderijen bevat. Het is 1 1/2 ure en de maag, die ons lang gerust heeft gelaten, begint nu hare slem te verheffen en hare rechten tc vorderen. Wij treden liet Roodchuis binnen, waar men ons eene goede maaltijd opdiend welke, hel spreekt van zelfs, met een glas wijn van de streek besproeid wordt. Schneiders gasthof bevindt zich op dc helling van oen zeer Imogen berg, op den linker oever der Mocsel gelegen: het is daar dat wij den koffij tullen nemen. Aan den E. V. generaal der Uervoelen Carmelieten te Rome. 7,ecr Eerwaarden Vader, Gedurende dc vijf jaren van mijnen dieisst in 0. L. V. kerk van Parijs, cn ondanks dc openlijke aanrandingen cn de schuinschc verkwikkingen, waarvan ik bet voorwerp hen geweest, zijn uwe ach ting co uw vertrouwen mij steeds bijgcbleven. Ik be waar daar talrijke beluigenissen van, door uwe hand geschreven cn die zoowel tot mijne predikatiën als tot mijnen persoon gericht zijn. Wat er ook gebeurc, immer zal ik hel mij dankbaar herinneren. Thans, echter, door een schielijke ommekeer, waarvan ik niet dc oorzaak in uw hert zoek, maar in dc kuiperijen van eene te Rome almachtige partij, beschuldigt gij wat gij aanmoedigdel, laakt gij wat gij goedkourdet, en ei.chl gij dal ik eene taal spreek of in eene stilzwijgendheid blijve, die niet meer de trouwe uitdrukking van mijn geweten zouden zijn. Ik aarzel geen oogenblik. Met een woord, vervalscht door bevel of verminkt door achterhoudingen, kan il. den preekstoel van 0. L. Vrouwekerk niet meer beklimmen. Ik druk daarover mijn spijt uil aan den verstandige)) en moedigen aartsbisschop, die voor mij den preekstoel geopend cn er mij op gehand haafd heeft, ondanks den kwaden wil der lieden, waarvan ik zoo even sprak. Ik druk er spijt over mijn ii- de ontzagwekkende groep aanhoorders, die mij huïino aandacht, hunne toegenegenheid en ik zou sciiier zeggen hunne vriendschap vergunden. Ik zou noch van den aartsbisschop, noch van mijn geweten, noch van God waardig zijn, indien ik kou toestem men voor hen eene dergelijke rol te spelen. Ik verwijder mij tenzelfden tijde uil mijn klooster, dat in de nieuwe omstandigheden, waarin ik gesteld wordt, vnor mij in eenegevangenis der ziel veranderd wordt. Wanneer ik aldus handel, dan ben ik niet ontrouw aan mijne beloften; ik heb hel klooster ge hoorzaamheid beloofd maar niet buiten de palen der ecr'ijklieid van mijn geweten, der waardigheid van mijnen persoon en vnn mync zending. Ik heb ze be loofd onder voorbehoud van deze opperste wel van rechtvaardigheid cn koninklijke vrijheid, die volgens hel woord van den heiligen apostel Jacobus, de wel eigen aan den christenc is. De onbelemmerde uitoefening ran deze heilige vrij heid ben ik, nu tien jaren geleden, aan hel klooster komen vragen, in eene opbruisching van geestdrift, zuiver van allo menschclijke berekening.ik durf ur niet bijvoegen ontdaan van alle begoocheling der jeugd. Indien men mij nu in ruiling voor mijne op offeringen, ketens wil aansmeden, heb ik niet alleen het regt, maar is het mijne pligl die van mij af te werpent Pleglig is het tegenwoordig uur. De Kerk gaat door zoo rkhi ",l'. jioon l zoude goedgl'|‘(“jwo( ’a den wi VVcstv prcckcn in dc

HISTORISCHE KRANTEN

Het Advertentieblad (1825-1914) | 1869 | | pagina 2